İçeriğe atla

Michael Angold

Michael Angold
Doğum1940 (83-84 yaşında)
Vatandaşlıkİngiliz
EğitimOxford Üniversitesi
Kariyeri
DalıBizantoloji

Michael Angold (d. 1940), Bizans tarihi profesörüdür.

Michael Angold, lisans ve doktora eğitimini Oxford Üniversitesi'nde tamamlamıştır. 1970 yılından beri Edinburgh Üniversitesi'nde çalışmaktadır. 1996 yılı ile Emeritus Profesörü atandığı 2005 yılına kadar arasında Bizans tarihi profesörü olarak görev yapmıştır.

Yayınları

Yazar olarak kitapları

  • A Byzantine Government in Exile: Government and Society under the Laskarids of Nicaea, 1204-1261 (London: Oxford University Press, 1975)
  • The Byzantine Empire, 1025-1204: a Political History (London: Longman, 1984; 2nd edn, New York: Longman, 1997)
  • Church and Society in Byzantium under the Comneni, 1081-1261 (Cambridge: Cambridge University Press, 1995)
  • Byzantium: the Bridge from Antiquity to the Middle Ages (London: Weidenfeld & Nicolson, 2001; London: Phoenix, 2002)
  • The Fourth Crusade: Event and Context (Harlow: Longman, 2003)
  • The Fall of Constantinople to the Ottomans (Pearson, 2012). Greek edition Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς31 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Κριτική, 2013)

Yazar olarak makaleleri

  • 'Procopius' portrait of Theodora', in C.N. Constantinides, N.M. Panagiotakes, E. Jeffreys, and A.D. Angelou, eds., Studies in Honour of Robert Browning (Venice: Istituto ellenico di studi bizantini e postbizantini di Venezia, 1996), pp. 21–34

Tez

  • The Administration of the Nicaean Empire (1204-1261) (D.Phil. thesis, University of Oxford, 1967)

Editör olarak kitapları

  • The Byzantine aristocracy, IX to XIII centuries (BAR International Series 221, Oxford: BAR, 1984)
  • Eastern Christianity (Cambridge: Cambridge University Press, 2006)

Bibliographer

Michael Angold was formerly responsible for producing a bibliography of publications in English for the Byzantinische Zeitschrift.

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Manuil</span> Bizans İmparatoru

I. Manuil Komninos, 1143-1180 yılları arasında tahtta kalan Bizans imparatorudur.

<span class="mw-page-title-main">Beroia Muharebesi</span>

Beroia Muharebesi, Peçenek ile imparator II. İoannis komutasındaki Bizans İmparatorluğu arasında 1122 yılında günümüz Bulgaristan'da bulunan Beroia'da gerçekleşmiş mücadeledir. Bizans ordusu savaşı kazanarak Peçeneklerin ayrı ve bağımsız bir halk olarak ortadan kaybolmasına yol açmışlardır.

Doğu Roma iç savaşı (1341-1347) Doğu Roma İmparatorluğu'nun Balkan topraklarında, III. Andronikos'un ölümünden sonra ortaya çıkıp 6 yıl süren iç savaş dönemidir. Bazen İkinci Paleologos İç Savaşı olarak da geçer. Bu iç savaş, Doğu Roma cemiyeti içinde aristokrasi ile orta ve alt sınıf arasında gelişmiş, sınıflar arası mücadele yaratmıştır. Aristokrasi tarafında VI. İoannis, orta ve alt sınıf tarafında mevcut hanedan mensupları yer almıştır.

<span class="mw-page-title-main">II. Nikeforos Orsini</span>

II. Nikeforos Orsini 1335-1338 arası ve 1356'dan 1359 yılında ölümüne kadar Epir Despotluğu'nun hükümdarı. Babası İoannis Orsini'nin ölümünden sonra 7 yaşında tahta geçti fakat çok geçmeden Bizans istilası sonucu ülkesinin kontrolünü kaybetti ve bölgeden ayrıldı. 1355 yılında geri döndü ve hakimiyetini kurmaya çalıştı ama 1359'da Arnavutlarla girdiği Achelous Meydan Muharebesi'ni kaybederek öldürüldü. VI. İoannis Kantakuzinos'ın kızı ile evlendi.

Donald MacGillivray Nicol, İngiliz Bizantolog.

<span class="mw-page-title-main">Ekskubitores</span>

Excubitores erken dönem Bizans imparatorlarının imparatorluk muhafızları olarak yaklaşık 460 yılında kurulmuştur. Komutanları kısa sürede büyük etki sahibi olmuş, aralarından 6. yüzyılda bir dizi imparator çıkmıştır. Excubitores geç 7. yüzyılda kayıtlarında görülmemeye başlamışlardır, fakat 8. yüzyıl ortalarında, orta dönem Bizans ordusunun çekirdeğini oluşturan seçkin "tagmata" birliklerinden birine dönüşmüşlerdir. Excubitores hakkında son kayıt 1081 yılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Megadük</span> Yüksek Bizans Askeri makamı

Megadük, geç Bizans İmparatorluğu dönemi hiyerarşisinin en yüksek pozisyonu, Bizans donanması komutanının unvanı. Bazen bu unvan yerine yarı Latinleştirilmiş megaduke ya da megaduks ifadeleri de kullanılırdı. Yunanca kelime δούξ, Latince terim dux kelimesinin helenleştirilmiş halidir, lider ya da komutan anlamına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Bizans ordusu</span> ordu

Bizans ordusu veya Doğu Roma ordusu, Bizans donanmasının yanında hizmet veren Bizans silahlı kuvvetlerinin başlıca askeri organıydı.

Mora Theması Güney Yunanistan'da Mora Yarımadası'nda kurulmuş Bizans İmparatorluğu theması. Yaklaşık 800 yılında kurulmuştur ve başkenti Korint'tir. Mora Yarımadası, Dördüncü Haçlı Seferinden sonra Latin Achaea Prensliği'nin kurulduğu 13. yüzyıl başlarına (1205) kadar Bizans kontrolünde kalmıştır.

Drungarios, Geç Roma ve Bizans dönemlerinde drungos olarak bilinen yapının komutanına verilen rütbe.

<span class="mw-page-title-main">Selanik İmparatorluğu</span>

Selanik İmparatorluğu

Georgios Paleologos ya da Palaeologus Bizanslı general, I. Aleksios'un en önemli askeri komutanlarından ve destekçilerinden biri.

Dirrahium Theması Adriyatik denizi kıyılarını kapsayan günümüz Arnavutluk'unda kurulmuş Bizans İmparatorluğu theması. 9. yüzyıl başlarında kurulmuş ve başkenti Dirrahium'un ismini almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Amorion'un yağmalanması</span>

Amorion'un Yağmalanması, Dazimon Muharebesi'nden zaferle çıkan Abbâsîlerin ilerlemeye devam ederek Amorion'u kuşatması ve 12 Ağustos 838 tarihinde şehri ele geçirerek yağmalaması olayı.

<span class="mw-page-title-main">Konstantinopolis Kuşatması (1260)</span>

Konstantinopolis Kuşatması 1260'ta parçalanmış Bizans İmparatorluğu'nun en büyük kalıntısı olan İznik İmparatorluğu'nun Konstantinopolis'i Latin İmparatorluğu'ndan geri alma ve şehri yeniden canlanan bir Bizans İmparatorluğunun siyasi, kültürel ve manevi başkenti olarak yeniden kurma girişimiydi.

<span class="mw-page-title-main">Mesazon</span> Bizans İmparatorluğunun başbakanı olarak hareket eden yüksek makam

Mesazōn Bizans imparatoru'nun başbakanı ve baş yardımcısı olarak hareket eden Bizans İmparatorluğu'nun son yüzyıllarında yüksek bir makam ve görevlisi.

<span class="mw-page-title-main">Stefan Duşan</span> 1331-1355 Sırp İmparatoru

Stefan Uroş IV Duşan ; y. 1308 – 20 Aralık 1355) veya bilinen adıyla Güçlü Duşan, 1331 ile 1355 yılları arasında Sırbistan Krallığı ve Sırp İmparatorluğu Hükümdarı.

Bizans-Macar Savaşı Tuna'da 1127-1129 yılları arasında Bizans ve Macar kuvvetleri arasındaki savaştır. Bizans birincil kaynakları olan Kinnamos ve Honiatis, bu sefer hakkında çok az ayrıntı verirler; tarih belirtmemişler ve söyledikleri önemli ölçüde farklılık gösterir. Burada 1127-1129 arası sunulan kronoloji, Michael Angold ve diğer bilginlerin iznini takip eder, ancak John Fine olayları daha eski 1125-1126 tarihlerine yerleştirir. Bizanslı vakainüvis Nikitas Honiatis'a göre Bizans kenti Braničevo vatandaşları "ticaret yapmak için" Bizans İmparatorluğu'na "gelen Macarlara saldırdılar ve yağmaladılar, onlara karşı en kötü suçları işlediler". II. István, yaz aylarında imparatorluğa saldırdı. Birlikleri Belgrad, Braničevo ve Niş'i yağmaladılar ve Macaristan'a dönmeden önce Serdika ve Filippopolis çevresindeki bölgeleri talan ettiler. Buna cevap olarak II. İoannis, 1128 yılında Macaristan'a yürüdü, kraliyet birliklerini Haram Muharebesi'nde mağlup etti ve "Macaristan'ın en zengin toprakları olan Frangochorion'u ele geçirdi", bu topraklar günümüzde Sırbistan'dır. Macarlara karşı kazandığı zaferin ardından II. İoannis, Sırplara karşı ceza niteliğinde bir baskın başlattı. Bizanslılar için bunun tehlikesi, Sırpların kendilerini Macaristan ile aynı tarafa geçmeleriydi. Birçok Sırp esir alındı ve bunlar, askerlik karşılığı Küçük Asya'da Nikomedia'da iskan edildiler. Bu, kısmen Sırpları teslim olmaya teşvik etmek ve kısmen Doğudaki Bizans sınırını Türklere karşı güçlendirmek için yapıldı. Sırplar bir kez daha Bizans himayesini kabul etmek zorunda kaldılar. Macaristan'da ise, Haram Muharebesi'nde alınan yenilgi II. István'ın otoritesini sarsmıştı, kendilerini kral ilan eden 'Bors' ve 'İvan' isimli iki kontun başlattığı ciddi bir isyanla karşı karşıya kaldı. Her ikisi de nihayetinde mağlup edildi, İvan'ın başı vurulurken Bors Bizans'a sığındı. Hasta olup, anavatanında tedavi gören István, İoannis Kinnamos'a göre, hiçbir mücadeleye katılamadı. İoannis Kinnamos, István'ın Bizans İmparatorluğu'na karşı ikinci bir seferini yazar, İoannis Kinnamos, Stephen tarafından Bizans İmparatorluğu'na karşı ikinci bir kampanya yazar, Olomouc Dükü Václav komutasındaki Bohemya takviyeleri tarafından desteklenen Macar birlikleri Braničevo'yu bir saldırı ile alıp ve kalesini yıktı. Muhtemelen Kral Stephen otoritesini teyit etmek için için, Macarlar İoannis tarafından derhal yeniden inşa edilen Bizans sınır kalesi olan Braničevo'ya saldırarak, düşmanlığı yenilediler. Daha fazla Bizans askeri başarısı - Honiatis birkaç çatışmadan bahseder - barışın tesisi ile sonuçlandı. Kinnamos, barış kurulmadan önce gerçekleşen bir Bizans yenilgisini anlatır ve bu da seferin tamamen tek taraflı olmadığını gösterir. Ancak Macar kayıtları, Kral Stephen'ın tekrar mağlup edildiğini ve sonuç olarak Bizans şartları ile barış müzakere etmek zorunda kaldığı konusunda Honiatis ile anlaşır. Tarihçi Ferenc Makk, İmparator II. İoannis'in geri çekilmek zorunda kaldığını ve barış için taelpte bulunduğunu ve anlaşmanın Ekim 1129'da imzalandığını belirtir. Bizanslılar Braničevo, Belgrad ve Zemun'un kontrollerini onaylandılar ve ayrıca 1060'lardan beri Macarların elinde olan Syrmia bölgesini kurtardılar. Macar hak iddia eden Álmos'un, 1129'da ölmesi büyük sürtünme kaynağını ortadan kaldırdı.

Hugh Nigel Kennedy, bir İngiliz ortaçağ tarihçisi ve akademisyenidir. Erken İslami Orta Doğu, Müslüman İberya ve Haçlı Seferleri tarihinde uzmanlaşmıştır. 1997'den 2007'ye kadar St Andrews Üniversitesi'nde Ortadoğu Tarihi Profesörüydü. 2007'den beri Londra Üniversitesi SOAS'ta Arapça Profesörü olarak görev yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bitola Yazıtı</span>

Bitola yazıtı, Birinci Bulgar İmparatorluğu'na ait Eski Kilise Slavcası dilinde Kiril alfabesi ile yazılmış bir taş yazıttır. Şu anda, Kuzey Makedonya'daki Manastır Enstitüsü ve Müzesi'nde, "1015/17'den İvan Vladislav'ın Kiril mektuplarının bulunduğu mermer levha" olarak tanımlanan önemli bir epigrafik anıt olarak kalıcı sergiler arasında yer almaktadır. Bizans İmparatorluğu'nun Bulgaristan'ı fethi son aşamalarında İvan Vladislav, son tahkimatını yenilemeyi ve güçlendirmeyi başarmasını bu ayrıntılı yazıtla anmıştır. 1956'da bulunan yazıt, Samuil devletinin, Yugoslav bilim adamları tarafından tartışılan Bulgar karakterini destekleyen güçlü argümanlar sağladı. Ana akım akademik görüş, yazıtın Ivan Vladislav yönetimi sırasında yapılmış orijinal bir eser olduğu yönündedir.