İçeriğe atla

Mezopotamya Mandası

Mezopotamya için Manda Taslağı
Mezopotamya ve Filistin için 7 Aralık 1920 tarihinde Milletler Cemiyeti'nin onayına sunulan manda taslakları
Oluşturulma1920 (sadece taslak)
OnaylanmaOnaylanmadı
Yazar(lar)Milletler Cemiyeti
AmaçMezopotamya topraklarının oluşturulması önerildi. Bunun yerine Irak Mandası kuruldu

Mezopotamya Mandası (Arapçaالانتداب البريطاني على العراق), Osmanlı Irak'ını (Mezopotamya) kapsayacak şekilde önerilen bir Milletler Cemiyeti mandasıydı. Bu manda Birleşik Krallık'a verilecekti ancak İngiltere ile Irak arasında yapılan ve önerilen manda ile bazı benzerlikler taşıyan bir anlaşma olan Anglo-Irak Antlaşması tarafından geçersiz kılındı. Kağıt üzerinde manda 1920'den 1932'ye kadar sürmüştür.

Önerilen manda, 1916 Sykes-Picot Anlaşması uyarınca 25 Nisan 1920'de İtalya'daki San Remo Konferansı'nda verildi, ancak henüz belgelenmemiş veya tanımlanmamıştı.[1] Milletler Cemiyeti Sözleşmesi'nin 22. Maddesi uyarınca A sınıfı bir manda olacaktı. Haziran 1920'de İngiliz Sömürge Ofisi tarafından bir taslak manda belgesi hazırlandı ve Aralık 1920'de Milletler Cemiyetine taslak olarak sunuldu.

Birinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden hemen sonra, geleceğin Irak Yüksek Komiseri Sir Arnold Wilson, Mezopotamya'nın Hindistan'a ilhak edilmesini ve "Hindistan'ın ve Hindistan hükümeti gibi Hintlerin bir kolonisi olarak yönetilmesini, geniş ovalarının yavaş yavaş işlenmesini ve savaşçı Pencap ırklarının buraya yerleştirilmesini" tavsiye etti.[2] Cox, 22 Nisan 1918'de yazdığı bir memorandumda İngilizlerin desteklemesi gereken sosyal grupları sıraladı: Bağdat'taki Yahudi cemaati, Bağdat ve Basara'daki eşraf, zengin toprak sahibi Araplar ve Yahudiler ile yerleşik aşiretlerin şeyhleri.[3] Musul, 1918 Clemenceau-Lloyd George Anlaşması'nın ardından İngiliz nüfuz bölgesine eklendi.

Önerilen manda yönetimi, 1920'de ülke çapında bir Irak isyanının patlak vermesi ve ardından Ekim 1922 tarihli Anglo-Irak Antlaşması ile bölgenin Irak Krallığı olmasına karar verilmesi nedeniyle kurulmakta bazı zorluklarla karşılaştı.[1] Irak Krallığı 1931-1932 yıllarında,[1] Milletler Cemiyetinin bu tür devletlerin tam bağımsız devletler olarak "aşamalı gelişimlerinin" kolaylaştırılacağı yönündeki tutumuna uygun olarak bağımsız oldu.[1]

İngiliz yönetimindeki Irak'ın sivil hükûmeti başlangıçta Yüksek Komiser Sir Percy Cox ve yardımcısı Albay Arnold Wilson tarafından yönetiliyordu. Necef'te bir İngiliz subayının öldürülmesinin ardından İngiliz misillemeleri düzeni sağlamada başarısız oldu. Kuzey Irak'ın dağlık bölgelerinde İngiliz yönetimi henüz kurulmamıştı. İngilizlerin karşı karşıya kaldığı en çarpıcı sorun, manda statüsü verilmesiyle ihanete uğradıklarını düşünen milliyetçilerin artan öfkesiydi.[]

Haritalar

Kaynakça

  1. ^ a b c d The new Cambridge modern history. Volume xii. p.293.
  2. ^ Nadhmi, Wamidh Jamal Umar (1984). Al-Judhour al-Siyasiyya wal Fikriyya wal Ijtima'yya Lilharaka al-Qawmiyya al-'Arabiyya (al-Istiqlaliyya) fil 'Iraq [The Political, Intellectual and Social Roots of the Arab Nationalist (Independent) Movement in Iraq] (Arapça). Markaz Dirasat al-Wihda al-'Arabiyya, Beirut. s. 399. 
  3. ^ Nadhmi 1984, s. 275.
  4. ^ "Lawrence's Mid-East map on show". 6 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2013. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Dodge, Toby "Inventing Iraq" (2009)
  • Fieldhouse, David K. Orta Doğu'da Batı Emperyalizmi, 1914-1958 (2006)
  • Fisk, Robert. Uygarlık için Büyük Savaş: The Conquest of the Middle East, (2. baskı 2006),
  • Simons, Geoff. Irak: Sümer'den Saddam'a (2. baskı 1994)
  • Sluglett, Peter. Irak'ta Britanya: Contriving King and Country, 1914-1932 (2. baskı 2007)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Irak</span> Batı Asyada bir ülke

Irak, resmî adıyla Irak Cumhuriyeti, Batı Asya'da bir ülkedir. Kuzeyde Türkiye, doğuda İran, güneydoğuda Kuveyt, güneyde Suudi Arabistan, güneybatıda Ürdün, batıda ise Suriye ile sınır komşusudur. Başkenti ve en büyük şehri Bağdat olan federal parlamenter cumhuriyet ile yönetilen bir ülkedir.

Musul Sorunu, Osmanlı Devleti'ne bağlı Musul Vilayeti'nin toprak sorunudur.

Manda, I. Dünya Savaşı'ndan sonra bazı az gelişmiş kabul edilen ülkeleri, kendi kendilerini yönetecek bir düzeye eriştirip, bağımsızlığa kavuşturuncaya kadar Milletler Cemiyeti adına yönetmek için bazı büyük devletlere verilen yetkidir. Geleneksel sömürgeciliği tasfiye etmeye yönelik bir proje olarak düşünülmüş, ancak uygulamada geleneksel sömürgeciliğe benzer sonuçlar doğurmuştur.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul'un İşgali</span> Mağlup Osmanlı İmparatorluğunun başkentinin İtilaf Devletleri tarafından işgali

İstanbul'un İşgali, Osmanlı İmparatorluğu ve İtilaf Devletleri arasında imzalanan Mondros Bırakışması ile Birinci Dünya Savaşı'nın bu ülkeler arasında sona erdiğinin ilan edilmesinin ardından gerçekleşmiştir. Osmanlı başkenti İstanbul, önce 13 Kasım 1918, sonra 16 Mart 1920'de olmak üzere iki kez işgal edildi. İlk işgalde, İstanbul'un önemli ve stratejik noktaları kontrol altına alındı ancak idareye el konulmadı; ikinci işgal ile idareye el konuldu. Eylül 1922'ye gelindiğinde, İzmir'in Kurtuluşu'ndan sonra, Mustafa Kemal Paşa İstanbul'u kurtarmak için Türk birliklerine İngiliz ve Fransız işgalindeki Çanakkale'ye hareket etmeleri emrini verdi. Bu emir üzerine Çanakkale Krizi patlak verdi. Türkler Kurtuluş Savaşı verdiği sırada İrlanda sorunuyla uğraşan Birleşik Krallık, Ankara Hükûmeti ile savaşın eşiğine geldi. Liberal Başbakan David Lloyd George Mustafa Kemal'in birliklerine karşı taarruza geçilmesini istediyse de müttefiklerinin desteğini alamadı ve ülkesindeki savaş karşıtı muhalefet ile dominyonların güçlü direnişiyle karşılaştı. Lloyd George'u gereksiz bir savaş başlatmaya çabalamakla itham eden Muhafazakâr Parti'nin 19 Ekim 1922'de Carlton Club deklarasyonu ile koalisyondan ayrılması sonucu Lloyd George hükûmeti düştü. İlerleyen süreçte diplomatik olaylar Türklerin lehine gelişti. İşgal, son İtilaf birliklerinin 4 Ekim 1923'te şehri terk etmesinden sonra, Şükrü Naili Paşa komutasındaki 3. Kolordu birliklerinin 6 Ekim 1923'te tören eşliğinde şehre girmesiyle sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">I. Faysal</span> 1921den 1933e kadar Haşimi Irakın ilk kralı

I. Faysal, 1920 yılında kurulan kısa ömürlü Suriye Krallığı ve ardından Irak Krallığı kralı. Taç giydiği 23 Ağustos 1921 tarihinden, kalp krizi geçirerek öldüğü 1933 yılına kadar 12 sene hüküm sürmüştür. Kendisini Hicaz Kralı ilan ederek Osmanlı İmparatorluğu'na karşı Arap İsyanını başlatan Şerif Hüseyin'in üçüncü oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Musul Vilayeti</span>

Musul Vilayeti Osmanlı Devleti vilayetidir.

<span class="mw-page-title-main">Kürdistan Krallığı</span> Kısa süreli kurulmuş krallık

Kürdistan Krallığı, Süleymaniye'de kurulmuş kısa ömürlü krallık.

<span class="mw-page-title-main">Irak Mandası</span> Ağustos 1920de Osmanlı İmparatorluğu ile yapılan Sevr Antlaşması sonucunda Birleşik Krallık yönetimindeki manda idaresi

Birleşik Krallık Irak Mandası, Ağustos 1920'de Osmanlı İmparatorluğu ile yapılan Sevr Antlaşması sonucunda Birleşik Krallık yönetimindeki manda idaresi. Bu yönetim 26 Nisan 1920'de İtalya'daki San Remo Konferansı'nda belirlenmişti. Mezopotamya'da Fransa kontrolündeki Lübnan ve Suriye mandaları da bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Irak Krallığı</span> Birleşik Krallık Mezopotamya Mandasından sonra kurulan monarşik krallık

Irak Krallığı, Birleşik Krallık Mezopotamya Mandası'ndan sonra kurulan monarşik krallık. Ağustos 1921'de Faysal bin Hüseyin ilk kral olmuş ve 1958 tarihinde Abdülkerim Kasım'ın başbakan olması ile sonlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Filistin Mandası</span> 1920-1948 yılları arasında varlığını sürdüren Birleşik Krallık yönetimi

Birleşik Krallık Filistin Mandası, Birleşik Krallık'ın Filistin'deki Osmanlı Devleti hakimiyetine son vermesiyle İtilaf Devletleri tarafından kararlaştırılan ve Milletler Cemiyeti tarafından Haziran 1922'de resmen onaylanarak kurulan manda cumhuriyeti.

<span class="mw-page-title-main">Irak'ın posta tarihi ve posta pulları</span> Vikimedya liste maddesi

Bu Irak'ın posta tarihi ve posta pullarının bir araştırmasıdır. 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

<span class="mw-page-title-main">Farhud</span>

Farhud, Yahudilerin Şavuot bayramı sırasında, 1-2 Haziran 1941 tarihlerinde, Irak Krallığı'ndaki Bağdat'ta Yahudilere yapılan pogrom veya "zorla tahliye" olayıdır. Ayaklanma, Nazi yanlısı Reşid Ali Geylani hükûmetinin çökmesinden sonra başlayan otorite boşluğunda gerçekleşti. Başlangıçta müdahaleden kaçınan İngiliz güçleri katliamların genel bir anarşi hâlinde devam etmesi üzerine kargaşa çıkaranlara müdahale etti. Saldırılar sonucunda 175 Yahudi öldü ve 1000 Yahudi yaralandı. Yahudilerin malları yağmalandı ve 900 Yahudi evi harabeye çevrildi. 1951'e kadar, Irak'ın Yahudi nüfusunun %80'ini oluşturan 110.000 Yahudi'nin çoğu başta İsrail'e olmak üzere ülkeyi terk etti. Farhud için "Holokost'un unutulmuş pogromu" ve "Irak Yahudi cemaatinin sonunun başlangıcı" denildi; Yahudiler bölgede 2600 yıldır yaşıyordu.

<span class="mw-page-title-main">Bağdad'ın düşmesi</span>

Bağdad'ın düşmesi. I. Dünya Savaşı'nın Irak Cephesi'nde Osmanlı'nın elindeki Bağdat'ın İngilizler tarafından işgali.

<span class="mw-page-title-main">Fransa-Suriye Savaşı</span> Fransa-Suriye askerî ilişkileri

Fransa-Suriye Savaşı 1920'de yeni kurulan Suriye Arap Krallığı'nın Haşimi hükümdarları ile Fransa arasında gerçekleşti. Meyselun Muharebesi'nde doruğa ulaşan bir dizi çatışma sırasında Fransız kuvvetleri, 24 Temmuz 1920'de Şam'a girerek Haşimi hükümdar Kral Faysal ve yandaşlarının güçlerini yendi. 25 Temmuz'da Suriye'de, Alaeddin ed-Dürubi'nin başkanlığında yeni bir Fransız yanlısı hükûmet ilan edildi ve Suriye bölgesi sonunda Suriye ve Lübnan Mandası altında birkaç bağımlı devlete bölündü. Irak'taki yeni mandadaki konumlarından endişe duyan İngiliz hükümeti, kaçak Faysal'ı Irak'ın yeni kralı ilan etmeyi kabul etti.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Arap Krallığı</span> 1919-1920 Batı Asyada fiili devlet

Suriye Arap Krallığı ; varlığı dört aydan biraz fazla sürmüş, Hicaz Krallığı'ndan sonra kurulmuş ikinci modern Arap devleti. Kısa süreli bu devletin yöneticisi, Mekke emiri Hüseyin'in oğlu I. Faysal'dı. Tüm Büyük Suriye'de hak iddia etmesine rağmen, Faysal hükûmeti ancak sınırlı bir bölgeyi kontrol ediyordu ve varlığı da Birleşik Krallık'ın desteğine bağlıydı. İngiltere ise, Fransa ile birlikte genel olarak, Büyük Suriye fikrine karşıydı ve Faysal'ı kral olarak tanımayı reddediyordu. Nihayetinde, Faysal'a bağlı birlikler, 25 Temmuz 1920'de, Fransız kuvvetlerine teslim oldular.

<span class="mw-page-title-main">14 Temmuz Devrimi</span> 1958de Irakta monarşiyi deviren askeri darbe

1958 Irak askerî darbesi olarak da bilinen 14 Temmuz Devrimi, 14 Temmuz 1958 tarihinde Irak'ta gerçekleşen ve Kral II. Faysal'ın devrilmesi ve Haşimi liderliğindeki Irak Krallığı'nın yıkılmasıyla sonuçlanan bir darbedir. Bu darbenin ardından kurulan Irak Cumhuriyeti, altı ay önce Irak ve Ürdün arasında kurulan Haşimi Arap Federasyonu'nun sonunu getirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Irak-Suriye sınırı</span> Uluslararası sınır

Irak-Suriye sınırı, Suriye ile Irak arasındaki sınırdır ve toplam 599 kilometre (372 mi) uzunluktadır. Yukarı Mezopotamya ve Suriye çölü boyunca, güneybatıda Ürdün ile olan üçlü noktadan kuzeydoğuda Türkiye ile olan üçlü noktaya kadar uzanır.

<span class="mw-page-title-main">Seyyid Talip Bey</span> Iraklı siyasetçi

Seyyid Talip Bey ya da Talib bin Recep bin Muhammed Seyyid bin Talip el-Nakib el-Refa'i Arap siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu'nun parçalanması</span> I. Dünya Savaşının ardından Osmanlı topraklarının parçalanması

Osmanlı İmparatorluğu'nun parçalanması, I. Dünya Savaşı'nı takiben Kasım 1918'de İstanbul'un Britanya, Fransa ve İtalya askerleri tarafından işgal edilmesinin ardından başlayan jeopolitik bir süreçti. Parçalanma, özellikle Osmanlı İmparatorluğu'nun Almanya ile ittifak kurmasının ardından yapılan Sykes-Picot Anlaşması gibi İtilaf Devletleri'nin savaşın ilk safhalarında yaptığı birtakım anlaşamalar üzerinden planlanmıştı. Eskiden Osmanlı İmparatorluğu'nu oluşturan büyük topraklar ve halklar, birkaç yeni devlete bölündü. Osmanlı İmparatorluğu; jeopolitik, kültürel ve ideolojik yönden önde gelen İslam devletiydi. Osmanlı'nın savaşın ardından parçalanması, Britanya ve Fransa gibi Batılı güçlerin Orta Doğu'ya hâkim olmasına sebep oldu ve modern Arap dünyası ile Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasına yol açtı. Anadolu Hareketi tarafından bu Batılı güçlere direnilse de, Osmanlı'nın ardıl devletleri kapsamında böylesi bir direniş II. Dünya Savaşı'nı takip eden hızlı dekolonizasyon sürecine kadar görülmedi.

1922 İngiliz-Irak Antlaşması, İngiliz ve Irak hükümetleri arasında imzalanan bir anlaşmaydı. Anlaşmaya göre Irak'ın kendi kendini yönetmesine izin verilirken İngilizler de Irak'ın dış politikasının kontrol edecekti. Anlaşma ile, 1921 Kahire Konferansı ile Irak'ta bir Haşimi Krallığı kurulmasına yönelik yapılan anlaşmanın sonuçlandırılması amaçlanıyordu.