İçeriğe atla

Mezmaiskaya Mağarası

Koordinatlar: 44°10′K 40°00′D / 44.167°K 40.000°D / 44.167; 40.000
Mezmaiskaya Mağarası
Мезмайская пещера
Mezmaiskaya Mağarası'nın çevresi
Mağaranın Rusya'daki konumu
Mağaranın Rusya'daki konumu
Mağaranın Rusya'daki konumu
KonumSukhoi Kurdzhips
BölgeAdige Cumhuriyeti, Kuzey Kafkasya, Rusya
Rakım1.310 m (4.298 ft)[1]
Türkireç taşı karst
Tarihçe
Devir(ler)Paleolitik
İlgili kişi(ler)Homo neanderthalensis

Mezmaiskaya Mağarası (RusçaМезмайская пещера), Güney Rusya'daki Adıge Cumhuriyeti'nde, Kafkas Dağları sistemindeki Kuzey Kafkasya'nın kuzeybatı eteklerinde yer alan Sukhoi Kurdzhips'in (Kürdzhips Nehri'nin bir kolu) sağ kıyısına bakan tarih öncesi bir mağara sistemidir.

Arkeoloji

Neandertal

Mezmaiskaya Mağarası'ndaki ilk kazılar sonucunda, Son buzul dönemine ait Musteryen eserler ortaya çıkarıldı.[2][3][4][5][6][7] Mezmaiskaya'daki Geç Orta Paleolitik stratigrafik katmanlar, yaklaşık 70.000 ila 40.000 BP'ye tarihlenen 7 katmandan oluşmaktadır.[1]

Mağarada üç Neandertal bireye ait kalıntılar ortaya çıkarıldı. İlki olan Mezmaiskaya 1, 1993 yılında ortaya çıkarıldı ve yerleşimi kaplayan ve sabit tutan kalsit sementasyon nedeniyle iyi korunmuş durumdaydı ve neredeyse eksiksiz bir iskeletti. Yaklaşık iki haftalık bir bebek olarak değerlendirilen bu iskelet, günümüze kadar keşfedilen en genç Neandertal olarak kabul edilmektedir. Gömü için açılmış bir çukur bulunmamasına rağmen, koşullar cesedin kasıtlı olarak gömüldüğünü ve bu sayede kalıntıların iyi korunduğunu açıklamaktadır. Mesmaikaya 1, yerleşmedeki en eski Geç Orta Paleolitik tabaka olan 3. tabakada ortaya çıkarıldı. Mezmaiskaya 1 günümüzden 70-60.000 yıl öncesine tarihlenmektedir.[1]

Daha sonra, 1994 yılında 1 ila 2 yaşındaki bir Neandertal çocuğuna, Mezmaiskaya 2'ye ait 24 kafatası parçası bulundu.[1] Bulunan bir diş Mezmaiskaya 3'e ait olarak değerlendirildi.[8] Mezmaiskaya 2, en genç Geç Orta Paleolitik tabaka olan 2. tabakada bulundu ve yaklaşık olarak 44.600-42.960 BP'ye tarihlendirildi. DNA analizi, Mesmaiskaya 2'nin erkek olduğunu doğrulamaktadır.[1]

Arkeogenetik

Batı Almanya'da, mağaraya 2.500 kilometre (1.600 mi) mesafede, Neandertal 1'inkinden %3.48 sapma gösteren bir mtDNA dizisi içeren antik DNA elde edildi. Filogenetik analizlere göre, bu iki örnek modern insanlardan farklı bir klada aittir ve mtDNA türlerinin modern insan mtDNA havuzuna katkıda bulunmadığını düşünülmektedir.[9]

Mezmaiskaya 2, Vindija Mağarası, Spy Mağarası ve Goyet Mağaraları'nda bulunan Neandertaller de dahil olmak üzere diğer geç Avrupa Neandertallerine genetik olarak daha eski Mesmaiskaya 1'den daha yakındır, bu da Kafkasya'da Neandertal popülasyonunun değişiminin muhtemel olduğunu göstermektedir. Zamandaki bu boşluk, Denizel izotop aşaması 3 ile tutarlıdır.[1]

Modern insanlar ve Ust'-Ishim insanı, Mezmaiskaya 1 dahil olmak üzere diğer tüm Neandertallerle Denisova Mağarası'ndaki Altay Neandertalinden daha fazla alel paylaşmaktadır; Altay Neandertali, diğer Neandertallerin soyundandır, ancak Mezmaiskaya 1 ve diğer Neandertallerin soyunun bölünmesinden önce yaşamıştır.[1]

Fauna

Faunal kalıntılar, birçok kemikte taş alet kesimleri ve etobur modifikasyon izlerine sahip çok düşük bir ayrışma derecesi göstermektedir. En yaygın büyük memeliler bozkır bizonu (Bison priscus), Kafkas keçisi (Capra caucasica) ve Asya yaban koyunudur (Ovis orientalis). Kafkasya'da ilk kez Ren geyiği (Rangifer tarandus) kalıntılarına da burada rastlanmıştır.

Daha küçük omurgalı kalıntılarının çoğu insan dışı süreçlerle (örneğin, baykuş avı) birikmiş gibi görünse de, toynaklı kalıntılarının çoğu muhtemelen Musteryen kültürünün sakinleri tarafından avlanan hayvanların eseridir.[10][11]

Mezmaiskaya Mağarası'nda bulunan hayvan kemiklerinin analizi, orta ve geç Paleolitik dönemde bölgede dört tür bufalo yaşadığını ortaya çıkardı.[12]

Tanım

Mağara girişi, birkaç metre yüksekliğindeki uçurum üzerinde yer alan bir deliktir. Girişin ardından mağara birkaç metreye kadar daralır, bu noktadan sonra yükselişe geçer. Mağaranın girişinden birkaç on metre sonra zemin kayalıktan kile dönüşür.

Jeoloji

Mağaradan elde edilen kanıtlar, yaklaşık 40.000 yıl önce Campanian Ignimbrite püskürmesinin Neandertal için bir gerileme dönemine yol açmış olabileceğini ve yaklaşık 29.000 yıl gerçekleşen bir patlamanın bölge sakinlerinin ölümüne yol açmış olabileceğini göstermektedir.[13][14]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g Hajdinjak, Mateja; Fu, Qiaomei; Hübner, Alexander; Petr, Martin; Mafessoni, Fabrizio; Grote, Steffi; Skoglund, Pontus; Narasimham, Vagheesh; Rougier, Hélène; Crevecoeur, Isabelle; Semal, Patrick; Soressi, Marie; Talamo, Sahra; Hublin, Jean-Jacques; Gušić, Ivan; Kućan, Željko; Rudan, Pavao; Golovanova, Liubov V.; Doronichev, Vladimir B.; Posth, Cosimo; Krause, Johannes; Korlević, Petra; Nagel, Sarah; Nickel, Birgit; Slatkin, Montgomery; Patterson, Nick; Reich, David; Prüfer, Kay; Meyer, Matthias; Pääbo, Svante; Kelso, Janet (2018). "Reconstructing the genetic history of late Neanderthals". Nature. 555 (7698): 652-656. Bibcode:2018Natur.555..652H. doi:10.1038/nature26151. ISSN 0028-0836. PMC 6485383 $2. PMID 29562232. 
  2. ^ L. V. Golovanova, John F. Hoffecker, V. M. Kharitonov and G. P. Romanova, Mezmaiskaya Cave: A Neanderthal Occupation in the Northern Caucasus Current Anthropology Vol. 40, No. 1 (February 1999), pp. 77 6 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.-86.
  3. ^ John Hawks and Milford H. Wolpoff, Brief Communication: Paleoanthropology and thePopulation Genetics of Ancient Genes AMERICAN JOURNAL OF PHYSICAL ANTHROPOLOGY 114:269–272 (2001) page 269-272 6 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  4. ^ L. V. Golovanova, John F. Hoffecker, V. M. Kharitonov, and G. P. Romanova, Mezmaiskaya Cave: A Neanderthal Occupation in the Northern Caucasus, Current Anthropology Volume 40, Number 1 | February 1999 73 6 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  5. ^ Есть вопросы? 21 февраля петербуржцы смогут задать их нашим Экспертам лично 19 Aralık 2014 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi.
  6. ^ Скелет новорожденного неандертальца проливает свет на эволюцию рода Homo 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  7. ^ mtDNA of Okladnikov Neandertal 20 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. PNAS February 11, 2014 vol. 111 no. 6.
  8. ^ Timothy D. Weaver, Hélène Coqueugniot, Liubov V. Golovanova, Vladimir B. Doronichev, Bruno Maureille, and Jean-Jacques Hublin "Neonatal postcrania from Mezmaiskaya, Russia, and Le Moustier, France, and the development of Neandertal body form" PNAS 2016, 113 (23) 6472-6477; published ahead of print May 23, 2016, doi:10.1073/pnas.1523677113
  9. ^ Igor V. Ovchinnikov; Anders Götherström; Galina P. Romanova; Vitaliy M. Kharitonov; Kerstin Lidén; William Goodwin (30 Mart 2000). "Molecular analysis of Neanderthal DNA from the northern Caucasus". Nature. 404 (6777): 490-493. Bibcode:2000Natur.404..490O. doi:10.1038/35006625. PMID 10761915. 12 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2022. 
  10. ^ Baryshnikova (May 1996). "Palaeontology and Zooarchaeology of Mezmaiskaya Cave (Northwestern Caucasus, Russia)". Journal of Archaeological Science. 23 (3): 313-335. doi:10.1006/jasc.1996.0030. Over 6000 large mammal and numerous small vertebrate remains have been recovered from preliminary excavations at Mezmaiskaya Cave 
  11. ^ L. V. Golovanova (February 1999). "Mezmaiskaya Cave: A Neanderthal Occupation in the Northern Caucasus". Current Anthropology. The University of Chicago Press on behalf of Wenner-Gren Foundation for Anthropological Research. 40 (4): 77-86. doi:10.1086/515805. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2022. 
  12. ^ Ни о каких контактах неандертальцев и сапиенсов в Европе говорить не приходится 21 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  13. ^ Liubov Vitaliena Golovanova; Vladimir Borisovich Doronichev; Naomi Elancia Cleghorn; Marianna Alekseevna Koulkova; Tatiana Valentinovna Sapelko; M. Steven Shackley (2010). "Volcanoes Wiped out Neanderthals, New Study Suggests" (news release). Current Anthropology. University of Chicago Press Journals. 51 (5): 655-691. doi:10.1086/656185. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2022. Significance of Ecological Factors in the Middle to Upper Paleolithic Transition 
  14. ^ Bruce Bower (23 Ekim 2010). "Neandertals blasted out of existence, archaeologists propose". Science News Vol.178 #9. s. 12. 29 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2011. Modern humans may have thrived thanks to geographic luck, not wits 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Neandertal</span> Avrasyada yaşamış ve soyu tükenmiş insan türü veya alt türü

Neandertal ya da Neandertal insanı, günümüzden yaklaşık 250 bin ila 40 bin yıl önce yaşamış insan türüdür. İkili adlandırmada ismi "Homo neanderthalensis"dir. Fosilleri muhafaza etmeye müsait kireç taşı mağaralarda yaşadıkları için haklarında en fazla bilgi sahibi olunan ve bunun bir sonucu olarak modern kültürde tipik "mağara adamı" kalıbını yaratan tarih öncesi insan türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Denisova insanı</span> Homo cinsinden bir insansı

Denisova insanları, Homo cinsinden bir insansı olup Neandertaller ve anatomik olarak modern insanın yakın akrabası olmakla birlikte genetik olarak her iki türden ayırt edilebilir. İngiliz literatüründe Denisova hominins ya da kısaca Denisovans olarak adlandırılırlar

<span class="mw-page-title-main">Orta Taş Devri</span>

Orta Taş Devri, Erken Taş Devri ile Geç Taş Devri arasında yer alan bir Afrika tarih öncesi dönemiydi. Genellikle yaklaşık 280.000 yıl önce başladığı ve yaklaşık 50-25.000 yıl önce sona erdiği kabul edilir. Belirli MSA taş aletlerinin başlangıçlarının kökeni 550-500.000 yıl öncesine kadar uzanır ve bu nedenle bazı araştırmacılar bunu MSA'nın başlangıcı olarak görür. MSA'nın, özellikle kabaca çağdaş zaman aralıkları nedeniyle, Avrupa'nın Orta Paleolitik'i ile eş anlamlı olduğu sıklıkla yanlış anlaşılır, ancak Orta Paleolitik Avrupa, Afrika'nın MSA'sından tamamen farklı bir hominin popülasyonu olan Homo neanderthalensis'i temsil eder. Neandertal popülasyonuna sahip değildir. Buna ek olarak, Afrika'daki mevcut arkeolojik araştırmalar, MSA sırasında Afrika'da modern insan davranışının ve bilişinin Orta Paleolitik Dönem'de Avrupa'dakinden çok daha erken gelişmeye başladığını gösteren birçok kanıt ortaya koydu. MSA, hem anatomik olarak modern insanlarla hem de bazen Homo helmei olarak adlandırılan arkaik Homo sapiens ile ilişkilidir. Erken fiziksel kanıtlar Etiyopya'daki Gademotta Formasyonu, Kenya'daki Kapthurin Formasyonu ve Güney Afrika'daki Kathu Pan'dan elde edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kleine Feldhofer Mağarası</span>

Kleine Feldhofer Grotte, batı Almanya'daki Neandertal Vadisi'nde yer alan bir karstik kireç taşı mağarası ve paleoantropolojik bir sitedir. Ağustos 1856'da Neanderthal tipi örnek mağaradan çıkarıldı. Madenciler bir kafatası ve bir dizi kemiği Neanderthal etiketli olarak ortaya çıkardı. Kemikler en az üç farklı kişiye aitti.

<span class="mw-page-title-main">Denisova Mağarası</span>

Denisova Mağarası, Rusya, Sibirya'daki Altay Dağları'nda bulunan bir mağaradır. Mağara büyük paleoarkeolojik ve paleontolojik öneme sahiptir. Denisova insanının kemik parçaları ve yaklaşık GÖ 40.000'e tarihlenen kalıntılar mağarada bulunmuştur. Mağarada 32.000 yıllık bir tarih öncesi at türü de keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tianyuan Mağarası</span>

Tianyuan Mağarası, en eski modern insanlardan biri olan Tianyuan'ın bulunduğu Pekin yakınlarında yer alan bir mağaradır.

Obi-Rakhmat Mağarası, Neandertal fosilleri içeren ve Orta Paleolitik döneme tarihlenen bir tarih öncesi bölgedir. Tanrı Dağları'ndaki Talassky Alatau Sıradağları'nın güneybatı ucundaki Chatkal ve Pskem nehirlerinin kavşağına yakın dar bir karst mağarası olan Obi-Rakhmat, Taşkent, Özbekistan'ın 100 kilometre (62 mi) kuzeydoğusunda yer almaktadır.

Delik-Taş 1, 1938'de Orta Asya'daki Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde, Bajsuntau Dağları'ndaki Delik Taş mağarasında keşfedilen bir Neandertal iskeletidir.

<span class="mw-page-title-main">Satsurblia Mağarası</span> Gürcistandaki mağara

Satsurblia Mağarası Tabiat Anıtı, Gürcistan'ın İmereti bölgesindeki Kumistavi köyüne 1.2 km uzaklıkta konumlanmış, deniz seviyesinden 287 metre yükseklikte yer alan paleantropolojik bölgedir. Karstik mağara ilk kez 1976'da A.N. Kalandadze tarafından kazılmıştır. Mağara, Orta Çağ'da sığınak olarak kullanılmıştır.

Apidima Mağarası, Güney Yunanistan'da, Mani Yarımadası'nın batı kıyısında yer alan ve dört küçük mağaradan oluşan bir komplekstir. Mağaranın sistematik olarak incelenmesi sonucunda Paleolitik çağa ait Neandertal ve Homo sapiens fosilleri ortaya çıkarıldı.

<span class="mw-page-title-main">Baço Kiro mağarası</span>

Baço Kiro mağarası, Bulgaristan'ın Direnova şehrinin 5 km (3,1 mi) batısında, Direnova Manastırı'na sadece 300 m (980 ft) uzaklıkta yer alan bir mağaradır. Andaka ve Direnova Nehri kanyonlarında yer almaktadır. 1890'da içine girilmiş ve ilk rekreasyonel ziyaretçiler mağaraya, Bulgar Ulusal Uyanış lideri, öğretmen ve devrimci Baço Kiro'nun onuruna yeniden adlandırılmadan iki yıl önce 1938'de girmiştir. Mağara, toplam uzunluğu 3.600 metre (11.800 ft) olan galeriler ve koridorlardan oluşan dört katlı bir labirenttir, mağaranın 700 metre (2.300 ft)'lik bölümü kamuya açıktır ve 1964'ten beri aydınlatılmaktadır. Mağaranın içinden akan bir yer altı nehri zamanla sayısız sarkıt ve dikit mağara oluşumları içeren büyük güzellikteki birçok galeriyi şekillendirdi. 1.200 metre (3.900 ft) uzunluğundaki uzun bölüm, bir dizi peri masalından ilham alınarak adlandırılmıştır. Oluşumlar art arda şu isimlerle anılmaktadır: Baço Kiro'nun Tahtı, Cüceler, Uyuyan Prenses, Taht Salonu, Kabul Salonu, Haidouti Buluşma Alanı, Çeşme ve Kurban Sunağı.

<span class="mw-page-title-main">Vindija Mağarası</span>

Vindija Mağarası, Hırvatistan'ın kuzeyindeki Donja Voća belediyesinde bulunan ve Neandertaller ve modern insanlarla ilişkili bir arkeolojik sit alanıdır. Bu bölgede ortaya çıkarılan Neandertallerden üçü, Neandertal genom projesinin ilk taslak dizisi için birincil kaynaklar olarak seçildi.

<span class="mw-page-title-main">Kůlna Mağarası</span>

Kůlna Mağarası Çek Cumhuriyeti'nde, Brno'nun 35 kilometre (22 mi) kuzeyinde yer alan bir mağaradır. Moravya Karstının bir parçasıdır. Kůlna Mağarası, Sloupsko-Šošůvské Mağaraları'nın bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Peștera Muierilor</span>

Peștera Muierilor veya Peștera Muierii, Romanya'nın Gorj ilindeki Baia de Fier komününde bulunan bir mağara sistemidir. Mağara ayısı kalıntıları ve bir insana ait kafatası içermesi nedeniyle önemlidir. Radyokarbon tarihleme yöntemine göre kafatası günümüzden 30.150 ± 800 yıl öncesine tarihlenmektedir. 1952 yılında ortaya çıkarılmıştır. Cioclovina Mağarası'nda bulunan benzer kalıntılarla birlikte, Romanya tarihöncesindeki en eski erken modern insan kalıntıları olarak gösterilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Peștera cu Oase</span>

Peştera cu Oase, Romanya'nın güneybatısındaki Caraș-Severin ilindeki Anina şehri yakınlarında bulunan ve 37.000 ila 42.000 yıl önce yaşadıkları kabul edilen en eski Avrupa erken modern insanlarından (EEMH) bazılarının yaşadığı 12 karstik galeri ve odadan oluşan bir mağara sistemdir.

<span class="mw-page-title-main">İgnatyevka Mağarası</span>

İgnatyevka Mağarası, Rusya'nın güneyinde, Ural Dağları'ndaki Belaya nehrinin bir kolu olan Sim Nehri kıyısındaki büyük bir kireçtaşı mağarasıdır. Mağarada 1980 yılında bir kadın figürünün parietal duvar resmi keşfedildi. Mağara resmindeki kadının bacakları arasındaki yirmi sekiz kırmızı noktanın kadın adet döngüsünü temsil ettiğine inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Okladnikov Mağarası</span>

Okladnikov Mağarası ,güney Sibirya, Rusya'daki Altay Krayı'nda, Soloneshensky Rayonu'ndaki Altay Dağları'nın eteklerinde bulunan bir paleoantropolojik sit alanıdır. Mağara güneye bakar ve aşağıdaki Anuy Nehri'nin bir kolu olan Sibiryachikha Nehri vadisinin sol kıyısından yaklaşık 14 metre (46 ft) yukarıda yer alan Devoniyen bir karstik yamaçta bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Pešturina</span>

Pešturina güneydoğu Sırbistan'daki Nişka Banya belediyesinde yer alan bir mağaradır. Jelašnica'nın güneybatısında, Niş'in 20 kilometre (12 mi) güneydoğusunda yer alır. 2006 yılında başlayan arkeolojik kazılardan bu yana Orta ve Üst Paleolitik dönemlere ait eserler keşfedilmiştir. Musteryen kültürü olarak tanımlanan kalıntılar, 102.000 BP + 5.000 ila 39.000 BP + 3.000 arasına tarihlenmektedir, bu tarih aralığı Pešturina'yı hayatta kalan en son Neandertal habitatlarından biri halline getirmektedir. Mağara "Sırp Atapuercası" olarak da bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Risovača Mağarası</span>

Risovača Mağarası, Sırbistan'ın merkezindeki Aranđelovac kasabasının tam girişinde, Kubršnica nehri vadisinin 17 metre (56 ft) yukarısında yer alan bir mağaradır. Kragujevac yakınlarındaki Gradac Mağarası'nın yanı sıra Sırbistan'daki Paleolitik döneme tarihlenen en önemli arkeolojik alanlarından biridir. Keşfi, Sava - Tuna hattının güneyindeki Paleolitik kültürün varlığını doğruladı ve Avrupa'daki tarih öncesi insanların yaşamı hakkında yeni bilgiler sağladı.

<span class="mw-page-title-main">Paglicci Mağarası</span> İtalyada mağara ve arkeolojik alan

Paglicci Mağarası, güney İtalya'daki, Puglia'daki, Rignano Garganico yakınlarındaki Paglicci'de bulunan bir arkeolojik sit alanıdır. 1950'li yıllarda keşfedilen mağara, Gargano'daki en önemli mağaradır. Mağara, Gargano Ulusal Parkı sınırları içinde yer alan bir turistik cazibe merkezidir.