Kureyş, rivayet kültüründe İslam peygamberi Muhammed'in mensup olduğu Arap kabilesidir.
Mekke'nin Fethi, 10 Ocak 630 tarihinde İslam peygamberi Muhammed komutasındaki Müslüman ordusunun, Mekkeli Kureyşlilerin elindeki Mekke'yi fethetmesidir. Bu fetih, İslam tarihindeki en önemli olaylardan biridir. Bu fetih, Müslümanlar ile Kureyş kabilesi arasındaki yaklaşık sekiz yıl boyunca süren savaşların sonunu getirmiş ve Arap Yarımadası'nda İslam'ın yayılışını daha da hızlandırmıştır.
Muâz bin Cebel, İslam peygamberi Muhammed'in sahabisi ve fıkıh bilgini.
Hazrec, İslâmiyet’ten önce Medine şehrinde yaşayan bir Arap kabilesinin ismi.
Reyhâne bint Şem‘ûn bazı kaynaklarda Reyhâne bint Zeyd, İslam peygamberi Muhammed'in eşlerinden birisi olan Yahudi kadındı. Kuzey Arap Yarımadasında yaşamış Yahudi kabile Beni Kureyza'dan bir genç bir kadındı. Silsilesi; Reyhâne binti Şem’ûn İbn-i Yezid veya Reyhâne binti Zeyd İbn-i Amr İbn-i Hanefe bin Şem’ûn bin Yezid’tir. Doğum tarihi kesin olarak belli değildir.
Beni Kurayza veya Beni Kureyza, 7. yüzyılda Arap Yarımadası'nın kuzeyindeki Yesrib vahasında (Medine) yaşamış bir Yahudi kabilesiydi. İslam peygamberi Muhammed'in 622'de Medine'ye hicret etmesinden sonra, Muhammed tarafından düzenlenen Medine Sözleşmesi'ne katılmışlardır. Bu sözleşmede yer alan, herhangi bir saldırı durumunda Medine'yi birlikte savunacakları maddesini Hendek Muharebesi'nde (627) ihlal ettikleri ve üstelik Müslümanlarla karşı savaştıkları gerekçesiyle Muhammed yönetimindeki Müslüman kuvvetleri tarafından erkeklerin ölüm cezasına çarptırıldığı, kadınların ve çocukların ise köleleştirildikleri iddia edilir.
Mâlik bin el-Hâris bin Abdiyağûs bin Mesleme el-Eşter, Yemenli Arap komutan. Cemel ve Sıffın Savaşlarında Ali'nin yanında yer almıştır. Suriye ve Irak cephelerinde savaşmıştır. Yermük Muharebesi'nde bir gözünü kaybettiği için 'göz kapağı ters çevrilmiş' anlamına gelen el-Eşter lakabıyla tanınmıştır.
Benî Tay, büyük bir Arap kabilesidir.
Kelb, Yemen menşeli büyük bir Kahtani Arap kabilesidir.
Müzeyne, Arabistan'da yerleşik bir Arap kabilesidir.
Abdülkays, Bahreyn kökenli bir Arap kabilesidir. Fayda, Mustafa (1988). "ABDÜLKAYS ". İslam Ansiklopedisi. 1. TDV. ss. 248-249. ISBN 978-97-53-89456-2.
Gatafan, Necid kökenli bir Arap kabilesi.
Mahzum, Mekke'de yerleşik Kureyş kabilesinin kolu olan Arap kabilesi.
Benî Kurayza Muharebesi, Benî Kureyza Muharebesi veya Benî Kurayza Gazvesi, 627 yılında İslam peygamberi Muhammed'in başında olduğu Müslüman güçleri ile Medineli Yahudi kabilesi Benî Kurayza güçleri arasında, Hendek Muharebesi'nin akabinde gerçekleşen savaştır. Savaş, Müslümanların zaferiyle sonuçlanmıştır.
Adiyyoğulları Adi bin Ka'b soyundan gelen Kureyş kabilesinin bir koludur. Bedir Savaşı'ndan önceki muhafızların bir parçası olarak Mekkelilerle birlikteydi; Kureyş'e daha fazla katılmadılar.
Fezare, Orta Arabistan'daki Necid bölgesinde yerleşik bir Arap kabilesi.
Huzaa, güçlü Kelb ve Tanukhid da dahil olmak üzere, esas olarak Suriye ve kuzeybatı Arabistan'da yoğunlaşan, en azından 4. yüzyıldan, Bizans yönetimi zamanında, 12. yüzyıla kadar, erken İslam döneminde bir Arap kabile konfederasyonuydu. Suriye merkezli Emevi Halifeliği'nin (661-750) ilk halifeleri altında, Huzaa kabilesi, yönetim ve askeri alanda ayrıcalıklı bir konuma sahipti. İkinci Fitne (683-692) döneminde, Yemen'deki rakipleri olan Kays kabilesine karşı Yemen fraksiyonu olarak Güney Arabistan ve diğer kabilelerle ittifak kurdular. Bu ittifakı kurarken, Huzaa'nın liderleri, kuzey Arap ataları Ma'ad'ı bir kenara bırakarak, soylarını Güney Arap Himyer'e göre yeniden düzenlediler ve bu, ilk İslam alimleri arasında yüzyıllarca süren tartışmalara yol açtı.
Medine İslam Devleti, İslâm peygamberi Muhammed'in ve takipçilerinin Mekke'den Hicret olarak bilinen göçünü takiben Medine şehrine geldiği 622 yılından 632 yılındaki ölümüne kadar Arap Yarımadası'na egemen olan teokratik bir devletti. Medine İslam Devleti, ilk İslâm devleti ve Râşidîn Halifeliği'nin öncüsü olarak kabul edilir.
Beni Evs, Medine'de yerleşik iki ana Arap kabilesinden biriydi. Diğeri ise Hazrec'ti ve ikisi de Hicret'ten sonra Ensar'ı oluşturuyordu.
Ali bin Ebu Tâlib'in Hemdan Seferi, 631 yılında, Ali komutasındaki bir askerî birliğin Yemen'de bulunan Hemdan kabilesi üzerine yaptığı askeri seferdir. Ancak TDV'nın yayınladığı İslam Ansiklopedisi'nde "Hemdan" kabilesinin madde yazarı Mustafa Fayda, zaten kabilenin Tebük Seferi dönüşünde Medine'ye gönderdiği elçileriyle İslam'ı kabul edip bağlılılığını bildirdiğini, Taberi'nin naklettiği bu seferin Ali'yi yüceltmek için yapılan rivayetlerden biri olduğunu belirtir.