İçeriğe atla

Meyan

Meyan
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Plantae (Bitkiler)
Bölüm: Magnoliophyta
(Kapalı tohumlular)
Sınıf: Magnoliopsida
(İki çenekliler)
Takım: Fabales
Familya: Fabaceae
(Baklagiller)
Cins: Glycyrrhiza
Tür: G. glabra
İkili adlandırma
Glycyrrhiza glabra
L.

Meyan (Glycyrrhiza glabra), yaklaşık 120–150 cm'e kadar boylanabilen, Baklagiller ailesinden çok yıllık bir çalımsı bitkidir. Anavatanı Rusya ve Çin'dir.

Küçük, mavimsi, mor çiçekleri 0,8–1,2 cm boyundadır. 7–15 santimetre boyunda yaprakları ve toprağın altında boyu 1 metreye ulaşan bir kök yapısı vardır. Akdeniz ülkelerinde, güneydoğu Avrupa'da ve Asya'nın bazı kesimlerinde yetişir.

Adlandırma

İsmi meyan olan diğer bitkilerden ayırmak için Glycyrrhiza cinsinden olanlara tatlı meyan adı da verilir. Acı meyan adı Sophora cinsinden bitkiler için kullanılır. Aynı adın lokal şiveli biçimi olan acı piyan ismi ise sarı meyan (Thermopsis turcica) için kullanılmaktadır. Türkiye'de yöreye göre, yöre ağzından kaynaklanan isim değişkenliği gösterir. (Mayan, Biyam, Boyam) Adana'da aşlama olarak adlandırılır.

Tanımı

Meyan kökü, 9-17 yaprakçıklı, yaklaşık 7-15 santimetre (3-6 in) uzunluğunda ince uzun yapraklı, 1 metre (40 in)'e yüksekliğe ulaşan, çok yıllık otsu bir bitkidir. Çiçekler, 8-12 milimetre (5⁄16-1⁄2 in) uzunluğunda, mordan soluk beyazımsı maviye kadar değişen renklerde ve gevşek salkımlıdır. Meyve, birkaç tohumlu, 20-30 milimetre (3⁄4-1+1⁄8 in) uzunluğunda dikdörtgen bir kabuk’tur.[1] Kökleri dal biçimlidir (stolonifer).[2]

Kimya

Meyan kökünün tatlılığının çoğu glisirizin'den gelir.
Meyan kökü bölümleri

Meyan kökü kokusu, toplam uçucuların %3'üne kadar anetol içeren bileşiklerin karmaşık ve değişken bileşiminden gelir. Meyan kökündeki tatlılığın çoğu, şeker'den 30-50 kat daha tatlı olan glisirizin'den gelir. Tatlılık şekerden farklıdır, daha az anlık, ekşi ve daha uzun sürer.

Meyan kökü köklerinde bulunan izoflavan glabren ve izoflavan glabridin fitoöstrojenlerdir.[3][4]

Yetiştirme

Meyan kökü, en iyi şekilde tam güneşli derin vadilerde iyi drene edilmiş topraklarda yetişir. Ekimden iki ila üç yıl sonra sonbaharda hasat edilir.[1] Meyan kökü üreten ülkeler arasında Hindistan, İran, İtalya, Afganistan, Çin, Pakistan (Urduca'da mulethi), Irak, Azerbaycan, Özbekistan, Türkmenistan ve Türkiye vardır.[5] Hindistan'da Maharashtra bölgesinde meyan köküne jyeshthamadh (Marathice: ज्येष्ठमध) denilir.

2019'da dünya meyan kökü ekstresi pazarı US$ 191 milyon A.B.D. Doları idi. En büyük ihracatçıların başında Fransa, Özbekistan, Çin ve İran geliyordu ve her birinin pazar payı toplamın yaklaşık 10– %14'ü kadardı.[6]

Dünyada şirket olarak en büyük üreticisi meyan kökü üretiminin %70'ini gerçekleştiren M&F Worldwide'dır ve üretiminin %73'ünü tütün ürünlerine tat ve aroma kazandırmak isteyen ABD orijinli sigara firmalarına satmakta olduğunu açıklamıştır.[7]

Kullanımı

Meyanın yapısı

Bitkinin kökü "meyan kökü" olarak bilinir ve tıpta kullanımı yaygındır. Kök, lezzetlidir, ekstrakte edilmek suretiyle kola, meyan kökü şekeri ve Meyan şerbeti yapımında kullanılır.

Meyan bitkisinin kökleri ve yeraltındaki gövdesi (rizom) baharat olarak kullanılır. Tatlı, sert ve tuzlu bir tada ve hoş bir kokuya sahiptir.

Köklerin suyla kaynatılıp, suyun buharlaştırılmasıyla elde edilen balına çubuk şekli verilir. Bu bal, tatlı, pasta, şekerleme ve çikolata yapımında kullanılır.

"Meyankökü"nü Kuzey Avrupalılar tatlılarda, Çinliler ise daha çok yemeklerde çeşni olarak kullanırlar.

Kolalı içeceklere tat vermek için de katılır.

Meyan odunu
Glycyrrhiza glabra

Türkiye’nin güney illeri ve çevresinde meyan kökü demlenerek şerbet olarak tüketilir. Meyan şerbeti yaz aylarının değişmez içeceğidir.

Mide ve bağırsak hastalıklarına iyi geldiğine inanılır.

Tütün

Meyankökü, tütün için tatlandırıcı bir madde olarak, Amerikan harmanı sigaralar, nemli enfiye, çiğneme tütünü ve pipo tütün’lerinin imalatında tat arttırıcı ve nemlendirici maddeler olarak kullanılır.[5][8] Meyan kökü, tütün ürünlerine doğal bir tatlılık ve tütün endüstrisinde kullanılan doğal ve taklit tatlandırıcı bileşenlerle kolayca karışan ayırt edici bir tat sağlar.[5] Meyan kökü sigara sarma kağıtlarına da eklenebilir. 2009 itibarıyla, ABD Gıda ve İlaç İdaresi, sigaralardan mentol dışında herhangi bir "niteleyici tatların" kullanılmasını yasakladı, ancak diğer üretilmiş tütün ürünlerini yasaklamadı.[9]

Yiyecek ve şekerleme

Kurutulmuş meyan kökü çubukları

Meyan kökü aroması, çok çeşitli şekerler veya şekerlemeler ‘in içinde bulunur. Bu şekerlemelerin çoğunda tat anason yağı ile güçlendirilmiştir. Bu nedenle gerçek meyan kökü içeriği çok azdır. Meyan kökü şekerlemeleri öncelikle Avrupa'daki tüketiciler tarafından satın alınır ancak Avustralya ve Yeni Zelanda gibi diğer ülkelerde de sevilir.[5]

Hollanda'da meyankökü şekerlemesi ("damla") en popüler tatlı biçimlerinden biridir. Birçok şekilde satılır. Nane, mentol, anason veya Akdeniz defnesi ile karıştırmak için oldukça popülerdir. Amonyum klorür (Fince: salmiak) ile karıştırmak da Finlandiya'da olduğu gibi popülerdir. Hollanda'da salmiak meyan kökünün popüler bir örneği Felemenkçe: zoute drop ('tuzlu meyankökü') olarak bilinir ancak çok az tuz (sodyum klorür) içerir.[10] Sert, tuzlu tatlılar, meyankökü aromalı alkollerin olduğu özellikle Danimarka ve Finlandiya gibi İskandinav ülkeleri'nde de popülerdir.

Kurutulmuş meyan kökü çubukları, son yıllarda popülariteleri azalmış olsa da, bir zamanlar İngiltere'de olduğu gibi, Hollanda'da da kendi başlarına geleneksel bir şekerlemedir. Şeker olarak çiğnemek için Felemenkçe: zoethout ('tatlı ağaç') çubukları olarak satılırdı. Çiğneyerek ve emildiğinde yoğun bir tatlı tadı verir. Tatlılık, dişlere zarar vermeden sükrozdan 30 ila 50 kat daha güçlüdür. 1970'lerden beri, Felemenkçe: zoethout daha nadir bulunur oldu ve yerini tüketmesi daha kolay olan 'damla' dahil çeşitli şekerler aldı.

Meyan kökü cipsleri

İngiltere Yorkshire'deki Pontefract, şekerle karıştırılan meyan kökünün çağdaş şekilde tatlı olarak kullanılmaya başlandığı yerdir.[11] Pontefrakt keki ilk olarak orada yapıldı.[12]

Cumbria, Durham ilçesi, Yorkshire ve Lancashire'da halk arasında 'İspanyol' olarak bilinir. Çünkü İspanyol rahipler Thirsk yakınlarındaki Rievaulx Manastırı'nda meyan kökü yetiştirdiler.[13]

İtalya, İspanya ve Fransa'da meyan kökü doğal haliyle sevilir. Bitkinin kökü çıkarılır, yıkanır, kurutulur ve ağız ferahlatıcı olarak çiğnenir.

İtalya genelinde şekersiz meyankökü, yalnızca %100 saf meyan kökü özünden yapılan küçük siyah parçalar halinde tüketilir. Calabria'da saf meyan kökü özünden popüler bir likör yapılır ve Reggio Emilia'da acqua d'orcio adıyla ünlü bir meşrubat yapılır. Meyan kökü Suriye, Mısır ve Türkiye'de Gaziantep ve Diyarbakır'da içecek olarak dükkanlarda ve sokak satıcılarında satılır.

Araştırma

Glisirizin'in özellikleri, hepatit C veya topikal sedef hastalığı tedavisi gibi ön araştırma aşamasındadır.[14][15]

Geleneksel tıp

Geleneksel Çin tıbbı’nda, ilgili bir tür olan Glycyrrhiza uralensis (genellikle "meyan kökü" olarak çevrilir) gancao (Çince: 甘草; lit. 'tatlı ot') olarak bilinir ve formüldeki bileşenleri "uyumlaştırdığına" inanılır.[16] Herhangi bir tıbbi amaç için güvenli veya etkili olduğunu gösteren yeterli ve kaliteli klinik araştırma olmamasına rağmen meyan kökü Ayurveda'da çeşitli hastalıkları tedavi edebileceği inancıyla kullanılmaktadır.[17][18][19]

Avrupa Tıp Ajansı, bitkisel ilaçlar listesine meyankökü ekledi.[20]

Zehirliliği

Meyan kökünün başlıca doz sınırlayıcı zehirleri, aktif bileşenleri olan glisirizin ve enoksolonun kortizol bozunmasına önleme etkisi nedeniyle doğası gereği kortikosteroid'dir. Meyan kökü, ödem, hipokalemi, kilo alımı veya kaybı ve yüksek tansiyon yapabilir.[21][22]

Amerika Birleşik Devletleri Gıda ve İlaç İdaresi meyan kökü ve glisirizin dahil türevlerini içeren gıdaların aşırı tüketilmediği takdirde güvenli olduğuna inanmaktadır.

Diğer yargı bölgeleri günde 100 ila 200 mg'dan (1,5 ila 3,1 gr)'dan fazla glisirizin, yaklaşık 70 ila 150 g (2+1⁄2 ila 5+1⁄4 oz)'dan daha fazla meyan kökü şekerlemesi eşdeğerinin fazlasını önermez.[23] Meyan kökü hamilelikte yenmemeli ve kullanılmamalıdır.[14]

Mantar ilacı

Uçucu yağ'lar Aspergillus flavus büyümesini engeller.[24]

Yan etkileri

Meyan kökü, glisirizik asit (GZA) içeren Glycyrrhiza glabra bitkisinden elde edilen bir özdür. GZA molekülleri bir glisiretinik asit molekülünden ve iki glukuronik asit molekülünden oluşur.[25]

Bitkinin kökünden elde edilen özler meyan kökü, tatlı kök ve glisiriza özü olarak adlandırılabilir. G. glabra Avrupa ve Batı Asya'da yetişir. Ağızdan alındığında, glisiretinik asit ürünü insan idrarında bulunurken GZA bulunmaz.[25] Bu, glisiretik asidin insanların bağırsaklarında emildiğini ve metabolize edildiğini gösterir. GZA bağırsaklarda bakteriler tarafından glisiretik aside hidrolize edilir.[26]

Binlerce yıldır G. glabra, hazımsızlık ve mide iltihabı dahil olmak üzere tıbbi amaçlar için kullanılır.[27] G. glabra ayrıca öksürüğü kesmede, ülser tedavisinde ve müshil olarak da kullanılır. GZA tuzları birçok üründe tatlandırıcı ve aroma verici olarak da kullanılır. Meyan kökünün kabaca %90 kullanımı tütün endüstrisinde kullanılır. Geri kalan kullanımı %5 olacak şekilde gıda ve eczacılık ürünleri arasında eşit olarak paylaştırılır.[28]

Meyan kökü özü genellikle birçok tatlı ve şekerlemelerde, bazı ilaçlarda ve kök birası gibi içeceklerde de bulunur. Ayrıca sakız, enfiye gibi tütün ürünleri ve diş macununda da kullanılabilir.

Bol miktarda meyan kökü alımının zehirleyici etkileri olabilir. Vücut sodyum tutup potasyumu kaybederek biyokimyasal ve hormonal faaliyetleri değiştirdiğinde hipermineralokortikosteroid sendromu oluşabilir.[29] Bu faaliyetlerden bazıları, homoeostazdaki değişimlerini telafi etmek için daha alçak aldosteron seviyesi, renin-anjiyotensin sisteminin azalması ve atriyal natriüretik hormon seviyelerinin yükselmesidir.[30]

Diğer bazı zehirlenme belirtileri, elektrolit dengesizliği, ödem, artmış kan basıncı, kilo alımı, kalp problemleri ve halsizliktir. Belirtiler zehirlenme şiddetine bağlıdır. Yorgunluk, nefes darlığı, böbrek yetmezliği ve felç diğer bazı şikayetlerdir.[31][32] 2020'de doktorlar aşırı derecede düşük potasyum seviyeleri nedeniyle kalp durmasından ölen bir adam vakası bildirdi. Ölen kişi daha önce üç haftadır günde bir torba siyah meyan kökü yiyordu.[33][34]

Meyan kökü zehirlenmesinin çoğu olumsuz etkisi, GZA'nın mineralokortikoid etkilerine bağlanır. Meyan kökü dozuna ve alımına bağlı olarak ciddi sorunlar ve hatta hastaneye yatışlar ortaya çıkarsbilir. Önceden kalp veya böbrek sorunları olan kişiler GZA ve meyan kökü zehirlenmesine karşı daha duyarlı olabilir.[29]

Zehirlenmeyi önlemek için tüketilen meyan kökü miktarını izlemek önemlidir. Etkiler çeşitli faktörlerden etkilendiği ve kişiden kişiye değiştiği için güvenli bir seviye belirlemek zordur. En hassas kişilerde, günlük yaklaşık 100 mg (1,5 gr) GZA alımı sorunlara neden olabilir.[35] Bu, 50 g (1,8 oz) meyan kökü tatlısına eşdeğerdir. Bununla birlikte, çoğu insan belirtileri yaşamadan önce 400 mg (6,2 gr)'a kadar GZA tüketebilir. Bu ise yaklaşık 200 g (7,1 oz) meyan kökü şekeridir. Pratik bir kural, normal sağlıklı bir kişinin günde 10 mg (0,15 gr) GZA tüketebileceğidir.[36]

Galeri

  • Kabuğu ile meyan kökü
    Kabuğu ile meyan kökü
  • G. glabra 'nın çiçeklenmesi
    G. glabra 'nın çiçeklenmesi
  • Çeşitli meyan kökü ürünleri
    Çeşitli meyan kökü ürünleri
  • Farklı aromaları olan meyan kökü çubukları
    Farklı aromaları olan meyan kökü çubukları
  • Yapraklar
    Yapraklar
  • Koehler'in Medicinal-Plants (tr:Tıbbi Bitkiler) kitabından G. glabra
    Koehler'in Medicinal-Plants (tr:Tıbbi Bitkiler) kitabından G. glabra

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ a b Huxley, A., ed. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. 0-333-47494-5
  2. ^ Brown, D., ed. (1995). "The RHS encyclopedia of herbs and their uses". 1-4053-0059-0
  3. ^ Somjen, D.; Katzburg, S.; Vaya, J.; Kaye, A. M.; Hendel, D.; Posner, G. H.; Tamir, S. (2004). "Estrogenic activity of glabridin and glabrene from licorice roots on human osteoblasts and prepubertal rat skeletal tissues". The Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology. 91 (4–5): 241-246. doi:10.1016/j.jsbmb.2004.04.008. PMID 15336701. 
  4. ^ Tamir, S.; Eizenberg, M.; Somjen, D.; Izrael, S.; Vaya, J. (2001). "Estrogen-like activity of glabrene and other constituents isolated from licorice root". The Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology. 78 (3): 291-298. doi:10.1016/S0960-0760(01)00093-0. PMID 11595510. 
  5. ^ a b c d M & F Worldwide Corp., Annual Report on Form 10-K for the Year Ended December 31, 2010 3 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  6. ^ "Liquorice extract: world market". Observatory of Economic Complexity. 2020. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  7. ^ M & F Worldwide Corp., Annual Report on Form 10-K for the Year Ended December 31, 2005.
  8. ^ Erik Assadourian, Cigarette Production Drops 9 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Vital Signs 2005, at 70.
  9. ^ "Flavored Tobacco". US Food and Drug Administration. 22 Eylül 2009. 28 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2017. 
  10. ^ [1] 27 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. the online Dutch food composition database]
  11. ^ "Right good food from the Ridings". AboutFood.com. 25 Ekim 2007. 7 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ "The strange story of Britain's oldest sweet". BBC Travel. 11 Temmuz 2019. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2023. 
  13. ^ "Where Liquorice Roots Go Deep". Northern Echo. 12 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2008. 
  14. ^ a b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; nih isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  15. ^ Yu, J. J; Zhang, C. S; Coyle, M. E; Du, Y; Zhang, A. L; Guo, X; Xue, C. C; Lu, C (2017). "Compound glycyrrhizin plus conventional therapy for psoriasis vulgaris: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials". Current Medical Research and Opinion. 33 (2): 279-287. doi:10.1080/03007995.2016.1254605. PMID 27786567. 
  16. ^ Bensky, Dan (2004). Chinese Herbal Medicine: Materia Medica, Third Edition. Eastland Press. ISBN 978-0-939616-42-8. 
  17. ^ Balakrishna, Acharya (2006). Ayurveda: Its Principles & Philosophies. New Delhi, India: Divya prakashan. s. 206. ISBN 978-8189235567. 
  18. ^ Tewari, D; Mocan, A; Parvanov, E. D; Sah, A. N; Nabavi, S. M; Huminiecki, L; Ma, Z. F; Lee, Y. Y; Horbańczuk, J. O; Atanasov, A. G (2017). "Ethnopharmacological Approaches for Therapy of Jaundice: Part II. Highly Used Plant Species from Acanthaceae, Euphorbiaceae, Asteraceae, Combretaceae, and Fabaceae Families". Frontiers in Pharmacology. 8: 519. doi:10.3389/fphar.2017.00519 Özgürce erişilebilir. PMC 5554347 $2. PMID 28848436. 
  19. ^ Wendy Christensen (2009). Empire of Ancient Egypt. Infobase Publishing. ss. 98-. ISBN 978-1-60413-160-4. 
  20. ^ "Liquiritiae radix". European Medicines Agency. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2021. 
  21. ^ Olukoga, A; Donaldson, D (June 2000). "Liquorice and its health implications". The Journal of the Royal Society for the Promotion of Health. 120 (2): 83-9. doi:10.1177/146642400012000203. PMID 10944880. 
  22. ^ Armanini, D; Fiore, C; Mattarello, MJ; Bielenberg, J; Palermo, M (September 2002). "History of the endocrine effects of licorice". Experimental and Clinical Endocrinology & Diabetes. 110 (6): 257-61. doi:10.1055/s-2002-34587. PMID 12373628. 
  23. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; SAGE Publications isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  24. ^ Mamedov, Nazim A.; Egamberdieva, Dilfuza (2019). "Phytochemical Constituents and Pharmacological Effects of Licorice: A Review". Plant and Human Health, Volume 3. Cham: Springer Publishing. ss. 1-21. doi:10.1007/978-3-030-04408-4_1. ISBN 978-3-030-04407-7. 
  25. ^ a b Krähenbühl, Stephan; Hasler, Felix; Krapf, Reto (1994). "Analysis and pharmacokinetics of glycyrrhizic acid and glycyrrhetinic acid in humans and experimental animals". Steroids. 59 (2): 121-126. doi:10.1016/0039-128X(94)90088-4. ISSN 0039-128X. PMID 8191540. 
  26. ^ Akao, Taiko; Akao, Teruaki; Kobashi, Kyoichi (1987). "Glycyrrhizin .BETA.-D-glucuronidase of Eubacterium sp. from human intestinal flora". Chemical and Pharmaceutical Bulletin. 35 (2): 705-710. doi:10.1248/cpb.35.705 Özgürce erişilebilir. ISSN 0009-2363. PMID 3594680. 
  27. ^ Gibson, M. R. (1978). "Glycyrrhiza in old and new perspectives". Lloydia. 41 (4): 348-354. PMID 353426. 
  28. ^ Federal Register, 1983
  29. ^ a b Omar, H. R.; Komarova, I.; El-Ghonemi, M.; Fathy, A.; Rashad, R.; Abdelmalak, H. D.; Yerramadha, M. R.; Ali, Y.; Helal, E.; Camporesi, E. M. (2012). "Licorice abuse: time to send a warning message". Therapeutic Advances in Endocrinology and Metabolism. 3 (4): 125-138. doi:10.1177/2042018812454322. ISSN 2042-0188. PMC 3498851 $2. PMID 23185686. 
  30. ^ Mackenzie, Marius A.; Hoefnagels, Willibrord H. L.; Jansen, Renè W. M. M.; Benraad, Theo J.; Kloppenborg, Peter W. C. (1990). "The Influence of Glycyrrhetinic Acid on Plasma Cortisol and Cortisone in Healthy Young Volunteers". The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. 70 (6): 1637-1643. doi:10.1210/jcem-70-6-1637. ISSN 0021-972X. PMID 2161425. 
  31. ^ Blachley, Jon D.; Knochel, James P. (1980). "Tobacco Chewer's Hypokalemia: Licorice Revisited". New England Journal of Medicine. 302 (14): 784-785. doi:10.1056/NEJM198004033021405. ISSN 0028-4793. PMID 6986557. 
  32. ^ Toner, J. M.; Ramsey, L. E. (1985). "Liquorice can damage your health". Practitioner. 229 (1408): 858-860. PMID 4059165. 
  33. ^ Edelman, Elazer R.; Butala, Neel M.; Avery, Laura L.; Lundquist, Andrew L.; Dighe, Anand S. (24 Eylül 2020). Cabot, Richard C.; Rosenberg, Eric S.; Pierce, Virginia M.; Dudzinski, David M.; Baggett, Meridale V.; Sgroi, Dennis C.; Shepard, Jo-Anne O.; Tran, Kathy M.; Roberts, Matthew B. (Ed.). "Case 30-2020: A 54-Year-Old Man with Sudden Cardiac Arrest". New England Journal of Medicine (İngilizce). 383 (13): 1263-1275. doi:10.1056/NEJMcpc2002420. hdl:1721.1/135269. ISSN 0028-4793. PMC 8568064 $2. PMID 32966726. 
  34. ^ Cramer, Maria (26 Eylül 2020). "A Man Died After Eating a Bag of Black Licorice Every Day". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 27 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2020. 
  35. ^ Adeneye, Adejuwon Adewale (2014). "Subchronic and Chronic Toxicities of African Medicinal Plants". Toxicological Survey of African Medicinal Plants: 99-133. doi:10.1016/B978-0-12-800018-2.00006-6. ISBN 9780128000182. 
  36. ^ Størmer, F.C.; Reistad, R.; Alexander, J. (1993). "Glycyrrhizic acid in liquorice—Evaluation of health hazard". Food and Chemical Toxicology. 31 (4): 303-312. doi:10.1016/0278-6915(93)90080-I. ISSN 0278-6915. PMID 8386690. 

Ek kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">DNA</span> Canlıların genetik bilgilerini barındıran molekül

Deoksiriboz nükleik asit veya kısaca DNA, tüm organizmaların ve bazı virüslerin canlılık işlevleri ve biyolojik gelişmeleri için gerekli olan genetik talimatları taşıyan bir nükleik asittir. DNA'nın başlıca rolü bilgiyi uzun süre saklamasıdır. Protein ve RNA gibi hücrenin diğer bileşenlerinin inşası için gerekli olan bilgileri içermesinden dolayı DNA; bir kalıp, şablon veya reçeteye benzetilir. Bu genetik bilgileri içeren DNA parçaları gen olarak adlandırılır. Bazı DNA dizilerinin yapısal işlevleri vardır, diğerleri ise bu genetik bilginin ne şekilde kullanılacağının düzenlenmesine yararlar.

<span class="mw-page-title-main">Bakteri</span> mikroorganizma üst âlemi

Bakteri (İngilizce telaffuz: [bækˈtɪəriə] ( dinle); tekil isim: bacterium), tek hücreli mikroorganizma grubudur. Tipik olarak birkaç mikrometre uzunluğunda olan bakterilerin çeşitli şekilleri vardır, kimi küresel, kimi spiral şekilli, kimi çubuksu, kimi virgül şeklinde olabilir. Yeryüzündeki her ortamda bakteriler mevcuttur. Toprakta, deniz suyunda, okyanusun derinliklerinde, yer kabuğunda, deride, hayvanların bağırsaklarında, asitli sıcak su kaynaklarında, radyoaktif atıklarda büyüyebilen tipleri vardır. Tipik olarak bir gram toprakta bulunan bakteri hücrelerinin sayısı 40 milyon, bir mililitre tatlı suda ise bir milyondur; toplu olarak dünyada beş nonilyon (5×1030) bakteri bulunmaktadır, bunlar dünyadaki biyokütlenin çoğunu oluşturur. Bakteriler gıdaların geri dönüşümü için hayati bir öneme sahiptirler ve gıda döngülerindeki çoğu önemli adım, atmosferden azot fiksasyonu gibi, bakterilere bağlıdır. Ancak bu bakterilerin çoğu henüz tanımlanmamıştır ve bakteri şubelerinin sadece yaklaşık yarısı laboratuvarda kültürlenebilen türlere sahiptir. Bakterilerin araştırıldığı bilim bakteriyolojidir, bu, mikrobiyolojinin bir dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Jeolojik zaman cetveli</span> jeolojik yapıları zamanla ilişkilendiren kronolojik tarihleme sistemi

Jeolojik zaman cetveli, Dünya'nın jeolojik kayıtlarına dayanan bir zaman temsil şeklidir. Jeolojik zaman cetveli, kronostratigrafiyi ve jeokronolojiyi kullanan bir kronolojik tarihleme sistemidir. Özellikle yer bilimciler tarafından jeolojik tarihteki olayların zamanlamasını ve ilişkilerini tanımlamak için kullanılır. Zaman cetveli, kayaç katmanlarının incelenmesi, bu katmanların ilişkilerinin gözlemlenmesi, litoloji, paleomanyetik özellikler ve fosiller gibi özelliklerin tanımlanmasıyla geliştirilmiştir. Standartlaştırılmış uluslararası jeolojik zaman birimlerinin tanımlanması, birincil amacı jeolojik zaman bölümlerini gösteren Uluslararası Kronostratigrafik Çizelge'deki (ICC) global kronostratigrafik birimleri kesin olarak tanımlayan Uluslararası Jeolojik Bilimler Birliği'nin (IUGS) kurucu organı Uluslararası Stratigrafi Komisyonu'nun (ICS) sorumluluğundadır. Kronostratigrafik bölümler ise jeokronolojik birimleri tanımlamak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Karbonhidrat</span> sadece karbon, hidrojen ve oksijenden oluşan organik bileşik

Karbonhidrat, karbon (C), hidrojen (H) ve oksijen (O) atomlarından oluşan, genellikle hidrojen-oksijen atomu oranı (suda) 2:1 olan bir biyomoleküldür ve dolayısıyla ampirik (deneysel) formülü Cm(H2O)n şeklindedir. m, n'den farklı da olabilir olmaya da bilir. Ancak, tüm karbonhidratlar bu kesin stokiyometrik tanıma uymaz (örneğin üronik asitler, fukoz gibi deoksi şekerler) ve bu tanıma uyan tüm kimyasallar otomatik olarak karbonhidratlar (örneğin formaldehit ve asetik asit) olarak sınıflandırılmaz.

<span class="mw-page-title-main">Öksürük ilacı</span> antitussifler

Öksürük ilacı öksürük ve öksürükle ilgili durumların tedavisinde kullanılan ilaçlara verilen isimdir. Öksürük ilaçları ikiye ayırılabilir: kuru öksürüklerin tedavisinde kullanılan öksürük dindirici antitussifler ve balgam üreten öksürüklerin tedavisinde kullanılan ekspektoranlar.

<span class="mw-page-title-main">Fruktoz</span> altı karbonlu bir monosakkaritt

Fruktoz, birçok besin maddesinde bulunan altı karbonlu bir monosakkarittir. Beyaz katı bir görünüme sahip olan fruktoz, suda çok kolay çözünür. Bal, ağaç meyveleri, kavun ve karpuzun da dahil olduğu familyadaki meyveler, dutsu meyveler (berry) ve bazı kök sebzeleri, kayda değer miktarlarda fruktoz içeren sükroz içerir. Sükroz, glukoz ve fruktozun bir araya gelmesiyle meydana gelen bir disakkarittir. Dünya çapında her yıl doğal olarak 240.000 ton fruktozun ototrof canlılar aracılığıyla üretildiği tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Şarap</span> üzümden yapılan fermente içecek

Şarap veya mey, fermente meyvelerden yapılan alkollü bir içecektir. Maya, meyvelerdeki şekeri tüketir ve onu etanol ve karbondioksite dönüştürerek ısı açığa çıkarır. Şarap erik, kiraz, nar, yaban mersini, frenk üzümü ve mürver gibi çeşitli meyvelerden yapılabilse de çoğunlukla üzümden yapılır ve "şarap" terimi genellikle bir niteleyici olmadan kullanıldığında üzüm şarabını ifade eder. Şarap, çoğunlukla %9 ila %15 arası alkol ihtiva etmektedir. Başka meyvelerden de üretilebilen şaraplar o meyvenin adı ile anılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tat alma</span>

Tat sistemi veya tat duyusu, tat (lezzet) algı’sından kısmen sorumlu olan duyu sistemi'dir. Tat, ağızdaki bir maddenin, çoğunlukla dil'de olmak üzere ağız boşluğu'ndaki tat tomurcuklarında bulunan tat reseptör hücreleriyle kimyasal olarak reaksiyona girmesiyle uyarılan algıdır. Koku alma ve trigeminal sinir stimülasyonu ile birlikte tat, gıda ve diğer maddelerin lezzetlerini belirler. İnsanlar tat tomurcuklarında ve dil ile epiglottis'in üst yüzeyi dahil olmak üzere diğer alanlarda tat reseptörlerine sahiptir. Tat alma korteksi, tat algısından sorumludur.

<i>Zerdeçal</i> Asyaya özgü otsu bitki

Zerdeçal ; zencefilgiller (Zingiberaceae) familyasından sarı çiçekli, büyük yapraklı, çok yıllık otsu bir bitki cinsidir. Hint safranı olarak da bilinir. Ana vatanı Güney Asya'dır.

<span class="mw-page-title-main">Meyan şerbeti</span>

Meyan şerbeti, meyan kökü şerbeti , meyan kökünden elde edilen bir içecektir. Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Kilis başta olmak üzere Güneydoğu Anadolu bölgesinde özellikle yaz aylarında ve Ramazan'da tercih edilen bir içecektir. Eskilerden kalma adet üzere çarşıda-pazarda sırtlarında taşıdıkları güğümle satışı yapılır.

<span class="mw-page-title-main">Kronik obstrüktif akciğer hastalığı</span> Uzun süreli zayıf hava akışını içeren akciğer hastalığı

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), akciğerlerdeki hava akımında görülen kronik ve yineleyen engellemelerin görüldüğü bir hastalık topluluğudur. Ana belirtileri nefes darlığı, öksürme ve balgam üretimidir. KOAH'nın dört ana tipi vardır: kronik bronşit, amfizem (emfizem), bronşiektazi ve bronşiyal astım. Solunum güçlüğü (dispne) ana bulgudur. Astımdaki solunum güçlüğü, hava kanallarının daralması; bronşiektazi ile emfizem ise akciğerin elastik yapısının bozulması sonucu ortaya çıkar.

<span class="mw-page-title-main">Mesir macunu</span>

Mesir Macunu, Manisa şehriyle ilişkilendirilen geleneksel bir Türk tatlısıdır. Mesir macununun önceki versiyonları tatlı değil baharatlıydı

<span class="mw-page-title-main">George Wald</span> araştırmacı

George Wald, Yahudi kökenli Amerikalı bilim insanı. Retina pigmentleri üzerine yaptığı çalışmalarıyla bilinir. 1967 yılında Haldan Keffer Hartline ve Ragnar Granit ile birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">George Emil Palade</span> Romanyalı biyolog

George Emil Palade, Romanya doğumlu hücre biyoloğu. Şimdiye kadarki "en etkili hücre biyoloğu" olarak tanımlanır. 1974 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü Albert Claude ve Christian de Duve ile birlikte kazanmıştır. Ödül kendisine elektron mikroskobu çalışmalarındaki yenilikleri ve hücre yapısıyla ilgili yaptığı çalışmalar sayesinde hücre biyolojisine getirdiği yenilikler nedeniyle verilmiştir. En önemli keşifleri ilk kez 1955 yılında tanımladığı ribozomlar ve endoplazmik retikulum ile ilgili olanlardır.

<span class="mw-page-title-main">Çiğneme tütünü</span>

Çiğneme tütünü ya da çiğnemelik tütün, dumansız tütün tüketiminin en yaygını olan, pipo tütünlerinden yapılıp özel harmancılık gerektiren, kıyılıp tatlılaştırılan tütün yaprağının üst dudak ile diş eti arasına alınıp zaman zaman dişlerle çiğnenerek fazla su ve tükrüğün dışarı atılmasıyla kullanılan tütün. Daha çok Amerika Birleşik Devletleri'nde yaygındır.

<span class="mw-page-title-main">Meyan (şeker)</span>

Meyan şekeri genellikle Glycyrrhiza glabra'nın (meyan) köklerinin ekstraktıyla tatlandırılan bir şekerleme maddesidir. Dünya çapında çok çeşitli meyankökü tatlıları üretilmektedir. Kuzey Amerika'da meyan kökü, meyankökünün özüyle tatlandırılmamış şeklindedir, yalnız çiğneme halatları veya tüpler şeklinde benzer şekerleme çeşitlerinden ayırt edilir. "Kara meyan kökü" olarak adlandırılan bu nesne jelibon gibi diğer şekerlemelerde yaygın bir lezzettir.

Vigroids tatlı bir meyan şekeri markasıdır. Küçük siyah topaklar, özellikle "sesin netliği için" sloganını kullanarak, şarkıcılar için balgam söktürücü bir pastil olarak pazarlandı. Ürün, Kraft Foods'un bir iştiraki olan Devon İngiltere'deki Ernest Jackson & Company Crediton Şirketi tarafından üretildi.

<span class="mw-page-title-main">Kumarin</span> organik kimyasal bileşik

Kumarin ya da 2H-kromen-2-on, formülü C
9H
6O
2 olan, bir aromatik organik kimyasal bileşiktir. Molekül, iki bitişik hidrojen atomunun lakton benzeri bir zincirle [−(CH)=(CH)−(C=O)−O−] değiştirildiği bir benzen molekülü olarak tanımlanabilir, benzen halkası ile iki karbonu paylaşan ikinci bir altı üyeli heterohalka oluşturur. Benzopiron kimyasal sınıfına yerleştirilebilir ve bir lakton olarak kabul edilebilir.

Bazen oligofruktoz veya oligofruktan olarak da adlandırılan fruktooligosakkaritler (FOS), alternatif bir tatlandırıcı olarak kullanılan oligosakkarit fruktanlardır. FOS, ticari olarak hazırlanmış şuruplarda şekerin yüzde 30 ila 50'si arasında tatlılık seviyeleri sergiler. Doğal olarak oluşur ve ticari kullanımı, daha sağlıklı ve kalorisi azaltılmış gıdalar için tüketici talebine yanıt olarak 1980'lerde ortaya çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Guloz</span>

Guloz, bir aldoheksoz şekeridir. Doğada çok nadir bulunan bir monosakkarittir ve arke, bakteri ve ökaryotlarda bulunur. Tatlı bir tada sahip bir şurup olarak da bulunur. Suda çözünür, metanolde ise az çözünür. Ne d- ne de l -formları maya tarafından fermente edilemez.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.