İçeriğe atla

Mey Ziyade

Mey Ziyade
Kendi dilinde adıمي إلياس زيادة
DoğumMey İlyas Ziyade مي إلياس زيادة
11 Şubat 1886(1886-02-11)
Nasıra, Suriye Vilayeti, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm17 Ekim 1941 (55 yaşında)
Kahire, Mısır Krallığı
MahlasIsis Copia
MeslekŞair, Yazar, Çevirmen
MilliyetLübnanlı
Vatandaşlık
  • Osmanlı (1886-1914)
  • Mısır Sultanlığı (1914-1922)
  • Mısır Krallığı (1922-1941)
EğitimSaint Joseph's Koleji - Antoura

İmza

Mey İlyas Ziyade (/ziˈɑːdə/ zee-AH-də ; Arapçaمي إلياس زيادة, Mayy Ilyās Ziyādah;[a] 11 Şubat 1886[1][2] – 17 Ekim 1941), hem Arapça hem de Fransızca birçok farklı eser yazan Lübnanlı - Filistinli bir şair, deneme yazarı ve tercüman.[3][4]

Mey İlyas Ziyade, memleketi Nasıra'da ve Lübnan'da okula gittikten sonra 1908'de ailesiyle birlikte Mısır'a göç etti ve 1911'de eserlerini Fransızca (Isis Copia müstear adıyla) yayınlamaya başladı. Halil Cibran 1912'de onunla yazışmaya başladı. Üretken bir yazar olarak, şiir ve kitap yayınlamanın yanı sıra Arapça gazeteler ve süreli yayınlar için de yazılar üretti. Mey İlyas Ziyade, 1921 yılında modern Arap dünyasının en ünlü edebiyat salonlarından birini oluşturdu.[5] 1930'ların başında bazı kişisel kayıplar yaşadıktan sonra, akrabalarının onu bir psikiyatri hastanesine yerleştirdiği Lübnan'da yaşadı. İyi olduğunu kanıtladıktan sonra oradan ayrıldı ve daha sonra öldüğü Kahire'ye yerleşti.[6]

Mey İlyas Ziyade, 20. yüzyılın başlarında Arap edebiyat sahnesinde Arap Uyanışı veya Aydınlanması olarak da anılan Nahda'nın kilit figürlerinden biridir ve "Doğu feminizminin öncüsü" olarak görülür.[2][7][8]

Biyografisi

İlk yılları ve kişisel yaşamı

Mey Ziyade, Chahtoul ailesinden Lübnanlı bir Maruni olan İlyas Zakhur Ziyade ile Osmanlı Filistini'nin Nasıra kentinde Filistinli Ortodoks Nüzhet Muammer’dir.[5][9] Babası bir öğretmen ve Al Mahrūsah'ın editörüydü.

Mey İlyas Ziyade, ilkokula Nasıra'da gitti. Babası Lübnan Dağı'nın Kisrevan bölgesine geldiğinde, bir Fransız manastır okulunda orta öğrenimine devam etmesi için Antoura'ya gönderildiğinde 14 yaşındaydı.[2] Antoura'daki eğitimi, onu özellikle sevdiği Fransız ve Romantik edebiyatla tanıştırdı. Alphonse de Lamartine, Alfred de Musset, Pierre Loti, George Sand, Madame de Stail, Madame de Sévigné gibi Fransız yazarlarının hayatını okudu ve onlardan çok etkilendi.[10] 1904 yılında ailesinin yanına Nasıra'ya dönmeden önce Lübnan'daki birkaç Roma Katolik okuluna da gitti.[2] İlk makalelerini 16 yaşında yayınladığı bildirilmektedir. 1908'de ailesiyle birlikte Mısır'a Kahire’ye göç etti.[2]

Ziyade hiç evlenmedi[1] ancak 1912'den itibaren yirminci yüzyılın edebiyat devlerinden biri olan Lübnanlı-Amerikalı şair ve yazar Halil Cibran ile kapsamlı bir yazışma sürdürdü. İkili hiç tanışmasa da yazışmaları 19 yıl boyunca, Halil Cibran'ın 1931'deki ölümüne kadar sürdü. Ziyade'nin Cibran'a platonik bir aşkla bağlı olduğu düşünülür.[2][11]

May'in babası İlyas Ziyade

1928 ve 1932 yılları arasında Ziyade sevdiklerinden oluşan bir dizi ölümlü kayıp yaşadı. Önce babası ve birkaç arkadaşının kaybı, sonra 1931'de platonik aşkı Halil Cibran'ın ölümü ve 1932'de annesinin ölümü sonrası yaşadığı psikolojik sarsıntılar, derin bir depresyona girmesine neden oldu. Akrabalarının Ziyade'nin sahip olduğu mülklerin kontrolünü alabilmek amacıyla onu Lübnan'daki bir psikiyatri kliniği olan Usfûriye Hastahanesi’ne yatırdılar.[1] Mısırlı feminist yazar, aktivist ve psikiyatr Nevâl es-Saadavi, Ziyade'nin feminist duygularını ifade ettiği için hastaneye gönderildiğini iddia eder.[8] Ziyade bu karar karşısında derinden aşağılanmış ve öfkelenmişti; 9 ay kadar süren tedavilerin sonunda depresyonunu toparladı ve bir tıbbi rapor ile akıl sağlığının yerinde olduğunu kanıtladıktan sonra hastaneden ve Lübnan'dan ayrıldı. 17 Ekim 1941'de öldüğü Kahire'ye döndü.[2][12]

Gazetecilik ve dil çalışmaları

Ziyade'in babası, aile Mısır'a göç ettikten sonra Al Mahroussah gazetesini devralmış ve 1909 yılından itibaren yayımlamaya başlamıştı. Bir dizi makaleyle hem bu gazeteye,[2] hem de Al Hilal, Al Ahram ve Al Muqtataf gibi farklı dergi ve gazetelere de katkıda bulunmuştur.[13]

Ziyade özellikle dil öğrenmekle çok ilgileniyordu. Fransız-Katolik eğitiminin yanı sıra evde özel olarak ve daha sonra Mısır'dayken Modern Diller lisansı için yerel bir üniversitede eğitim gördü. 1917'de mezun oldu.[1] Sonuç olarak Ziyade, Arapça ve Fransızcaya tamamen hakimdi ve ayrıca İngilizce, İtalyanca, Almanca, Süryanice, İspanyolca, Latince ve Modern Yunanca dillerinde de çalışma bilgisine sahipti.[14]

Önemli bir Arap edebiyatı figürü

Ziyade, 1912'de kurduğu (ve Mısırlı şair Gamila El Alaily'nin Ziyade'in ölümünden sonra sürdürmeye çalıştığı) bir edebiyat salonunda birçok erkek ve kadın yazar ve entelektüeli kabul ederek Arap edebiyat çevrelerinde iyi tanınır hale gelmişti. Salonu sık sık ziyaret edenler arasında Mısırlı yazar Taha Hüseyin, Lübnanlı şair ve gazeteci Halil Mutran, Mısırlı entelektüel Ahmed Lütfi el-Seyyid, Lübnan asıllık Mısırlı yazar Anton Cemayel, Mısırlı eleştirmen ve şair Veliyyüddin Yeken, Mısırlı gazeteci ve şair Abbas el-Akkad ve Lübnan asıllı Hristiyan yazar Yakup Sarruf da vardı.[2]

Mey İlyas Ziyade, Halil Cibran'ın çalışmalarını Mısır halkına tanıtmasıyla da tanınır.[15]

Felsefi görüşleri

Feminizm ve Oryantalizm

Akranları Prenses Nazlı Fazıl ve Hüda Şaravi'nin aksine Mey İlyas Ziyade, bir sosyal reformcudan çok bir "edebi kadın"dı. Bununla birlikte, kadın kurtuluş hareketine de dahil olmuştu.[16] Ziyade, önce cehaletle, sonra çağ dışı geleneklerle mücadele edilerek gerçekleştirilecek bir görev olarak, Arap kadınının özgürleşmesiyle derinden ilgileniyordu. Kadınları her türlü insan toplumunun temel unsuru olarak görür ve "köleleştirilmiş bir kadının sütünde yoğun bir şekilde kölelik kokusu varken bu sütle çocuklarını emziremeyeceğini" yazar.[2]

Eşitliğe doğru kadın evriminin kadınlık pahasına yasalaştırılması gerekmediğini, bunun daha çok paralel bir süreç olduğunu belirtir.[2] 1921'de "Le but de la vie" ("Hayatın amacı") başlığı altında bir konferans düzenleyerek Arap kadınlarını özgürlüğe talip olmaya ve Doğulu kimliklerini unutmadan Batı'ya açık olmaya çağırdı.[7] 1941'deki ölümüne rağmen yazıları hala Lübnan feminizminin ilk dalgasının ideallerini temsil etmektedir. Ziyade kadınları özgürleştirmeye inanıyordu ve ilk dalga tam olarak bunu eğitim yoluyla yapmaya, oy hakkını almaya ve nihayetinde hükûmette temsil edilmeye odaklanmıştı.[17]

Romantizm

Çocukluğundan beri romantik bir çizgi taşıyan Ziyade, sırasıyla Lamartine, Byron, Shelley ve son olarak Halil Cibran'dan etkilendi. Bu etkiler eserlerinin çoğunda belirgindir. Sık sık Lübnan'a duyduğu özlem üzerine düşünürdü. Onun verimli, canlı, hassas hayal gücü, gizemi, melankolisi ve çaresizliği kadar belirgindi.[2]

Çalışmaları

Ziyede'nin yayınlanan ilk eseri Fleurs de rêve (1911), Isis Copia müstear adıyla Fransızca yazılmış bir şiir kitabıydı. Oldukça kapsamlı bir şekilde Fransızca ve ara sıra İngilizce ya da İtalyanca yazdı, ancak olgunlaştıkça edebi sesini giderek daha fazla Arapça olarak çıkardı. Eleştiri ve biyografi eserleri, serbest şiir ve deneme ciltleri ve romanlar yayınladı. İngilizce'den Arthur Conan Doyle, Fransızca'dan Brada (İtalyan Contessa Henriette Consuelo di Puliga) ve Almanca'dan Max Müller dahil olmak üzere birçok Avrupalı yazarı Arapçaya çevirdi. Yirmili ve otuzlu yıllarda Arap dünyasının en ünlü edebiyat salonuna Kahire'de ev sahipliği yaptı.[18]

Arapçadaki ünlü eserlerinin başlıkları şöyle sıralanabilir:

- Bâhithat el-Bâdiya باحثة البادية ("Çölde Arayan", Melek Hifni Nasif'in müstear adı)- Sawâneh fatât سوانح فتاة (Kırıntı Tabakları)- Zulumât wa Ichâ'ât ظلمات وإشاعات (Aşağılama ve Söylentiler...)- Kalimât wa Ichârât كلمات وإشارات (Kelimeler ve İşaretler)- Al Saha'ef الصحائف (Gazeteler)- Ghayat Al-Hayât غاية الحياة (Hayatın Anlamı)- Al-Musâwât المساواة (Eşitlik)- Bayna l-Jazri wa l-Madd بين الجزر والمد (Ebb ve Akış Arasında)

Feminist Çalışmaları

1919-1925 yılları arasında birçok kadın otobiyografisi yayınlayan Ziyade, birçok kişi tarafından feminist hareketin ayrılmaz bir parçası olarak görülür ki, bu onun kadınların güçlendirilmesi savunuculuğunun bir parçasıdır. Çalışmalarında öne çıkan kadın örnekleri arasında Mısırlı feminist yazar Melek Hifni Nasif'in kitabı Bahithat-ül-Badia yer alır.[19][20] Eleştirmen Hossam Aql'a göre Arap dünyasında "kadın davası" terimini kullanan ilk kadın olarak kabul edilir, "Kadın hikayelerine veya Arap kadınları tarafından yazılan romanlara eleştirel bir yaklaşım benimseyen ilk profesyonel yazardı.".[21][22][23] Kurgularında genellikle güçlü kadın karakterler yer alır ve Arap kadınlarının durumunu tartışır. Örneğin kısa öykülerinden birinde sık sık boşanmanın ve yeniden evlenmenin kötülüğü üzerinden erkekleri ve ataerkil toplumu suçlar.[23][24]

Ödüller

1999'da Mey Ziyade, Lübnan Kültür Bakanı tarafından "Arap dünyasının kültürel başkenti Beyrut" yıllık kutlamalarının düzenleneceği yılın kişisi olarak seçilmiştir.[2]

Mirası

11 Şubat 2012 tarihinde google arama motoru bir Google Doodle ile, Ziyade'nin 126. doğum yıldönümünü anmıştır.[25]

Ayrıca bakınız

  • Arap dünyasında kadın edebiyat salonları ve toplulukları

Notlar

  1. ^ Farklı yazılışları Ziadé, Ziyada, Ziyadah, Ziyadeh.

Kaynaklar

  1. ^ a b c d "Previously Featured Life of a Woman: May Ziade". Lebanese Women's Association. 18 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2007. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m "May Ziade: Temoin authentique de son epoque". Art et culture. 30 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2007. 
  3. ^ "Remembering May Ziadeh: Ahead of (her) Time". middle east revised. 30 Ekim 2014. 31 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Ostle, Robin (2008). Sensibilities of the Islamic Mediterranean. s. 188. ISBN 9780857716736. 
  5. ^ a b "May Ziade: Arab Romantic Poet and Feminist Pioneer". Inside Arabia (İngilizce). 15 Şubat 2020. 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2020. 
  6. ^ "Her Fascinating Story a Writer from Nazareth- May Ziada". Arab America (İngilizce). 3 Temmuz 2020. 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2020. 
  7. ^ a b Boustani, 2003, p. 203.
  8. ^ a b Peterson and Lewis, 2001, p. 220.
  9. ^ ""May Ziadeh" (al-Kulliyah, Winter 1972)". 2 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  10. ^ "Notice sur la poetesse May Ziade". BIBLIB. 6 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2007. 
  11. ^ Cibran, Halil (1983). Blue Flame: The Love Letters of Khalil Gibran to May Ziadah. edited and translated by Suheil Bushrui and Salma Kuzbari. Harlow, England: Longman. ISBN 0-582-78078-0. 
  12. ^ Khaldi, 2008 p. 103
  13. ^ Hala Kamal (2018). "Women's Writing on Women's Writing": Mayy Ziyada's Literary Biographies as Egyptian Feminist History". Women's Writing. 25 (2): 269. doi:10.1080/09699082.2017.1387350. 
  14. ^ "Notice sur la poetesse May Ziade". BIBLIB. 8 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2007. 
  15. ^ Gibran, 2006, p. 22.
  16. ^ Zeidan, 1995, p. 75
  17. ^ "Four Waves of Lebanese Feminism". E-International Relations. 7 Kasım 2014. 25 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2017. 
  18. ^ Ziegler, p. 103
  19. ^ Haddad, Bayan (2016), "Ziadeh, May (1886–1941)", Routledge Encyclopedia of Modernism, Londra: Routledge, doi:10.4324/9781135000356-rem1640-1, ISBN 9781135000356, erişim tarihi: 22 Aralık 2022 
  20. ^ Ghorayeb, Rose (1979). "May Ziadeh (1886-1941)". Signs: Journal of Women in Culture and Society. 5 (2): 375-382. doi:10.1086/493725. ISSN 0097-9740. 
  21. ^ Arabia, Inside (15 Şubat 2020). "May Ziade: Arab Romantic Poet and Feminist Pioneer". Inside Arabia (İngilizce). 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2022. 
  22. ^ 🇱🇧 May Ziade: The Life of an Arab Feminist Writer | Al Jazeera World (İngilizce), 22 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Aralık 2022 
  23. ^ a b "May Ziade: The Life of an Arab Feminist Writer". www.aljazeera.com (İngilizce). 23 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2022. 
  24. ^ Ghorayeb, Rose (1979). "May Ziadeh (1886-1941)". Signs. 5 (2): 375-382. doi:10.1086/493725. ISSN 0097-9740. 22 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  25. ^ "May Ziade's 126th Birthday". Google. 11 Şubat 2012. 15 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Kaynakça

Daha fazla okuma

  • Bloomsbury Guide to Women's Literature
  • Marilyn Booth, 'Biography and Feminist Rhetoric in Early Twentieth Century Egypt: Mayy Ziyada's Studies of Three Women's Lives', Journal of Women's History 3:1 (1991), pp. 38–64
  • Khaldi, Boutheina (2008). Arab Women Going Public: Mayy Ziyadah and her Literary Salon in a Comparative Context (Tez). Indiana University. OCLC 471814336. 
  • Tahir Khemiri & G. Kampffmeyer, Leaders in Contemporary Arabic Literature: A Book of Reference (1930), pp. 24–27
  • Joseph T. Zeidan, Arabic Women Novelists: The Formative Years and Beyond. 1995.
  • Antje Ziegler, 'Al-Haraka Baraka! The Late Rediscovery of Mayy Ziyāda's Works', Die Welt des Islams 39:1 (1999), pp. 103–115

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

İslami feminizm, modern düşün hayatında yer bulmaya başlayan melez ideolojilerin bir örneği. İslami paradigma içinde dile getirilen feminist söylem ve uygulamalar bütününe verilen adlandırma. Modern İnsan Hakları bildirgelerinde tüm insanların eşit olduğu söylenirken, İslam dünyasında, gündelik yaşamda geleneksel inanışlar ve dini inanca dayalı, konjonktür ile uyuşmayan kadın-erkek ayrımı ve erkeklerin üstünlüğü söylemine karşı, kadınların eşitliği ve/veya üstünlüğünü savunan bir düşünce sistemiyle İslam düşüncesini harmanlamaya itmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Amin Maalouf</span> Lübnan doğumlu Fransız yazar

Amin Maalouf ya da Emin Maluf, kitaplarını Fransızca yazan Lübnanlı yazardır. 1976'dan beri Fransa'da yaşamaktadır. Yazar, 1993 yılında Goncourt Akademisi Edebiyat Ödülü'ne layık görülmüştür. Kitapları 40'tan fazla dile çevrilmiş ve eserleri, Fransa'da ve çevrildiği birçok dilde geniş okur kitlesine ulaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Lübnan İç Savaşı</span> 1975 yılında Lübnanda meydana gelen iç savaş

Lübnan İç Savaşı, 1975'ten 1990 yılına kadar Lübnan'da yaklaşık olarak 150.000 - 230.000 insanın ölümüne neden olmuştur. Yaklaşık 350.000 kişi yaralanmış bir milyondan fazla insan da ülkesini terk etmiştir. Soğuk Savaş dönemi Lübnan'ı ciddi şekilde etkiledi ve 1958'deki siyasi kriz ancak ABD'nin Beyrut'a çıkarma yapmasıyla sona ermişti. İsrail'in kurulması ve yüzbinlerce Filistinli mültecinin Lübnan'a yerleşmesi dini çatışmaları arttırdı. Silahlı FKÖ gerillalarının ülkeye girişi ciddi siyasi sorunlara sebep oldu. FKÖ'nün gelişi, Filistinli mültecilerin silahlanması farklı gruplar arasındaki sürtüşmeyi hızlandırdı. 1976'da çoğunluğu Müslüman Lübnan Cephesi ve Ulusal Komite arasında çatışmalar başladıktan kısa süre sonra Arap Ligi ve Suriye arabuluculuğa girişti, Filistinli-Lübnanlı çatışması daha çok Güney Lübnan'da yoğunlaştı. FKÖ burayı 1969 yılından beri kontrol ediyordu. Kahire Antlaşması imzalanarak bu bölgeden çekildi. İsrail, Güney Lübnan'ı işgal etti ve Suriye önce Hristiyanlar lehine iç savaşa dahil oldu ve sorun uluslararası bir boyut kazandı. Suriye ve İsrail anlaşmazlığı Lübnan üzerinden devam etti. 1980'lerde taraflar harabeye dönen Beyrut'un onarılması için çaba gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">Halil Cibran</span> Lübnan asıllı Amerikalı felsefe yazarı, romancı, mistik şair ve ressam

Cibran Halil Cibran, Lübnan asıllı Amerikalı ressam, şair ve filozof.

<span class="mw-page-title-main">Birleşik Arap Cumhuriyeti</span> Orta Doğuda bir ülke (1958-1971)

Birleşik Arap Cumhuriyeti 1958'den 1971'e kadar Orta Doğu'da bulunan egemen bir devletti. Başlangıçta 1958'den 1961 Suriye Darbesi'nden sonra Suriye birlikten ayrılana kadar Mısır ve Suriye arasında siyasi bir birlikti. Mısır 1971 yılına kadar resmi olarak Birleşik Arap Cumhuriyeti olarak bilinmeye devam etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Necib Mahfuz</span> Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Mısırlı yazar (1911–2006)

Necib Mahfuz, , 1988 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Mısırlı yazardır. Nobel Ödülü kazanan ilk Müslüman ve tek Arap yazardır. "Ortadoğu'nun Balzac'ı" olarak tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Nevâl es-Saadavi</span>

Nevâl es-Saadavi, Mısırlı feminist yazar, aktivist ve psikiyatrdır. İslam'da kadının yeri üzerine pek çok kitap yazmıştır. Saadavi tüm dünyada feminist ve aktivist kişiliği ile tanınmaktadır. İslamiyet'te kadın başlığı altında birçok kitap yazan yazar ülkesinde kadın sünnetini engellemek amacıyla eylemlerde bulunmuş, bu eylemlerden ötürü hapse girmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hayfa Vehbi</span> Lübnanlı manken, aktris ve sanatçı

Hayfa Vehbi ; Lübnanlı manken, aktris ve şarkıcı. Lübnanlı bir baba ve Mısırlı bir annenin çocuğu olarak dünyaya gelen Vehbi, Miss Lübnan güzellik yarışmasında ikinci olarak ünlenip, 2002'de ilk müzik albümü Houwa El-Zaman'ı yayınlamasıyla dikkat çekti. Müziğinin yanında seksi görüntüsü ve fotoğraflarıyla dikkat çekip genel olarak Orta Doğu'nun seks sembolü olarak görülmektedir. Şu ana dek dört stüdyo albümü yayınladı ve 2008'de Pepsi'nin yapımcılığını üstlendiği "Sea of Stars" filmiyle sinemaya atıldı. Vehbi, Arap dünyasının en ünlü kadın şarkıcılarından biri olup, Lübnanlı şarkıcılar arasında en başarılılarından biri olarak görülmektedir. 2006'da People tarafından en güzel 50 insan listesinde yer aldı.

<span class="mw-page-title-main">Mehmet Hakkı Suçin</span> Yazar ve çevirmen

Mehmet Hakkı Suçin, Türk yazar ve çevirmen.

Mısır Türkleri olarak da anılan Mısır'daki Türkler, Tolunoğulları (868-905), İhşîdîler (935-969), Memlûk (1250-1517) ve Osmanlı da dahil olmak üzere çeşitli Türk hanedanlarının yönetimi sırasında bölgeye gelen yerleşimcilerin torunları olan kısmi veya tam Türk kökenli Mısır vatandaşlarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi</span> Suriye, Lübnan, Ürdün, Irak ve Filistinde etkin olan milliyetçi bir siyasi parti

Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi Lübnan, Suriye, Ürdün, Irak ve Filistin'de faaliyet gösteren Suriye milliyetçisi bir partidir. Bugünkü Suriye, Lübnan, Irak, Kuveyt, Ürdün, Filistin, İsrail, Kıbrıs, Sina, Hatay ve Kilikya dahil olmak üzere, Bereketli Hilal'i kapsayan, coğrafi sınırlara sahip bir Büyük Suriye ulus devletinin kurulmasını savunur. Aynı zamanda, örneğin Güney Amerika'da, Suriye ve Lübnan diasporasında da aktif olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Halil Merdam Bey</span>

Halil Merdam Bey, Türk kökenli Suriyeli şair, Suriye ulusal marşı Humat ed-Diyar'ın yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hüda Şaravi</span> Mısırlı kadın hakları savunucusu ve gazeteci

Hüda Şaravi, Mısırlı milliyetçi-feminist lider ve Mısır Feminist Birliği'nin kurucusudur.

Bilal Arapça kökenli bir isim ve soyadıdır. İsme sahip önemli kişiler şunları içerir:

<i>Ermiş</i> (kitap)

Ermiş, Lübnanlı-Amerikalı yazar Cibran Halil Cibran tarafından yazılmış, toplam 26 adet şiirden oluşan bir karma şiir denemeleri kitabıdır. Cibran Halil Cibran'ın en ünlü eserlerinden biridir ve ilk kez 1923 yılında basılmıştır. Ermiş, 100'den fazla dile çevrilerek Dünya edebiyatı tarihinde en fazla çevrilen kitaplardan biri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Elias Rahbani</span>

Elias Hanna Rahbani Lübnanlı bir müzisyen, besteci, söz yazarı, orkestra şefi ve bir dizi yetenek şovunda yargıç olarak oturan realite televizyon kişisiydi. 2000'i Arapça olmak üzere 2500'den fazla şarkı besteledi. 25'ten fazla filmin ve bir dizi TV dizisinin film müziğini yazdı ve ayrıca piyano için müzik notaları yazdı. Fairuz ve Sabah gibi çok sayıda sanatçıya şarkılar besteledi.

Selim [ayrıca Saleem veya Salem veya Salim, yazıldığından ] Arapça kökenli bir kişi adı olup "güvenli" veya "hasarsız" anlamına gelir. İlgili isimler Selima, Salima, Saleemah Salma'dır.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Sedir Nişanı</span>

Ulusal Sedir Nişanı, 31 Aralık 1936'da kurulan Lübnan'ın en yüksek devlet nişanıdır. Beş sınıfta sunulmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Melek Hifni Nasif</span>

Melek Hifni Nasif ya da Bâhisetu'l-Bâdiye, 20. yüzyılın başlarında Mısırlı kadınların ilerlemesine ilişkin entelektüel ve politik söyleme büyük katkıda bulunan Mısırlı feminist yazardır.

Suriye-Lübnan Komünist Partisi Suriye ve Lübnan'da faaliyet gösteren ve 1924 yılında Lübnanlı Mısırlı Fu'ad eş-Şimali, Lübnanlı Yusuf Yazbek ve Ermeni Artin Madoyan tarafından kurulan komünist bir siyasi partiydi. Genel sekreteri Halid Bekdaş'tı. Filistin Komünist Partisinden sonra Levant'ta kurulan ikinci komünist partiydi, ancak Filistin partisi başlangıçta büyük ölçüde Yahudi toplumundan geldiği için büyük ölçüde Arap olan ilk partiydi.