İçeriğe atla

Messier 44

Koordinat:Sky map 08sa 40.4d 00s; +19º 41' 00″
Messier 44
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızYengeç
Sağ açıklık (α)08sa 40,4d [1]
Dik açıklık (δ)+19° 41′[1]
SınıflandırmaII,2,m (Trumpler), d (Shapley)[2]
Açısal boyut ()95'[2]
Görünür büyüklük (V)3,1[1]
Yıldız sayısı350[2]
Parlak yıldız kadri6,3 (ε Cancri)[2]
Özellikler
Kırmızıya kayma (z)112 ∙ 10-6[1]
Dikey hız ()33,57 km/sn[1]
Uzaklık577[2] Iy (176[2] pc)
Kütle (m)~500-600 M
Yarıçap (r)11,4 Iy[2]
Yaş730 milyon yıl[2]
Keşif
Keşif tarihitarih öncesi
Katalog belirtmeleri
M 44 • NGC 2632 • C 0837+201 • OCl 507 • Mel 88 • Cr 189 • Lund 468
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
Ayrıca bakınız: Açık yıldız kümesi, Liste

Messier 44 (ayrıca Arıkovanı yıldız kümesi, Praesepe (Latince "yemlik"), M44, NGC 2632 veya Cr 189 olarak da bilinir), Yengeç takımyıldızı yönünde bulunan bir açık yıldız kümesi. Güneş Sistemi'ne en yakın açık yıldız kümesidir ve diğer pek çok yakın kümeden daha fazla yıldız içerir. Arıkovanı yıldız kümesi, karanlık bir gökyüzünde çıplak gözle belli belirsiz şekilde gözlemlenebilir, dolayısıyla antik çağlardan beri bilinmektedir. Antik dönem gök bilimcisi Batlamyus bu kümeyi "Cancer'in göğsündeki bulutsu bir kütle" olarak nitelendirmiştir ve Galileo'nun teleskopuyla incelediği ilk gök cisimlerinden birisidir.[3]

Kümenin yaşı ve özdevinimi Hyades ile uyuşmaktadır ve bu durum, her iki kümenin de benzer bir başlangıç noktasını paylaştığını düşündürür.[4][5] Her iki küme de tayfsal sınıfı; A, F, G, K ve M olan anakol yıldızları ile yıldız evriminin daha sonraki aşamalarını temsil eden kırmızı devler ve beyaz cüceler içerir.

Kümenin uzaklığı genellikle 160-187 parsek (520-610 ışık yılı) arasında olacak şekilde hesaplanır.[6][7][8] Yaklaşık 600 milyon yıl yaşında olduğu hakkında genel bir görüş birliği vardır.[5][7][9] Bu sonuç Hyades'in yaşına eşittir (~625 milyon yıl).[10] Kümenin parlak merkezi çekirdeği yaklaşık 7 parsek (22.8 ışık yılı) bir çapa sahiptir.[9]

Kümenin görünen parlaklığı 3,1'dir. En parlak yıldızlar parlaklıkları 6 ile 6,5 arası mavi-beyaz yıldızlardır. 42 Cancri, kümenin doğrulanmış bir üyesidir.

Gözlem bilgisi

Yengeç takımyıldızı, Aslan ve İkizler arasındaki parseldedir. Arıkovanı en kolay Yengeç takımyıldızı gökyüzünde yüksek olduğunda gözlenir. Türkiye'de bu, Şubat ayından Mayıs ayı akşamlarına doğru olur. Çevre karanlık ve görüş açıksa, birbirlerine yakın sönük yıldızlardan oluşmuş; "üzüm salkımı" şeklinde görünen kümeyi çıplak gözle de gözlemleyebilirsiniz. Bu grubu daha iyi görebilmek için bir dürbün kullanmanız gerekebilir.

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ a b c d e "SIMBAD". 15 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2009. 
  2. ^ a b c d e f g h SEDS 21 Aralık 1996 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
  3. ^ Messier 44: Observations and Descriptions, at http://www.maa.clell.de/Messier/Mdes/dm044.html 13 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  4. ^ Klein-Wassink, WJ (1927). "The proper motion and the distance of the Praesepe cluster". Publications of the Kapteyn Astronomical Laboratory Groningen. Cilt 41. ss. 1-48. Bibcode:1927PGro...41....1K. 
  5. ^ a b Dobbie PD, Napiwotzki R, Burleigh MR; ve diğerleri. (2006). "New Praesepe white dwarfs and the initial mass-final mass relation". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Cilt 369. ss. 383-389. arXiv:astro-ph/0603314 $2. Bibcode:2006MNRAS.369..383D. doi:10.1111/j.1365-2966.2006.10311.x. 
  6. ^ Pinfield DJ, Dobbie PD, Jameson F, Steele IA, Jones HRA, Katsiyannis AC (2003). "Brown dwarfs and low-mass stars in the Pleiades and Praesepe: Membership and binarity". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Cilt 342. ss. 1241-1259. arXiv:astro-ph/0303600 $2. Bibcode:2003MNRAS.342.1241P. doi:10.1046/j.1365-8711.2003.06630.x. 
  7. ^ a b Kraus AL, Hillenbrand LA (2007). "The stellar populations of Praesepe and Coma Berenices". Astronomical Journal. Cilt 134. ss. 2340-2352. Bibcode:2007AJ....134.2340K. doi:10.1086/522831. 
  8. ^ "WEBDA". 20 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2012. 
  9. ^ a b Adams JD, Stauffer JR, Skrutskie MF; ve diğerleri. (2002). "Structure of the Praesepe Star Cluster". Astronomical Journal. Cilt 124. ss. 1570-1584. Bibcode:2002AJ....124.1570A. doi:10.1086/342016. 
  10. ^ Perryman M, Brown A, Lebreton Y, Gomez A, Turon C, Cayrel de Strobel G, Mermilliod J, Robichon N, Kovalevsky J, Crifo F (1998). "The Hyades: Distance, structure, dynamics, and age". Astronomy & Astrophysics. Cilt 331. ss. 81-120. arXiv:astro-ph/9707253 $2. Bibcode:1998A&A...331...81P. 

Bahar açısına göre önceki: M 48 | Bahar açısına göre sonraki: M 67
Katalog sırasına göre önceki: M 43 | Katalog sırasına göre sonraki: M 45


Bakmak istediğiniz cisminin resmini seçiniz

Messier nesneleri kataloğuM1Messier 2Messier 3Messier 4Messier 5KelebekMessier 7Deniz Kulağı BulutsusuMessier 9Messier 10Yaban ÖrdeğiMessier 12Messier 13Messier 14Messier 15Kartal BulutsusuOmega BulutsusuMessier 18Messier 19Üç Boğumlu BulutsuMessier 21Messier 22Messier 23Messier 24Messier 25Messier 26Halter BulutsusuMessier 28Messier 29Messier 30Andromeda GalaksisiNGC 221Üçgen GalaksisiMessier 34Messier 35Messier 36Messier 37Messier 38Messier 39Messier 40Messier 41Orion BulutsusuMessier 43Messier 44ÜlkerMessier 46Messier 47Messier 48Messier 49Messier 50Girdap gökadasıMessier 52Messier 53Messier 54Messier 55Messier 56Halka bulutsusuMessier 58Messier 59Messier 60Messier 61Messier 62Ayçiçeği GökadasıSiyah Göz GökadasıMessier 65Messier 66Messier 67Messier 68Messier 69Messier 70Messier 71Messier 72Messier 73NGC 628Messier 75Küçük Halter BulutsusuNGC 1068Messier 78Messier 79NGC 6093NGC 3031Messier 82Messier 83Messier 84Messier 85Messier 86Messier 87Messier 88Messier 89Messier 90Messier 91Messier 92Messier 93Messier 94Messier 95Messier 96Baykuş BulutsusuMessier 98Messier 99Messier 100Fırıldak GalaksisiNGC 5866Messier 103Sombrero GökadasıMessier 105Messier 106Messier 107Messier 108Messier 109Messier 110
Messier nesneleri kataloğu


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ülker (yıldız kümesi)</span> yıldız kümesi

Ülker veya Süreyya, Boğa takımyıldızının kuzeybatısında orta yaşlı, sıcak B-tipi yıldızlardan oluşan bir açık yıldız kümesi asterizmidir. Yaklaşık 444 ışık yılı uzaklığıyla Dünya'ya en yakın yıldız kümelerinden biridir. Ayrıca, Dünya'ya en yakın Messier nesnesidir ve gece gökyüzünde çıplak gözle görülebilen en belirgin yıldız kümesidir. Aynı zamanda NGC 1432 yansıma bulutsusu ve bir HII bölgesine de ev sahipliği yaptığı gözlemlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 628</span> galaksi

Messier 74, Balıklar takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 30 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan büyük bir sarmal gökadadır. Pierre Méchain tarafından Eylül 1780 tarihinde keşfedilmiştir. Daha sonra keşfini gökadayı kataloğunda listeleyecek olan Charles Messier'e iletti. Gökada açıkça tanımlanmış iki sarmal kol içerir ve bu nedenle büyük tasarım sarmal gökadaların prototip bir örneği olarak kullanılır. Düşük yüzey parlaklığından dolayı amatör gök bilimcilerin gözlemlemesi açısından en zor Messier nesnelerinden birisidir. Nispeten büyük açısal boyutu ve gökadanın karşıdan görünmesi, sarmal kol yapısını ve sarmal yoğunluk dalgalarını incelemek isteyen profesyonel gök bilimciler için ideal bir nesne haline getirir. M74'ün yaklaşık olarak 100 milyar yıldıza ev sahipliği yaptığı tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 1569</span> galaksi

NGC 1569, Zürafa takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 10,95 MIy (3,36 Mpc)uzaklıkta bulunan bir cüce düzensiz gökadadır. William Herschel tarafından 4 Kasım 1788 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 210 olarak "Düzensizliklere, emilime ve çözülüme sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Her ne kadar amatör gök bilimcilerin pek ilgisini çekmese de, uzmanlar tarafından yıldızların oluşumları ile ilgili olarak yoğun bir biçimde incelenmektedir. Gökadanın uzaklığı önceleri 7,82 MIy (2,4 Mpc) olarak tahmin edilmekteydi. Ancak 2008 yılında Hubble'ın görüntülerini inceleyen bilim insanları, gökadanın uzaklığını yaklaşık 11 milyon ışık yılı olarak hesapladılar. Böylece gökadanın, IC 342/Maffei 1 Kümesi'nin bir üyesi olduğu gösterildi.

<span class="mw-page-title-main">Küresel yıldız kümesi</span> galaksi merkezi etrafında dolanan yıldızların, küresel bir bileşimi

Küresel yıldız kümesi, galaksi merkezi etrafında uydu gibi dolanan, yıldızların küresel bir bileşimidir. Küresel yıldız kümeleri yerçekimi ile bir arada durabilirler. Yerçekimi sayesinde küresel bir şekle ve göreceli olarak merkeze doğru artan bir madde yoğunluğuna sahiplerdir. Yıldız kümesinin bir alt kategorisi olan küresel yıldız kümesi, Latince bir sözcük olan ve küçük küre anlamına gelen globulus kelimesinden türetilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Messier 4</span>

Messier 4 veya M4 Akrep takımyıldızı yönünde bulunan bir küresel yıldız kümesidir. Philippe Loys de Chéseaux tarafından 1746 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier 1764 yılında kataloğuna eklemiştir. Bireysel yıldızlardan oluştuğuna karar verilen ilk yıldız kümesidir.

<span class="mw-page-title-main">Messier 13</span>

Messier 13 veya M13 Herkül takımyıldızında bulunan küresel yıldız kümesidir.

<span class="mw-page-title-main">Başak kümesi</span>

Başak Kümesi yaklaşık olarak 59 ± 4 milyon ışık yılı (18.0 ± 1.2 Mpc) uzaklıkta Başak takımyıldızında bulunan Gökada kümesi. Yaklaşık olarak 1300 (2000 ve üzeri de olabilir) gökada içerir Küme daha büyük olan Yerel süperküme'nin kalbini oluşturur ve Yerel grub'un uzak bir üyesidir. Kütlesi yaklaşık olarak 1.2×1015 M olarak hesap edilir ve yarıçapı 2.2 milyon pc'dir.

<span class="mw-page-title-main">Saç Kümesi</span>

Saç Kümesi, 1.000'in üzerinde tanımlanmış gökada içeren büyük bir gökada kümesidir. Aslan kümesi ile birlikte Saç Süperkümesi'ni oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Omega Centauri</span>

Omega Centauri, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 15.800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesidir. Edmond Halley tarafından 1677 yılında keşfedilmiş ve "yıldız olmayan bir cisim" olarak tanımlanmıştır. Omega Centauri, 2000 yıl önce Batlamyus kataloğunda yıldız olarak gösterilmişti. Lacaille, kataloğuna I.5 olarak eklemiştir. İngiliz astronom John William Herschel 1830'larda ilk kez küresel yıldız kümesi olarak tanımladı.

<span class="mw-page-title-main">Messier 75</span>

Messier 75, Yay takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 67.500 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesidir. Pierre Méchain tarafından 27 Ağustos 1780 tarihinde keşfedilmiş ve aynı yıl Charles Messier'in kataloğuna eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 1316</span> galaksi

NGC 1316, Ocak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 62 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. James Dunlop tarafından 2 Eylül 1826 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 154 olarak "İç emilim ile bozulmuş gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. NGC 1316 bir radyo gökadadır. Gökyüzündeki dördüncü en parlak radyo kaynağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Messier 22</span>

Messier 22 Yay takımyıldızı yönünde gökada şişkinlik bölgesi yakınında bulunan bir küresel yıldız kümesi. Gece gökyüzünde görülebilen en parlak küresel kümedir.

<span class="mw-page-title-main">Messier 90</span> galaksi

Messier 90 Başak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 40,08 MIy (12,29 Mpc) uzaklıkta bulunan bir ara sarmal gökadadır. Charles Messier tarafından 18 Mart 1781 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 76 olarak "Eşlikçileri küçük ama yüksek yüzey parlaklığına sahip sarmal gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Bu gökadanın Arp 76 olarak listelenmesine yol açan "nesne", muhtemelen etkileşim halinde olduğu IC 3583'dür.

<span class="mw-page-title-main">Messier 88</span> galaksi

Messier 88 Berenis'in Saçı takımyıldızı yönünde yaklaşık 47 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir sarmal gökada. Charles Messier tarafından 18 Mart 1781 tarihinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Messier 49</span> galaksi

Messier 49 (ayrıca M 49 veya NGC 4472 olarak da bilinir) Başak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 58,7 MIy (18 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Charles Messier tarafından 19 Şubat 1771 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 134 olarak "Yakınlarında parçalar olan gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Haziran 1969'da gökada içerisinde bugüne kadar teyit edilmiş tek süpernova SN 1969Q gözlenmiştir. Gökadanın çekirdeği, kütlesi 5,65 × 108 M olan bir süper kütleli kara delik bulunduğunu gösteren X-ışınları yayar.

<span class="mw-page-title-main">Boğa (yıldız kümesi)</span>

Boğa kümesi, Boğa takımyıldızı yönünde bulunan bir açık yıldız kümesi.

<span class="mw-page-title-main">Mayall II</span>

Mayall II Andromeda takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 2,9 milyon ışık yılı uzaklıkta ve andromeda Gökadası'nın yörüngesinde bulunan bir küresel yıldız kümesidir.

<span class="mw-page-title-main">Açık kümeler dizini</span> Vikimedya liste maddesi

Bu dizin, Güneş Sistemi'nden uzaklığına göre sıralanmış olan açık yıldız kümelerinin bir listesidir. Açık küme, aynı dev moleküler bulut içinde oluşan ve yerçekimsel olarak birbirlerine bağlı olan birkaç bin yıldızın oluşturduğu bir gruptur. Samanyolu gökadasında 1,000'den fazla açık küme bilinmektedir ancak gerçekte bu rakam on katına kadar çıkabilir.

Süper yıldız kümesi, bir küresel küme öncüsü olarak düşünülen çok büyük bir bölgedir. H II bölgesi çevresinde genellikle çok sayıda genç ve çok büyük kütleli yıldızlardan oluşur. Süper yıldız kümesi bulunan bir H II bölgesi, toz kozası ile çevrilidir. Yıldızlar ve H II bölgeleri, yüksek seviyedeki körlenme yüzünden optik gözlemler için çoğunlukla görünmez olacaklardır. Sonuç olarak genç süper kümelerin en iyi gözlemleri, radyo ve kızılötesi gözlemleridir.

<span class="mw-page-title-main">Cüce sarmal galaksi</span> bir sarmal gökadanın cüce türüdür

Cüce sarmal gökada, bir sarmal gökadanın cüce türüdür. Cüce gökadalar; düşük aydınlatma güçleri, küçük çapları, düşük yüzey parlaklıkları ve düşük hidrojen kütleleri ile karakterizedir. Bu tip gökadalar, düşük yüzey parlaklığına sahip gökadaların (LSB) bir alt sınıfı olarak düşünülebilir.