NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.
Apollo Projesi, NASA tarafından gerçekleştirilen insanlı Ay yolculuğu projesi. Gemini Projesi'nden sonraki proje olmakla birlikte Uzay Yarışı ve Soğuk Savaş, Apollo Projesi aşamasına gelinmesinde etkili olmuştur. Proje, Apollo uzay araçları ve Saturn V ile 1961 ile 1975 yılları arasına uygulandı. Apollo Projesi, adını Yunan tanrısı Apollon'dan almıştır.
Uzay aracı ya da uzay gemisi, Dünya'nın atmosferi dışında, özellikle dış uzayda çalışmak üzere tasarlanmış araç ya da makinedir. Uzay araçları insanlı ya da insansız olabilir. Bir uzay aracı telekomünikasyon, Dünya'nın gözlemlenmesi, meteoroloji, yolbul, uzay kolonizasyonu, gezegen keşfi, uzay turizmi, uzay savaşımı, uzay ortamında insan ve kargo taşınması gibi görevler için yapılmış olabilir. Bu tanım aynı zamanda yapay uyduları da kapsamaktadır.
Mercury Projesi, ABD'nin insanlı ilk uzay yolculuğu projesidir. 1959'dan başlanılarak 1963'e değin Dünya yörüngesine insan gönderinceye kadar sürdürülmüştür. İlk planlar ve araştırmalar -NASA kurulana dek- NACA tarafından yürütüldü. Mercury Projesi, adını hızın simgesi olan Roma tanrısı Mercury'den almıştır. Ayrıca Merkür, Samanyolu gökadasındaki Güneş'e en yakın olan gezegen olduğundan yörüngede en hızlı dönen gezegendir. Merkür gezegeniyle ilişkili bir proje olmamasına karşın bu bakımdan Merkür adı uygun görülmüştür. Bu proje 2,38 milyar dolara mal oldu.
Vostok 1, Vostok programının ilk uzay uçuşu ve tarihteki ilk insanlı yörünge uçuşuydu. Vostok 3KA uzay kapsülü, 12 Nisan 1961'de Sovyet kozmonot Yuri Gagarin ile birlikte Baykonur Uzay Üssü'nden fırlatıldı ve Gagarin'i Dünya çevresinde yörünge hızına ulaşan ve Dünya çevresinde tam bir tur atan ilk insan yaptı.
Vostok Sovyetler Birliği tarafından geliştirilen bir uzay aracıdır. İlk insanlı uzay uçuşu Vostok 1 ile 12 Nisan 1961'de Sovyet kozmonot Yuri Gagarin tarafından gerçekleştirildi.
Gemini 2, Titan tipi bir taşıyıcı roketle mürettebatsız Gemini uzay aracının ikinci fırlatılışıydı. Fırlatma işlemi, Cape Canaveral'dan 19 Ocak 1965'te 14:03 UTC'de gerçekleşti. Gemini 2 de tıpkı Gemini 1 gibi, Gemini uzay aracının test uçuşu olarak planlanmış mürettebatsız bir görevdi. Görevin ana hedefi, Gemini tipi bir kapsülün Dünya atmosferine yeniden girişi ve sonucunda ısı kalkanlarının test edilmesiydi. Bu nedenle, balistik tipte kısa bir yörünge altı uçuş gerçekleştirildi.
Gemini 12, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Bu, 10. ve son mürettebatlı Gemini uçuşu, 18. mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu ve tüm zamanların 26. uzay uçuşuydu. Gemini 7 ile uzayda kalma rekoruna ulaşan kıdemli James A. Lovell görevin komutanlığına atandı. Ona uzaydaki ilk deneyimiyle astronot Edwin "Buzz" Aldrin eşlik etti.
Uzay yolculuğu alanında fırlatma aracı ya da taşıyıcı roket bir görev-yükünü Dünya'nın yüzeyinden uzaya taşımak için kullanılan bir rokettir. Bir fırlatma sistemi fırlatma aracından, fırlatma rampasından ve diğer çeşitli altyapı bileşeninden oluşmaktadır. Genelde taşıyıcı roketler yörüngeye yapay uydu yerleştirmek için kullanılırken, araştırma roketi gibi bazı uzay uçuşları Yörünge-altı uzay uçuşu olarak sınıflandırılır. Bazı roketler ise bir uzay aracının Dünya'nın yörüngesinden tamamen kurtulamasını sağlarlar.
Apollo 6, Apollo Projesi'nin üçüncü ve son mürettebatsız uçuşu, ayrıca Saturn V fırlatma aracının ikinci test uçuşuydu. Başarısı, roketin ilk olarak Aralık 1968'de Apollo 8 görevinde olacağı gibi insanlı görevlerde kullanılmak üzere yeterli olacağını gösterdi.
SpX-1 olarak da bilinen SpaceX CRS-1, Space Exploration Technologies Corporation'ın (SpaceX) mürettebatsız Dragon kargo uzay aracının üçüncü uçuşuydu. Şirketin iki aşamalı Falcon 9 fırlatma aracının dördüncü genel uçuşu ve birincisi SpaceX operasyonel görevi, NASA ile Ticari İkmal Hizmetleri sözleşmesi kapsamında. Fırlatma 8 Ekim 2012'de 00:34:07 UTC'de gerçekleşmiştir.
Mercury-Atlas 6 (MA-6) 20 Şubat 1962'de gerçekleşen ilk Amerikan yörünge uzay uçuşuydu Astronot John Glenn tarafından pilotluğu yapılan ve Mercury Projesi'nin bir parçası olarak NASA tarafından işletilen bu uçuş, Sovyet yörünge uçuşları Vostok 1 ve 2 ve Amerikan alt yörünge uçuşları Mercury-Redstone 3 ve 4'ün ardından gelen beşinci insanlı uzay uçuşuydu.
Mercury-Redstone 4, 21 Temmuz 1961'de ABD tarafından gerçekleştirilen ikinci insanlı uzay uçuşuydu. Yörüngealtı Mercury Projesi uçuşu, Mercury-Redstone fırlatma aracı MRLV-8 ile başlatıldı. Uzay aracı Mercury kapsülü #11, Liberty Bell 7 olarak adlandırıldı ve astronot Virgil "Gus" Grissom tarafından kullanıldı.
Mercury-Redstone 3 veya Freedom 7, 5 Mayıs 1961'de astronot Alan Shepard tarafından yönetilen ilk ABD insanlı uzay uçuşuydu. Mercury Projesi'nin ilk mürettebatlı uçuşuydu. Projenin nihai amacı, bir astronotu Dünya çevresinde yörüngeye çıkarmak ve onu güvenli bir şekilde Dünya'ya geri getirmekti. Shepard'ın görevi, fırlatmanın yüksek g-kuvvetlerine ve atmosferik yeniden girişe dayanma yeteneğini göstermek olan birincil amacı olan 15 dakikalık bir yörünge altı uçuştu.
AS-201, ilk kez bir Saturn IB roketinin kullanıldığı, komuta ve hizmet modülünün test edileceği NASA Apollo programının mürettebatsız bir uçuşuydu. Genel hedefler, yapısal bütünlük, fırlatma yükleri, aşamaların ayrılması ve Saturn IB'nin alt sistemlerinin işleyişini doğrulamak; ayrıca, Apollo uzay aracının yardımcı sistemlerini, ısı kalkanını ve görev destek yapılandırmasını değerlendirmekti. Hem roket, hem de faydalı yük için ilk uçuştu. Daha önce kullanılan Saturn I'den daha fazla itme gücüne ulaşan ve yeni bir ikinci aşamaya sahip bir roket olarak Saturn IB geliştirilmişti. Saturn IB'yi tanımlamak için görev tanımının yüzler basamağında "2" kullanıldı.
Little Joe, NASA'nın katı yakıtlı roket fırlatma araçlarına verilen takma isimdi. Roketin Little Joe I adlı ilk versiyonu, 1959'dan 1960'a kadar Virginia'daki Wallops Adası'ndan sekiz fırlatmada kullanıldı. Görevlerin amacı, Mercury Projesi'nde kullanılacak kapsüller için fırlatma kaçış sistemi (LES) ve ısı kalkanını test etmekti. Little Joe sadece mürettebatlı uzay aracını fırlatmak için tasarlanmış ilk roket olmakla kalmayıp, aynı zamanda kademeli roketlerin geliştirilmesinde öncülerden biriydi. Daha sonraki bir versiyon olan Little Joe II, 1963 ile 1966 yılları arasında Apollo kapsülleri fırlatma kaçış sisteminin uçuş testleri için kullanıldı.
Merkür-Redstone 2 (MR-2), Mercury Projesi'ndeki ilk mürettebatlı Amerikan uzay görevi 'nden hemen önce Mercury-Redstone Fırlatma Aracı'nın test uçuşuydu. Ham adında bir Maymunu yörünge altı bir uçuşta taşıyan Merkür uzay aracı 5 numaralı uzay aracı 31 Ocak 1961'de UTC saatiyle 16:55'te Florida, Cape Canaveral'dan fırlatıldı. Kapsül ve uzaya çıkan ilk büyük maymun olan Ham, fırlatıldıktan 16 dakika 39 saniye sonra Atlantik Okyanusu'na güvenli bir şekilde indi.
NASA'nın Mercury Projesi için tasarlanan Mercury-Redstone Fırlatma Aracı, ilk Amerikan mürettebatlı uzay aracıdır. 1960 – 1961 yılları arasında altı yörünge altı Mercury uzay uçuşu için kullanıldı. Sonraki dört Mercury insanlı uzay uçuşu görevinde alçak Dünya yörüngesine girmek için daha güçlü Atlas güçlendiricisi kullanıldı.
Mercury-Redstone BD ABD Mercury projesi dahilinde gerçekleştirilen mürettebatsız bir takviye motoru (booster) geliştirme test uçuşuydu. 24 Mart 1961'de Florida, Cape Canaveral'daki Fırlatma Kompleksi (LC) 5'ten fırlatıldı. Görevde, Mercury uzay aracının metal modeli ve Redstone MRLV MR-5 kullanıldı.
Mercury-Redstone 1A (MR-1A) 19 Aralık 1960 tarihinde Cape Canaveral, Florida'daki LC-5'ten fırlatıldı. Bu mürettebatsız yörünge altı uçuşun görev hedefleri, uzay aracını uzay uçuşu için test etmek ve sistemi bir sonraki primatlı yörünge altı uçuşu için kalifiye etmekti. Uzay aracı enstrümantasyonunu, posigrade roketlerini, retro roketlererini ve kurtarma sistemini test etti. Görev tamamen başarılı oldu. Mercury kapsülü 130 mil (210 km) irtifaya ve 235 mil (378 km) menzile ulaştı. Fırlatma aracı 4.909 mil/saat (7.900 km/sa) ile beklenenden biraz daha yüksek bir hıza ulaştı. Mercury uzay aracı inişten yaklaşık 15 dakika sonra kurtarma helikopterleri tarafından Atlantik Okyanusu'ndan kurtarıldı. Mercury Uzay Aracı #2, Kapsül #8'den kaçış kulesi ve Kapsül #10'dan anten kaplaması ile birlikte MR-1A'da yeniden kullanıldı. Redstone MRLV-3 kullanıldı. Uçuş süresi 15 dakika 45 saniye idi.
