Türk müziği, Türklerin Orta Asya'dan beri geliştirdikleri, bugünkü özellikleri Anadolu Selçukluları ve Osmanlılar döneminde belirginleşen müzik tarzı. Musiki, Osmanlı döneminde halk ve üst kültür çevrelerinde birbiriyle ilişkili, fakat karakterleri farklı iki ana dal olarak gelişmiştir. Osmanlı'nın son dönemindeki modernleşme hareketleriyle Batı etkisi görülmeye başlanmış, bu etki Cumhuriyet döneminde daha da artmıştır.
Rebetiko, rebetika, rembetika veya rembetiko, kökeni hakkında değişik varsayımlar mevcuttur. En yakın ihtimal olarak, Yunanistan'da otoriteye karşı gelen ve esrar tekkelerinde yaşayan topluluklara verilen ad olan "rembet" terimi görülmektedir. Modern ve arkaik Yunancada "remvastikos" terimi ve "geziyorum" anlamına gelen "remvo" veya "remvazo" fiil çekimlerinden türevinin deforme bir hali olduğu da kuvvetle muhtemeldir. Sırpçada "isyancı" anlamındaki "rebenòk" teriminden geldiği de düşünülmektedir. Dolayısıyla otoriteye boyun eğmeyen anlamı taşımaktadır. "Rebet" teriminin bir anlamının da "safaya düşkün, yarınını dert etmeyen" olduğu da göz önünde bulundurularak, kökeninin olasılıkla rağbet sözcüğünden geldiği de söylenmiştir. Bu açıdan rembetiko'nun Osmanlı Türkçesi olduğu varsayımı da mevcuttur. Farsça ve Arapçada, "ruba'at" veya "arba'at" şeklindeki çoğul hali dörtlü anlamına gelen, "reb", "rab" terimlerinden türediği de başka bir bakıştır. "rab", Farsça ve Arapça yanında, İbranicede de aynı zamanda Tanrı anlamına gelmektedir.
Dans etmek tarih boyunca Yunan halkı için hep önemli bir etkinlik olmuştur. Antik Yunan'da dans, şarkı ve müzik tiyatronun ayrılmaz parçalarıydı. Öyle ki, Yunanca χorós, χορός sözcüğü topluca dansetmeyi ifade ediyordu. Nitekim “koro” ve “koreografi” sözcükleri de bu Yunanca sözcükten doğmuştur. Öte yandan Antik Yunan edebiyatında birçok yerde dansa göndermeler yapılmıştır. Örneğin Theseus söylencesinde, Theseus ve Atina'lı gençler Yeranos (Turna) dansını yapmaktadır. Homeros’un İlyada adlı eserinde ise gençler, el tutuşları ve adımları bakımından günümüzdeki Sirto dansını çağrıştıran bir kalkan dansı yapıyorken betimlenmiştir. Antik kaynaklardaki bu değinmelerin yanı sıra, dansçıları ve müzisyenleri betimleyen pek çok çizim, resim ve küçük heykel veya büst de günümüze ulaşmıştır. Bu eserlerde dansçılar çoğu zaman, günümüzdeki Yunan halk danslarında olduğu gibi, bir çember veya sıra halinde, müzisyenler de genellikle bu çemberin ortasında betimlenmektedir.
Horon, Doğu Karadeniz Bölgesi'nde oynanan geleneksel halk danslarının genel adıdır. Sinop'ta, Samsun, Ordu, Giresun, Trabzon, Rize, Artvin, Gümüşhane, Bayburt'un Aydıntepe ilçesi, Erzurum'un İspir, Tortum ve Olur ilçelerinde ve Doğu Karadeniz'den göçenlerden dolayı Sakarya'da oynanan çevik hareketli oyunlardır.
Göksel Baktagir, kanun sanatçısı ve bestekârdır.
Afyonkarahisar yöresi Ege Bölgesi'nden İç Anadolu Bölgesi'ne geçiş noktasında bulunmaktadır. Bu yüzden bu bölge halkında oldukça çeşitlilik mevcuttur. Bu çeşitlilik yörenin kültürüne de yansımış ve oldukça zengin bir kültür oluşturmuştur.
İsmail Ötenkaya, Türk sanat müziği bestecisi.
Balıkesir yöresi halkoyunları, Balıkesir ve çevresine özgü halkoyunlarıdır. Balıkesir yöresinde doğmuş veya gelişmiş oyunlar Balıkesir yöresine özgü oyunlardır.
Gürcü halk oyunları Gürcistan'a özgü geleneksel danslardır. Kökleri, Orta Çağ'da askeri törenlere, spor oyunlarına ve kutlamalarda oynanan danslara dayanır.
Kılıç dansları dünya tarihi boyunca kaydedilir. Yunanistan, Orta Doğu, Pakistan, Hindistan, Çin, Kore, İskoçya ve Japonya’dan çeşitli geleneksel solo ve alaycı savaş (Pyrrhic) kılıç dansları vardır.
Tamzara, adını Şebinkarahisar'a bağlı yerleşkeden alan halk oyunu. Azerbaycan Türkleri, Hemşinliler, Ermeniler, Süryaniler, Rumlar, Türkler, Acaralılar tarafından oynanan bir halk oyunudur. 1 veya 2 kadın ve 1 erkekle oynanır. Türkiye'den göç eden Ermeniler ve Pontuslu Rumlar tarafından göç ettikleri ülkelerde de hâlâ oynanmaktadır.
Hey Onbeşli, Anadolu'da yaygın olarak söylenen, Anadolu dışında da çeşitlemeleri bulunan bir türküdür.
Reisdere, İzmir ilinin Çeşme ilçesine bağlı bir mahalledir.
Ünlü Makedonya bir marştır. Yunan Makedonyası'nın bölgesel marşı olarak kabul edilir.Kasap havası formundadır.Söz ve müzik anonimdir.Marşın kökeni belli değildir. Serez ve Drama köylerinde yapılan etnografik bir araştırmaya göre, şarkı bölgede bilinmiyordu ve dans edilmiyordu. Ano Oreini ve Petrousa'dan kadınlar, Yunanca şarkı sözlerini ve dansın öğretilmesini İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra isimsiz bir öğretmene atfediyor. Petrousa'dan kadınlar, şarkının melodisinin, "daha merkezi bir yerde" yapılmış yerel bir türkünün bir çeşitlemesi olduğunu iddia ediyorlar. Benzeri bir melodiyle, diğer yerel geleneksel şarkılara benzer şekilde Slav şarkı sözleri ve farklı adımlarla dans ediliyor.
Ermeni dansı, bulunduğu coğrafyada en eski ve içeriği en zengin olanlardan biri olarak kabul edilir. M.Ö beşinci ile üçüncü bin yıllar arasında, Ermenistan'ın yüksek bölgelerinde, Ağrı bölgesinde, kır danslarının sahnelendiği kaya resimleri bulunmuştur. Bu danslara muhtemelen belirli türden şarkılar veya müzik aletleri eşlik ediyordu. Beşinci yüzyılda Horenli Musa, Aram'ın eski soyundan gelenlerin lir baladlarında, şarkılarında ve danslarında bu destansı masallardan nasıl bahsettiklerini duymuştu.
Gemilerde Tâlim Var hicaz makamında,9/8 lik ritime sahip abdal zeybeğidir. Muzaffer Sarısözen tarafından kaynak kişi Sarı Recep'den derlenip notaya alınan türkü, 252 repertuvar numarasıyla TRT arşivine kaydedilmiştir. İstanbul Üniversitesi Osmanlı Dönemi Müziği Uygulama ve Araştırma Merkezinde kayıtlı Recebim (Deniz Üstünde Balık), Deniz Üstünde Balık Okkalıktır Okkalık ve Recebim (Gemilerde Talim Var) olarak çeşitlemeleri bulunmaktadır.
Çakonikos veya Çakonikos horos Yunanistan'da Mora Yarımadası'nda oynanan bir halk dansıdır. Dans adını Çakonya olarak bilinen Arkadya'da bulunan bölgeden alır. Oradaki birçok kasaba ve köyde çok az değişiklik ile dans edilir.
Bıçak Düşmez Belinden (Yunanca:Ζεϊμπέκικο Ικονίου)(Yunanca:χοροσ των μαχαιριων καππαδοκια), 9/8'lik ritime sahip. muhayyer makamında türküdür. Karşılama veya zeybek olarak geçmektedir. Sözleri Şevki Bey'e aittir. Karamanlılar tarafından bıçak ile oynanmaktadır.
Kolo UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listesi'nde yazılı Güney Slav çember dansı, bu adla Bosna-Hersek, Hırvatistan ve Sırbistan'da bulunuyor.
Konyalım Yaman Çalar Şak Şak Kaşığı (Konyalım) Konya yöresine ait geleneksel Türk halk ezgisi olan bir türküdür. Türk halk dansı Kaşık Havası'nın bir formudur. 
ölçüsündedir. Sivas barı olarak bilinen benzer halk ezgileri de vardır.
