İçeriğe atla

Mehdi Bazergan

Mehdi Bazergan
75. İran Başbakanı
Görev süresi
4 Şubat 1979 - 6 Kasım 1979
Yerine geldiğiŞapur Bahtiyar
Yerine gelenMuhammed Ali Recai
İran Dışişleri Bakanı
Görev süresi
1 Nisan 1979 - 12 Nisan 1979
Yerine geldiğiKerim Sencabi
Yerine gelenİbrahim Yezdi
Kişisel bilgiler
Doğum 1 Eylül 1907
Tahran, İran
Ölüm 20 Ocak 1995 (87 yaşında)
Zürih, İsviçre
Bitirdiği okul École Centrale Paris
Dini İslam
İmzası

Mehdi Bazergan (Farsça: مهدی بازرگان, d. 1 Eylül 1907 – ö. 20 Ocak 1995), İranlı akademisyen, uzun zamandan beri demokrasi yanlısı bir eylemci ve İran'ın geçici hükûmetinin başındaydı ve 1979 İran Devrimi'nden sonra İran'ın ilk başbakanı oldu. Kasım 1979'da İran rehine krizi olayını protesto etmek ve hükûmetinin bunu önleme konusundaki başarısızlığının ardından başbakanlık görevinden istifa etti.

Bezirgan, Tahran Üniversitesi'nin ilk mühendislik bölümünün başında idi. İslami ve laik bilimlerde dürüstlüğü ve uzmanlığıyla tanınan saygın dini bir entelektüel olarak, İran'da çağdaş entelektüel hareketin kurucularından biri olarak algılanmaktadır.

Hayatın erken dönemi ve eğitimi

Bazergan, 1 Eylül 1907'de Tahran'da bir Azeri ailesinde dünyaya geldi. Babası Hac Abbaskoli Tabrizi (1954'te öldü), Çarşı'da kendi imalatı yapan bir tüccar ve dini bir aktivistti. Bezirgan hükûmet tarafından Fransa'ya Rıza Şah bursu fonunun bir araştırmacı olarak üniversite eğitimi almak için gönderildi. École Centrale des Arts et Manufactures'da (École Centrale Paris) termodinamik ve mühendislik eğitimi aldı.

Kariyeri

Mezuniyetinden sonra, Bezirgan gönüllü olarak Fransız ordusuna katıldı ve Nazi Almanyası ile savaştı. Bezirgan daha sonra Fransa'dan döndü ve 1940'ların sonunda Tahran Üniversitesi'ndeki ilk mühendislik bölümünün başında oldu. 1950'lerde Başbakan Muhammed Musaddık yönetimindeki bir bakan yardımcısıydı. Bazargan, Başbakan Musaddık yönetiminde Ulusal İran Petrol Şirketi'nin ilk İranlı başkanı olarak görev yaptı.

Bezirgan, 1961'de Mossadegh Ulusal Cephesi programına benzer bir parti olan İran Kurtuluş Hareketi'ni kurdu. Şah, Muhammed Rıza Pehlevi'yi meşru devlet başkanı olarak kabul etmesine rağmen, birkaç kez siyasi nedenlerle hapse atıldı.

İran Devrimi

4 Şubat 1979 tarihinde Bazargan, Ayetullah Humeyni tarafından İran başbakanlığa atandı.[1][2] Devrim ilerledikçe Humeyni'yi de içeren radikal dini liderlerle çatışmaya girerek, devrimin demokratik ve liberal figürlerinden biri olarak görüldü. Dindar durmasına rağmen, Bazargan başlangıçta İslam Cumhuriyeti ismine itiraz ederek İslami bir Demokratik Cumhuriyeti istedi.[3] Ayrıca, orijinal (teokratik olmayan) devrim taslak anayasasının bir destekçisiydi ve Anayasa Uzmanları Meclisi ve sonunda İran'ın anayasası olarak kabul edilen anayasaya itiraz etti. Mart 1979'da hükûmetin yetki eksikliği yüzünden istifasını Ayatollah Humeyni'ye sundu.[4] Ancak Humeyni istifasını kabul etmedi.[4] Nisan 1979'da kendisi ve kabine üyeleri suikast girişiminden kurtuldu.

Bazargan, İran rehine krizi olayından sonra kabinesiyle birlikte 4 Kasım 1979'da istifa etti. İstifası, rehin alma ve hükûmetinin rehineleri serbest bırakamama konusundaki itirazı üzerine bir protesto olarak değerlendirildi ancak liberal demokrasi ve Batı ile barışma umutlarının hakim olamayacağı da açıktı.

Bazargan, yeni kurulan İslam Cumhuriyeti'nin ilk Parlamentosu (Meclis) üyesi olarak İran siyasetine devam etti. İran'ın kültürel devrimine açıkça karşı çıktı ve sivil kural ve demokrasiyi savunmaya devam etti. Kasım 1982'de İslam Devrimi'nin parlamentonun baş konuşmacısı Akbar Hashemi Rafsancani'ye açık bir mektupta yönelttiği yönündeki hayal kırıklığını dile getirdi.

Parlamento üyesi olduğu dönem 1984 yılına kadar sürdü. Görev süresi boyunca 1961'de kurduğu ve 1990'da kaldırdığı İran Özgürlük Hareketi'nin milletvekili olarak görev yapıyordu. 1985'te, Muhafızlar Konseyi, Bazargan'ın cumhurbaşkanlığına aday olmasını reddetti.

Bakış açısı

Bezirgan, liberal-demokratik İslam düşüncesinin bir temsilcisi ve anayasal ve demokratik politikaların gerekliliğini vurgulayan bir düşünür olarak bilinen modern Müslüman düşünürlerin saflarında saygın bir figür olarak düşünülür. Devrimin hemen ardından Bezirgan, İslam Cumhuriyet Partisi tarafından hakim olan Devrimci Konseye ve Ayetullah Muhammed Hüseyin Beheşti gibi şahsiyetlere karşı çıkan bir fraksiyona önderlik etti. İran-Irak Savaşı'nın devamı ve din adamlarının siyaset, ekonomi ve toplumun her alanına karışmasına karşı çıktı. Sonuç olarak, İran'da militanlardan ve genç devrimcilerin tacizleri ile karşı karşıya kaldı. Bazargan, siyaset ve din arasında bir bağlantı ve ilişki olduğuna inanmaktadır fakat hükûmetin değil.

Saldırılar

Pahlavi döneminde Bezirgan'ın Tahran'daki evi 8 Nisan 1978'de bombalandı. Devlet tarafından finanse edilen intikam yeraltı komitesi, bombalamanın sorumluluğunu üstlendiğini ilan etti.

Ölümü

Bazargan 20 Ocak 1995'te İsviçre'de kalp krizinden öldü.[5] Havaalanına inişinden sonra Zürih'teki bir hastanede öldü. Kalp ameliyatı için Amerika'ya seyahat ediyordu. Cenazesi İran'ın Kum şehrinde defnedildi.

Kişisel yaşamı

Bazargan 1939'da Malak Tabatabai ile evlendi.[6] Beş çocuğu, iki oğlu ve üç kızı vardı.

Kaynakça

  1. ^ Martin, Richard C., (Ed.) (2003). Encyclopedia of Islam and the Muslim World. 1. Macmillan Reference USA. s. 106. ISBN 9780028656045. 
  2. ^ Nikou, Semira N. "Timeline of Iran's Political Events". United States Institute of Peace. 12 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2013. 
  3. ^ Abrahamian, Ervand (2008). History of Modern Iran. Cambridge University Press. ISBN 9780521821391. 
  4. ^ a b "Bazargan talked out of resigning". The Palm Beach Post. Tahran. 10 Mart 1979. Erişim tarihi: 9 Kasım 2012. []
  5. ^ "Mehdi Bazargan, Former Iran Premier, Dies". The New York Times. 21 Ocak 1995. 13 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2012. 
  6. ^ Barzin, Saeed (21 Ocak 1995). "Mehdi Bazargan". The Guardian. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013. 
Siyasi görevi
Önce gelen:
Şapur Bahtiyar		İran Başbakanı
1979 		Sonra gelen:
Muhammed Ali Recai

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ruhullah Humeyni</span> İran İslam Cumhuriyetinin ilk dinî lideri

Ruhullah Humeyni, İranlı siyasetçi ve Şii din adamı. Ayetullah Humeyni olarak da anılır. İran İslam Devrimi'nin siyasi ve ruhani lideriydi. Muhammed Rıza Pehlevi rejimine son verip İslam Cumhuriyeti'ni kurdu ve devrimden sonraki tüm dinî ve siyasi yetkileri elinde tuttu.

<span class="mw-page-title-main">İslami Davet Partisi</span> Irakta bir siyasi parti

İslami Davet Partisi veya İslami Çağrı Partisi, Irak'taki siyasi partilerden biridir. Irak Yüksek İslam Konseyi ile birlikte Şii Birleşik Irak İttifakı'nın iki ana partisidir. Ocak 2005 Irak seçimlerinde ve daha uzun vadeli Aralık 2005 seçimlerinde mecliste çok sayıda sandalye kazandı. Parti, İran-Irak Savaşı sırasında ve İran Devrimi'nde Ayetullah Ruhullah Humeyni'yi destekledi. Hala İran ile olan ideolojik farklılıklara rağmen Tahran'dan mali destek almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İran İslam Devrimi</span> 1979 yılında İrandaki monarşinin yıkılıp İslam Cumhuriyetinin kurulmasıyla sonuçlanan devrim

İran Devrimi veya İslam Devrimi, 1979 yılında İran'ın Muhammed Rıza Pehlevi liderliğindeki bir monarşiden, Ayetullah Ruhullah Humeyni yönetiminde İslam hukuku ve Şiî mezhebi görüşlerini esas alan İslam Cumhuriyeti kurulmasına dönüşen popüler hareketin adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed Rızâ Pehlevî</span> Pehlevi Hanedanından son İran şahı

Muhammed Rızâ Pehlevî, 1941'den, ülkesini terk ettiği 1979'a kadar tahtta kalan İran şahıdır. Batı yanlısı bir dış politika izleyen Pehlevi, İran'ın son Monarşik lideridir. Şehinşah ve Sayeh-eh-Hodah gibi imparatorluk unvanları vardır.

<span class="mw-page-title-main">İran Geçici Hükûmeti</span>

İran Geçici Hükûmeti, 1979-1980 yılları arasında, İslamî Devrim'den sonra İran'da kurulan ilk hükûmettir. Ayetullah Humeyni'nin emri ile 4 Şubat 1979 tarihinde Şah'ın başbakanı Şahpur Bahtiyar hâlâ görevdeyken ilan edilmiştir. Mehdî Bazargan geçici hükûmetin geçici başbakanlık görevini üstlenmiş 14 Kasım 1979 tarihinde 7 üyeden oluşan kabinesini kurmuştur. Bu kabinenin ilan edilmesi ordunun Humeyni ile Bahtiyar'ın destekçileri arasındaki çatışmaların karşısında tarafsızlığını ilan etmesinin üç gün sonrasında gerçekleşmiştir. Bunun üzerine Bahtiyar istifa etmiş ve o gün, 11 Şubat, İslami Devrim Zaferi Günü olarak adlandırılmıştır. 4 Kasım 1979'da Amerika Birleşik Devletleri ile İran arasında yaşanan bir rehine krizinin ardından, 6 Kasım 1979 tarihinde yeni hükûmet, sebep olarak bunu göstermese de topluca istifa etmiştir.

Tudeh Partisi veya Tude Partisi, İran'da kurulan bir komünist partidir. Tam ismi İran Kitlelerinin Partisi'dir. Sovyetler Birliği Komünist Partisi'yle yakın ilişki içinde olmuştur. Tudeh, 1953 yılında başbakan Musaddık rejimine karşı yapılan darbeyle ve daha sonra Ruhullah Humeyni tarafından sürdürülen tasfiyelerle etkisizleştirilene kadar, İran'daki başlıca politik partilerden biri konumundaydı.

<span class="mw-page-title-main">Pehlevî Hanedanı</span> 1925-1979 yılları arasında İranı yöneten hanedan

Pehlevî Hanedanı, İran Şahanşah Devleti'ne 54 yıl boyunca hükmetmiş Mazenderan kökenli hanedan.

<i>Velâyet-i Fakih yâ Hükûmet-i İslamî</i>

Velâyet-i Fakih veya Hükûmet-i İslamî, İranlı şii dini lider Ruhullah Humeyni tarafından teokratik islam devleti fikri üzerine yazılan ve 1970 yılında ilk baskısı yapılan bir kitaptır. Kitap Türkçeye "İslam Fıkhında Devlet" olarak çevrilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tahran Üniversitesi</span>

Tahran Üniversitesi, Tahran'da kurulu olan üniversite kısaltılmış olarak U.T. adıyla tanınır ve İran'ın en büyük ve en eski üniversitesidir. Aynı şekilde üniversitenin kütüphanesi de ülkenin en büyük kütüphanesi olma özelliğine sahiptir. İran'da Ana üniversite lakabıyla bilinir. Üniversitede sık sık önemli seminerler verilir. Bu sebeple ülkenin en prestijli üniversitesi olarak görülmektedir ve Üniversite Giriş Sınavında en yüksek puanlarla öğrenci kabul etmektedir. Üniversite dünyanın dört bir yanından da öğrenci kabul etmekte ve ülkede olan tüm olumsuzluklar ve engelleyici ajanlara rağmen üniversitenin geniş kapsamlı araştırmaları da dünya çapında ünlü.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed Behişti</span>

Muhammed Hüseyin Behişti, İranlı din âlimi ve yazar, İslam devrimi'nin kurucularındandır.

İran'da lâiklik, başlangıcı Pehlevi Hanedanı'ndan Şah Rıza Pehlevi'nin tahta çıktığı 1925 yılına uzanan bir tarihe sahiptir. İran'da laiklik bir devlet politikası olarak uygulanmaya başladıktan sonra hicab adı verilen başörtüsü ve çador adı verilen çarşaf adlı giysilerle birlikte dinsel bayramlar olan Muharrem ve Aşure gibi kutlamalar, din adamlarının umuma açık yerlerde vaaz vermeleri yasaklandı, cami eylemleri yoğun biçimde engellendi ve düzenlendi.

<span class="mw-page-title-main">Heft-i Tir Bombalama Olayı</span>

28 Haziran 1981 tarihinde, İran İslami Cumhuriyet Partisi'nin (İCP) liderleri, partinin Tahran'daki genel merkezinde toplantı halindeyken çok güçlü bir patlama meydana geldi. Aralarında İran yargı sisteminin başında bulunan ve o dönem Ayetullah Humeyni'den sonra İran İslam Devrimi'nin en güçlü kişisi olarak gösterilen Ayetullah Muhammed Beheşti'nin de aralarında bulunduğu, parti ileri gelenlerinden 73 kişi öldü. Saldırının sorumlusunun Halkın Mücahitleri Örgütü olduğu düşünülmekteydi.

<span class="mw-page-title-main">İran rehine krizi</span> 1979-1981 yılları arasında ABD ve İran arasında yaşanan diplomatik açmaz

İran rehine krizi, İran ile Amerika Birleşik Devletleri arasında yaşanan diplomatik bir açmazdır. Aralarında geleceğin İran Savunma Bakanı Hüseyin Dehkan, geleceğin Devrim Muhafızları Başkomutanı Muhammed Ali Caferi ve geleceğin İran Ordusu Genelkurmay Başkanı Muhammed Bakıri'nin de bulunduğu, İran Devrimi'ni destekleyen İmam'ın Çizgisinin Müslüman Öğrenci Takipçileri'ne mensup bir grup silahlı üniversite öğrencisinin, Tahran'daki ABD Büyükelçiliği'ni ele geçirip onları rehin almasının ardından 53 Amerikalı diplomat ve vatandaş, İran'da rehin tutuldu. Rehineler, 4 Kasım 1979'dan 20 Ocak 1981'de serbest bırakılmalarına kadar 444 gün boyunca alıkonuldu. Bu kriz İran-Amerika Birleşik Devletleri ilişkileri tarihinde önemli bir dönüm noktası olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ebulhasan Benisadr</span> İran İslam Cumhuriyetinin ilk cumhurbaşkanı

Seyyid Ebulhasan Benisadr, İranlı siyasetçi, iktisatçı ve İran İslam Devrimi'nden sonra İran'ın ilk cumhurbaşkanı.

<span class="mw-page-title-main">Hasan Ruhani</span> 7. İran cumhurbaşkanı

Hasan Ruhani, İranlı siyasetçi, din adamı, hukukçu ve İran'ın 7. cumhurbaşkanı.

<span class="mw-page-title-main">Şapur Bahtiyar</span> İslami rejime muhalif eski İran Başbakanı

Şapur Bahtiyar, (Farsça: شاپور بختیار

<span class="mw-page-title-main">Muhammed Ali Recai</span> 2. İran cumhurbaşkanı

Muhammed Ali Recai, İran'ın eski cumhurbaşkanı ve başbakanı. 30 Ağustos 1981'de başbakan Muhammed Cevad Bahonar ile birlikte düzenlenen bir bombalı saldırıda öldü.

<span class="mw-page-title-main">Mir Hüseyin Musevi</span> İranlı siyasetçi ve sanatçı

Mir Hüseyin Musevi Hamene 1981-1989 yılları arasında İran'ın yetmiş dokuzuncu ve son Başbakanı olarak görev yapan İranlı bir reformist politikacı, sanatçı ve mimar. 2009 başkanlık seçimlerinde reformist bir adaydı ve nihayetinde seçim sonrası çıkan huzursuzluklarda muhalefet lideriydi. Musevi, İran Bilim Akademisi başkanlığını 2009'da muhafazakâr otoriteler tarafından kaldırılıncaya kadar sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Emir Abbas Huveyda</span> 70. İran Başbakanı (1919-1979)

Emir Abbas Huveyda, , İranlı diplomat ve siyasetçidir. Şah Muhammed Rıza Pehlevi döneminde İran başbakanı olarak 26 Ocak 1965 - 7 Ağustos 1977 tarihleri arasında görev yapan Huveyda, İran tarihinin en uzun süre hizmet veren başbakanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Pehlevî İranı</span> 1925ten 1979a kadar İranı yöneten rejim

İran Şehinşah Devleti ya da yaygın ismiyle Pehlevi İranı, 1925 yılından İran Devrimi'nin bir sonucu olarak monarşinin devrildiği 1979 yılına kadar varlığını sürdürmüş devlet.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.