İçeriğe atla

Megali İdea

Nea Hellas afişi.
Paris Barış Konferansı'nda Fransa ve Yunanistan'ın teklif ettiği Yunan toprağı
Sevres Antlaşmasına göre "Büyük Yunanistan" (Üstte solda Venizelos)
Dönemlere göre Yunanistan toprağı

Megali İdea (Yunanca: Μεγάλη Ιδέα, Türkçe: Büyük Fikir),[1] Yunan İhtilali'nin (1821-1829) bitmesinden sonrasının ilerleyen yıllarında ortaya atılan, hala Osmanlı hakimiyetinde bulunan ve Yunan nüfusunun fazla olduğu bölgeleri de içeren, geleneksel olarak antik dönemlerden beri Yunanlarla ilgili olan yerleri bir Yunan Devleti hakimiyetine geçirerek Bizans İmparatorluğu’nu diriltme hedefini ifade eden irredantist bir görüştür.[2]

Bu fikrin Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'u alarak, Bizans İmparatorluğu’na son verdiği günden beri yürürlükte olduğu iddia edilse de aslında ilk kez, Başbakan İoannis Kolettis'in 1844 anayasasının ilanından önce Kral Otto ile yaptığı tartışmalar sırasında ortaya çıkmıştır.[3]

Megali İdea, ortaya çıktığı 1840’lı yıllardan, 20. yüzyılın başındaki Balkan Savaşları’na kadar Yunanistan'ın dış ve iç politikasına egemen olmuştur. Ancak bu fikir, Yunanistan'ın Türk-Yunan Savaşı'nda yenilmesi ve 1922'de meydana gelen İzmir Yangını sonucu etkinliğini yitirmeye başlamış ve ardından yapılan nüfus mübadelesi sonucu etkinliğini yitirmiştir. Günümüzde bu fikir ile bağlantılı olarak görülen ve Megali İdea`nın bir alt fikri olan Enosis’tir.

Etimoloji

Megali İdea terimi, Yunanca megalo (cinssiz)/megalos (eril) sıfatının dişil hâli olan Μεγάλη (büyük) ve dişil olan Ιδέα (fikir) sözcüklerinin Latin alfabesi ile yazımıdır.[4][5]

Diğer bir tanım olan Megalo İdea ise, her ne kadar halk arasında bu tanımı Türklerin alay etmek için uydurduğu ve ilk başta bu yönde bir tane amaç varken bu amacı tanımlamak için eril eki olan "Megalo" kullanıldığı, daha sonra bu yöndeki amaçlar artınca bu amaçların hepsini birden tanımlamak için "Megalo" yerine çoğul eki olan "Megali" kullanıldığına dair söylentiler yaygındır.

Hedefi

Megali İdea'nın hedefi, batıda Bizans'ın zamanında İyonya Denizi'nde hakimiyet altına aldığı toprakları, doğuda Küçük Asya ve Karadeniz'i, kuzeyde Trakya, Makedonya ve Epir'i, güneyde Girit ve Kıbrıs'ı hakimiyet altına alıp; başkenti Konstantinopolis yaparak Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu'nu diriltmekti.

Ortaya Çıkışı

"Yunan Krallığı, Yunanistan değildir; Yunanistan'ın sadece bir parçasıdır, en zayıf parçası... Yunan, sadece krallık sınırları dahilinde yaşayanlar değildir; aynı zamanda Yanya, Selanik, Serez, Adrianopolis, Konstantinopolis, Trapezus, Girit, Sisam ve Yunan tarihine veya Yunan ırkına ait herhangi bir bölgede yaşayan kişidir... Helenizmin iki başkenti vardır. Atina, krallığın başkentidir. Konstantinopolis ise büyük başkenttir; tüm Yunanların şehri, hayali ve ümidi..."

1844 Ocak'ında Kolettis, fikrini Ulusal Meclis'te dile getiriyor.[6]

Her ne kadar Megali İdea, Velestinli Rigas ile birlikte anılsa da aslında bu fikrin onunla bir alakası yoktur. Bu fikir onun ölümünden çok daha sonra ortaya çıkmakla birlikte Rigas ayrı bir devlet kurmaktan ziyade Osmanlı İmparatorluğu içinde demokratik bir devrim gerçekleştirmek istemiştir.[7]

Yunan İhtilali 1829'da sona erdikten sonra, günümüz Yunanistanı'nın güneyinde bir krallık kuruldu. Bununla birlikte, Yannis Kapodistrias yönetimindeki bu yeni Yunan devleti, nüfusu sınırları dışında bulunup aynı etnik kökene sahip olan insanların nüfusundan daha az olan dönemin iki ülkesinden biriydi (diğeri Sırbistan); etnik Rumların çoğu hâlâ Osmanlı İmparatorluğu sınırları içinde ikamet ediyordu. Yunanistan'ın bu hali, daha büyük bir Yunan devletinin Osmanlı İmparatorluğu'nun yerini aldığını görmek istemeyen Büyük Devletler tarafından tasarlandı. Bu sebeplerden dolayı, bu fikir ilk kez İoannis Kolettis tarafından Kral Otto ile bu konuda yapılan tartışmalar sonucu ortaya çıkmıştır.[3]

Daha sonra genç Danimarkalı prens I. Georgios 1863 yılında kral olarak seçildiğinde, Yunan Ulusal Meclisi tarafından kendisine sunulan unvanın, görevden alınan selefi Kral Otto'nun unvanı olan "Yunanistan Kralı" değil de "Helenlerin Kralı" olması bu fikrin bu yıllarda giderek güçlendiğini gösterir.

Krallığa bu fikir doğrultusunda hareket edilerek dahil edilen ilk bölgeler, 1864 yılında İyonya adaları ve daha sonra Berlin Antlaşması (1878) ile elde edilen Tesalya idi.

Günümüzde

Günümüzde, Müslüman Rumlar haricinde, nüfus mübadelesi, İstanbul pogromu ve 1964'te Rumların İstanbul'dan tehcir edilmesi sonucu Türkiye'de önemli bir Yunan nüfusu kalmamıştır.[8][9] Ayrıca başta Imia / Kardak olmak üzere, halihazırda çok sayıda Türk-Yunan sınır anlaşmazlıkları bulunmaktadır.

Yunanistan ile Türkiye arasındaki ilişkiler, 1999 Gölcük depremi sonrasında gönderilen Yunan yardımı ve 1999 Atina depreminden sonra gönderilen Türk yardımından sonra iyileşmiştir. Bu karşılıklı uzlaşma dönemi deprem diplomasisi olarak bilinir ve o zamandan beri Türk-Yunan ilişkileri daha samimi bir hal almıştır.

Günümüzde Megali İdea sadece, Altın Şafak gibi halk tarafından pek de desteklenmeyen aşırı sağcı gruplar tarafından desteklenmektedir.[10]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Mateos, Natalia Ribas. The Mediterranean in the Age of Globalization: Migration, Welfare & Borders. Transaction Publishers. 
  2. ^ Roumen Daskalov, Tchavdar Marinov, Entangled Histories of the Balkans - Volume One: National Ideologies and Language Policies; BRILL, 2013; 900425076X, p. 200.
  3. ^ a b History of Greece 7 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Encyclopædia Britannica Online Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "BA0" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  4. ^ "Yunanca-İngilizce Sözlük "Μεγάλη"". 20 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2007. 
  5. ^ "Yunanca-İngilizce Sözlük "Ιδέα"". 20 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2007. 
  6. ^ Smith M., Ionian Vision, (1999), p. 2
  7. ^ Millas, Herkül (1994). Yunan Ulusunun Doğuşu.
  8. ^ "TURKS EXPELLING ISTANBUL GREEKS; Community's Plight Worsens During Cyprus Crisis- The New York Times - AUG. 9, 1964". 9 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  9. ^ Roudometof, Victor; Agadjanian, Alexander; Pankhurst, Jerry (2006). Eastern Orthodoxy in a Global Age: Tradition Faces the 21st Century. AltaMira Press. s. 273. ISBN 978-0759105379. 30 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya" Μιχαλολιάκος: Του χρόνου στην Κωνσταντινούπολη, στην Σμύρνη, στην Τραπεζούντα…. Stochos (Yunanca). 31 Aralık 2012. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Filiki Eterya</span>

Filiki Eterya, Osmanlı Devleti'nden bağımsızlık kazanmak amacıyla bir grup Yunan'ın 1814 yılında kurmuş olduğu bir cemiyettir. Bazı kaynaklarda Etnik-i Eterya olarak da geçmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Eleftherios Venizelos</span> Yunanistan başbakanı (1864-1936; hd. 1910-1915 & 1917-1920 & 1924 & 1928-1933)

Elefterios Venizelos, Yunanistan'ın eski başbakanı, Megali İdea'nın mimarı ve modern Yunanistan'ın en önemli siyasetçilerinden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">İznik İmparatorluğu</span> 1204te Bizans İmparatorluğunun Haçlılar tarafından yıkılmasından sonra kurulan Bizans ardıl devleti

İznik İmparatorluğu ya da İznik ''Rum'' İmparatorluğu, Dördüncü Haçlı Seferi sırasında Batı Avrupalı ve Venedikli orduların 1204 yılında Konstantinopolis'e gelip şehri talan etmesi ve şehirde Katolik Hristiyanlar idaresinde bir Latin İmparatorluğu'nun kurulmasının ardından Bizans İmparatorluğu asilleri tarafından kurulan Yunan devletlerinden en büyüğüdür. 1204 ile 1261 arası hüküm sürmüştür. İznik Rum İmparatorluğunun resmen, kültürel ve dinsel başşehri İznik olmakla beraber, ikinci hükümdar olan III. İoannis ve sonraki imparatorlar hükümdar sarayı yerleşkesi ve efektif idari merkezi olarak Kemalpaşa’yı kullanmışlar ve bu imparatorluk Kemalpaşa’dan idare edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yunanistan Krallığı</span> 19. ve 20. yüzyılda Güney Avrupada bir krallık

Yunanistan Krallığı, 1832 yılında dönemin süper güçleri Birleşik Krallık, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Prusya, Fransa ve Rus İmparatorluğu tarafından ilân edilen devlettir. Bağımsızlık duyurusunun yapılmasının ardından, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tam bağımsızlığını eline almış olduğu 30 Ağustos 1832 tarihli antlaşmayla uluslararası düzeyde tanınmıştır. Yunan Bağımsızlık Savaşı'nı yöneten geçici Yunan hükûmetinin üzerine kurulmuş ve 1924 yılında krallık devrilerek yerine ikinci Yunan Cumhuriyeti kurulana dek ayakta kalmıştır. Daha sonra cumhuriyetin 1935 yılında yeniden yerini krallığa bırakmasıyla bu kez 1974 yılına dek Yunanistan topraklarında egemen olmuş ve yedi yıllık bir askerî darbe döneminin ardından bugünkü modern Yunanistan Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla tarihe karışmıştır.

<span class="mw-page-title-main">XI. Konstantinos</span> Son Bizans imparatoru

XI. Konstantinos Paleologos veya Dragaš Paleologos, 1449'dan 1453'te Konstantinopolis'in Düşüşü sırasında savaşta ölümüne kadar hüküm süren son Bizans imparatorudur. Konstantin'in ölümü, kökeni Büyük Konstantin'in 330 yılında Roma İmparatorluğu'nun yeni başkenti olarak Konstantinopolis'i kurmasına dayanan Doğu Roma İmparatorluğu'nun kesin sonu oldu.

<span class="mw-page-title-main">Yunanistan tarihi</span>

Yunanistan'ın ilk sakinlerine sıklıkla Pelasgi, yani "deniz halkı" denirdi. Yarımadanın bu sakinleri kuzeyden göçen işgalcilerin etkisi ile güneye kaçtılar. Birbiri ardı sıra gelen işgallerle güney kıyılarına ve Ege Adaları'na yayıldılar. MÖ 3200 civarında bölgeye yeni gelenler birlikte zamanla Yunancaya dönüşen bir Hint-Avrupa dili getirdiler.

<span class="mw-page-title-main">III. Andronikos</span> Doğu Roma İmparatoru

III. Andronikos Paleologos (Yunanca: Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος, Bizans imparatoru. 1321'den itibaren rakip imparator olduktan sonra 1328-1341. III. Andronikos, IX. Mihail ile Kilikya Ermeni Krallığı Kralı II. Levon ve Kraliçe Keran çiftinin kızı Rita oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı Yunanistanı</span>

1828 yılında yapılan Edirne Antlaşması ile bağımsızlığını kazanana kadar Yunanistan'ın büyük bir kısmı Osmanlı Devleti sınırları içindeydi.

<span class="mw-page-title-main">Yunanistan bayrağı</span> Ulusal bayrak

Yunanistan bayrağı, Yunanistan devleti tarafından kullanılan resmî ulusal bayraktır.

Anna Anakutlu Megali Komnini, (ö.1342), 17 Temmuz 1341 tarihinden 4 Eylül 1342 tarihine kadar Trabzon İmparatorluğu'nun imparatoriçesi. II. Aleksios ile Ciacak Cakeli'nın kızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Epir Despotluğu</span> Orta Çağda kurulmuş bir prenslik

Epir Despotluğu ya da Epir Prensliği,, Dördüncü Haçlı Seferi'ne çıkmak üzere Latin'lerin 1204 yılında Konstantinopolis'e gelip; şehri kuşatıp; talan edip; kendi Katolik Hristiyanlar idaresinde Latin İmparatorluğu'nu kurduktan sonra, Bizans İmparatorluğu asilleri tarafından kurulan İznik İmparatorluğu ve Trabzon İmparatorluğu dışındaki devletlerden biridir. 1337 yılında Sırbistan Krallığı tarafından varlığına son verilmiştir. 1356 yılında yeniden kurulmuş ve 1479 yılında Osmanlı İmparatorluğu tarafından fetih edilene kadar yaşamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bizans savaşları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Doğu Roma ya da Bizans İmparatorluğu (330-1453) tarihi boyunca gerçekleşmiş savaşlar ya da Harici ihtilafların listesidir. Dahili ihtilaflar için, Bizans isyan ve iç savaşları listesine bakınız.

<span class="mw-page-title-main">Yunan milliyetçiliği</span>

Yunan milliyetçiliği ya da Hellen milliyetçiliği Yunanların ve Yunan kültürünün milliyetçiliğine atıfta bulunmaktadır. Bir ideoloji olarak, Yunan milliyetçiliği, modern öncesi çağlardan beri ortaya çıkmış ve evrimleşmiştir. 18. yüzyıldan başlayarak, Yunan Kurtuluş Savaşı'nda (1821-1829) Osmanlı İmparatorluğu aleyhine sonuçlanan önemli bir siyasi hareket haline geldi. Bugün Yunan milliyetçiliği, Yunan-Türk arasındaki Kıbrıs meselesinde önemini koruyor.

Yunanistan'ın 1912-1913 yıllarındaki Balkan Savaşları'na katılımı, Yunan devletinin büyüklüğünü neredeyse iki katına çıkarmasını ve bugünkü toprak büyüklüğünün çoğuna ulaşmasını sağladığı için modern Yunan tarihinin en önemli bölümlerinden biridir. Aynı zamanda, ilişkilerin sonraki on yıla hükmedeceği ve Yunanistan için uzun süren yankı uyandıran iki kişiliğin ön plana çıkmasıyla birlikte siyasi gelişmelerin bir katalizörü olarak da hizmet etti: Başbakan Elefterios Venizelos ve ordu komutanı, prens ve daha sonra kral olan I. Konstantin.

<span class="mw-page-title-main">Modern Yunanistan tarihi</span>

Modern Yunanistan tarihi, Yunanistan tarihinde 1828'de Yunan Bağımsızlık Savaşı'ndan sonra Büyük Güçler tarafından Osmanlı İmparatorluğu'ndan özerkliğini kazanmasından günümüze kadar geçen süreyi kapsamaktadır.

1931 Kıbrıs isyanı veya Ekim Olayları 21 Ekim ile Kasım 1931 arasında, İngiliz kraliyet kolonisi olan Kıbrıs'ta gerçekleşen sömürge karşıtı bir ayaklanmadır. Ayaklanmaya adanın Yunanistan ile Enosis'i (Birliğini) savunan Kıbrıslı Rum milliyetçiler öncülük etti. İsyancıların yenilgisi, İkinci Dünya Savaşı'nın başlangıcına kadar sürecek olan baskıcı bir İngiliz yönetimi dönemine yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Sözleşmesi (1881)</span> 1881de imzalanan sözleşme

İstanbul Sözleşmesi, 2 Temmuz 1881 günü Osmanlı İmparatorluğu ile Yunanistan Krallığı arasında imzalanmıştır, Teselya bölgesinin ve güney Epirus'un bir kısmının Yunanistan'a geçmesine neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Kiços Cavelas</span>

Kiços Kiryakos Cavelas, Yunan Bağımsızlık Savaşı önderlerinden biri olan ve 1847-1848 yılları arasında Yunanistan başbakanı olarak görev yapan Yunan general ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Hristoforos Perrevos</span>

Hristoforos Perrevos, Yunan Bağımsızlık Savaşı önderlerinden Yunan general ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Modern Yunan Aydınlanması</span>

Modern Yunan Aydınlanması, Yunan Aydınlanması dönemini ifade eder.