İçeriğe atla

Meg Urry

Meg Urry
Meg Urry, Fermilab'da konuşuyor
Mezun olduğu okul(lar)
Kariyeri
DalıAstrofizik
Çalıştığı kurumYale Üniversitesi
Doktora
danışmanı		Art Davidsen

Claudia Megan Urry, Amerikan Astronomi Topluluğu Başkanı, Yale Üniversitesi Fizik Bölümü başkanı ve Hubble Uzay Teleskobu ekibinin bir parçası olarak görev yapmış Amerikalı bir astrofizikçi.[1] Halen Yale Üniversitesi'nde İsrail Munson Fizik ve Astronomi Profesörü ve Yale Astronomi ve Astrofizik Merkezi Direktörüdür.[2] Urry, yalnızca kara delikler ve çok dalga boylu araştırmalar da dahil olmak üzere astronomi ve astrofiziğe katkılarıyla değil, aynı zamanda astronomi, bilim ve daha genel olarak akademide cinsiyetçilik ve cinsiyet eşitliğini ele alan çalışmalarıyla da dikkate değerdir.[3]

Hayatı ve eğitimi

Indiana ve Massachusetts'te büyüdükten sonra Urry, Tufts Üniversitesi'nde matematik ve fizikte çift anadal yaparak[4] 1977'de mezun oldu.[5] Ulusal Radyo Astronomi Gözlemevi'nde staj yaptığı ilk yılının yazında astronomiyle ilgilenmeye başladı..[6]

Urry MS (1979) ve danışmanının Art Davidsen[4] olduğu Johns Hopkins'ten fizi konusunda PhD (1984) derecesi aldı.[5] Doktora tezi için Goddard Uzay Uçuş Merkezi'nde Richard Mushotzky ile blazar eğitimi aldı.[4]

Kariyeri

PhD çalışmasının bitirdikten sonra Urry, M.I. T.'nin Uzay Araştırmaları Merkezi'nde,[1] Claude Canizares[4] ile birlikte çalışarak doktora sonrası çalışmalarını yürüttü. Bunu, Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nde başka bir doktora sonrası eğitim izledi, ardından 1990'da Enstitü onu tam zamanlı bir astronom olarak işe aldı.[6]

Urry, 2001 yılında Yale'nin fakültesine o sırada bölümdeki tek kadın olarak katıldı.[1] 2007'den 2013'e kadar Yale Fizik Bölüm Başkanı olarak görev yaptı.[4][7] 2013'ten 2017'ye kadar Amerikan Astronomi Topluluğu'nun Başkanlık hattında, 2013-2014'ten Seçilmiş Başkan, 2014-2016'da Başkan ve 2016-2017'de Geçmiş Başkan olarak görev yaptı.[7][8] 2020'de Amerikan Astronomi Topluluğu'nun ilk bursiyer sınıfından biri seçildi.[9]

Urry, astronomi ve bilimdeki toplumsal cinsiyet eşitsizliklerini daha genel olarak ele almakta aktif olarak, konuyla ilgili Fizikte Lisans Kadınları için yıllık Konferanslar (CUWiP) de dahil 60'tan fazla konuşma yapmıştır.[5] Urry, Laura Danly ile birlikte 1992'de Astronomide Kadınlar inisiyatifinin ilk toplantısını organize etmiştir.[4] Bu toplantıda, Sheila Tobias tarafından hazırlanan ve sonunda Amerikan Astronomi Topluluğu Konseyi tarafından onaylanan "Baltimore Sözleşmesi" ortaya çıkmıştır.[6][10] Astronomide cinsel tacizin yaygınlığını azaltmak, Amerikan Astronomi Topluluğu'nun Başkanı olduğu süre boyunca Urry'nin de odaklandığı bir alandı.[11][12]

Urry, hakemli dergilerde 330'dan fazla makale yayınladı[7] Etkin galaksi çekirdeği (AGN) olarak bilinen süper kütleli kara delikleri ve normal galaksilerin AGN ile olan ilişkisini incelemktedir. Urry ve araştırma grubu, süper kütleli kara deliklerin büyümesini araştırmak için Sloan Dijital Gökyüzü Çalışmasına katılmışlardır.[13]

Ödülleri

Konuyla ilgili yayınlar

Kaynakça

  1. ^ a b c Eileen Pollack, "Why Are There Still So Few Women in Science?" 12 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., New York Times, 6 Ekim 2013.
  2. ^ "Meg Urry | Department of Physics". physics.yale.edu (İngilizce). 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  3. ^ Urry, Meg (2010). "Women in (European) Astronomy". Röser, Siegfried (Ed.). Formation and Evolution of Cosmic Structures. Reviews in Modern Astronomy. 21. Wiley-VCH. ss. 249-261. ISBN 9783527629206. 
  4. ^ a b c d e f Karen Masters, "She's an Astronomer: Meg Urry" 4 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Galaxy Zoo (2 Mayıs 2010)
  5. ^ a b c "Meg Urry" 4 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (faculty profile), Yale Üniversitesi
  6. ^ a b c Panek, Richard (Mart–Nisan 2014). "Astronomy and gender politics". yalealumnimagazine.com (İngilizce). 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  7. ^ a b c "C. Megan Urry". www.nasonline.org. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  8. ^ "AAS 2013 Election Results | American Astronomical Society". aas.org. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  9. ^ a b Shelton, Jim (5 Mart 2020). "Basu, Fischer, Urry named inaugural AAS Fellows". YaleNews (İngilizce). 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  10. ^ "Women in astronomy: Good news and ambiguous news". Christian Science Monitor. 11 Temmuz 2003. ISSN 0882-7729. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  11. ^ Scoles, Sarah (6 Ocak 2016). "Astronomers Are Finally Doing Something About Sexual Harassment". The Atlantic (İngilizce). 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  12. ^ Dreifus, Claudia (28 Kasım 2016). "C. Megan Urry, Peering Into Universe, Spots Bias on the Ground". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2021. 
  13. ^ "Charting the heavens like never before, via Sloan Digital Sky Survey". phys.org (İngilizce). 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 
  14. ^ "Academy To Honor Connecticut's Top Student Scientists Young Scientists and Engineers Take the Spotlight at Annual Awards Dinner". Connecticut Academy of Science and Engineering (İngilizce). 23 Mayıs 2007. 16 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2022. 
  15. ^ "Meg Urry, Physics & Astronomy | Faculty of Arts and Sciences". fas.yale.edu. 26 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2022. 
  16. ^ "National Academy of Sciences Members and Foreign Associates Elected". 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2016. 
  17. ^ "AAS Members Urry, Heckman Elected to National Academy of Sciences | American Astronomical Society". aas.org. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2021. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Steven Weinberg</span> Amerikalı teorik fizikçi (1933 – 2021)

Steven Weinberg Amerikalı teorik fizikçi. 1979'da Abdus Salam ve Sheldon Glashow ile birlikte zayıf etkileşim ile elektromanyetik etkileşimin birleştirilmesine ve temel parçacıklar arasındaki elektromanyetik etkileşime katkılarından dolayı Nobel Fizik Ödülüne layık görülmüştür

<span class="mw-page-title-main">J. Willard Gibbs</span>

Josiah Willard Gibbs Amerikalı bilim insanı. Fizik, kimya, matematik ve makine mühendisliği alanlarında çalışan Gibbs, klasik termodinamiğin ve kurucusu sayıldığı fiziksel kimyanın teorik temellerini ortaya koydu. Matematikçi olarak diğer alanlardaki çalışmalarının da katkısıyla vektör hesabını geliştirdi. 1863'te Amerika Birleşik Devletleri üniversitelerinde mühendislik alanında verilen ilk, doğa bilimleri dalında verilen ikinci doktor unvanının sahibi oldu ve kariyeri boyunca doktorasını yaptığı Yale Üniversitesi'nde çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Jocelyn Bell Burnell</span> İngiliz bilimci

Dame Susan Jocelyn Bell Burnell, Kuzey İrlandalı astrofizikçi. Lisansüstü öğrencisiyken ilk radyo pulsarlarını keşfetti. İlk olarak pulsarları gözlemlemesine ve de analiz etmesine rağmen Bell Burnell Nobel Fizik Ödülü'nü tez danışmanı Antony Hewish ile paylaşmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uzay biliminin anahatları</span> özellikle uzay araştırmaları, uzay yolculuğu ve uzay kolonizasyonu ile ilgili konuların incelenmesi

Aşağıdaki taslak, uzay bilimi için hem konusal bir kılavuz hem de genel bir bakış olarak verilmiştir:

Amerikan Fizik Topluluğu, dünyanın en büyük ikinci fizikçi topluluğudur. Topluluk, prestijli dergiler olan Physical Review ve Physical Review Letters'da dahil olmak üzere bir düzineden fazla bilimsel dergi yayınlar ve her yıl yirmiden fazla bilim toplantısı düzenler. APS, Amerikan Fizik Enstitüsü'nün bir üyesidir. Kate Kirby, APS'nin şu anki CEO'sudur, göreve Şubat 2015'te başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Reinhard Genzel</span> Alman gökbilimci

Reinhard Genzel Max-Planck-Institut für extraterrestrische Physik'de yönetici, LMU'da profesör ve Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley' de emeritus profesör olan bir Alman astrofizikçi. Andrea Ghez ve Roger Penrose ile paylaştığı " galaksimizin merkezinde süper kütleli kompakt bir nesnenin keşfi için" 2020 Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Andrea Ghez</span> Amerikalı gökbilimci

Andrea Mia Ghez, Amerikalı bir gökbilimci ve Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi Fizik ve Astronomi Bölümü'nde profesördür. Araştırmaları Samanyolu galaksisinin merkezine odaklanıyor. 2020'de, Nobel Fizik Ödülü'nün yarısını Reinhard Genzel ile paylaşarak Nobel Fizik Ödülü'nü alan dördüncü kadın oldu. Nobel Ödülü, Samanyolu galaktik merkezinde artık genel olarak bir kara delik olarak kabul edilen süper kütleli kompakt bir nesneyi keşfettikleri için Ghez ve Genzel'e verildi.

<span class="mw-page-title-main">Sandra Faber</span>

Sandra Moore Faber, galaksilerin evrimi üzerine yaptığı araştırmalarla tanınan bir astrofizikçidir. Kaliforniya Üniversitesi, Santa Cruz'da Astronomi ve Astrofizik Profesörüdür ve Lick Gözlemevi'nde çalışmaktadır. Galaksilerin parlaklığını içlerindeki yıldızların hızına bağlayan önemli keşifler yaptı ve Faber-Jackson ilişkisinin ortak kaşiifi oldu. Faber, Hawaii'deki Keck teleskoplarının tasarımında da etkili oldu.

<span class="mw-page-title-main">Helen Sawyer Hogg</span> Amerikalı gökbilimci (1905 – 1993)

Helen Battles Sawyer Hogg, Kanada Nişanı sahibi küresel kümeler ve değişken yıldızlarla ilgili araştırmalara öncülük eden bir gökbilimciydi. Pek çok üniversitenin kadınlara bilimsel derece vermediği bir dönemde, birkaç astronomik örgütün ilk kadın başkanı ve dikkate değer bir bilim kadınıydı. Bilimsel savunuculuğu ve gazeteciliği Toronto Star ve Kanada Kraliyet Astronomi Cemiyeti Dergisi'ndeki astronomi sütunlarını içeriyordu. Altmış yıllık kariyeri boyunca "büyük bir bilimci ve nazik insan" olarak kabul edildi.

Amy J. Barger, Amerikalı astronom. Barger, 1993 yılında Wisconsin-Madison Üniversitesi'nden Astronomi-Fizik alanında lisans derecesi aldı ve 1997 yılında King's College, Cambridge Üniversitesi'nden Astronomi dalında doktora derecesi aldı. Araştırmaları; kuasarlar, kara delikler ve uzaktaki diğer nesnelerle ilgilidir. Yakındaki galaksilerdeki kara deliklerin faaliyetinin beklenenden daha büyük ve daha yeni olduğunu göstermeye yardımcı oldu. Ayrıca uzak galaksilerdeki yıldız faaliyetleriyle ilgili araştırmalar üzerinde başkalarıyla birlikte çalıştı. Günümüzde Wisconsin-Madison Üniversitesi'nde profesördür ve Uluslararası Astronomi Birliği'nin bir üyesidir.

Harriet Dinerstein, Amerikalı astronom. Amerikan Astronomi Topluluğu, 1985'te Annie J. Cannon Ödülü'nü vererek çalışmalarını onurlandırdı. 1989'da Newton Lacy Pierce Ödülü'nü de kazandı. Dinerstein, 1975 yılında Yale Üniversitesi'nde lisans derecesini, 1980 yılında Kaliforniya Üniversitesi, Santa Cruz'da ise doktorasını tamamladı. Günümüzde, Austin Teksas Üniversitesi'nde Astronomi profesörü unvanına sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Geoffrey Marcy</span> Amerikalı gökbilimci

Geoffrey William Marcy, Amerikalı gökbilimci. Ötegezegen tespiti, keşfi ve karakterizasyonu alanında tanınan Marcy, Ekim 2015'te istifa etmeden önce Berkeley, California Üniversitesi'nde Astronomi Profesörü ve San Francisco Eyalet Üniversitesi'nde Yardımcı Fizik ve Astronomi Profesörü idi. Berkeley Astronomi Departmanındaki meslektaşları, cinsel taciz iddialarının ardından onu istifaya zorladı.

<span class="mw-page-title-main">France A. Córdova</span>

France Anne-Dominic Córdova, Ulusal Bilim Vakfı'nın on dördüncü genel müdürü olan Amerikalı astrofizikçi ve yöneticidir. Daha önce, 2007'den 2012'ye kadar Purdue Üniversitesi'nin on birinci rektörü olarak görev yapmıştır. Günümüzde Science Philanthropy Alliance topluluğunun başkanlığını yürütmektedir.

Judith Young, Amerikalı bir fizikçi, astronom, ve eğitimciydi. Amerikan Fizik Topluluğu, Young'ı 1986'da dünyanın en iyi genç fizikçisi olduğu için ilk Maria Goeppert-Mayer Ödülü ile onurlandırdı. Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nden Astronom Nick Scoville onun araştırması hakkında şunları yazmıştır: "Öncü galaktik yapı araştırması, galaksilerdeki en erken CO emisyonu haritalamalarından bazılarını ve ardından yakın galaksilerdeki en kapsamlı moleküler gaz ve yıldız oluşumu araştırmalarını içeriyordu."

Rosemary F. G. Wyse İskoç bir astrofizikçidir ve Johns Hopkins Üniversitesi'nde fizik ve astronomi bölümünde profesördür.

Elizabeth Lada Amerikalı bir astronomdur ve araştırma ilgi alanları arasında "moleküler bulutlar içindeki genç gömülü kümelerin kökenini, özelliklerini, evrimini ve kaderini anlamak" bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Maurice Goldhaber</span> Amerikalı fizikçi (1911 – 2011)

Maurice Goldhaber, 1957'de nötrinoların negatif sarmallığa sahip olduğunu belirleyen Amerikalı fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Neta Bahcall</span> İsrailli astrofizikçi ve kozmolog

Neta Assaf Bahcall, İsrailli astrofizikçi ve kozmologdur. Princeton Üniversitesi'nde astronomi profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Edward Leamington Nichols</span> Amerikalı fizikçi (1854 – 1937)

Edward Leamington Nichols, Amerikalı fizikçi ve astronom.

<span class="mw-page-title-main">Fred Lawrence Whipple</span> Amerikalı gökbilimci (1906 – 2004)

Fred Lawrence Whipple Amerikalı bir astronomdu ve Harvard Üniversitesi Gözlemevi'nde 70 yılı aşkın bir süre çalıştı. Başarıları arasında asteroit ve kuyruklu yıldız keşifleri, kuyruklu yıldızlara dair "kirli kartopu" hipotezi ve Whipple kalkanının icadı bulunmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.