İçeriğe atla

Meşrubat

Bir meşrubat dolabı

Meşrubat, genellikle soğuk tüketilen alkolsüz içecek. Soda, gazoz, maden suyu, enerji içeceği, meyve suyu ve meyve aromalı diğer içecekleri kapsar. Türkçeye Arapça maşrūbāt (مشروبات) (içecekler) sözcüğünden geçmiştir ve şurb (içme) kökünden gelir.[1]

Genellikle su, karbondioksit, tatlandırıcı, şeker, doğal veya yapay bir aroma içerir. Tatlandırıcı şeker, yüksek fruktozlu mısır şurubu, meyve suyu, karamel, şeker ikamesi (diyet içecekleri durumunda) veya bunların bir kombinasyonu olabilir. Alkolsüz içecekler ayrıca fosforik asit, kafein, renklendiriciler, arap zamkı, koruyucular ve diğer bileşenleri içerebilir. Meşrubatlar, "sert" alkollü içeceklerin aksine "yumuşak" olarak adlandırılır.

Dünyada en büyük meşrubat üreticileri The Coca-Cola Company, Cott,Keurig Dr Pepper, Dr Pepper Snapple Group, National Beverage, PepsiCo, Asahi Breweries, Britvic, Arizona Beverage Company, Jones Soda'dır.

Meşrubatın en yaygın ambalajları şişe, cam şişe, içecek kutusu, Tetra Pak ve plastik şişe ambalajlarıdır.

Tarihi

Alkolsüz içeceklerin kökeni, meyve aromalı içeceklerin gelişiminde yatmaktadır. İslam'ın Altın Çağı'nda, şerbet gibi çeşitli meyve aromalı alkolsüz içecekler yaygın olarak içilirdi, genellikle şeker, şurup ve bal gibi malzemelerle tatlandırılırdı.[2] Orta Doğu içecekleri daha sonra "şurup" kelimesinin Arapçadan geldiği Orta Çağ Avrupa'sında popüler hale geldi. Tudor dönemi'nde, limon aromalı ve tartar kreması içeren tatlandırılmış bir içecek popüler idi.

18. yüzyılın sonlarında, bilim adamları doğal karbonatlı maden sularında önemli ilerleme kaydetti. 1767'de Joseph Priestley, sodalı su yapmak için suyu karbondioksitle aşılamanın bir yöntemini keşfetti.[3] O, İngiltere'nin Leeds kentindeki yerel bir bira fabrikasında bir kase damıtılmış suyu bir bira fıçısının üzerine asmıştı. Karbonatlı su icadı, çoğu alkolsüz içeceğin ana ve belirleyici bileşenidir.

Başka bir İngiliz mucit John Mervin Nooth, Priestley'in tasarımını geliştirdi ve cihazını eczanelerde ticari kullanım için sattı. İsveçli kimyager Torbern Bergman, sülfürik asit kullanarak tebeşirden karbonatlı su yapan bir üretim cihazı icat etti.[4] Bergman'ın cihazı taklit maden suyunun büyük miktarlarda üretilmesine izin verdi. İsveçli kimyager Jöns Jakob Berzelius, on sekizinci yüzyılın sonlarında karbonatlı suya tatlar (baharatlar, meyve suları ve şarap) eklemeye başladı.

Manchester'dan bir eczacı olan Thomas Henry, 1770'lerden başlayarak, tıbbi amaçlarla halka suni maden suyu satan ilk kişiydi. Johann Jacob Schweppe, aynı zamanda karbonatlı maden suyu üretmek için benzer bir işlem geliştirdi.[5] Gazlı su satmak için 1783'te Cenevre'de Schweppes Şirketini kurdu ve işini 1792'de Londra'ya taşıdı. İçeceği kısa sürede popülerlik kazandı, yeni bulduğu müşterileri arasında Erasmus Darwin de vardı. 1843'te Schweppes, Malvern Tepeleri'ndeki Holywell Spring'de Malvern Water'ı ticarileştirdi ve Kral William IV'ten kraliyet emri aldı.[6]

Kitlesel pazar ve sanayileşme

Joseph Priestley tarafından kullanılan ekipman
New York 1890 yılı. Sodalı su üretilen yer

Alkolsüz içecekler kısa sürede kitleler için ucuza satılan, yaygın olarak tüketilen bir ürün haline geldi. 1840'larda elliden fazla meşrubat üreticisi vardı.

Gazlı limonata 1833'te İngiliz içecek tezgahlarında yaygın olarak bulunabiliyordu ve 1845'te R. White's Lemonade İngiltere'de satışa sunuldu.[7] Schweppes, 1851 yılında Londra'daki Büyük Sergi için resmi içecek tedarikçisi olarak belirlendi ve bir milyondan fazla şişe limonata, zencefilli bira, Seltzer suyu ve sodalı su sattı. Serginin hemen girişinde bir Schweppes soda çeşmesi vardı.

Tonik su başlangıçta sıtmaya karşı profilaktik olarak suya eklenen kinin idi ve Güney Asya ve Afrika'nın tropikal bölgelerinde görev yapan İngiliz yetkililer tarafından tüketildi. Kinin tozu çok acı olduğu için insanlar tozu soda ve şekerle karıştırmaya başladı ve bazik bir tonik su yaratıldı. İlk ticari tonik su 1858'de üretildi.[8] Karışık içki cin tonik de İngiliz sömürge Hindistan'ında ortaya çıktı.

Alkolsüz içecek endüstrisindeki kalıcı bir sorun, şişelerin etkili bir şekilde kapatılmamasıydı. Gazlı içecek şişeleri gazdan büyük bir basınç altındadır, bu nedenle mucitler karbondioksit veya kabarcıkların kaçmasını önlemenin en iyi yolunu bulmaya çalıştı.[9]

Basınç çok fazlaysa şişeler patlayabilir. Hiram Codd, 1870 yılında Londra, Islington, Caledonian Road'da küçük bir maden suyu fabrikasında çalışırken patentli bir şişeleme makinesi tasarladı. Şişeler baş aşağı dolduruldu ve şişedeki gazın basıncı mermeri yıkayıcıya doğru zorlayarak karbonatlaşmayı kapattı. Şişe, şişeyi açmak ve içine mermerin itildiği bir bölme sağlamak için özel bir şekle sıkıştırıldı. Bu, mermerin içecek dökülürken boynu tıkamasını engelledi. 1892'de, "Crown Cork Bottle Seal", Baltimore, Maryland'deki bir makine atölyesi operatörü olan William Painter tarafından patentlendi.[10] Bu, kabarcıkları şişede başarıyla tutan ilk şişe kapağıydı. 1899'da, cam şişelerin otomatik üretiminde bir cam üfleme makinesi için ilk patent verildi. Daha önce cam şişelerin hepsi elle üflenmişti. Dört yıl sonra, yeni şişe üfleme makinesi çalışmaya başladı. İlk olarak, Libbey Incorporated Company'nin bir çalışanı olan mucit Michael Owens tarafından işletildi. Birkaç yıl içinde, cam şişe üretimi günde 1.400 şişeden yaklaşık 58.000 şişeye çıktı.

Amerika'da soda makinesi başlangıçta daha popülerdi ve birçok Amerikalı her gün soda çeşmesine sık sık gelirdi. 1806'dan başlayarak, Yale Üniversitesi kimya profesörü Benjamin Silliman, New Haven, Connecticut'ta soda sattı. Sularını üretmek için bir Nooth cihazı kullandı.[11] Philadelphia ve New York'taki iş adamları da 19. yüzyılın başlarında soda satmaya başladılar.

1830'larda, New York City'den John Matthews ve Philadelphia'dan John Lippincott, soda çeşmeleri üretmeye başladı. Her iki adam da başarılıydı ve çeşme imal etmek için büyük fabrikalar kurdular. ABD cam endüstrisindeki sorunlar nedeniyle, şişelenmiş içecekler 19. yüzyılın büyük bir bölümünde pazarın küçük bir kısmı olarak kaldı.

20. yüzyılın başlarında şişelenmiş soda satışları katlanarak arttı ve 20. yüzyılın ikinci yarısında kutulu alkolsüz içecekler pazarın önemli bir parçası haline geldi.

1920'lerde "Home-Paks" icat edildi. "Home-Paks", kartondan yapılan, altı paketli kartonlardır. Otomat makineleri de 1920'lerde ortaya çıkmaya başladı. O zamandan beri, meşrubat otomatları giderek daha popüler hale geldi. 1935 yılında Richmond, Virginia'da içecek kutusu, 1947 yılında ise plastik şişe'lerin sanayi üretimine başlanıldı.

Üretim

Meşrubatlar, kuru veya şurup malzemelerin suyla karıştırılmasıyla yapılır. Alkolsüz içecek üretimi fabrikalarda veya evde yapılabilmektedir. Alkolsüz içecekler evde şurup veya kuru malzemeleri karbonatlı su ile karıştırarak, ayrıca Lacto-fermantasyon yoluyla hazırlanabilir.[12] Şuruplar ticari olarak SodaStream gibi şirketler tarafından satılmaktadır. Kuru malzemeler genellikle poşetlerde, popüler içecek karışımı Kool-Aid tarzında satılır.[13] Gazlı su, bir soda sifonu veya bir ev karbonatlama sistemi kullanılarak, ayrıca kuru buzun suya bırakılmasıyla yapılır. Gazlı içeceklerde kullanılan karbondioksit genellikle amonyak bitkilerinden gelir.[14]

Zencefil gazozu ve kök birası gibi içecekler genellikle karbonatlaşmaya neden olmak için maya kullanılarak hazırlanır.

Kaynakça

  1. ^ "meşrubat." 10 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Nişanyan Sözlük. Erişim: 13 Mayıs 2013
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İçecek</span> içerek tüketilen sıvı gıda

İçecek, içerek tüketilen ve alkollü ve alkolsüz olmak üzere ikiye ayrılan sıvı gıdaların tümü.

<span class="mw-page-title-main">Sodalı su</span>

Soda, sodalı su ya da karbonatlı su; içinde çözülmüş halde karbondioksit gazı bulunan su. Çoğu meşrubatın ana maddesini teşkil eder. Şekerli, aromalı veya sitrik asit ihtiva eden soda türleri gazoz olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Burn (marka)</span>

Burn, yüksek miktarda şeker ve kafein içeren narenciye aromalı enerji içeceğidir. The Coca-Cola Company tarafından üretilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Buzlu çay</span> soğuk olarak tüketilen bir çay türü, soğuk çay

Buzlu çay veya ice tea, genellikle bir bardakta buzlu olarak servis edilen soğuk çay türü. Şekerli veya şekersiz olabilmektedir. Buzlu çay siyah, yeşil, karışık olabilir, limon, şeftali, karpuz ve çilek gibi meyve aroması içerebilmektedir. Çoğu buzlu çay, aromasını çay yapraklarından alırken, yeşil çay ve bitki çayı da bazen soğuk olarak servis edilir. Buzlu çay bazen çay yapraklarının daha düşük bir sıcaklıkta özellikle uzun süre demlenmesiyle yapılır.

<span class="mw-page-title-main">Mountain Dew</span> Gazlı hafif içecek markası

Mountain Dew, PepsiCo tarafından üretilen ve sahip olunan bir gazlı meşrubat markasıdır. Orijinal formülü 1940 yılında Knoxville, Tennessee merkezli içecek şişeleri sahipleri Barney ve Ally Hartman tarafından icat edildi. Gözden geçirilmiş bir formül, 1958 yılında Bill Bridgforth tarafından oluşturuldu. Bu formülün hakları, Marion, Virginia merkezli Tip Corporation tarafından alındı. William H. "Bill" Jones, 1961 yılında Mountain Dew'in bu versiyonunu başlatarak formülünü daha da geliştirdi. Ağustos 1964'te Mountain Dew markası ve üretim hakları, Pepsi-Cola firması tarafından Tip'ten alındı. Bu noktada, ürün Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'da daha yaygın bir noktaya yayıldı.

<span class="mw-page-title-main">Şişelenmiş su</span>

Şişelenmiş su içecek kutusu, cam şişe veya plastik şişe içinde paketlenmiş içme suyu'dur. su kuyusu, arıtılmış su, maden suyu veya kaynak suyu yaygın kullanılır. Şişelenmiş su karbonatlanabilir veya olmayabilir. Şişelenmiş su, küçük damacanalardan, su soğutucu veya su pınarı'na kadar çeşitlilik gösterir.

Manzanita Sol, PepsiCo tarafından sahip olunan ve Meksika'da yaygın olan elma aromalı alkolsüz içecek markasıdır. Amerika Birleşik Devletleri'nde 12 paketli kutu, 2 litre ve 20 ons şişelerde satılmaktadır. İçecek, Walmart, Albertsons, H-E-B, Ralphs, Kmart, Food 4 Less, Jewel-Osco, Dominick's, Target, Vons, Stater Bros. gibi alanlarda bilinmektedir. Latin Amerika ülkelerinde Manzanita Sol, The Coca-Cola Company'nin Manzana Lift markası ile yarışır. Manzanita Sol, Meksika'nın ikinci en popüler meşrubat aroması olan Meksika'da PepsiCo'nun iki numaralı markasıdır. El Paso / Juarez sınırı gibi sınır bölgelerinde de oldukça popülerdir.

<span class="mw-page-title-main">Hazır içecek</span>

Hazır içecek veya içmeye hazır paketlenmiş içecekler, tüketime hazır olarak hazırlanmış formda satılan sıvılardır. Dünyada en fazla tüketilen nesnelerden biridir. Bu, örneğin buzlu çay ve alkollü içeceklerin hazırlanmasını gerektiren, formlarda satılan paketlenmiş içeceklerdir. Hazır kahve, toz içecek, süt tozu, hazır çay da bu listeye dahildir.

Grapico, Güneydoğu Amerika Birleşik Devletleri'nde satılan, mor renkte ve üzüm tadı olan, kafeinsiz, yapay aromalı, alkolsüz bir meşrubat. 1916'da piyasaya sürüldüğünde, ürün hızlı bir şekilde başarıya ulaştı; bu, kısmen Grapico'nun sahte meyve suyu olmasına rağmen gerçek üzüm suyu içerdiğini ima etmekten kaynaklanıyordu. 1926 baharında, J. Grossman's Sons, Grapico'yu New Orleans'daki Pan American Manufacturing Co'ya sattı. Pan American, J. Grossman'ın oğullarının Grapico'nun gerçek üzüm suyu içerdiğini ve kullanma hakkını yitirdiğini ima etme konusundaki uygunsuz uygulamasını sürdürdü. Grapico "1929'da yapay üzümlü içeceklerini belirledi.

Peñafiel, Dr Pepper Snapple Group ve Keurig Dr Pepper'e ait, maden suyu markasıdır. Peñafiel, 1948’de Puebla, Tahuacán’da kuruldu. Ürünler için güncel sunumlar arasında Naturel, Twist ve Classic bulunmaktadır. Cadbury Schweppes, 1992 yılında Peñafiel'i satın alarak tarihi maden suyunu, diğer birçok tarihi markanın bulunduğu bir aileye ekledi. Peñafiel Cadbury Schweppes yönetimi altında büyüdü, hat genişletmeleri ve yenilikçi ambalajlar piyasaya sürüldü. Ağustos 2003’te Peñafiel Twist, tüketicilere geleneksel alkolsüz içeceklerden% 75’ten daha az kalori içeren meyve aromalı maden suları getirerek pazara girdi. Marka, Peñafiel Naturel ile yapay tatlandırıcılar içermez, ancak çoğu sodadan yaklaşık% 75 daha az kaloriye sahiptir. Peñafiel, Kuzey Amerika'da 50'den fazla içecek markasını pazarlayan entegre bir içecek-içecek işletmesi olan Teksas merkezli Dr Pepper Snapple Group Plano'nun bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Pepsi Light</span>

Pepsi Light veya Diet Pepsi, PepsiCo şirketine ait Pepsi varyasyonları ve Pepsi markalarından biridir. 1964 yılında Pepsi'nin şekersiz bir çeşidi olarak tanıtılan kalorisiz gazlı bir kola meşrubatıdır. 1963 yılında Patio Diet Cola adı altında pazarlanan ilk test, ertesi yıl ABD'de ulusal ölçekte dağıtılan ilk diyet kola haline gelen Diet Pepsi olarak yeniden markalandı. 1960'larda ve 1970'lerde rekabeti The Coca-Cola Company tarafından üretilen Tab ve Royal Crown tarafından üretilen Diet Rite soda'dan oluşuyordu. Coca-Cola Light daha sonra diyet kola pazarına giriş oldu; 1982'de üretime girdikten kısa bir süre sonra Diet Pepsi'nin birincil rekabet eden diyet kola oldu.

<span class="mw-page-title-main">Sierra Mist</span>

Sierra Mist, limon-misket limon aromalı meşrubat hattıdır. Aslen 1999'da PepsiCo tarafından tanıtıldı, sonunda 2003 yılına kadar tüm ABD pazarlarında kullanıma sunuldu. İçecek, 2016'da Mist Twst olarak yeniden markalandı, 2018'de Sierra Mist'e geri döndü. Marka, The Coca-Cola Company'nin Sprite markası ve Dr Pepper Snapple Group'un 7 Up'u ile yarışmayı hedefliyor.

Kinley The Coca-Cola Company'nin sahibi olduğu ve birçok büyük Avrupa ve Asya ülkesinde satılan durgun veya karbonatlı su markasıdır. Karbonatlı formları karıştırıcılar için kullanılır ve ayrıca çeşitli meyve tatlarında da bulunur. Kinley markası Coca-Cola tarafından iki çeşit içecek için kullanılmaktadır:

Royal Tru The Coca-Cola Company'nin sahibi olduğu, sadece Filipinler'de bulunan, karbonatlı, meyve aromalı bir meşrubat markasıdır. Marka, 1922'de orijinal San Miguel Bira Fabrikası tarafından tanıtıldı. 2007 yılında Coca-Cola'nın Filipin birimi tarafından satın alındığından beri, marka Coca-Cola'nın Fanta markasının Filipinli karşılığı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Shrub</span>

Karışık içecekler açısından, shrub iki farklı, ancak ilişkili, asitlendirilmiş içeceğin adıdır. 17. ve 18. yüzyıllarda İngiltere’de popüler olan, tipik olarak rom, squaş veya brendi ile yapılan ve şeker ile narenciye meyvesinin suyu veya kabukları ile karıştırılmış bir meyve likörüdür. "Shrub" kelimesi, Amerika'nın sömürge döneminde popüler olan, sirke şurubunun alkollü, su veya karbonatlı su ile karıştırılmasıyla yapılan kokteyl veya meşrubat anlamına da gelebilir. Terim ayrıca, kokteylin yapıldığı tatlandırılmış bir sirke bazlı şurup olan tabana da uygulanabilir; şurup aynı zamanda içme sirkesi olarak da bilinir. Sirke içmek genellikle karışık içeceklerde kullanmak için meyve suyu, şifalı otlar ve baharatlarla karıştırılır.

<span class="mw-page-title-main">Skuaş</span>

Squaş, meşrubat yapımında kullanılan alkolsüz konsantre bir şuruptur. Genellikle meyve aromalı, meyve suyu, su ve şeker veya bir tatlandırıcı yerine yapılır. Modern içkiler ayrıca gıda boyası ve ilave tatlandırıcı içerebilir. Bazı geleneksel squaşlar, özellikle de mürver ve zencefil gibi bitkisel özler içerir.

<span class="mw-page-title-main">Slice (marka)</span>

Slice, aslen PepsiCo tarafından üretilen ve 1984'te tanıtılan, ancak 2000'li yılların sonlarında ABD'de PepsiCo tarafından sonlandırılan bir meyve aromalı meşrubat markasıydı. Slice, Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'da, bu ülkelerdeki ticari marka haklarını alan New Slice Ventures LLC tarafından yeniden sunuldu. Slice ayrıca Hindistan'da 2008 yılında PepsiCo tarafından mango aromalı bir meyve içeceği olarak yeniden sunuldu ve şu anda Tropicana Slice olarak tanıtılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Lucozade</span>

Lucozade, Japon firması Suntory tarafından üretilen ve çeşitli spor içeceği ve enerji içeceği olarak pazarlanan meşrubatdır. 1927'de bir Newcastle eczacı, William Walker Hunter tarafından İngiltere'de "Glucozade" olarak yaratıldı, 1938'de İngiliz ilaç şirketi Beecham's tarafından satın alındı ve enerji olarak satıldı. Şirketin reklam sloganı "Lucozade, toparlanmaya yardımcı oldu" idi.

<span class="mw-page-title-main">Karışık içecek</span>

Karışık içecekler, iki veya daha fazla bileşenin karıştırıldığı bir içecektir. Bazıları likör ve cin tonik içerir, bazıları içki ve alkolsüz içeceklerdir. Karışık içecekler hazırlanmasında meşrubat, meyve suları, süt, buz küpü ve diğer karışımlar kullanılır.

Kore içecekler listesi, Kore'ye özgü veya Kore ile yakından özdeşleşmiş geleneksel veya modern içecekleri içerir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.