İçeriğe atla

Max Wolf

Max Wolf
Max Wolf
Doğumu
Maximilian Franz Joseph Cornelius Wolf


(1863-06-21)21 Haziran 1863

Heidelberg, Baden
Ölümü 3 Ekim 1932(1932-10-03) (69 yaşında)

Ulusu Alman
Kurumu Heidelberg Üniversitesi
Bilinirlik Astrofotoğrafçılık
Ödüller Bruce Madalyası (1930)
Bilimsel Kariyeri
Alanı Astronomi
Kurumu Heidelberg Üniversitesi
Doktora danışmanıLeo Königsberger
Doktora Öğrencileri August Kopff

Heinrich Vogt
Keşfedilen Küçük Gezegen Sayısı 248[1]

Maximilian Franz Joseph Cornelius Wolf (21 Haziran 1863 - 3 Ekim 1932) bir Alman gökbilimci ve astrofotografi alanında öncü olan bilim insanıdır. 1902'den 1932'deki ölümüne kadar Heidelberg Üniversitesi'nde astronomi kürsüsüne başkanlık etmiş ve Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nin direktörlüğü görevini yürütmüştür.

Hayatı ve ölümü

Max Wolf, 21 Haziran 1863'te Almanya'nın Heidelberg kentinde tıp doktoru Franz Wolf'un oğlu olarak dünyaya geldi. Evinin bahçesindeki amatör gözlem ekipmanları yardımıyla 1884'te ilk astronomik keşfi olan 14P/Wolf kuyruklu yıldızıdır.[2]

Wolf Heidelberg Üniversitesi'ndeki çalışmaları sonucu 1888 yılında 25 yaşındayken doktora derecesi aldı. Stockholm'de bir yıllık yüksek lisans eğitimi gördü. 1902'de Astronomi Kürsüsü Başkanı ve yeni Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl gözlemevinin Direktörü olarak atandı ve 1932'deki ölümüne kadar bu pozisyonlarda kaldı.[3]

Heidelberg Gözlemevi'ndeki Bruce çift astrografı

Heidelberg Üniversitesi, Wolf'un liderliğinde astronomi alanında tanınmaya başladı. Wolf, yaşamının sonuna kadar astronominin birçok alanında çok sayıda makaleye katkıda bulunan aktif bir araştırmacıydı. 3 Ekim 1932'de 69 yaşında Heidelberg'de öldü.[2]

Kuyruklu yıldızlar ve novalar

Wolf, kariyerine kuyruklu yıldız avcısı olarak başladı ve hayatı boyunca da onları keşfetmeye devam etti. 14P/Wolf ve 43P/Wolf-Harrington dahil olmak üzere birçok kuyruklu yıldızı keşfetti. EE Barnard ile Nisan 1910'da Halley Kuyruklu Yıldızı'nın (P1/Halley) yörüngeye dönüşünü ilk kimin gözlemleyeceği konusunda girdiği iddiayı kazanmıştır.[4]

Klasik bir nova olan Nova Aquilae 1927'yi keşfetmiştir.

Wolf, ayrıca dört adet süpernova keşfetmiştir. Bunlar; SN 1895A (VW Vir), SN 1909A (SS UMa), SN 1920A ve Reinmuth ile SN 1926A'dır.

Karanlık bulutsu

Wolf'un yaptığı önemli katkılardan biri, karanlık bulutsuların doğasının belirlenmesi çalışmalarıydı. William Herschel'in zamanından beri "delik" olduğu düşünülen gökyüzünün kimi bölgeleri, zamanın astronomları için anlaşılabilir değildi. Wolf, EE Barnard ile işbirliği içinde, dikkatli bir fotoğrafik analizle, karanlık nebulaların ince opak tozdan oluşan devasa bulutlar olduğunu kanıtlamıştır.[4]

Yıldız kataloğu

Wolf, E. E. Barnard ile birlikte astrofotografiyi yıldızların gözlemlenmesine uyguladı. Bruce çift-astrografı başlangıçta sönük asteroidleri yakalamak için tasarlanmıştı, ancak aynı tekniği kullanarak düşük parlaklıktaki yıldızların da düzenli hareketlerini incelemek için ideal olduğu anlaşıldı. Wolf 1919 yılında binden fazla yıldızın konumlarını ve ölçülen düzenli hareketlerini içeren bir katalog yayınladı. Bu yıldızlar hala yaygın olarak onun adı ve katalog numarasıyla bilinmektedir.[5] Keşfettiği yıldızlar arasında, daha sonra Güneş Sistemi'ne en yakın yıldızlardan biri olduğu anlaşılan sönük bir kırmızı cüce olan Wolf 359 da vardır.[6] Hayatı boyunca bu kataloğa düzenli olarak bulduğu yıldızları eklemeye devam etmiş ve sonunda toplamda 1500'den fazla yıldızı kapsayan bu katalog, tüm meslektaşlarının bulduklarının toplamından çok daha geniş bir sayıya ulaşmıştır.[7] Bu yıldızlar önemlidir çünkü Barnard Yıldızı ve Wolf 359 gibi düşük parlaklığa ve yüksek düzenli harekete sahip yıldızlar genellikle Dünya'ya nispeten yakındır ve bu nedenle Wolf'un kataloğundaki yıldızlar astronomik araştırmalar için popüler konular olmaya devam etmektedir. E. E. Barnard ve Wolf tarafından kullanılan yöntemler Frank Elmore Ross ve George Van Biesbroeck tarafından 20. yüzyılın ortalarına kadar sürdürülmüştür. O zamandan beri astronomik araştırmalar için fotoğrafik plakaların yerini yavaş yavaş daha hassas elektronik fotodedektörler almıştır.

Asteroitler

1891'de Wolf ilk asteroidi olan 323 Brucia'yı keşfederek, ona Catherine Wolfe Bruce'un ismini verdi.[8] Daha eski görsel yöntemlerin aksine, asteroitlerin keşfini otomatikleştirmek için astrofotografik tekniklerin kullanılmasına öncülük etmiş ve bunun sonucunda da asteroit keşif oranlarının hızlı bir biçimde artmasına katkı sağlamıştır.[2] Wolf hayatı boyunca 248 asteroit keşfetmiştir.[9]

Birçok keşfi arasında 1906 yılında bulduğu 588 Achilles (ilk Truva asteroidi) bulunmaktadır. Ayrıca, diğer Jüpiter truvalıları olan 659 Nestor ve 884 Priamus'u da keşfetmiştir.[10] Ayrıca 1918'de, artık Dünya'yı aşan bir Amor asteroidi olarak tanınan (veya bazen kendi Alinda ailesinin adaşı olarak sınıflandırılan) 887 Alinda'yı da keşfetti.[11] Wolf'un o zamanlar rekor olan keşif sayısı, 24 Temmuz 1933'te öğrencisi Karl Wilhelm Reinmuth tarafından aşılmıştır.

Ödüller ve onurlar

Ay krateri Wolf [15] ve ana kuşak asteroidleri 827 Wolfiana ve 1217 Maximiliana onun onuruna adlandırılmışlardır.[16][17]

Küçük gezegen 1152 Pawona, ortak keşfinden dolayı hem Johann Palisa hem de Max Wolf'un adını almıştır.[18]

Kaynakça

  1. ^ "Minor Planet Discoverers". minorplanetcenter.net. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2023. 
  2. ^ a b c MacPherson, H. (1932). "Obituary: Max Wolf". The Observatory. 55: 355-359. 
  3. ^ "Obituary Notices: Associates:- Wolf, Max". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 93 (4): 236. February 1933. doi:10.1093/mnras/93.4.236. 
  4. ^ a b Tenn, Joseph S. (1994). "Max Wolf: The Twenty-Fifth Bruce Medalist" (PDF). Mercury. 23 (4): 27-28. 4 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2009. 
  5. ^ Wolf, M. (1919). "Katalog von 1053 staerker bewegten Fixsternen". Veroeffentlichungen der Badischen Sternwarte zu Heidelberg (Almanca). 7 (10). ss. 195-219. Bibcode:1919VeHei...7..195W. 
  6. ^ Wolf, M. (July 1917). "Eigenbewegungssterne". Astronomische Nachrichten (Almanca). 204 (20). s. 345. Bibcode:1917AN....204..345W. doi:10.1002/asna.19172042002. 
  7. ^ "Wolf". Centre de Données astronomiques de Strasbourg. 7 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2009. 
  8. ^ "(323) Brucia". Dictionary of Minor Planet Names. Springer Berlin Heidelberg. 2007. s. 42. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_324. ISBN 978-3-540-00238-3.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ Catchers of the Light: The Forgotten Lives of the Men and Women Who First Photographed the Heavens. ArtDeCiel Publishing. 2012. s. 398. ISBN 9781620509616.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  10. ^ "The Trojan asteroids". Astronomical Society of the Pacific Leaflets. 8 (381): 239-46. 1961.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  11. ^ "(887) Alinda". Dictionary of Minor Planet Names. Springer Berlin Heidelberg. 2007. s. 80. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_324. ISBN 978-3-540-00238-3.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  12. ^ S. A. F (1979). "Prix et Médailles décernés par la Société depuis sa fondation". L'Astronomie. 93: 543. 
  13. ^ "Gold Medal Winners" (PDF). RAS. 2019. 9 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2019. 
  14. ^ "Catherine Wolfe Bruce Gold Medal". Astronomical Society of the Pacific. 20 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2020. 
  15. ^ Blue, Jennifer. "Max Wolf". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology Research Program.
  16. ^ Dictionary of Minor Planet Names – (827) Wolfiana. Springer Berlin Heidelberg. 2007. s. 76. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_828. ISBN 978-3-540-00238-3.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  17. ^ "(1217) Maximiliana". Dictionary of Minor Planet Names – (1217) Maximiliana. Springer Berlin Heidelberg. 2007. s. 101. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1218. ISBN 978-3-540-00238-3.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  18. ^ "(1152) Pawona". Dictionary of Minor Planet Names – (1152) Pawona. Springer Berlin Heidelberg. 2007. s. 97. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1153. ISBN 978-3-540-00238-3.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)

Dış bağlantılar

Ölüm ilanları

İlgili Araştırma Makaleleri

Franz Heinrich Kaiser, Alman astronom.

Jean Chacornac, Fransız astronom.

Maria Antonella Barucci, Paris Gözlemevi'nde çalışan İtalyan bir gök bilimci. 1984 ve 1985'te yaptığı toplam 3 küçük gezegen keşfi sayesinde Küçük Gezegen Merkezi tarafından ödüllendirildi. Yaptığı en önemli keşifler arasında, Dünya'ya yakın R. Scott Dunbar ve Palomar Gözlemevi'nde yapılan Aten asteroid 3362 Khufu ile ortak keşfi ve Apollo asteroid 3752 Camillo'nun birlikte keşfidir.

<span class="mw-page-title-main">12 Victoria</span> Asteroit

Victoria, 3,56 yıllık bir periyotla Güneş'in etrafında 0.221'lik bir eksantriklikte bir yörüngede dönen büyük bir ana kuşak asteroididir. Kayalık (S-tipi) bir asteroittir, yaklaşık 112–124 km boyutundadır, 0.18 albedoya sahiptir ve 8,66 saatlik rotasyon periyodu vardır. Victoria'nın keşfinden bu yana üç kez bir yıldızı örttüğü gözlemlendi. Radar ve benek interferometri gözlemleri, Victoria'nın şeklinin uzamış olduğu ve düzensiz biçimli bir uyduya sahip ikili bir asteroid olduğundan şüphelenilmesine sebep olmuştur.

Pamela M. Kilmartin, Yeni Zelandalı bir gök bilimci. Küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlar hakkında araştırma yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Marc Buie</span> Amerikalı gökbilimci

Marc William Buie, Amerikalı astronom. Boulder, Colorado'daki Southwest Araştırma Enstitüsü'ndeki Uzay Bilimleri bölümünde küçük gezegenler hakkında araştırma yapmaktadır. Daha önce Flagstaff, Arizona'daki Lowell Rasathanesi'nde çalıştı ve Dünya'yı asteroid çarpma olaylarından korumayı benimseyen B612 Vakfı için Sentinel Uzay Teleskopu'nda görev yaptı.

Grigori Nikolayeviç Neuymin, Tiflis doğumlu Gürcü-Rus astronomdu. Keşfettiği 74 küçük gezegenin yanı sıra 6 periyodik ve bir hiperbolik kuyrukluyıldız keşfetti.

Malcolm Hartley, Britanya doğumlu Avustralyalı astronom. Hartley, Avustralya'da Siding Spring Gözlemevi'de UK Schmidt Teleskobu ile birlikte çalışan astronom ve küçük gezegen ve kuyruklu yıldız kâşifidir.

2003 Harding, asteroid kuşağının dış bölgelerinde bulunan, yaklaşık 18 kilometre çapında karbonlu bir Eoan asteroitidir. 24 Eylül 1960'ta Palomar-Leiden araştırması sırasında, Leiden'de gök bilimciler Ingrid ve Cornelis van Houten ve Palomar, California'dan Tom Gehrels tarafından keşfedildi. Asteroit daha sonra astronom Karl Ludwig Harding'in adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Benjamin Jekhowsky</span> Fransız gökbilimci (1881 – 1975)

Benjamin Jekhowsky, 1881'de Rusya'da Sankt-Peterburg'da bir Rus demiryolu görevlisi soylu birinin oğlu olarak doğmuş, 1975'te Fransa'da Encausse-les-Thermes'de ölmüştür. Rus-Fransız astronomdur.

<span class="mw-page-title-main">Johann Palisa</span> Avusturyalı astronom

Johann Palisa Avusturya Silezyası, (günümüzde Çekya Troppau'da doğmuş Avusturyalı bir astronomdur. 1874'te 136 Austria'dan 1923'te 1073 Gellivara'ya kadar toplam 122 asteroit keşfeden üretken bir asteroit kaşifidir.. Önemli keşiflerinden bazıları arasında 153 Hilda, 216 Kleopatra, 243 Ida, 253 Mathilde, 324 Bamberga ve Dünya'ya yakın asteroid 719 Albert yer almaktadır. Palisa, keşiflerini fotoğrafçılığın yardımı olmadan yaptı ve tüm zamanların en başarılı görsel asteroit kaşifi olmaya devam etmektedir. 1906'da Fransız Bilimler Akademisi'nden Valz Ödülü'ne layık görüldü. 1919'da Max Wolf tarafından keşfedilen asteroit 914 Palisana ve ay krateri Palisa onun onuruna isimlendirilmiştir.

1053 Vigdis, geçici ismi 1925 WA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında parlak bir arka plan asteroitidir. 16 Kasım 1925'te Alman astronom Max Wolf tarafından Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroitin adının anlamı bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Grigori Şayn</span> Sovyet gökbilimci (1892-1956)

Grigori Abramoviç Şayn, Sovyet / Rus gökbilimcidir.

Paul Herget, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Küçük Gezegen Merkezi'ni kuran Amerikalı bir astronom ve Cincinnati Gözlemevi'nin yöneticisiydi.

Eugène Joseph Delporte, Genappe'de doğmuş Belçikalı bir astronomdur.

<span class="mw-page-title-main">770 Bali</span> Asteroit

770 Bali, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Flora ailesinin bir üyesidir. Alman astronom Adam Massinger tarafından 31 Ekim 1913 tarihinde Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide muhtemelen Endonezya'nın Bali adasının adı verilmiştir, çünkü keşfeden kişi Endonezya'daki diğer birkaç asteroide de bu adı vermişti. Alternatif hipotez ise asteroide Hindu mitolojisindeki Daityaların kralı Bali'nin adının verilmiş olmasıdır.

1066 Lobelia, geçici ismi 1926 RA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 6 kilometre çapında parlak bir arka plan asteroitidir. 1 Eylül 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Lobelia çiçekli bitkisinden almıştır.

Okuro Oikawa bir Japon astronom ve küçük gezegenlerin kaşifiydi.

<span class="mw-page-title-main">August Kopff</span>

August Kopff Alman astronom ve birçok kuyruklu yıldız ve asteroidin kaşifidir.

<span class="mw-page-title-main">Fred Lawrence Whipple</span> Amerikalı gökbilimci (1906 – 2004)

Fred Lawrence Whipple Amerikalı bir astronomdu ve Harvard Üniversitesi Gözlemevi'nde 70 yılı aşkın bir süre çalıştı. Başarıları arasında asteroit ve kuyruklu yıldız keşifleri, kuyruklu yıldızlara dair "kirli kartopu" hipotezi ve Whipple kalkanının icadı bulunmaktadır.