Planck şunları ifade edebilir:
- Max Planck (1858–1947), kuantum kuramını bulan Alman fizikçi
Max Karl Ernst Ludwig Planck, Alman fizikçi ve 1918 Nobel Fizik Ödülü sahibi.
Göttingen Üniversitesi, Almanya'nın Göttingen şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. 2019 itibarıyla Göttingen Üniversitesi; 13 fakültesi, 32.000 öğrencisi ve 4.200'den fazla profesör ve akademisyeni ile eğitim vermeye devam etmektedir. Üniversite, Coimbra Grubu'na üyedir ve Göttingen'deki 4 Max Planck Enstitüsü ve 1 Leibniz Enstitüsü ile yakından iş birliği içerisindedir.
Heidelberg Ruprecht Karl Üniversitesi, ya da kısa adıyla Heidelberg Üniversitesi, 1386'da Heidelberg'de kurulmuş, Almanya'nın en eski üniversitesi olmasının yanında; en ünlü ve prestijli üniversitelerinden biridir. Üniversitenin tarihi 14. yüzyıla kadar uzanır. 16. yüzyılda hümanizmin merkezi haline gelmiştir. 19. yüzyıl sonrasında bağımsız düşünürlerin, demokratik düşüncenin ve ileri seviye bilimsel araştırmaların merkezi haline gelmiştir. Bu dönemde Amerikan üniversitelerinde yüksek lisans eğitimi veren okullarına rol modeli olmuştur.
Max von Laue, X ışınlarının kristaller tarafından kırınımını bulduğu için 1914 yılında Nobel Fizik Ödülü alan Alman fizikçidir.
Gottfried Wilhelm Leibniz Ödülü, kısa adıyla Leibniz Ödülü, Alman Araştırma Topluluğu 'nun Alman bilim insanlarını desteklemek amaçlı verdiği ödüldür. Adını Alman polimat, filozof ve bilim insanı Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716)'den alan Leibniz Ödülü, 1986'dan beri, Almanya'daki bir araştırma kurumunda veya yurt dışındaki bir Alman araştırma kurumunda çalışan bireylere veya araştırma gruplarına yılda en fazla on ödül verilmektedir. Almanya'daki en önemli araştırma ödülü olarak kabul edilir. Ödül ilk defa Alman Araştırma Topluluğu başkanı Eugen Seibold tarafından yürürlüğe konulmuştur.
Walther Wilhelm Georg Bothe, 1954'te Max Born ile Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşan bir Alman nükleer fizikçiydi.
Karl Waldemar Ziegler, Alman kimyager. Polimerler üzerindeki geliştirici araştırmalarından ötürü, Giulio Natta ile birlikte, 1963 Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü. Nobel Komitesi, Ziegler'i "organometalik bileşikler üzerindeki çalışmaları yeni polimerleşme tepkimelerini ortaya çıkardı ve çok kullanışlı yeni endüstriyel süreçlere zemin hazırladı" şeklinde değerlendirmişti.
Adolf Friedrich Johann Butenandt Alman biyokimyacı. 1939 yılında cinsiyet hormonlarıyla ilgili çalışmaları nedeniyle Lavoslav Ružička ile birlikte Nobel Kimya Ödülünü almıştır. II. Dünya Savaşı sebebiyle ödülünü ancak savaştan sonra 1949 yılında alabilmiştir.
Feodor Felix Konrad Lynen, Alman biyokimyacı.
Manfred Eigen, Alman biyofizikçi ve Göttingen'deki Max Planck Biyofizik Kimya Enstitüsü'nün eski yöneticisidir. Münih Teknik Üniversitesi'de onursal doktor olarak çalıştı. 1982'den 1993'e kadar, Manfred Eigen Alman Ulusal Erdem Vakfı başkanıydı.
Max Planck Biyofizik Kimya Enstitüsü Göttingen'de kurulu olan ve Max Planck Topluluğuna ait bir araştırma enstitüsüdür. Enstitüde 370 tanesi bilim insanı olmak üzere 730 kişi çalışmaktadır.
İleri bilim için Max Planck Topluluğu veya kısaca Max Planck Topluluğu kâr amacı gütmeyen, Alman federal hükûmeti ve eyaletlerce maddi yönden desteklenen bağımsız bir araştırma kuruluşudur.
Max Planck Bilişim Enstitüsü veya Max Planck Bilgisayar Bilimi Enstitüsü Almanya'nın Saarbrücken kentinde bulunan, bünyesinde bilişim dalında Ar-Ge çalışmaları yürütülen bir araştırma enstitüsüdür. Max Planck Topluluğu'nun bir parçasıdır. Enstitü 1990 yılında kurulmuştur. Günümüzde enstitüdeki araştırmacılar 5 bölüm ve 3 araştırma grubunda çalışmalarını sürdürmektedir. Araştırma çalışmaları yapılan alanlar arasında hem kuramsal hem de uygulamaya yönelik alanlar yer almaktadır. Çalışma dili İngilizcedir.
Max Planck Yazılım Sistemleri Enstitüsü, bünyesinde bilgisayar bilimi alanı içinde, yazılım sistemleri ile ilgili araştırma yapılan, eşyerli olarak Almanya'nın Saarbrücken ve Kaiserslautern kentlerinde bulunan bir araştırma enstitüsüdür. Max Planck Topluluğu'nun bir parçasıdır. Enstitü 2004 yılında kurulmuştur. Günümüzde enstitüdeki araştırmacılar 9 araştırma grubunda çalışmalarını sürdürmektedir. Çalışma dili İngilizcedir. Enstitünün başında Prof. Dr. Peter Druschel görev yapmaktadır.
Johann Deisenhofer Alman biyokimyacı. 1988 yılında, Hartmut Michel ve Robert Huber ile birlikte, "bir fotosentetik reaksiyon merkezinin üç boyutlu yapısını belirledikleri için" Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır.
Hartmut Michel, Alman biyokimyacı. 1988 yılında, Johann Deisenhofer ve Robert Huber ile birlikte, "bir fotosentetik reaksiyon merkezinin üç boyutlu yapısını belirledikleri için" Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır.
Emmanuelle Marie Charpentier, mikrobiyoloji, genetik ve biyokimya alanlarında çalışan Fransız profesör ve araştırmacıdır. 2015 yılından beri, Almanya, Berlin'deki Max Planck Enfeksiyon Biyolojisi Enstitüsü'nde direktör olarak görev yapmaktadır. 2018'de bağımsız bir araştırma enstitüsü olan Max Planck Patojen Bilimi Birimi'ni kurdu. 2020'de Charpentier ve Jennifer Doudna, "genom düzenlemede bir yöntemin geliştirilmesi nedeniyle" Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.
Benjamin List Alman organik kimyager ve bilim insanı. Köln Üniversitesi'nde profesör olarak ders veren List, İskoç kimyager David MacMillan ile birlikte 2021 Nobel Kimya Ödülünü kazandı. Nobel Komitesi yaptığı açıklamada "asimetrik organokataliz" olarak bilinen, molekülleri oluşturmak için geliştirdikleri yeni yönteme dair çalışmaları nedeniyle ikilinin ödüle layık görüldüklerini açıkladı.
Klaus Ferdinand Hasselmann, Alman okyanus bilimci, iklim modelleyici ve akademisyendir. Hamburg Üniversitesi akademik kadrosunda yer alan Hasselmann, Max Planck Meteoroloji Enstitüsünün eski yöneticisidir. "Atomik ölçekten gezegensel ölçeğe kadar fiziksel sistemlerdeki dalgalanmalar ve düzensizliğin etkileşimini keşfinden dolayı" 2021 Nobel Fizik Ödülü'nü Giorgio Parisi ile birlikte almış ve Syukuro Manabe ile paylaşmıştır.