İçeriğe atla

Matematiksel istatistik

Bir veri kümesindeki doğrusal regresyonun gösterimi. Regresyon analizi, matematiksel istatistiğin önemli bir parçasıdır.

Matematiksel istatistik, istatistiksel veri toplama tekniklerinin aksine, matematiğin bir dalı olan olasılık teorisinin istatistiğe uygulanmasıdır. Bunun için kullanılan özel matematiksel teknikler arasında matematiksel analiz, doğrusal cebir, stokastik analiz, diferansiyel denklemler ve ölçü teorisi bulunur.[1][2]

Giriş

İstatistiksel veri toplama, özellikle rastgele deneylerin tasarımı ve rastgele örnekleme kullanılan anketlerin planlanmasıyla çalışmaların planlanmasıyla ilgilidir. Verilerin ilk analizi, genellikle yürütülen çalışmadan önce belirlenen çalışma protokolünü takip eder. Bir çalışmadan elde edilen veriler, ilk sonuçlardan esinlenen ikincil hipotezleri dikkate almak veya yeni çalışmalar önermek için de analiz edilebilir. Bir planlı çalışmadan elde edilen verilerin ikincil analizi veri analizi araçları kullanılarak yapılır ve bu analiz süreci matematiksel istatistiktir.

Veri analizi ikiye ayrılır:

  • Tanımlayıcı istatistik - istatistiğin verileri tanımlayan, yani verileri ve tipik özelliklerini özetleyen kısmı.
  • Çıkarımsal istatistik - istatistiğin verilerden (veriler için bir model kullanarak) sonuç çıkaran kısmı: Örneğin, çıkarımsal istatistikler, veriler için bir model seçmeyi, verilerin belirli bir modelin koşullarını karşılayıp karşılamadığını kontrol etmeyi ve ilgili belirsizliği sayıya dökmeyi (örneğin, güven aralıklarının kullanılması) içerir.

Veri analizi araçları en iyi rastgele çalışmalardan elde edilen veriler üzerinde çalışırken, aynı zamanda diğer veri türlerine de uygulanır. Örneğin, doğal deneylerden ve gözlemsel çalışmalardan elde edilen verilere uygulanan modeller istatistikçi tarafından seçilerek uygulanır ve bu nedenle özneldir.

Konular

Aşağıda matematiksel istatistikteki önemli konulardan bazıları verilmiştir:[3][4]

Olasılık dağılımları

Olasılık dağılımı, rastgele bir deney, araştırma veya istatistiksel çıkarım prosedürünün olası sonuçlarının tüm ölçülebilir alt kümelerine bir olasılık değeri atayan işlevdir . Örnekler, dağılımın kategorik olacağı, sayısal olmayan örnek uzayına sahip deneylerde; dağılımın bir olasılık kütle fonksiyonu ile tanımlanabildiği, ayrık rassal değişkenler tarafından kodlanan örnek uzaya sahip deneylerde ve dağılımın bir olasılık yoğunluk fonksiyonu ile tanımlanabildiği sürekli rassal değişkenler tarafından kodlanan örnek uzaya sahip deneylerde bulunur. Sürekli zamanda tanımlanan stokastik süreçleri içeren daha karmaşık deneyler, daha genel olasılık ölçülerinin kullanılmasını gerektirebilir.

Bir olasılık dağılımı tek değişkenli veya çok değişkenliolabilir. Tek değişkenli bir dağılım, çeşitli alternatif değerleri alan tek bir rastgele değişkenin olasılıklarını verir; çok değişkenli bir dağılım (bir ortak olasılık dağılımı), çeşitli değer kombinasyonlarını alan rastgele bir vektörün (iki veya daha fazla rastgele değişken kümesi) olasılıklarını verir. Tek değişkenli olasılık dağılımlarına, binom dağılımı, hipergeometrik dağılım ve normal dağılım örnek verilebilir. Çok değişkenli normal dağılım, yaygın olarak karşılaşılan çok değişkenli bir dağılım örneğidir.

Özel dağılımlar

İstatiksel çıkarım

İstatistiksel çıkarım, rastgele sapmaya, örneğin gözlemsel hatalara veya örnekleme varyasyonuna tabi olan verilerden sonuç çıkarma sürecidir.[5] Çıkarım ve tümevarım için böyle bir prosedür sisteminin ilk gereksinimleri, sistemin iyi tanımlanmış durumlara uygulandığında makul yanıtlar üretmesi ve bir dizi duruma uygulanacak kadar genel olmasıdır. Çıkarımsal istatistikler, hipotezleri test etmek ve örnek verileri kullanarak tahminler yapmak için kullanılır. Tanımlayıcı istatistikler bir örneklemi tanımlarken, çıkarımsal istatistikler örneklemin temsil ettiği daha büyük bir popülasyon hakkında çıkarım yapar.

İstatistiksel çıkarımın sonucu, "bundan sonra ne yapılmalı?" sorusuna cevap olabilir. İstatistiksel çıkarım çoğunlukla, rastgele örnekleme yoluyla ilgilenilen popülasyondan elde edilen verileri kullanıp popülasyon hakkında önerilerde bulunur. Daha genel olarak, rastgele bir süreç hakkındaki veriler, sınırlı bir süre boyunca gözlemlenen davranışından elde edilir. Hakkında çıkarım yapılmak istenen bir parametre veya hipotez verildiğinde, istatistiksel çıkarım en çok şunları kullanır:

  • Randomizasyon kullanıldığında bilinen verileri üretmesi beklenen rastgele sürecin istatistiksel bir modeli ve
  • rastgele sürecin belirli bir çevrimi; yani bir veri seti.

Regresyon

İstatistikte regresyon analizi, değişkenler arasındaki ilişkileri tahmin etmek için kullanılan istatistiksel bir süreçtir. Odak noktası bir bağımlı değişken ile bir veya daha fazla bağımsız değişken arasındaki ilişki olup bir ya da daha fazla değişkeni modellemek ve analiz etmek için birden fazla yol içerir. Daha spesifik olarak, regresyon analizi, diğer bağımsız değişkenler sabit tutulurken bağımsız değişkenlerden herhangi biri değiştiğinde, bağımlı değişkendeki (veya 'ölçüt değişken') değer değişiminin anlaşılmasına yardımcı olur. Regresyon analizi çoğunlukla, bağımsız değişkenler verildiğinde bağımlı değişkenin koşullu beklentisini, yani bağımsız değişkenler sabitlendiğinde bağımlı değişkenin ortalama değerini tahmin eder. Daha az yaygın olarak odak, verilen bağımsız değişkenlerle bağımlı değişkenin koşullu dağılımının çeyreklik veya başka bir konum parametresidir . Her durumda, tahmin hedefi bağımsız değişkenlerin bir fonksiyonu olan regresyon fonksiyonudur. Regresyon analizi, bağımlı değişkenin, bir olasılık dağılımı diye tanımlanabilen regresyon fonksiyonu etrafındaki sapma miktarlarını karakterize etmekle de ilgilenir.

Regresyon analizini için birçok teknik geliştirilmiştir. Doğrusal regresyon gibi bilinen yöntemler parametriktir, çünkü regresyon fonksiyonu, verilerden (örneğin, en küçük kareler yöntemi kullanılarak) tahmin edilen sonlu sayıda bilinmeyen parametre cinsinden tanımlanır. Parametrik olmayan regresyon, regresyon fonksiyonunun, sonsuz boyutlu olabilen belirli bir fonksiyonlar setinde yer almasına izin veren teknikleri ifade eder.

Parametrik olmayan istatistikler

Parametrik olmayan istatistikler, parametreli olasılık dağılım ailelerine dayandırmadan verilerden hesaplanan değerlerdir. Hem tanımlayıcı hem de çıkarımsal istatistikleri içerirler. Tipik parametreler ortalama, varyans ve benzeridir. Parametrik istatistiklerin aksine, parametrik olmayan istatistikler, değerlendirilen değişkenlerin olasılık dağılımları hakkında varsayımda bulunmaz.

Parametrik olmayan yöntemler, bir ile dört arası derecelendirilen film incelemeleri gibi, sıralı düzene sahip olan popülasyonları incelemek için yaygın olarak kullanılmaktadır. Parametrik olmayan yöntemlerin kullanımı, verilerin bir sıralaması mevcutken ancak tercih değerlendirirken olduğu gibi net bir sayısal yorum bulunmadığında gerekli olabilir. Ölçüm seviyeleri açısından, parametrik olmayan yöntemler "sıralı" verilerle sonuçlanır.

Parametrik olmayan yöntemler daha az varsayım yaptığından, uygulanabilirliği karşılık gelen parametrik yöntemlerden çok daha geniştir. Özellikle incelemeye konu olan soru hakkında daha az şey bilindiği durumlarda uygulanabilirler. Ayrıca,uygulanırken daha az varsayım yapılması nedeniyle parametrik olmayan yöntemler daha sağlamdır.

Parametrik olmayan yöntemlerin kullanımının bir başka gerekçesi basitliktir. Bazı durumlarda, parametrik yöntemlerin kullanımı gerekçelendirilse bile, parametrik olmayan yöntemlerin kullanımı daha kolay olabilir. Hem bu basitlik hem de daha sağlam olmaları nedeniyle, bazı istatistikçiler parametrik olmayan yöntemlerin yanlış kullanım ve yanlış anlama riskini azalttığı görüşündedir.

İstatistik, matematik ve matematiksel istatistikler

Matematiksel istatistik, istatistik biliminin önemli bir alt kümesidir. İstatistik teorisyenleri, matematikle istatistiksel prosedürleri inceler ve geliştirir; istatistiksel araştırma genellikle matematiksel sorular gündeme getirir. İstatistik teorisi, olasılık ve karar teorisine dayanır.

Gauss, Laplace ve CS Peirce gibi matematikçiler ve istatistikçiler, olasılık dağılımları ve kayıp fonksiyonları (veya fayda fonksiyonları) ile karar teorisini kullandılar. İstatistiksel çıkarıma karar-teorik yaklaşım, Abraham Wald ve halefleri[6][7][8][9][10][11][12] tarafından yeniden canlandırıldı ve bilimsel hesaplama, analiz ve optimizasyondan kapsamlı bir şekilde yararlanılmasını sağladı; deney tasarımı için istatistikçiler cebir ve kombinatorik kullanır.

Ayrıca bakınız

  • Asimptotik teori (istatistik)

Kaynakça

  1. ^ Handbook of stochastic analysis and applications. New York: M. Dekker. 2002. ISBN 0824706609. 
  2. ^ Theory of statistics. Corr. 2nd print. New York: Springer. 1995. ISBN 0387945466. 
  3. ^ Hogg, R. V., A. Craig, and J. W. McKean.
  4. ^ Larsen, Richard J. and Marx, Morris L. "An Introduction to Mathematical Statistics and Its Applications" (2012).
  5. ^ Upton, G., Cook, I. (2008) Oxford Dictionary of Statistics, OUP. 978-0-19-954145-4
  6. ^ Sequential analysis. New York: John Wiley and Sons. 1947. ISBN 0-471-91806-7. See Dover reprint, 2004: 0-486-43912-7 
  7. ^ Statistical Decision Functions. John Wiley and Sons, New York. 1950. 
  8. ^ Testing Statistical Hypotheses. 2nd. 1997. ISBN 0-387-94919-4. 
  9. ^ Theory of Point Estimation. 2nd. 1998. ISBN 0-387-98502-6. 
  10. ^ Mathematical Statistics: Basic and Selected Topics. Second (updated printing 2007). 1. Pearson Prentice-Hall. 2001. 
  11. ^ Asymptotic Methods in Statistical Decision Theory. Springer-Verlag. 1986. ISBN 0-387-96307-3. 
  12. ^ Statistical Decision Theory: Estimation, Testing, and Selection. Springer. 2008. 

Konuyla ilgili yayınlar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İstatistik</span>

İstatistik veya sayım bilimi, belirli bir amaç için veri toplama, tablo ve grafiklerle özetleme, sonuçları yorumlama, sonuçların güven derecelerini açıklama, örneklerden elde edilen sonuçları kitle için genelleme, özellikler arasındaki ilişkiyi araştırma, çeşitli konularda geleceğe ilişkin tahmin yapma, deney düzenleme ve gözlem ilkelerini kapsayan bir bilimdir. Belirli bir amaç için verilerin toplanması, sınıflandırılması, çözümlenmesi ve sonuçlarının yorumlanması esasına dayanır. Bu çerçevede yapılan işlemlerin tümüne sayımlama denir.

Regresyon analizi, iki ya da daha çok nicel değişken arasındaki ilişkiyi ölçmek için kullanılan analiz metodudur. Eğer tek bir değişken kullanılarak analiz yapılıyorsa buna tek değişkenli regresyon, birden çok değişken kullanılıyorsa çok değişkenli regresyon analizi olarak isimlendirilir. Regresyon analizi ile değişkenler arasındaki ilişkinin varlığı, eğer ilişki var ise bunun gücü hakkında bilgi edinilebilir. Regresyon terimi için öz Türkçe olarak bağlanım sözcüğü kullanılması teklif edilmiş ise de Türk ekonometriciler arasında bu kullanım yaygın değildir.

Varyans Analizi istatistik bilim dalında, grup ortalamaları ve bunlara bağlı olan işlemleri analiz etmek için kullanılan bir istatistiksel modeller koleksiyonudur. Varyans Analizi kullanılmaktayken belirlenmiş bir değişkenin gözlemlenen varyansı farklı değişim kaynaklarına dayandırılabilen varyans bileşenine ayrılır. En basit şekliyle varyans analizi birkaç grubun ortalamalarının birbirine eşit mi eşit değil mi olduğunu sınamak için bir çıkarımsal istatistik sınaması olur ve bu sınama iki-grup için yapılan t-test sınamasını çoklu-gruplar için genelleştirir. Eğer, çoklu değişkenli analiz için birbiri arkasından çoklu iki-örneklemli-t-sınaması yapmak istenirse bunun I. tip hata yapma olasılığını artırma sonucu doğurduğu aşikardır. Bu nedenle, üç veya daha fazla sayıda ortalamaların ististiksel anlamlığının sınama ile karşılaştırılması için Varyans Analizleri daha faydalı olacağı gerçeği ortaya çıkmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Monte Carlo yöntemi</span>

Monte Carlo benzetimi, çok sayıda tekrarlanan rastgele örneklemelerle, bir takım nümerik sonuçlar elde etmeye yarayan ve bilimin birçok alanında yaygın olarak kullanılan bir sayısal hesaplama algoritmaları sınıfıdır. Stokastik olayların yer aldığı fiziksel süreçlerin sonuçlarının tahmin edilmesinde çok kullanışlıdır. Ayrıca, rastgele seçimlerin işe yaradığı ve prensipte deterministik olan bir takım problemlerin çözümünde de kullanılmaktadır. Monte-Carlo yöntemi, Nicholas Constantine Metropolis (1915-1999) tarafından bulunmuştur ve Atom bombasının geliştirildiği Los Alamos Ulusal Labratuvarında, bombanın patlamasından sonra dağılan nötronlara karşı kalkan modellemek için Stanislaw Ulam tarafından günümüze taşınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Betimsel istatistik</span>

Betimsel istatistik veya betimsel sayımlama istatistik bilim alanında üç temel kısmından biridir. Sayısal verilerinin derlenmesi, toplanması, özetlenmesi ve analiz edinilmesi ile ilgili istatistiktir.

İstatistiksel yığın yahut anakütle yahut evren kavramı istatistik biliminde belirli bir konudaki tüm değişkenlerin ölçülebilecek değerlerini ifade eder. Örneğin; Türkiye'de bulunan kişiler bir istatistiksel yığın değil, bunların mümkün sayısı bir istatistiksel yığın olmaktadır. Ankara'nın sayılması mümkün nüfusu ise Türkiye yığınından alınmış bir örneklemdir. Dikkat edilirse istatistiksel yığın kavramı ile, herhangi bir değişkeni içeren elemanlara değil, değişkenlerin mümkün olarak ölçülebilen veya sayılabilen içerik karakteristiğine atıf yapılmaktadır. Böylece istatistikte istatistiksel yığın ya ölçülebilir ya sayılabilir karekteristiktir ve sayısal olarak ortaya çıkabilmesi mümkündür.

İstatistiksel terimler, kavramlar ve konular listesi matematik biliminin çok önemli bir alt-bölümü olan istatistik biliminde içeriğinde bulunan konuların çok ayrıntılı olarak sınıflandırılması ile ortaya çıkarılmıştır. Milletlerarası İstatistik Enstitüsü bir enternasyonal bilim kurumu olarak istatistik bilimi konu ve terimlerini bir araya toplayıp 28 bilim dilinde karşılıklı olarak yayınlamıştır. Bu uğraşın sonucunun milletlerarası bilim camiasının büyük başarılarından biri olduğu kabul edilmektedir. Ortaya çıkartılan, istatistik bilimi içinde kullanılan ve bu bilime ait özel kavramların ve terimlerin listesi, tam kapsamlı olma hedeflidir ve böylelikle istatistik bilimi için bir Türkçe yol haritası yapılmış olmaktadır.

Rassal değişken kavramının geliştirilmesi ile, sezgi yoluyla anlaşılan şans kavramı, soyutlaştırarak teorik matematik analiz alanına sokulmuş ve bu geliştirilen matematik kavram ile olasılık kuramı ve matematiksel istatistiğin temeli kurulmuştur.

Bir olasılık dağılımı bir rassal olayın ortaya çıkabilmesi için değerleri ve olasılıkları tanımlar. Değerler olay için mümkün olan tüm sonuçları kapsamalıdır ve olasılıkların toplamı bire eşit olmalıdır. Örneğin, bir rassal olay olarak madeni paranın tek bir defa havaya atılıp yere düşmesi ele alınsın; değerler 'yazı' veya 'tura' veya bunlar isimsel değişken ölçeğinde ifade edilirse 0 (yazı) veya 1 (tura) olur; olasılıklar ise her iki değer için ½ olacaktır. Böylece madeni bir paranın tek bir defa atılma olayı için iki değer ve ilişkili iki olasılık bu rassal olayın olasılık dağılımı olur. Bu dağılım ayrık olasılık dağılımıdır; çünkü sayılabilir şekilde ayrı ayrı sonuçlar ve bunlara bağlı olan pozitif olasılıklar vardır.

İstatistik biliminde normallik sınamaları bir seri parametrik olmayan istatistik sınamalar çeşididir. Normallik sınamalarının amacı verilmiş bir veri dizisinin normal dağılıma uygunluk iyiliğinin incelenmesidir. Bir sıra parametrik olmayan sınama geliştirilmiş bulunmasına rağmen birçok istatistikçi pratikte daha az kesin ve daha çok subjektif sağduyu ve ekpertiz gerektiren gösterim karşılaştırmalarını kullanmaktadır. Normallik sınamaları yalnız örneklem verilerinin doğrudan doğruya incelenmesinde kullanılmamakta, fakat özellikle ekonometrik analizlerde tek regresyon denklemi tahmininden sonra çıkan hataların normal olup olmadıklarının araştırılması için de çok kullanılmaktadırlar.

Olasılık teorisi ya da ihtimaliyet teorisi rastgele olayların analizi ile ilgilenen bir matematik bilim dalıdır. Olasılık teorisinin ana ögeleri rassal değişkenler, saf rassal süreçler, olaylar olarak sayılabilir. Bunlar ya tek olarak ortaya çıkan veya bir zaman dönemi içinde gelişerek meydana gelen, ilk görünüşü rastgele bir şekilde olan deterministik olmayan olayların veya ölçülebilir miktarların matematiksel soyutlamalarıdır. Bir madeni parayı yazı-tura denemesi için havaya atmak veya bir zarı atmak ile ortaya çıkan sonuç ilk bakışta rastgele bir olay olarak görülebilirse bile eğer birbirini takip eden rastgele olaylar tekrar tekrar ortaya çıkartılırsa incelenebilecek ve tahmin edilebilecek belirli bir istatistiksel seyir takip ettikleri görülecektir. Bu türlü olaylar ve sonuçların seyirlerini betimleyen iki temsilci matematiksel sonuç büyük sayılar yasası ve merkezsel limit teoremidir.

İstatistik biliminde önemli bir yeri olan parametrik olmayan istatistik parametrik olmayan istatistiksel modeller ve parametrik olmayan çıkarımsal istatistik, özellikle parametrik olmayan istatistiksel hipotez sınamalar ile ilgilenir. Parametrik olmayan yöntemler çok defa dağılımlardan serbest yöntemler olarak da anılmaktadır, çünkü verilerin bilinen belirli olasılık dağılımı gösteren kaynaklardan geldiği varsayımına dayanmamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Doğrusal olmayan regresyon</span>

Doğrusal olmayan regresyon, istatistik bilimde gözlemi yapılan verilerin bir veya birden fazla bağımsız değişkenin model parametrelerinin doğrusal olmayan bileşiği olan ve bir veya daha çok sayıda bağımsız değişken ihtiva eden bir fonksiyonla modelleştirilmesini içeren bir regresyon (bağlanım) analizi türüdür. Veriler arka-arkaya yapılan yaklaşımlarla kurulan modele uydurularak çözümleme yapılır.

F-testi istatistik bilimi içinde bir sıra değişik problemlerde kullanılan parameterik çıkarımsal sınama yöntemidir. F-testi sıfır hipotezine göre gerçekte bir F-dağılımı gösteren sınama istatistiği bulunduğu kabul edilen hallerde, herhangi bir istatistiksel sınama yapma şeklidir. Bu çeşit bir istatistiksel sınama önce Ronald Fisher tarafından 1920'li yıllarda tek yönlü varyans analizi için ortaya atılıp kullanılmış ve sonradan diğer şekillerde F-dağılım kullanan sınamalar da ortaya atılınca, bu çeşit sınamalara genel isim olarak F-testi adı verilmesi Ronald Fisher anısına George W. Snecedor tarafından teklif edilip, istatistikçiler tarafından F-testi bir genel isim olarak kabul edilmiştir.

Güven aralığı, istatistik biliminde bir anakütle parametresi için bir çeşit aralık kestirimi olup bir çıkarımsal istatistik çözüm aracıdır. Bir anakütle parametre değerinin tek bir sayı ile kestirimi yapılacağına, bu parametre değerini kapsayabilecek iki sayıdan oluşan bir aralık bulunur. Böylece güven aralıkları bir kestirimin ne kadar güvenilir olduğunu gösterir.

Çıkarımsal istatistikte, boş hipotez, sıfır hipotez ya da sıfır hipotezi, beklenenin dışında bir durumun olmadığını, mesela gruplar ya da değişkenler arasında bir ilişki bulunmadığını veya ölçülen iki olgunun arasında bir fark olmadığını kabul eden genel bir önermedir. Örneğin tıpta, denenen bir tedavinin etkisiz olması; hukukta, sanığın suçsuz olması birer boş hipotezdir. Modern bilim hipotezler üretip bunları test ederek ilerler; bir boş hipotezinin belirli bir güvenilirlik aralığında istatistiksel olarak kabul ya da reddedilmesi hipotez testleriyle yapılmaktadır.

Ki-kare testi veya χ² testi istatistik bilimi içinde bir sıra değişik problemlerde kullanılan bazıları parametrik olmayan sınama ve diğerleri parametrik sınama yöntemidir. Bu çeşit istatistiksel sınamalarda test istatistiği için "örnekleme dağılımı", sıfır hipotez gerçek olursa ki-kare dağılımı gösterir veya sıfır hipotez "asimptotik olarak gerçek" olursa, eğer sıfır hipotez gerçekse ve eğer örnekleme hacmi istenilen kadar yeterli olarak büyük ise bir ki-kare dağılımına çok yakın olarak yaklaşım gösterir.

Pearson ki-kare testi nicel veya nitel değişkenler arasında bağımlılık olup olmadığının, örnek sonuçlarının belirli bir teorik olasılık dağılımına uygun olup olmadığının, iki veya daha fazla örneğin aynı anakütleden gelip gelmediğinin, ikiden fazla anakütle oranının birbirine eşit olup olmadığının ve çeşitli anakütle oranlarının belirli değere eşit olup olmadığının araştırılmasında kullanılır. İstatistik biliminin çıkarımsal istatistik bölümünde ele alınan iki-değişirli parametrik olmayan test analizlerinden olan ve ki-kare dağılımı'nı esas olarak kullanan ki-kare testlerinden en çok kullanılanıdır. İngiliz istatistikçi olan Karl Pearson tarafından 1900'da ortaya çıkartılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Parametre</span> belirli bir sistemi tanımlamak veya sınıflandırmak için yardımcı olabilecek herhangi bir özellik

Parametre belirli bir sistemi tanımlamak veya sınıflandırmak için yardımcı olabilecek herhangi bir özellik. Parametre, sistemi tanımlarken veya performansını, durumunu değerlendirirken yararlı veya kritik olan bir sistem unsurudur.

İstatistikte lineer regresyon veya doğrusal regresyon, skaler bir yanıt ile bir veya daha fazla açıklayıcı değişken arasındaki ilişkiyi modellemek için kullanılan doğrusal bir yaklaşımdır. Bir açıklayıcı değişkenin durumu, basit doğrusal regresyon olarak adlandırılır. Birden fazla süreç için çoklu doğrusal regresyon terimi kullanılır. Bu terim, tek bir skaler değişken yerine birden fazla ilişkili bağımlı değişkenin tahmin edildiği çok değişkenli doğrusal regresyondan farklıdır.