Maslahatgüzar
Maslahatgüzar (Fransızca: chargé d'affaires) genellikle çeşitli sebeplerden büyükelçi atanmayan veya atanamayan bir ülkeyle diplomatik ilişkileri yürütmek üzere görevlendirilen veya misyon şefinin yokluğunda ona vekalet eden diplomattır. Bu son durumda, genellikle, misyondaki misyon şefinden sonra en yüksek rütbeli ikinci kişidir. Görev başında bulunamadığı zamanlarda büyükelçinin ya da diğer düzeydeki misyon şefinin makamına vekalet eder. Buna "geçici maslahatgüzar" denir. Bunun yanı sıra, iki ülke arasındaki ilişkilerin zayıf olduğu durumlarda bir "sürekli maslahatgüzar" misyon şefi olarak atanabilir. Sürekli maslahatgüzar, görevlendirme mektubunu görev yapacağı ülkenin dışişleri bakanına sunar.
Maslahatgüzarların statüsü, 1961'de Viyana'da imzalanan Diplomatik İlişkiler üzerine Viyana Konvansiyonu'nda belirlenmiştir.
Tarihçe
Modern kullanımda, maslahatgüzar, tıpkı diğer diplomatlar gibi, kendi ülkelerini temsil etmekle birlikte büyükelçilerden farklı olarak, devlet başkanlarının kişisel temsilcileri değillerdir. Rütbe ve öncelik dışında, maslahatgüzar, diğer diplomatik temsilcilerle aynı ayrıcalıklara ve dokunulmazlıklara sahiptir.
Ancak, nadir tarihi koşullarda, maslahatgüzar unvanı, genellikle bir yerleşik tarafından üstlenilen daha önemli bir koloniyel rolde kullanılmıştır. Bu nedenle, Annam-Tonkin'de (şu anki Vietnam'ın büyük bir kısmı), 1875'ten itibaren Huế'deki yerel hükümdarın başkenti olan yerdeki ilk Fransız maslahatgüzarlardan biri (üç dönem) 11 Haziran 1884 tarihinde atanan ilk genel temsilci olarak görevlendirilmiştir. Bu, 25 Ağustos 1883 tarihinde Annam ve Tonkin üzerindeki Fransız himayelerinin (orta ve kuzey bölgeler) başlamasından bir yıl kadar kısa bir süre sonra, Çin İmparatorluğu'na bağlılıklarının sona ermesiyle gerçekleşmiştir.
Fransızca'da, maslahatgüzar terimi, geniş anlamıyla bir iş alanında daha az veya daha çok geçici sorumluluğu olan bir kişiyi tanımlamak için diplomatik dışında da kullanılabilir.
