İçeriğe atla

María Cano

María Cano
DoğumMaría de los Ángeles Cano Márquez
12 Ağustos 1887(1887-08-12)
Medellín
Ölüm26 Nisan 1967 (79 yaşında)
Medellín
MilliyetKolombiyalı
MeslekSiyasi aktivist
Etkin yıllar1925-1930
Tanınma nedeniKolombiyalı ilk kadın siyasi lider

María de los Ángeles Cano Márquez (12 Ağustos 1887 - 26 Nisan 1967), Kolombiyalı şair, yazar ve siyasetçi. Ülkesinin ilk kadın siyasi lideriydi. "Flor del trabajo" (İşçi çiçeği) olarak anılan Cano, temel insan hakları ve maaşlı çalışanların hakları konusundaki mücadelelere öncülük etti. Birçok işçi grevinin başında yer alan Kolombiyalı, Sosyalist Devrimci Partinin de kuruculardandı.

İlk yılları ve eğitimi

Cano 12 Ağustos 1887'de Medellín'in Antioquia departmanında Don Rodolfo Cano ve Dona Amelia Márquez'in çouğu olarak dünyaya geldi.[1][2] Ebeveynleri eğitimli ve toplumda etkili radikal liberallerdi.[3][4] İki kız kardeşi vardı.[1] Cano Katolik okullar yerine seküler kurumlarda eğitim aldı.[2] O dönem Kolombiya'da kadınların üniversiteye gitmesine izin verilmiyordu.[1] Annesi ile babası, o 23 yaşındayken hayatını kaybetti.[1]

Kariyeri

Cano, Medellín'deki bazı entelektüellerle birlikte, Cyrano adlı bir edebiyat dergisi çıkarmaya başlamıştı. 1922'ye kadar El correo liberal gazetesinde çalıştı.[4] Nesir ve şiirlerinde "mahrem ve erotik" bir ton vardı.[4] Mart 1924'te bir halk kütüphanesi açma isteğini dile getirerek, gazeteleri ve kitapçıları bağış yapmaya davet etmişti; Mayıs ayında kütüphane hizmete açıldı.[2]

Cano, Ekim Devrimi'nden etkilenen siyasi çevrelerde yer aldı ve sosyalistliğe kaydı. Tamamen sanata dayalı gerekçelerle yazmayı bırakıp, sosyal aktivistliğe ve devrimci liderliğe soyundu. İhtiyaç sahibi insanlara yiyecek ile kıyafet sağlamaya çalıştığı gibi, kütüphanede işçilerin kültürel farkındalığını artırmak amacıyla okumalar yapıyordu. Fabrikaları ziyaret ederek uygunsuz çalışma koşullarına karşı sesini yükseltti ve grevler organize etti.[4]

1 May 1925'te, Kolombiya İşçi Bayramı sırasında, Cano "Medellín'in işçi çiçeği" olarak anılmaya başladı;[4] bu onurlandırma ifadesi genellikle, Cano'nun siyasi bir platform olarak kullandığı gönüllü çalışanlara verilmekteydi.[3] Kolombiyalı yazar, toplumda sembol bir asi kadın figürü hâline gelmişti; hatta "Antioquialı aileler kızlarının mariacanos olmasını engellemeye çalışıyordu."[4]

1925-1927 döneminde Cano ülkede yedi tura çıktı.[3] İlk mitingleri Sevilla ve Remedios'taki madenlerde gerçekleşmişti. Raúl Eduardo Mahecha'nın serbest kalmasında etkili oldu. 1926'da Ulusal İşçi Konfederasyonu, Üçüncü İşçi Kongresi'nde yer alacak Antioquia temsilcilerinin organize edilmesi görevini Cano'ya verdi.[4] Kongrede hükûmet temsilcisiyle görüşen Cano, siyasi mahkûmlar Vicente Adame ile Manuel Quintín Lame'in serbest bırakılması çağrısı yaptı. Böylece ülkedeki bir siyasi oluşumda, bir liderlik makamında yer alan ilk kadın olmuştu.[4] Burada "Kolombiya'nın işçi çiçeği" ilan edildi.[5] Cano 1926'da Sosyalist Devrimci Partinin kuruluşunda rol aldı.[3] Eski devlet başkanı Carlos Eugenio Restrepo'nın yanında yer alarak ölüm cezasına karşı çıkmıştı.[2]

Cano birçok kez gözaltına alındı ve polis takibi altında tutuldu. Mitinglerinin bazıları çevik kuvvet polisi tarafından dağıtılmıştı. Kolombiyalı yazar toplumsal elitin sosyal adaletsizliğine, hükûmetin muhalefete olan baskısına ve Amerikan şirketlerinin uygulamalarına karşı söylemler geliştirdi.[2]

Cano partinin yayın organı La justicia'yı kuranlardandı; birçok farklı yayında yazıları yer aldı.[4] 1928'de hükûmetin komünist hareketleri bastırmayı amaçladığı ley heroica kanununa karşı mücadelenin lideriydi. ABD askerlerinin işgaline karşı Nikaragualı Augusto César Sandino'ya da destek verdi.[2] 1928 yılında bir muz bahçesinde başlayan grev, 6 Aralık'te Santa Marta'nın Ciénaga belediyesindeki bir eylemde işçilerin katledilmesiyle sonuçlanmıştı.[2] Cano orada bulunmasa da eylemi planlamakla suçlandı ve tutuklandı.[4] Sosyalistler arasındaki bir ideolojik ayrışma sonucu siyasi olarak yalnız kaldı; 1934'teki siyasete dönme çabası da başarısızlıkla sonuçlandı.[3]

Cano Bogotá'dan ayrılarak Medellín'deki Antioquia Devlet Yayınevi'nde çalıştı.[5] Medellín Kadınlar Birliği 1945'te onun katkılarını tanıdı. 1960'ta Antioquia Kadınları Demokratik Organizasyonu'nun sözcüsü olarak seçildi.[4]

Özel hayatı

Cano, komünist yazar Ignacio Torres Giraldo'yla birlikte yaşamıştı.[6]

Ölümü

Cano 26 Nisan 1967'ta Medellín'de hayatını kaybetti.[4]

1990'da, Camila Loboguerrero'nun yönettiği Maria Cano adlı bir film çekildi; filmde Cano'yu Maria Eugenia Dávila canlandırdı. Antioquia'da bir sokak, iki okul ve bir üniversiteye[7] adı verildi. 1991'de Funza'da The Flor del Trabajo Association ismiyle bir işçi birliği kuruldu; birlik 23 Mart 201'te Association Maria Cano adını aldı.

Kaynakça

  1. ^ a b c d Archila Neira, Mauricio (11 Aralık 1980). "La flor rebelde". Semana (İspanyolca). 14 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2017. 
  2. ^ a b c d e f g Velásquez Toro, Magdala (1 Haziran 1990). "María Cano. Pionera y agitadora social de los años 20". Credencial Historia (İspanyolca). Cilt 6. Banco de la República. 26 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2017. 
  3. ^ a b c d e Stanfield, Michael Edward (2013). Of Beasts and Beauty: Gender, Race, and Identity in Colombia. University of Texas Press. ss. 1925-1926. 24 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2017. 
  4. ^ a b c d e f g h i j k l Suárez, Juana (2001). "María Cano". Tompkins, Cynthia; Foster, David William (Ed.). Notable Twentieth-century Latin American Women: A Biographical Dictionary. Greenwood Publishing Group. ss. 64-67. 24 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2017. 
  5. ^ a b Dueñas-Vargas, Guiomar (2008). "María Cano". Smith, Bonnie G. (Ed.). The Oxford Encyclopedia of Women in World History, Volume 1. Oxford University Press. ss. 277-278. 24 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2017. 
  6. ^ Farnsworth-Alvear, Ann (2000). Dulcinea in the Factory: Myths, Morals, Men, and Women in Colombia’s Industrial Experiment, 1905–1960. Duke University Press. s. 126. 24 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2017. 
  7. ^ "Fundación Universitaria María Cano". 2 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2017. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kolombiya</span> Güney Amerikada bir ülke

Kolombiya veya resmî adıyla Kolombiya Cumhuriyeti, Güney Amerika'da yer alan ve Kuzey Amerika'da adaları bulunan bir ülkedir. Kuzeybatıda Panama, kuzeyde Karayip Denizi, doğuda Venezuela ve Brezilya, güneyde Ekvador ve Peru ve batıda Büyük Okyanus ile çevrilidir. Yüz ölçümüne göre Güney Amerika'nın 4., dünyanın ise 26. en geniş ülkesidir. Ülke 32 departman ve aynı zamanda en büyük şehir olan Bogotá Başkent Bölgesi'ne ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İşçi Partisi (Türkiye)</span> Türkiyede bir siyasi parti (1992–2015)

İşçi Partisi, 10 Temmuz 1992 tarihinde kapatılan Sosyalist Parti'nin yerine Doğu Perinçek tarafından 11 Temmuz 1992 tarihinde kurulmuş olan Türk siyasî parti. Rus milliyetçisi Aleksandr Dugin'in Neo-Avrasyacılık düşüncesini desteklemekteydi.

<span class="mw-page-title-main">Komintern</span> uluslararası kuruluş

Komintern 1919 Martında, savaş komünizmi döneminin (1918-1921) ortasında Vladimir Lenin ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi tarafından kurulan, "silahlı kuvvetler de dahil tüm mümkün araçlarla uluslararası burjuvaziyi yıkmak ve devletin tamamen yok oluşu için bir geçiş aşaması demek olan Uluslararası Sovyet Cumhuriyetini yaratmak için" mücadele etme amacı güden uluslararası bir komünist örgüt.

<span class="mw-page-title-main">Devrimci Sosyalist İşçi Partisi</span> Türkiyede bir siyasi parti

Devrimci Sosyalist İşçi Partisi, 1997 yılında Türkiye'de kurulmuş devrimci Troçkist siyasi partidir. Şu ana kadar hiçbir seçime katılmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Enternasyonal</span> İlk küresel sosyalist örgüt

Uluslararası Emekçiler Birliği veya bilinen ismiyle Birinci Enternasyonal, işçi sınıfına ve sınıf çatışmasına dayanan, sosyalist ve komünist çizgideki siyasi partilerin ve sendikaların oluşturduğu, dünya işçileri arasındaki dayanışmayı temsil eden ilk büyük uluslararası sosyalist örgüt.

<span class="mw-page-title-main">Rus Devrimi (1905)</span>

1905 Rus Devrimi, Rus İmparatorluğu çapında geniş yankı bulan kitlesel siyasi eylemlerdir. 1905 Moskova Ayaklanması örneğinde olduğu gibi, bazı eylemler doğrudan hükûmeti hedef almıştır. Saldırılar, işçi grevleri, köylü ayaklanmaları ve askeri isyanlar şeklinde gelişmiştir. Olaylar sonucunda anayasal monarşiye geçiş yapılmış ve Çarlık Duması kurulmuş, çok partili seçimler yapılmış, 1906 Anayasası meydana getirilmiştir. Ancak Çarlık rejiminin yıkılması ve bazı bölgelerdeki bağımsızlık yönünde yapılan silahlı ayaklanma girişimleri başarısız olmuş ve bastırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Devrimci İşçi Partisi</span> Türkiyede bir siyasi parti

Devrimci İşçi Partisi, Haziran 2007'de İşçi Mücadelesi adlı Marksist gazetenin çağrısıyla kuruluşuna başlanan, Şubat 2011'de yapılan kongresiyle kuruluşunu tamamlayan, Türkiye'de faaliyet gösteren bir siyasi partidir.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Terör</span>

Kızıl Terör, Ekim Devrimi ile Beyaz Terör'ün başlamasıyla beraber SSCB istihbarat ve güvenlik teşkilatı Çeka tarafından başlatılan toplu tutuklama, yargısız infaz gibi eylemlerin tümü. Devrimci terör uygulamalarının bir türü olarak kabul edilir. Tüm Rus İç Savaşı dönemi (1918-1922) boyunca iç savaş koşulları ülkede hakim olsa da Kızıl Terör dönemi 2 Eylül 1918 tarihinde Yakov Sverdlov tarafından yapılan resmî açıklamayla başlamış, Ekim 1918’de sona ermiştir. Kızıl Terör deyimi ise Fransız Devrimi sırasında Robespierre iktidarının sona erdiği 28 Temmuz 1794 tarihinden önceki altı haftalık terör döneminden gelir.

<span class="mw-page-title-main">1918-1919 Alman Devrimi</span> devrim

1918–1919 Alman Devrimi ya da Kasım Devrimi, I. Dünya Savaşı'nın sonunda Friedrich Ebert önderliğinde anayasal monarşiden parlamenter demokrasiye geçiş sürecidir. Savaşın Almanya’nın aleyhine gelişmesinden dolayı Alman halkının üzerinde oluşan gerilim, ülkede yeni bir rejimin kurulması gerektiği düşüncesini ön plana çıkarmıştı. Devrimin amacı monarşi rejiminin yerine demokratik bir cumhuriyet kurmaktı. Bu hedef, İmparator II. Wilhelm’in tahttan çekilmesiyle sonuçlanan, 1 hafta, 4 gün süren ilk aşamada gerçekleşti. Almanya’daki radikal solcular komünist bir rejim kurmak istediği için bu devrim, komünist devrimciler ile anti-komünistler arasındaki bir iç savaşa dönüştü; bu durum, devrimin ikinci aşamasını yarattı. İkinci aşama tam olarak 9 ay, 1 hafta sürdü ve yönetim biçimi parlamenter demokrasiye dayanan Weimar Cumhuriyeti'nin zaferiyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">İşçi Demokrasisi Partisi</span> Türkiyede bir siyasi parti

İşçi Demokrasisi Partisi 2014 yılında duyurulan ve 21 Ağustos 2015 tarihinde kurulan Troçkist partidir.

<span class="mw-page-title-main">Constance Markievicz</span>

Constance Markievicz ya da Countess Markievicz, Sinn Féin ve Fianna Fáil adlı siyasi partiler bünyesinde faaliyetlerde bulunmuş, İrlandalı devrimci ve yurtsever görüşe sahip süfrajet.

Sosyalist Emekçiler Partisi, 21 Nisan 2016 tarihinde Güneş Gümüş liderliğinde kurulan ve Türkiye'de faaliyet gösteren bir siyasi partidir. Partinin genel merkezi Çankaya, Ankara'da bulunmaktadır. Genel başkanı Ankara Üniversitesi'nden ihraç barış akademisyeni sosyolog Güneş Gümüş'tür.

<span class="mw-page-title-main">Polonya Komünist Partisi</span> Polonyada siyasi parti

Polonya Komünist Partisi, 1918 yılında Polonya Sosyalist Partisi - Sol ve Polonya Krallığı ve Litvanya Sosyal Demokrasisi'nin birleşmesiyle Polonya'da kurulan komünist parti. Troçkist görüşlere kayması sebebiyle Büyük Temizlik sonrası 16 Ağustos 1938 tarihinde kapatıldı.

<span class="mw-page-title-main">María Teresa Uribe</span> Kolombiyalı sosyolog

María Teresa Uribe de Hincapié, çatışma ve şiddet araştırmaları konusunda uzmanlaşmış Kolombiyalı kadın sosyologdur.

<span class="mw-page-title-main">Carlos Lehder</span> Alman-Kolombiyalı uyuşturucu baronu

Carlos Enrique Lehder Rivas, Medellín Karteli'in kurucu ortaklarından Alman-Kolombiyalı uyuşturucu baronu. ABD'de bulunduğu hapishaneden 16 Haziran 2020 tarihinde serbest bırakıldı. Armenia, Quindío'da doğan Lehder, Bahamalar'ın merkezindeki Florida sahilinin 340 km kuzeyindeki Norman's Cay adasında bir kokain ve nakliye imparatorluğuna öncülük etti.

<span class="mw-page-title-main">Francisco Largo Caballero</span> İspanyol politikacı ve sendikacı

Francisco Largo Caballero İspanyol bir politikacı ve sendikacıydı ve İspanyol Sosyalist İşçi Partisi'nin (PSOE) ve İşçi Genel Birliği'nin (UGT) tarihi liderlerinden biriydi. Caballero, 1936 ve 1937'de, İspanya İç Savaşı sırasında İkinci İspanya Cumhuriyeti Başbakanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Ángela Salazar</span>

María Ángela Salazar Murillo, Afrika asıllı Kolombiyalı aktivist. Hakikat Komisyonu üyesidir.

Afro-Kolombiyalılar, Afrika kökenli Kolombiya vatandaşlarına verilen addır. Kolombiya, Brezilya, Amerika Birleşik Devletleri ve Haiti'den sonra Batı yarımkürede dördüncü en büyük siyah nüfusa sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Piedad Córdoba</span>

Piedad Esneda Córdoba Ruiz, Kolombiyalı hukukçu ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Halk Kurtuluş Ordusu (Kolombiya)</span>

Halk Kurtuluş Ordusu, 1967'de kurulmuş Kolombiyalı bir anti-revizyonist Marksist-Leninist gerilla grubudur. Eski üyelerinin çoğu 1991'de terhis oldu ve Esperanza, Paz y Libertad'ı partisini kurmuştur, ancak daha önce Megateo tarafından yönetilen ve "Los Pelusos" olarak bilinen muhalif bir grup faaliyetlerini sürdürüyor. 22 Haziran 1994'te, Kolombiya Komünist Partisi (M-L) Birinci Sekreteri ve Halk Kurtuluş Ordusu Başkomutanı Francisco Caraballo, karısı, oğlu ve diğer birkaç EPL üyesi ile birlikte tutuklanmıştır. Halk Kurtuluş Ordusu'nun (EPL) son grubunun lideri, takma adı "Megateo" olan Víctor Ramon Navarro Cervano, 2015 yılında Norte de Santander bölgesinde düzenlenen bir askerî ve polis operasyonunda öldürülmüştür. 15 Aralık 2016'da Megateo'nun halefi Guillermo León Aguirre, diğer adıyla “David León” Medellín'de yakalanmıştır. David León'un yakalanmasından 40 gün sonra, halefi "Caracho" lakaplı Jade Navarro Barbaso'nun cesedi, ortadan kaybolmasının ardından hâlâ bulunamamıştır.