İçeriğe atla

Martinus Beijerinck

Martinus Beijerinck
Doğum16 Mart 1851(1851-03-16)
Amsterdam, Hollanda
Ölüm1 Ocak 1931 (79 yaşında)
Gorssel, Hollanda
EğitimLeiden Üniversitesi
ÖdüllerLeeuwenhoek Medal (1905)
Kariyeri
DalıMikrobiyoloji
Çalıştığı kurumlarWageningen Üniversitesi ve Araştırma Merkezi
Delft School of Microbiology (kurucusu)
EtkilendikleriAdolf Mayer
EtkiledikleriSergei Winogradsky
Beijerinck'in 1897'den 1921'e kadar çalıştığı Delft'teki Mikrobiyoloji Laboratuvarı

Martinus Willem Beijerinck (Felemenkçe telaffuz: [maɹˈtinʏs ˈʋɪləm ˈbɛiə̯rɪnk], 16 Mart 1851 - 1 Ocak 1931), viroloji ve çevresel mikrobiyolojinin kurucularından biri olan Hollandalı mikrobiyolog ve botanikçidir. "Contagium vivum liquidum" adını verdiği virüslerin keşfiyle tanınır.

Yaşamı

İlk yılları ve eğitim

Amsterdam'da doğan Beijerinck, 1872'de Kimya Mühendisliği derecesini aldığı Delft Teknik Okulu'nda eğitim gördü. Doktora derecesini 1877'de Leiden Üniversitesinden aldı.[1]

O zamanlar bir politeknik olan Delft'in doktora verme hakkı yoktu, bu yüzden Leiden bu işlemi onlar adına gerçekleştirdi. Wageningen'deki Tarım Okulu'nda (şimdi Wageningen Üniversitesi) ve daha sonra Polytechnische Hogeschool Delft'te (Delft Polytechnic, şu anda Delft Teknik Üniversitesi) (1895'ten itibaren) mikrobiyoloji öğretmeni olarak görev yaptı. Delft Mikrobiyoloji Okulu'nu kurdu. Tarımsal ve endüstriyel mikrobiyoloji çalışmaları, biyoloji alanında temel keşiflere yol açtı. Başarıları, çağdaşları Robert Koch ve Louis Pasteur tarafından gölgelendi, çünkü onların aksine, Beijerinck asla insan hastalığı üzerine çalışmadı.

1877'de bitki safralarını tartışan ilk önemli araştırma makalesini yazdı. Bu makale daha sonra doktora tezinin temeli oldu.[2]

1885'te Hollanda Kraliyet Sanat ve Bilim Akademisi'nin üyesi oldu.[3]

Bilimsel kariyer

Beijerinck laboratuvarında çalışırken

Virolojinin kurucularından biri olarak kabul edilir.[4][5][6][7] 1898'de, tütün mozaik hastalığına bakteriden daha küçük bir enfeksiyöz ajanın neden olduğunu gösteren filtreleme deneylerinin sonuçlarını yayımladı.[8]

Elde ettiği sonuçlar, Dmitri Ivanovsky'nin 1892'de yaptığı benzer gözlemle uyumluydu.[9] Kendisinden önceki Ivanovsky ve Wageningen'deki selefi Adolf Mayer gibi, Beijerinck de filtrelenebilir enfeksiyöz ajanı kültürleyemedi; ancak, ajanın canlı bitkilerde replike edip çoğalabileceği sonucuna vardı. Bakteriyel olmayan doğasını belirtmek için yeni patojene virüs adını verdi. Beijerinck, virüse "contagium vivum liquidum" (bulaşıcı canlı sıvı) adını vererek, virüsün biraz sıvı yapılı olduğunu iddia etti.[10] 1935'te Wendell Stanley tarafından elde edilen tütün mozaik virüsünün (TMV) ilk kristalleri, 1939'da üretilen TMV'nin ilk elektron mikrografları ve 1941'de gerçekleştirilen TMV'nin ilk X-ışını kristalografik analizi virüsün partikül olduğunu kanıtlayana kadar değildi.

Nitrojen fiksasyonu,[11] iki atomlu nitrojen gazının amonyum iyonlarına dönüştürüldüğü ve bitkiler için uygun hale geldiği süreç de Beijerinck tarafından araştırıldı. Bakteriler, belirli bitkilerin (baklagiller) kök nodüllerinde yaşayarak nitrojen fiksasyonu gerçekleştirir. Beijerinck, toprak verimliliği ve tarım için hayati önem taşıyan bir biyokimyasal reaksiyonu keşfetmenin yanı sıra, bitkiler ve bakteriler arasındaki ortakyaşamın bu arketipik örneğini ortaya çıkarmıştır.

Beijerinck, bir anaerobik solunum şekli olan bakteriyel sülfat indirgeme olgusunu da keşfetmiştir. Bakterilerin sülfatı oksijen yerine terminal elektron alıcısı olarak kullanabileceğini öğrendi. Bu keşif, mevcut biyojeokimyasal döngü anlayışımız üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Şimdi Desulfovibrio desulfuricans[12] olarak bilinen Spirillum desulfuricans, bilinen ilk sülfat indirgeyen bakteri olarak Beijerinck tarafından izole edilmiş ve tanımlanmıştır.

Beijerinck, çevredeki mikropları incelemek için temel bir yöntem olan zenginleştirme kültürünü icat etti. Lourens Baas Becking tarafından belirtilen "her şey her yerdedir, ancak çevre seçer" şeklindeki mikrobiyal ekoloji fikrini söylemekle sık sık yanlış bir şekilde ona atledilir.[13][14]

Kişisel hayat

Beijerinck, sosyal açıdan eksantrik bir figürdü. Öğrencilere sözlü olarak saldırılarda bulunurdu, hiç evlenmedi ve çok az profesyonel iş birliği yaptı. Ayrıca münzevi yaşam tarzı ve bilim ile evliliğin uyumsuz olması bakış açısıyla da biliniyordu. Öğrencileri ve velileri nezdindeki düşük popülerliği, sınıfta biyolojiye olan coşkusunu yaymayı çok sevdiği için, onu zaman zaman üzerdi. 1921'de 70 yaşında Delft Mikrobiyoloji Okulu'ndan emekli olduktan sonra, iki kız kardeşiyle birlikte hayatının geri kalanını yaşayacağı Gorssel'e taşındı.[15]

Tanınma

Beijerinckia (bir bakteri cinsi),[16] Beijerinckiaceae (Hyphomicrobiales familyası) ve Beijerinck krateri onun adını almıştır.

M.W. Beijerinck Viroloji Ödülü (MW Beijerinck Virologie Prijs) onun onuruna verilir.

Ayrıca bakınız

  • Viroloji tarihi
  • Nitrifikasyon
  • Clostridium beijerinckii
  • Sergei Winogradsky

Kaynakça

  1. ^ Chung, K. T.; Ferris, D. H. (1996). "Martinus Willem Beijerinck (1851–1931): Pioneer of General Microbiology" (PDF). ASM News. 62 (10). Washington, D.C.: American Society For Microbiology. ss. 539--543. 25 Nisan 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  2. ^ Bos (29 Mart 1999). "Beijerinck's Work on Tobacco Mosaic Virus: Historical Context and Legacy". Philosophical Transactions: Biological Sciences. 354 (1383): 675-685. doi:10.1098/rstb.1999.0420. PMC 1692537 $2. PMID 10212948. 
  3. ^ "Martinus Willem Beijerinck (1851 - 1931)". Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. 21 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2015. 
  4. ^ Lustig (1992). "One Hundred Years of Virology". Journal of Virology. Washington, D.C. 66 (8): 4629-4631. doi:10.1128/JVI.66.8.4629-4631.1992. PMC 241285 $2. PMID 1629947. 
  5. ^ Bos (1995). "The Embryonic Beginning of Virology: Unbiased Thinking and Dogmatic Stagnation". Archives of Virology. 140 (3): 613-619. doi:10.1007/bf01718437. PMID 7733832. 
  6. ^ Zaitlin, Milton (1998). "The Discovery of the Causal Agent of the Tobacco Mosaic Disease" (PDF). Kung, S. D.; Yang, S. F. (Ed.). Discoveries in Plant Biology. Hong Kong: World Publishing Co. ss. 105-110. ISBN 978-981-02-1313-8. 4 Şubat 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  7. ^ Lerner, K. L.; Lerner, B. W., (Ed.) (2002). World of Microbiology and Immunology. Thomas Gage Publishing. ISBN 0-7876-6540-1. Beijerinck asserted that the virus was liquid, but this theory was later disproved by Wendell Stanley, who demonstrated the particulate nature of viruses. Beijerinck, nevertheless, set the stage for twentieth-century virologists to uncover the secrets of viral pathogens now known to cause a wide range of plant and animal (including human) diseases 
  8. ^ Beijerinck, M. W. (1898). "Über ein Contagium vivum fluidum als Ursache der Fleckenkrankheit der Tabaksblätter" (PDF). Verhandelingen der Koninklijke Akademie van Wetenschappen te Amsterdam (Almanca). Cilt 65. ss. 1-22. 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Şubat 2023.  Translated into English in Johnson, J., Ed. (1942) Phytopathological classics. 18 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (St. Paul, Minnesota: American Phytopathological Society) No. 7, pp. 33–52 (St. Paul, Minnesota)
  9. ^ Iwanowski, D. (1892). "Über die Mosaikkrankheit der Tabakspflanze". Bulletin Scientifique Publié Par l'Académie Impériale des Sciences de Saint-Pétersbourg. Nouvelle Série III (Almanca ve Rusça). Cilt 35. St. Petersburg. ss. 67-70.  Translated into English in Johnson, J., Ed. (1942) Phytopathological classics (St. Paul, Minnesota: American Phytopathological Society) No. 7, pp. 27–-30.
  10. ^ Creager, Angela N. H. (2002). The Life of a Virus: Tobacco Mosaic Virus as an Experimental Model, 1930-1965. Chicago: University of Chicago Press. s. 26. ISBN 9780226120256. 11 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2020. 
  11. ^ Beijerinck, M.W, 1901, Über oligonitrophile Mikroben, Centralblatt für Bakteriologie, Parasitenkunde, Infektionskrankheiten und Hygiene, Abteilung II, Vol 7, pp. 561–582
  12. ^ Jean, Euzeby. "Genus Desulfovibrio". List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature. 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2014. 
  13. ^ de Wit R, Bouvier T. (2006). "Everything is everywhere, but, the environment selects; what did Baas Becking and Beijerinck really say?". Environmental Microbiology. 8 (4): 755-758. doi:10.1111/j.1462-2920.2006.01017.x. PMID 16584487. 
  14. ^ Bass-Becking, Lourens G.M. (1934). "Geobiologie of inleiding tot de milieukunde". Lahey: W.P. Van Stockum & Zoon. 
  15. ^ Geertje Dekkers (24 Mart 2020). "De man die het virus bedacht" (Felemenkçe). 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ Arahal, David R. (June 2016). "Beijerinckia". Bergey's Manual of Systematics of Archaea and Bacteria. ss. 1-18. doi:10.1002/9781118960608.gbm00795.pub2. ISBN 9781118960608. 11 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2020. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mikrobiyoloji</span> mikroskobik organizmaların incelenmesi

Mikrobiyoloji, mikrorganizmaları inceleyen bilim dalıdır. Bakteriler, archaea, virüsler, protistler, mayalar ve küfler gibi mikroorganizmalar mikrobiyolojinin konu alanını oluştururlar. Mikrobiyoloji bilim dalının aktif olarak kullanıldığı uygulama alanları tıp, tarım ve endüstridir.

<span class="mw-page-title-main">Virüs</span> canlı ve ya cansız arası mikroskobik enfeksiyon etkeni

Virüs, sadece canlı hücreleri enfekte edebilen ve böylece replike olabilen mikroskobik enfeksiyon etkenleri. Virüsler; hayvanlardan ve bitkilerden, bakterilerin ve arkelerin de içinde bulunduğu mikroorganizmalara kadar her türlü canlı şekillerine bulaşabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Ebola virüsü hastalığı</span> Virüs kaynaklı ölümcül, bulaşıcı hastalık

Ebola virüsü hastalığı (EVD) veya Ebola kanamalı ateşi (EHF) veya kısaca Ebola, Ebola virüsünün neden olduğu, insanlarda ve diğer primatlarda görülen bir hastalıktır. Belirtiler tipik olarak virüse yakalandıktan sonra ateş, boğaz ağrısı, kas ağrısı ve başağrısı ile iki gün ila üç hafta sonra başlar. Tipik olarak bulantı, kusma ve ishal, karaciğer ve böbrek fonksiyonlarında azalma ile birlikte takip eder. Bu noktada, bazı kişilerde kanama sorunları görülmeye başlar.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Mayer</span>

Adolf Eduard Mayer tütün mozaik hastalığı üzerine çalışmalarıyla tütün mozaik virüsünün ve genel anlamda virüslerin keşfinde önemli rol oynayan Alman ziraat kimyageri.

<span class="mw-page-title-main">Koronavirüs</span> Coronaviridae familyasının alt familyasını oluşturan bir virüs tipi

Koronavirüs ya da korona virüsü, kuşlarda ve memelilerde hastalıklara sebep olan ve Coronaviridae familyasının iki alt familyasından birini oluşturan virüslerdir. İnsanlarda genellikle ciddi olmayan virüs, nezle vakalarının önemli bir bölümüne yol açmasıyla birlikte, aralarında MERS-CoV, SARS-CoV ve COVID-19 (2019-nCoV)'un bulunduğu bazı nadir koronavirüs çeşitleri ölüm riski bulunduran solunum yolu enfeksiyonlarına neden olabilir. Koronavirüsler ineklerde ve domuzlarda ishal, tavuklarda ise üst solunum yolu hastalıklarına sebep olur.

<span class="mw-page-title-main">Viral protein</span> virüslerde bulunabilen bir protein türü

Viral protein, virüsün hem bir bileşeni hem de bir ürünüdür. Viral proteinler işlevlerine göre yapısal proteinler, yapısal olmayan proteinler, düzenleyici ve yardımcı proteinler olarak gruplandırılırlar. Virüsler canlı değildir ve kendi başlarına çoğalma araçlarına sahip değildirler. Çoğalmak için konakçı hücrelerinin enerji metabolizmalarına, enzimlerine ve yapı öncüllerine bağlıdırlar. Bu nedenle, virüsler kendi viral proteinlerinin birçoğunu kodlamazlar, aksine çoğaltma için ihtiyaç duydukları viral proteinleri üretmek için konakçı hücrenin organellerini ve döngülerini kullanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Hepatit B</span> İnsan viral enfeksiyonu

Hepatit B hastalığı (sarılık), karaciğeri etkileyen hepatit B virüsünün (HBV) neden olduğu bulaşıcı bir hastalıktır ve bir tür viral hepatittir. Hem akut hem de kronik enfeksiyona neden olabilir. Virüs bulaştıktan sonra hastalık bulgularını yaratması, sonrasında iyileşmesi ve virüse ait vücutta bir iz kalmaması akut enfeksiyon iken, virüsün karaciğer hücrelerine yerleşerek orada uzun süreli bulunması ve çoğalması ise kronik enfeksiyondur.

<span class="mw-page-title-main">Angela N. H. Creager</span> Amerikalı biyokimyager

Angela N. H. Creager, biyokimya uzmanı ve bilim tarihçisidir. Princeton Üniversitesi'nde bilim tarihi bölümünde profesördür ve Shelby Collum Davis Tarih Araştırmaları Merkezi'nin müdürüdür.

Shi Zhengli, yarasa kökenli SARS benzeri koronavirüsleri araştıran Çinli bir virologdur. Shi, Wuhan, Jiangxia Bölgesi'nde bulunan bir biyogüvenlik seviyesi 4 (BSL-4) laboratuvarı olan Vuhan Viroloji Enstitüsü'nde (WIV) Yeni Ortaya Çıkan Bulaşıcı Hastalıklar Merkezi'ni yönetmektedir. 2017'de Shi ve meslektaşı Cui Jie, SARS koronavirüsünün Yünnan'ın ücra bir bölgesindeki yarasa popülasyonundan kaynaklandığını keşfetti. Yarasa koronavirüsleri ile yaptığı çalışmalar nedeniyle COVID-19 salgını sırasında popüler basında "Yarasa Kadın" adıyla öne çıktı.

Vuhan Viroloji Enstitüsü, Çin Bilimler Akademisi, Çin Bilimler Akademisi (CAS) tarafından yönetilen bir viroloji araştırma enstitüsüdür. Jiangxia Bölgesi, Wuhan, Hubei'de bulunan şirket, Çin anakarasındaki ilk biyogüvenlik seviye 4 (BSL-4) laboratuvarını açtı. Enstitünün Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Galveston Ulusal Laboratuvarı, Fransa'daki Centre International de Recherche en Infectiologie ve Kanada'daki Ulusal Mikrobiyoloji Laboratuvarı ile güçlü bağları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Hepatit D</span>

Hepatit D, hem viroid hem de virüsoid ile benzerlikler paylaşan küçük, küresel zarflı bir partikül olan hepatit delta virüsünün (HDV) neden olduğu bir viral hepatittir HDV, bilinen beş hepatit virüsünden biridir: A, B, C, D ve E. HDV, yalnızca hepatit B virüsü (HBV) varlığında yayılabildiği için bir uydu virüs olarak kabul edilir. HDV bulaşı eş zamanlı olarak HBV enfeksiyonu yoluyla gerçekleşebilir (birlikte-enfeksiyon) ya da kronik hepatit B veya hepatit B taşıyıcılığında sonradan gelişebilir.

<span class="mw-page-title-main">Michael Houghton</span> araştırmacı

Michael Houghton Nobel Ödülü sahibi bir İngiliz bilim insanıdır. Qui-Lim Choo, George Kuo ve Daniel W. Bradley ile birlikte 1989'da Hepatit C'yi keşfetti Ayrıca 1986'da Hepatit D genomunu keşfedenlerden birisidir. Hepatit C virüsünün (HCV) keşfi, kandaki HCV'yi tespit etmek için teşhis reaktiflerinin hızla geliştirilmesine yol açtı ve bu da kan transfüzyonu yoluyla HCV kapma riskini üçte birden yaklaşık iki milyonda bire düşürdü. Antikor testinin yalnızca ABD'de yılda en az 40.000 yeni enfeksiyonu ve dünya çapında çok daha fazlasınını önlediği tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Charles M. Rice</span> araştırmacı

Charles Moen Rice Amerikalı bir virolog ve asıl araştırma alanı Hepatit C virüsü olan Nobel Ödülü sahibi bilim insanı. New York City'deki Rockefeller Üniversitesi'nde viroloji profesörü ve Cornell Üniversitesi ile Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde yardımcı profesördür.

Mikrobiyoloji ve virolojide, varyant veya genetik varyant terimi, bir mikroorganizmanın bir ana suştan genetik olarak farklı olan, ancak ayrı bir suş olarak adlandırılacak kadar farklı olmayan bir alt tipini tanımlamak için kullanılır. Botanikte, kültivarlar olarak adlandırılan bir bitki türünün farklı ekili çeşitleri arasında da benzer bir ayrım yapılır.

<i>Kedi immün yetmezlik virüsü</i>

Kedi immün yetmezlik virüsü (FIV) dünya'da kedileri etkileyen bir Lentivirüs 'tür ve kedigillerin %2,5 ila %4,4'üne bulaşır. FIV, diğer iki kedi retrovirüsünden, kedi lösemi virüsünden (FeLV) ve kedi köpüklü virüsten (FFV) taksonomik olarak farklıdır ve insan bağışıklık yetmezlik virüsü (HIV) ile daha yakından ilişkilidir. FIV içinde, viral zarf (env) veya polimeraz (pol) için kodlama yapan nükleotid dizi farklılıklarına dayalı olarak beş alt tip tanımlanmıştır. FIV, AIDS benzeri bir sendroma neden olan tek primat olmayan lentivirüstür, ancak FIV, hastalığın taşıyıcıları ve aktarıcıları olarak uzun yıllar nispeten sağlıklı yaşayabildikleri için kediler için genellikle ölümcül değildir. Etkinliği belirsizliğini korusa da bir aşısı vardır. Kediler aşılamadan sonra FIV antikorları için pozitif test yapacaktır.

1977-1979 Rus gribi, Sovyetler Birliği tarafından ilk kez 1977'de bildirilen ve 1979'a kadar süren bir grip salgınıydı. Salgın Kuzey Çin'de Mayıs 1977'de başladı.Sovyetler Birliği'nden daha önce başladı. Salgın 25 yaş altında daha etkili oldu. Dünya çapında yaklaşık 700 bin ölümle sonuçlandı. 1946'dan 1957'ye kadar dünya çapında dolaşan bir virüs suşuna çok benzeyen bir H1N1 grip suşundan 1977-1979 Rus gribinin genetik analizi ve bazı olağandışı özellikleri, birçok araştırmacıyı virüsün bir laboratuvar kazası yoluyla halka yayıldığı veya canlılarda aşı denemesi sonucunda kazara yayıldığı yönünde spekülasyonlara neden oldu.

2018 Kerala nipah virüsü salgını, Kerala'daki meyve yarasalarında tespit edilen Nipah virüsü kaynaklı bir salgındı. Salgın, Kerala'nın Kozhikode ve Malappuram bölgelerinde ortaya çıktı ve 17 can aldı, salgın 10 Haziran 2018'de kontrol altına alındı ve bitişi ilan edildi. Bu, Hindistan'daki üçüncü Nıpah virüsü salgınıydı, daha önce 2001 ve 2007'de meydana gelen salgınların her ikisi de Doğu Eyaleti Batı Bengal'de olmuştu.

<span class="mw-page-title-main">Roger Stanier</span>

Roger Yate Stanier, modern mikrobiyolojinin gelişiminde etkili olan Kanadalı mikrobiyolog. Delft Okulu'nun bir üyesi ve C.B. van Niel'in eski öğrencisi olarak, mavi-yeşil alglerin siyanobakteriler olarak sınıflandırılması da dahil olmak üzere bakteri taksonomisine önemli katkılarda bulunmuştur. 1957'de arkadaşları ile birlikte otuz yılda beş baskıda yayınlanan önemli bir mikrobiyoloji ders kitabı olan The Microbial World'ü yazdı. Berkeley'deki California Üniversitesi'nde 24 yıl çalıştı, burada profesör ünvanını aldı ve Bakteriyoloji Bölümü başkanı olarak görev yaptı. 1971'de Pasteur Enstitüsü'ne geçti. Kariyeri boyunca Leeuwenhoek Madalyası da dahil olmak üzere birçok ödül aldı. Kraliyet Derneği Üyesi, Ulusal Bilimler Akademisi Yabancı Üyesi ve Légion d'Honneur sahibidir.

<span class="mw-page-title-main">Viral uyku</span>

Viral uyku, patojenik bir virüsün, viral yaşam döngüsünün lizojenik kısmı olarak belirtilen, bir hücre içinde uykuda kalma yeteneğidir. Gizli bir viral enfeksiyon, kronik bir viral enfeksiyondan ayrılan bir tür kalıcı viral enfeksiyondur. Gecikme, belirli virüslerin yaşam döngülerinde, ilk enfeksiyondan sonra virüs parçacıklarının çoğalmasının durduğu aşamadır. Bununla birlikte, viral genom ortadan kaldırılmamıştır. Virüs, konakçının dışarıdan yeni bir virüs ile tekrar enfekte olmasına gerek duymadan yeniden aktifleşebilir ve büyük miktarlarda viral nesil üretmeye başlayabilir ve süresiz olarak konakçı içinde kalabilir.

Yavaş virüs, etiyolojik olarak yavaş virüs hastalığıyla ilişkili bir virüs veya virüs benzeri bir ajandır. Yavaş bir virüs hastalığı, uzun bir gecikme döneminden sonra, aylar ila yıllara yayılan yavaş, ilerleyici bir seyir izleyen, sıklıkla merkezi sinir sistemini tutan ve çoğu durumda hastayı ölüme götüren bir hastalıktır. Yavaş virüs hastalıklarına örnek olarak HIV virüsünün neden olduğu HIV/AIDS, kızamık virüsü enfeksiyonunun nadir bir sonucu olan subakut sklerozan panensefalit ve kemikte Paget hastalığı sayılabilir. paramiksovirüsler, özellikle kızamık virüsü ve insan solunum sinsityal virüsü.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.