Haçlı Seferleri veya Haçlı Akınları, Orta Çağ döneminde Hristiyan Latin Kilisesi tarafından başlatılan, desteklenen ve bazen de yönetilen bir dizi dini savaştı. Bu askeri seferlerin en iyi bilinenleri, 1095 ile 1291 yılları arasında Kudüs ve çevresini Müslüman yönetiminden geri almayı amaçlayan Kutsal Topraklara yapılan seferlerdir. 1099'da Kudüs'ün ele geçirilmesiyle sonuçlanan Birinci Haçlı Seferi'nden başlayarak düzinelerce askeri sefer düzenlendi ve yüzyıllar boyunca Avrupa tarihinin odak noktasını oluşturdu.
Preveze Deniz Muharebesi, 28 Eylül 1538 tarihinde Yunanistan'ın kuzeybatısındaki Preveze'de Osmanlı Donanması ve Papa III. Paulus'ün çabalarıyla bir araya gelen Haçlı donanması arasında gerçekleşen deniz muharebesi. Barbaros Hayreddin Paşa komutasındaki Osmanlı Donanması, Amiral Andrea Doria komutasındaki Haçlı Donanması'nı imha etti. Bu deniz muharebesi sonucunda Akdeniz'de Osmanlı Donanması'na karşı koyabilecek bir donanma kalmadı ve Türk hakimiyeti başlamış oldu.
Sakız Adası, Yunanistan'ın Ege Denizi'nde yer alan bir adasıdır. Ülkenin Kuzey Ege bölgesine bağlı olan ada, Türkiye'den Sakız Boğazı ile ayrılır. Sakız ağaçları ve bu ağaçlardan elde edilen damla sakızı ile ünlüdür. Turistik yerleri arasında Orta Çağ köyleri ve 11. yüzyıldan kalma Nea Moni Manastırı bulunmaktadır.
Nakşa Yunanistan'a bağlı Ege adası. Tavşan Adaları'ndan (Kiklatlar). Antik Kikladik kültürün merkezi.
Niğbolu Muharebesi, 25 Eylül 1396'da Sultan Yıldırım Bayezid liderliğindeki Osmanlı ordusunun Burgonya Dukalığı veliahtı ve asilzadelerinin liderliğini üstlendiği, ayrıca Kutsal Roma-Cermen İmparatorluğu, Fransa, Eflak, Lehistan, Britanya Krallığı, Macaristan, İskoçya Krallığı, Venedik Cumhuriyeti, Ceneviz Cumhuriyeti, St. Jean Şövalyeleri askerlerinden oluşan bir Haçlı ordusuyla, Tuna Nehri üzerinde bulunan Niğbolu Kalesi yakınlarında gerçekleşen ve Osmanlı kuvvetlerinin kesin zaferiyle sonuçlanmış bir muharebedir. Bu muharebe aynı zamanda Avrupa tarihçiliğinde, Niğbolu Haçlı Seferi diye de anılır ve Orta Çağ'ın son büyük haçlı seferi olarak nitelendirilmektedir. Bazı kaynaklarda savaşın tarihi 28 Eylül olarak verilmiştir.
Papa V. Clemens; gerçek adı ile Bertrand de Goth, 5 Haziran 1305) - 20 Nisan 1314 döneminde Roma Katolik Kilisesi'nde papalık yapmıştır.
Yurtsuz John, 1215'te Magna Carta'yı imzalayan İngiltere kralıdır.
I. Friedrich veya Friedrich Barbarossa, 12. yüzyılda yaşamış Alman kralı ve Kutsal Roma Cermen İmparatoru. Almanya Kralı olarak 4 Mart 1152 tarihinde Frankfurt'ta seçildi ve 9 Mart 1152 tarihinde Aachen'da taç giydi. Pavia'da 24 Nisan 1155'te İtalya Kralı ve 18 Haziran 1155'te Roma'da Papa IV. Adrian tarafından imparator olarak taçlandırıldı. İki yıl sonra, Latince: sacrum ("kutsal") terimi ilk kez onun imparatorluğuyla bağlantılı bir belgede yer aldı. Daha sonra 30 Haziran 1178'de Arles'de Burgonya Kralı olarak resmen taç giydi. Yönetmeye çalıştığı kuzey İtalya şehirleri tarafından Barbarossa olarak adlandırıldı: Barbarossa İtalyancada "kızıl sakal" anlamına gelir; Almanca: Kaiser Rotbart olarak bilinirdi ve bu da İngilizcede "İmparator Kızıl Sakal" anlamına gelir. Daha sonraki Almanca kullanımda bile İtalyanca lakabın yaygınlığı, İtalya seferlerinin onun kariyeri için önemini yansıtmaktadır.
Haçlı devletleri, 12. ve 13. yüzyıllarda Orta Doğu ve Anadolu'da Haçlılar tarafından kurulmuş devletlerdir.
III. Andronikos Paleologos (Yunanca: Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος, Bizans imparatoru. 1321'den itibaren rakip imparator olduktan sonra 1328-1341. III. Andronikos, IX. Mihail ile Kilikya Ermeni Krallığı Kralı II. Levon ve Kraliçe Keran çiftinin kızı Rita oğludur.
Papa X. Leo, 9 Mart 1513 - 1 Aralık 1521 döneminde papalık yapmıştır. Kuzeni Giulio di Giuliano de' Medici de sonradan Papa VII. Clemens (1523-34) olarak aynı mevkiye gelmiştir.
II. Friedrich, Hohenstaufen hanedanı, 1212 yılından beri Roma Krallığı üzerinde hak iddia eden İtalyan ve 1215 yılından beri elinde bulunduran karşı çıkılmaz hükümdar. VII. Freidrich Hohenstaufen Swabia unvanıyla Almanya Kralı, I. Federico unvanıyla ve annesinin vârisi olarak Sicilya Kralı ve Burgundy Kralı idi. Onun orijinal unvanı İtalya Sicilya Kralıdır, 1198 yılından ölünceye kadar. 1220 yılında papalık taç giyme töreninden ölünceye kadar II. Friedrich unvanıyla Kutsal Roma İmparatoru'dur. Onun diğer unvanları Kıbrıs Kralı ve evlilik bağı nedeni ve Altıncı Haçlı Seferi bağlantısıyla Kudüs Kralı.
Napolili I. Carlo, Anjulu I. Carlo veya Charles d'Anjou, Fransa kralı VIII. Louis ile Blanche Kastilli'nin en küçük oğlu idi ve sonra Fransa Kralı olacak IX. Louis'in ve Toulouse Kontu II. Alfonso'nun küçük kardeşi idi.
Altıncı Haçlı Seferi, Kudüs'ün geri alınması için 1228 yılında Beşinci Haçlı seferi'nin başarısızlıkla bitmesinden yedi yıl sonra başlatılan Haçlı Seferidir.
Papa III. Honorius, doğum adı Cencio Savelli, 18 Temmuz 1216 - 18 Mart 1227 döneminde Papalık yapmıştır.
Kuzey Haçlı Seferleri veya Baltık Haçlı Seferleri, Kuzey Avrupa, Baltık Denizi, güney ve doğu kıyılarında etrafında yaşayan pagan halklarına karşı Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'na bağlı Alman Saksonya Krallığı; Danimarka Krallığı ve İsveç Krallığı Katolik Hristiyan kralları ve Livonyalı Kılıç Kardeşleri ve Töton Şövalyeleri askeri tarikatları ve onların müttefikleri tarafından yürütülen haçlı seferleridir.
IV. Sixtus, gerçek adıyla Francesco della Rovere, 9 Ağustos 1471 - 12 Ağustos 1484 arasında papa olarak görev almış bir din adamıdır.
İzmir Haçlı Seferi 1343–1351 yılları arası Papa VI. Clemens tarafından İzmir şehrini elinde bulunduran Aydınoğulları beyliğine karşı düzenlenen iki büyük Haçlı seferidir. Bizans imparatoru III. Andronikos’un ölümünden (1341) sonraki devirde Umur Bey idaresindeki Aydınoğulları, Türk beyliklerinin en güçlülerinden biri olmuştu. Eğriboz, Mora, Girit, Rodos ve bütün Trakya sahilleri Umur Bey’den çekinmekteydi. Umur Bey'in Bizans'a yardım için Rumeliye geçtiği sırada Latinler Papaya başvurarak bir Haçlı seferi düzenlenmesini istediler. Bu seferin nedeni ticariydi. Umur Bey ticari anlaşmaları bozarak gümrük vergisini yükseltmiş, hububat ihracını azaltmıştı. Seferin diğer sebebi de Bizans imparatoriçesi Anna'nın Katolik ve Ortodoks kiliselerinin birleşeceğini vadetmesiydi.
Philippe de Mézières askerlikle başladığı meslek hayatına şövalye, şansölye, kral danışmanı, öğretmen, arabulucu, yazar ve Haçlı seferleri konusunda bir ideolog olarak devam etmiştir. Hizmetinde olduğu Macar Kralı Karoly Robert'in oğlu Calabria Dükü Andrew'in öldürülmesinden sonra 1346'da Aydınoğulları'na karşı düzenlenen, İzmir (Smyrna) Haçlı Seferi'ne katılmış ve bu saldırıda aldığı görevden dolayı şövalye nişanı almıştır. Bir yıl sonra Kudüs'e hac yapmak için geçmiştir. Bu seyahat onun hayatının dönüm noktasıdır. 1347'de Müslümanların hâkimiyetindeki Kudüs'ü gören Mézières, ileride buraların ele geçirilmesi için kitaplar yazacaktır. Kudüs dönüşü Kıbrıs'a uğrayan Mézières'in ilgisi bundan sonra adaya yönelmiştir. Buradayken ileri de Kıbrıs Kralı olacak olan genç Peter ile tanışan Mézières, onun isteği ile 1348-49 tarihinde, yapılacak bir Haçlı seferine destek aramak için batıya seyahat etmiştir. Papa VI. Clement ve Normandiya Dükü'nden yardım istese de bu konuda başarılı olmamıştır. 1359'da I. Peter, Kıbrıs Kralı olduğunda yeniden Kıbrıs'a dönmüştür. Kral da onu 1360 yılında şansölye yapmıştır. Burada Mézières, Papalık elçisi ve 1364 yılında İstanbul Latin Patriği olacak olan Karmelit keşişi Peter Thomas ile yakın bir dostluk kurmuştur. Mézières, sonraları Peter Thomas'ın biyografisini de yazmıştır. I. Peter'in yeni bir haçlı seferi için 1362 ve 1365 yılları arasında yaptığı Avrupa seyahatinde Peter Thomas ile birlikte onun yanında yer almıştır. 1340'lardaki seyahatine nazaran bu sefer ki Avrupa seyahatinden kazançlı dönmüşlerdir. Papa V. Urban batı krallarına bir mektup göndererek aralarındaki husumetlere son vermelerini ve yapılacak olan Haçlı seferini desteklemelerini istemiştir. Ayrıca V. Urban 1363'te Haçlı seferi için resmi bir çağrı da yayınlamıştır. Aldıkları desteğin akabinde Mézières 1365'te I. Peter ile birlikte İskenderiye seferine de katılmıştır. Ancak sonuçtan memnun kalmamış, umduğunu bulamamıştır. Mézières, İskenderiye'nin fethini ve yöneticiliğinin kendisine verilmesini beklerken, kent Hristiyanların yağmasından sonra I. Peter ve adamları tarafından terk edilmiştir. Bunu takiben destek bulmak için yeniden bir Avrupa seyahati düzenlemiştir fakat bu sefer Kıbrıs'ın da tehlikede olmasına rağmen destek toplayamamıştır. 1366'da yakın dostu Peter Thomas ölmüştür. 1369'da ise en büyük destekçilerinden olan Kıbrıs Kralı I. Peter uykusunda kendi adamları tarafından öldürülmüştür. Bu olaylar onun aktif görev aldığı Haçlı seferlerinden uzaklaşmasına neden olmuştur. 1370'lerde Fransa Kralı V. Charles'ın ölümüne değin çeşitli diplomatik görevler almıştır. Ayrıca VI. Charles'ın eğiticisi olarak görev yapmıştır. V. Charles'ın 1380'de ölümüyle pozisyonunu kaybetmiş ve ölümüne kadar yaşayacağı Paris'teki Celestine Manastırına çekilmiştir. Bu dönemde kutsal toprakların kurtarılması maksadıyla eserler üretmiştir. Nicolae Jorga tarafından Philippe de Mezieres'in bir biyografisi yazılmıştır.
IV. Urbanus, doğum ismiyle Jacques Pantaléon, 29 Ağustos 1264'ten ölümüne kadar Katolik Kilisesinin papası ve Papalık Devleti'nin başıydı. Kendisi bir kardinal değildi, o zamana kadar kardinal olmadan papa olan sadece birkaç papa bulunmaktaydı.
