İçeriğe atla

Martinizm

Martinizm, 18. yüzyıl Fransası'nda Louis-Claude de Saint-Martin tarafından başlatılan mistik bir harekettir. Saint-Martin, Martinez de Pasqually'nin ölümünden sonra kendisinin "ikinci üstadım" dediği Jacob Boehme'nin yazılarını keşfetmiştir. Kurduğu Dostlar Cemiyeti'ne (Intimate Society/Society of Friends) bazı önemli kişileri dahil etmiştir.

1803'te Saint Martin'in ölümünden sonra kendisinin öğretileri küçük topluluklar tarafından sürdürülüp yaygınlaştırılmıştır. 1888 yılında topluluğa katılan Augustin Chaboseau ve meşhur Okültist Papus (Gérard Encausse) tüm Martinistleri bir araya getirmeye karar vermişler ve bu amaçla Ordre Martiniste[1] mistik okulunu kurmuşlardır. Hareket büyük bir başarı göstermiş ve 1891'de Fransız Meclisi'nin 21 üyesi bu harekete katılmıştır. Papus bu konsülün ilk başkanı ve tarikatın büyük üstadı seçilmiştir. Onun çabaları altında teşkilat genişlemiş ve 1900'lerde pek çok ülkede yüzlerce üye sayısına ulaşmış hatta Rus Çarı II. Nikolay 1905'te Papus'u davet edip devrimciler karşısında yaşadığı güçlüklerle ilgili kendisinin önerilerini almak istemiştir.

Böhme'nin idealize edilmiş bir portresi: Theosophia Revelata (1730).

I. Dünya Savaşı'nda Papus doktor olarak görev yaparken ölmüş, savaştan sonra da kalan üyeleri çeşitli alanlara dağılmışlardır. Karl Wilhelm Naundorff'un Fransız Krallığı iddialarını destekleyen bir grup Fransız Martinist, Ordre Martiniste et Synarchique (OMS)[2] hareketini kurmuştur.

Martinist Felsefe

Louis-Claude de Saint-Martin, Bilinmeyen Filozof olarak bilinir.

Martinist Felsefe Martinez de Pasqually'nin "Treatise on the Reintegration of Beings" adlı eseri ve öğrencileri Louis-Claude de Saint-Martin ve Jean-Baptiste Willermoz'un yazıları üzerine kurulmuştur. Öğretileri daha çok Hristiyan Mistisizmi, Musevi Mistisizmi ve Kabala ağırlıklıdır.

Martinizm, Hristiyan ezoterizmini ve mistisizmini kullanarak "İnsanın Düşüşü" üzerine odaklanan ve onun orijinal yaratılış halinden ve İlahi Kaynağıyla olan birlikteliğinden, bu İlahi Kaynakla "yeniden bütünleşmesini" sağlamak için çalışan felsefi bir disiplindir.

Martinizm Geleneği

Martinist sistem üç derecelidir. Gelenek, 1765'te Fransa'da Martinez de Pasqually tarafından kurulan derece sistemi ile başladı, daha sonra çırakları Louis Claude de Saint-Martin ve Jean-Baptiste Willermoz tarafından iki farklı biçimde devam etti.[3] Bu geleneklerin üç temel aktarımı şunlardır:

Seçilmiş Coen'ler

Arabuluculuk, dua ve içsel değişimleri veya ruhsal simyayı etkileme yoluyla yeniden bütünleşmeye odaklanır. İlginçtir ki Aziz Martin yaşadığı dönemde bu disiplini bir tarikat olarak değil, daha ziyade bu öğretilerin sunulduğu ve tartışıldığı çalışma grupları olarak yapılandırmıştır. Seçilmiş Coen'lerin yanı sıra Jakob Böhme'nin yazıları da Aziz Martin'i ve öğretilerini büyük ölçüde etkilemiştir. Bu geleneğin yapılandırılmış bir tarikat olarak resmileşmesi, Gerard Encausse ve Augustin Chaboseau'nun çabaları sonucunda 19. Yüzyılın sonlarına kadar Paris'te gerçekleşmemiştir.[3]

Kalbin Martinist Yolu

de Pasqually tarafından oluşturulan ve dualar, büyülü yakarışlar ve diğer teurjik işlemler de dahil olmak üzere teurjik çalışmalar yoluyla ulaşmaya odaklanan ritüelleri barındırır.[3]

C.B.C.S.

"Kutsal Şehrin Merhametli Şövalyeleri"

Pasqually'nin 1778'de vefatından sonra Willermoz, Mason "Sıkı Gözetim" ayinlerini "Düzeltilmiş İskoç Ayini" veya "RER" olarak yeniden düzenledi. Bu tarikat, Tapınak Şövalyelerinin Sıkı Gözetim temasını yansıtırken, cerrahi operasyonlar olmaksızın Seçilmiş Coen'lerin felsefi amaçlarına odaklanan dereceleri sürdürdü.[3]

Kaynakça

  1. ^ https://www.ordre-martiniste.org/en/accueil-english-2/ 8 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ "Le Martinisme à L'Époque Moderne". www.martiniste.org/. 11 Şubat 2023. 17 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ a b c d "Arşivlenmiş kopya". 5 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2023. 

Bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mistisizm</span> Felsefi görüş

Mistisizm, halk arasında Tanrı ya da Mutlak ile bir olmak olarak bilinir, ancak dini ya da manevi bir anlam verilen her türlü vecdi ya da değişmiş bilinç durumunu ifade edebilir. Gizemcilik ya da mistisizm, dinsel esrimelerle ilgili ülkülemlerin, erdemlerin, ayinlerin ve efsanelerin uygulanmasının birlikte yapıldığı fikir akımı. Mistisizmin anlamı önemli ölçüde daraltılmıştır: Aynı zamanda nihai veya gizli gerçeklerdeki içgörüye, çeşitli uygulamalar ve deneyimlerle desteklenen insan dönüşümüne de atıfta bulunabilir.

<span class="mw-page-title-main">İlluminati</span> dünya yönetimini ve geleceğini şekillendirdiği iddia edilen gizli topluluk

İlluminati, hem gerçek hem de hayali çeşitli gruplara verilen bir isimdir. Tarihsel olarak, bu isim genellikle 1 Mayıs 1776'da bugün Almanya'nın bir parçası olan Bavyera'da kurulan Aydınlanma dönemi gizli topluluğu Bavyera İlluminatisi'ne atıfta bulunur. Cemiyetin belirtilen amaçları, batıl inançlara, gericiliğe, kamu yaşamı üzerindeki dini etkiye ve devlet gücünün kötüye kullanılmasına karşı çıkmaktı. İlluminati, Masonluk ve diğer gizli cemiyetlerle birlikte, 1784, 1785, 1787 ve 1790 yıllarında Katolik Kilisesi'nin teşvikiyle Bavyera Elektörü Charles Theodore tarafından fermanla yasaklandı. Sonraki yıllarda grup, İlluminati'nin yeraltında faaliyet göstermeye devam ettiğini ve Fransız Devrimi'nden sorumlu olduğunu iddia eden muhafazakâr ve dindar eleştirmenler tarafından genellikle kötülendi.

<span class="mw-page-title-main">Tibet Budizmi</span> Budizmin Vajrayana kolundan Budist inanış

Tibet Budizmi. Tibet, Moğolistan ve Bhutan başlıca olmak üzere Nepal, Hindistan, Çin, Rusya ve bazı Orta Asya Türklerinde takip edilen Budizm koludur. Kimi yerlerde Lamacılık olarak da adlandırılmaktadır. Tibetçe Lama den doğan bu kelime, aynı zamanda bir unvan olarak da kullanılmaktadır. Budizmin Vajrayana koluna aittir.

İçrekçilik, batınilik ya da ezoterizm, bir konudaki derin bilgilerin ve sırların ehil olmayanlardan gizlenerek, bir üstat tarafından sadece ehil olanlara inisiyasyon yoluyla öğretilmesidir. Ezoterizm bir din veya bir inanç sistemi değildir. Çoğunlukla ezoterik (içrek) yani ezoterizm ile ilgili veya ezoterizme dair şeklinde kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Zen</span> aydınlanmacı bir yaşam felsefesi

Zen, kökeni Hindistan'daki Dhyana (ध्यान) okuluna kadar uzanan bir Mahāyāna Budist okulunun Japoncadaki ismidir. Hindistan'dan Çin'e geçen okul, burada Ch'an (禪) olarak ismini duyurmuştur. Tang Hanedanlığı döneminde Çin'de belli başlı Budist okullar arasına giren Ch'an, Çin'den Kore, Vietnam ve Japonya'ya yayılmıştır. 20. yüzyılda Batı'da tanınmaya başlanan bu okul, İngilizce ve diğer Batı dillerine Zen ya da Zen Budizm ismiyle girmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Metz</span> Fransada komün

Metz, Fransa'nın Lorraine bölgesinin ve Moselle département'ının merkezi, Moselle ve Seille'in kıyısında.

<span class="mw-page-title-main">Claude Chappe</span> Fransız mucit (1763 – 1805)

Claude Chappe, Optik telgrafın mucidi Fransız bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Mevlüt Erdinç</span> Türk futbolcu

Mevlüt Erdinç, Santrafor mevkiinde oynamış Türk eski millî futbolcudur.

Theravada ; kelime anlamı olarak, "Yaşlıların öğretisi" ya da "Eski öğreti") günümüze ulaşan en eski Budist okuldur. Kökeni, Buda’nın ilk mensubu olan keşişler (rahipler) topluluğuna dayanmaktadır. Mahayana (büyük taşıt) geleneğinden gelen Budistler tarafından küçük taşıt olarak da adlandırılır. Göreceli olarak daha tutucu ve genel olarak erken dönem Budizmine en yakınıdır. Yüzyıllardan beri Sri Lanka ve güneydoğu Asya'nın en yaygın dinidir. Aynı zamanda güneybatı Çin, Vietnam, Bangladeş, Malezya, Filipinler ve Endonezya'da kimi etnik gruplar tarafından izlenmektedir; Singapur ve Avustralya'da da gittikçe popülerlik kazanmaktadır. Günümüzde dünya çapında Theravada Budistlerin sayısı 100 milyonun üzerindedir. Ayrıca son yıllarda Theravada, Batı'da ve Hindistan'da da kök salmaya başlamıştır.

Ekberilik, Muhyiddin İbn Arabi'nin temel kavramlarını geliştirdiği sufi metafiziğinin Vahdet-i Vücud denilen meşrep veya okuluna bağlı olan sufileri tanımlamakta kullanılan bir terim.

<span class="mw-page-title-main">Claude Gensac</span> Fransız oyuncu (1927 – 2016)

Claude Gensac, Fransız tiyatro, sinema ve dizi oyuncusudur.

<span class="mw-page-title-main">Schengen Kalesi</span>

Schengen Kalesi, Lüksemburg'un güney-doğusunda, Fransa ve Almanya sınırlarına yakın Schengen köyünde yer alan bir kaledir. Kale 1390'dan kalmadır, ancak 19. yüzyılda neredeyse tamamen yeniden inşa edilmiş, 2016'da Regus'a satılana kadar bir otel ve konferans merkezi olarak hizmet vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Claude Carrière</span> Fransız yazar (1931 – 2021)

Jean-Claude Carrière, Fransız romancı, senarist ve oyuncudur. Heureux Anniversaire (1963) filminin senaryosunu yazarak en iyi kısa film dalında Akademi Ödülü almış ve 2014 yılında kendisine Akademi Onur Ödülü verilmiştir. Burjuvazinin Gizli Çekiciliği (1972), Arzunun O Belirsiz Nesnesi (1977) ve Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği (1988) filmlerindeki çalışmalarıyla üç kez daha Akademi Ödülü'ne aday gösterilmiştir. Ayrıca Le Retour de Martin Guerre (1983) filmiyle En İyi Özgün Senaryo dalında César Ödülü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Louis Claude de Saint-Martin</span> Fransız filozof (1743 – 1803)

Louis Claude de Saint-Martin Fransız bir filozoftur. Mistik ve insan aklının evriminde etkili olmuş ve Martinist Düzen'in kuruluşuna ilham kaynağı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Claude Bernard</span> Fransız fizyolog (1813-1878)

Claude Bernard, Fransız fizyologdur. Harvard Üniversitesi'nden tarihçi I. Bernard Cohen, Bernard'ı "tüm bilim adamlarının en büyüklerinden biri" olarak nitelendirdi. İç ortam terimini ve bununla ilişkili homeostaz kavramını ortaya çıkardı.

<span class="mw-page-title-main">Adolphe Marbot</span> Fransız general (1781 – 1844)

Antoine Adolphe Marcelin Marbot veya Adolphe Marbot, Fransız general.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Canseliet</span> Fransız yazar (1899 – 1982)

Eugène Léon Canseliet, Fransız yazar ve simyacıdır. Fulcanelli olarak bilinen gizemli simyacının öğrencisiydi. Ustasının kitaplarına önsöz yazmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Saint-Gervais-Saint-Protais Kilisesi</span>

Saint-Gervais-Saint-Protais Kilisesi, Paris'in 4. bölgesinde, Belediye Binası'nın doğusunda, Marais semtindeki Place Saint-Gervais'de bulunan bir Roma Katolik bölge kilisesidir. Mevcut kilise, daha önceki iki kilisenin yerine 1494 ile 1657 yılları arasında inşa edilmiştir; en son tamamlanan cephe, Fransız barok üslubunun Paris'teki ilk örneğiydi. Kilisenin orgcuları arasında Barok döneminin en ünlü besteci ve müzisyenlerinden ikisi olan Louis Couperin ve yeğeni François Couperin; kullandıkları org bugün hala görülebilmektedir. Kilise, Orta Çağ oymalı koro tezgahlarının, 16. yüzyıldan kalma vitrayların, 17. yüzyıl heykellerinin ve Sylvie Gaudin ve Claude Courageux'un modern vitraylarının dikkat çekici örneklerini içerir. Saint-Gervais, Kudüs Manastır Kardeşliklerinin merkezi haline geldiği 1975 yılına kadar bir bölge kilisesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Hospitalier Şövalyeleri büyük ustaları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Hospitalier Şövalyeleri'nin, 1798'den sonra Malta Egemen Askeri Düzeni olarak devamı da dahil olmak üzere, büyük ustalarının bir listesidir. Aynı zamanda, boş pozisyonlar sırasında tanınmayan "anti-büyük üstatlar" ve vekilleri veya kahyaları da içerir.

<span class="mw-page-title-main">Roger de Moulins</span>

Roger de Moulins, 1177'den 1187'deki ölümüne kadar Hospitalier Şövalyeleri'nin sekizinci Büyük Üstadıdır. Suriyeli Jobert'in yerini almıştır. Onun halefleri, 1190'da Nablus'un kalıcı Büyük Üstadı Garnier seçilmeden önce, iki geçici usta William Borrel ve ardından Armengol de Aspa idi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.