İçeriğe atla

Martin Guerre

Martin Guerre'in hikâyesi, Hubert Goltzius tarafından 1565 yılında yayımlanmıştır. Eser günümüzde Brugge Halk Kütüphanesi'nde korunmaktadır.

Martin Guerre, 16. yüzyılda yaşamış bir Fransız köylüsüydü. Meşhur bir sahtekârlık vakasının merkezinde yer almıştır. Martin Guerre karısını, çocuğunu ve köyünü terk ettikten birkaç yıl sonra, Martin olduğunu iddia eden bir adam ortaya çıktı. Üç yıl boyunca Guerre'in karısı ve oğluyla birlikte yaşadı.

Sahte Martin Guerre'in sonunda kimlik hırsızlığı yaptığından şüphelenildi. Yargılandı ve Arnaud du Tilh adında bir adam olduğu anlaşılarak idam edildi. Gerçek Martin Guerre ise duruşma sırasında köyüne geri dönmüştü. Vaka bugüne kadar incelenmeye ve dramatize edilmeye devam etmektedir.

Tarihsel anlatım

Eşinden ayrılmadan önceki hayatı

Martin Daguerre 1524 civarında Bask'ın Hendaye kasabasında doğdu. Ailesi 1527 yılında güneybatı Fransa'nın Pireneler bölgesindeki Artigat köyüne taşındı. İsimlerini Guerre olarak değiştirdiler. Martin yaklaşık on dört yaşındayken, varlıklı bir ailenin kızı olan Bertrande de Rols ile evlendi. Bu evlilik bir oğulları doğana kadar sekiz yıl boyunca çocuksuz devam etti.[1]

Babasından tahıl çalmakla suçlanan Martin, 1548 yılında aniden ortadan kayboldu. Kilise yasaları terk edilen karısının yeniden evlenmesine izin vermedi.

Martin Guerre'in sözde dönüşü

1556 yazında,[2] Artigat'a gideli çok olan Martin Guerre olduğunu iddia eden bir adam geldi. Benzer görünüşü ve Guerre'in hayatı hakkındaki detaylı bilgisi sayesinde köylülerin çoğunu ikna etti. Martin Guerre'in amcası, dört kız kardeşi ve karısı Bertrande, şüpheleri devam etse de adamın iddia ettiği gibi Guerre olduğuna inandılar.

Martin Guerre olarak geri dönen adam üç yıl boyunca Bertrande ve oğluyla birlikte yaşadı; birlikte iki çocukları oldu ve bir kızları hayatta kaldı. Sahte Guerre, gerçek Guerre'in ölmüş olan babasının mirasını talep etti. Martin Guerre'in uzun yokluğu sırasında Bertrande'ın dul annesiyle evlenen Guerre'in amcası Pierre Guerre'ye mirasın bir kısmı için dava açtığında, Pierre şüphelenmeye başladı. Pierre ve karısı, Bertrande'ı geri dönen kişinin bir sahtekâr olduğuna ikna etmeye çalıştılar. Artigat'tan geçen bir asker, gerçek Martin'in İtalya'da devam eden savaşta bir bacağını kaybettiğini söyleyerek adamın bir sahtekâr olduğunu iddia etti. Pierre ve damatları sahte Guerre'e sopayla saldırdı, ancak Bertrande araya girdi.

1559'da köylüler adamı kundakçılıkla ve gerçek Martin Guerre'i taklit etmekle suçladılar. Bertrande'ın adamı desteklemesiyle 1560 yılında beraat etti.

Rieux'da yargılama

Duruşma yargıcı Jean de Coras tarafından 1560 yılında kaleme alınan ve 1565 yılında Lyon'da basılan Unutulmaz Tutuklama adlı eserin giriş sayfası.

Bu arada Pierre Guerre etrafta adamı soruşturuyor ve sahtekârın kimliğini ortaya çıkardığına inanıyordu. "Pansette" lakaplı Arnaud du Tilh, Sajas bölgesindeki Tilh köyünde yaşayan kötü şöhretli bir adamdı. Pierre, Bertrande'ın adına hareket ettiğini iddia ederek adama karşı yeni bir dava başlattı (sadece haksızlığa uğrayan eş dava açabilirdi). Pierre ve karısı, Bertrande'ın annesi, Bertrande'a suçlamayı desteklemesi için baskı yaptılar. Bertrande da sonunda bunu kabul etti.

Dava 1560 yılında Rieux'da görüldü. Bertrande ilk başta adamın kocası olduğuna dürüstçe inandığını, ancak o zamandan beri onun bir sahtekâr olduğunu anladığını ifade etti. Hem Bertrande hem de sanık, 1548 öncesindeki mahrem hayatlarına dair birbirlerinden bağımsız olarak aynı hikayeyi anlattılar.

Martin olduğunu iddia eden adam daha sonra Bertrande'ye meydan okudu: eğer kocası olmadığına yemin ederse, idam edilmeyi memnuniyetle kabul edecekti. Ancak Bertrande sessiz kaldı. 150'den fazla tanığın dinlenmesinin ardından, birçoğu Martin Guerre'i tanıdıklarını (dört kız kardeşi de dahil olmak üzere), birçoğu Arnaud du Tilh'in kimliğine tanıklık ettiklerini ve diğerleri de taraf tutmayı reddettiklerini ifade ettikten sonra, sanık suçlu bulundu ve kafası kesilerek idama mahkûm edildi.

Martin Guerre'in temyizi ve yeniden ortaya çıkması

İdama mahkûm edilen adam hemen Toulouse temyiz mahkemesine başvurdu. Yetkililer Bertrande ve Pierre'i yalan yere suçlama ve Pierre'i yalancı şahitliğe teşvik suçlamasıyla tutukladılar. Sahte Martin davasını etkili bir şekilde savundu. Toulouse'daki yargıçlar da onun anlattıklarına inanma eğilimindeydi. Onlara göre Bertrande'a açgözlü Pierre Guerre tarafından yalancı şahitlik yapması için baskı yapılmıştı. Sanık geçmişi hakkında detaylı bir sorgulamaya tabi tutuldu. İfadeleri iki kez kontrol edildi ve hiçbir çelişkiye rastlanmadı.

Daha sonra dramatik bir şekilde duruşma sırasında Toulouse'da tahta bacaklı bir adam ortaya çıktı ve gerçek Martin Guerre olduğunu iddia etti. Evli çiftin geçmişi sorulduğunda, adam bazı ayrıntıları unutmuş ve sorulara sözde sahtekar kadar iyi cevap verememişti. Ancak iki adam da Guerre ailesine gösterildiğinde dava kapandı. Pierre, Bertrande ve Martin'in dört kız kardeşi, yeni gelen adamın gerçek Martin Guerre olduğu konusunda hemfikirdi.

Masum olduğunu savunan sahtekâr adam, zina ve dolandırıcılıktan suçlu bulunarak idama mahkûm edildi. 12 Eylül 1560'ta halka açık olarak yapılan infaza Michel de Montaigne de katıldı. Daha sonra mahkûm itirafta bulundu. İki adamın kendisini Guerre ile karıştırması üzerine Guerre'in hayatını öğrendiğini ve ardından Guerre'in yerini almaya karar verdiğini, iki suç ortağının da detaylar konusunda kendisine yardımcı olduğunu açıkladı. Bertrande da dahil olmak üzere herkesten onları kandırdığı için özür diledi. Adam dört gün sonra Martin Guerre'in Artigat'taki evinin önünde asıldı.

Martin'in yokluğundaki hayatı

Gerçek Martin Guerre, Artigat'tan uzun süre ayrı kaldığı dönemde İspanya'ya gidip burada bir kardinalin milis kuvvetlerinde, daha sonra ise Pedro de Mendoza'nın ordusunda görev yaptı. İspanyol ordusunun bir parçası olarak Flandre'ye gönderildi. 1557'de yapılan St. Quentin Muhaberesi'nde yaralandı ve bacağı kesildi.[1]

Guerre, karısı ve ailesinin yanına dönmeden önce yıllarca bir manastırda yaşadı. Duruşma sırasında geri dönmesinin nedeni bilinmemektedir. Başlangıçta, karısının özürlerini reddetmiş ve başka bir erkekle birlikte olmaktan daha iyisini yapması gerektiğini söylemiştir.

Çağdaş açıklamalar ve yorumlar

Davanın iki çağdaş anlatısı yazılmıştır: Guillaume Le Sueur tarafından yazılan Takdire Şayan Tarih ve Toulouse'daki duruşma yargıçlarından biri olan Jean de Coras tarafından yazılan ve daha iyi bilinen Unutulmaz Tutuklama.

1983 yılında Princeton Üniversitesi tarih profesörü Natalie Zemon Davis, The Return of Martin Guerre (Martin Guerre'in Dönüşü) adlı kitabında bu vakayı detaylı bir şekilde incelemiştir. Bertrande'ın o toplumda bir kocaya ihtiyacı olduğu ve sahtekar tarafından iyi muamele gördüğü için dolandırıcılığı sessizce ya da açıkça kabul ettiğini ileri sürmüştür. Davis bu teoriye kanıt olarak, bir kadının bir yabancıyı kocası sanmasının imkânsızlığını, Bertrande'ın duruşmaya kadar (ve hatta kısmen duruşma sırasında) Arnaud'u desteklemesini ve muhtemelen önceden hazırlanmış ortak samimiyet hikâyelerini göstermiştir.

Tarihçi Robert Finlay, Davis'in vardığı sonuçları eleştirmiş ve Bertrande'ın kocasının uzun süre ortadan kaybolmasının ardından (mahkeme yargıçları da dahil olmak üzere çağdaşlarının çoğunun inandığı gibi) kandırıldığını savunmuştur. Davis'in kendi seçimlerini yapan bağımsız bir kadına dair modern bir toplumsal modeli tarihsel anlatının üzerine yerleştirmeye çalıştığını düşünmektedir. Bertrande'ın kendi suç ortağını dolandırıcılıkla suçlamasının mümkün olmadığına, zira zina ya da yanlış suçlama suçlamalarına karşı kendini savunmak zorunda kalacağına işaret etmektedir.[3]

Natalie Zemon Davis, Haziran 1988'de The American Historical Review dergisinin aynı sayısında Finlay'in argümanlarına "On the Lame" başlıklı bir cevap yayınlamıştır.[4]

Edebiyat ve popüler kültürde

Bu sıra dışı hikâye birçok yazılı ve görsel esere konu olmuştur:

  • Alexandre Dumas, Les Deux Diane adlı romanında ve çok ciltli Ünlü Suçlar (1841) adlı eserinde olayın kurgusal bir anlatımına yer vermiştir.
  • Janet Lewis'in tarihi romanı The Wife of Martin Guerre (1941) Bertrande'ı ve onun eylemlerinin nedenlerini incelemektedir.
  • Philip K. Dick'in 1955 tarihli kısa öyküsü "Human Is", bir görevden iyi yönde değişmiş olarak dönen soğuk ve tacizci bir adamın karısının yaşadığı ikilemi anlatır. Hikâye, 2017 yapımı Electric Dreams adlı TV dizisinde dramatize edilmiştir. Dizide uzaylı sahtekarı olarak yargılanan adam, karısının tanıklığıyla kurtulur.
  • The Wife of Martin Guerre (1956), Amerikalı besteci William Bergsma'nın Janet Lewis'in librettosunu yazdığı bir opera eseridir.
  • Daniel Vigne'nin yönettiği ve başrollerini Gérard Depardieu ve Nathalie Baye'nin paylaştığı 1982 yapımı Le Retour de Martin Guerre (Martin Guerre'in Dönüşü) adlı film tarihi anlatılara dayanmaktadır. Senaryoya, Bertrande'ın nedenlerini de içeren kurgusal bir son eklendi. Tarihçi Natalie Zemon Davis film için danışman olarak görev yaptı.
  • The True Story of Martin Guerre, Guy Meredith'in Jean de Coras'ın duruşma notlarından uyarladığı, ilk kez Haziran 1992'de yayınlanan ve Sean Bean'in hem Martin Guerre hem de sahtekar rolünde ve Lesley Dunlop'un Bertrande rolünde oynadığı iki bölümlük bir BBC Radio 4 dramasıdır.[5] Drama ayrıca Depardieu'nun filminde olduğu gibi Bertrande'ın aynı kurgulanmış motiflerini kullanır. Drama 2016, 2018, 2020, 2022 ve 2023 yıllarında BBC Radio 4 Extra'da yeniden yayınlanmıştır.
  • Sommersby (1993), başrollerini Jodie Foster ve Richard Gere'in paylaştığı bir Hollywood uyarlamasıydı. Film, Amerikan İç Savaşı sırasında ve sonrasında Amerika Birleşik Devletleri'nde yaşanan olayları konu almaktadır.
  • The House of Martin Guerre (1993) adlı müzikal bu vakaya dayanmaktadır ve ilk olarak Toronto'da sahnelenmiştir.
  • Claude-Michel Schönberg ve Alain Boublil tarafından yazılan Martin Guerre (1996) müzikalinin prömiyeri Londra'da Prens Edward Tiyatrosu'nda yapıldı. Hikaye, Fransız hükûmetinin Huguenotlara karşı yürüttüğü zulüm döneminde ve Aziz Bartalmay Yortusu Kıyımı sırasında geçiyordu. Sonu tarihsel anlatıdan farklıydı.
  • Wiedersehen mit einem Fremden ("Yabancının Dönüşü"), Niki Stein tarafından yönetilen 2010 yapımı Alman TV filmi, II. Dünya Savaşı sonrasında Kara Orman'daki bir köyde geçiyor. Filmin sonu tarihi olaylardan farklıdır.[6]
  • Laura Harrington ve Roger Ames tarafından yazılan Martin Guerre adlı bir başka müzikalin prömiyeri 1993 yılında Hartford Stage'de yapılmış, Mark Lamos tarafından yönetilmiş ve Judy Kuhn tarafından oynanmıştır. O yıl Connecticut "En İyi Oyun" ödülünü kazandı ve 1994'e kadar kapalı gişe oynadı.
  • Simpsonlar’ın 9. sezon bölümü "The Principal and the Pauper", gerçek Skinner'ın Springfield'a dönmesinin ardından Müdür Seymour Skinner'ın sahtekar olduğunun ortaya çıkmasıyla, vakaya benzerliğiyle dikkat çekmektedir. Ancak, bölümün yazarı Ken Keeler, "Bu bölüm - insanların sekiz yıldır söylediklerinin aksine - Martin Guerre'in hikayesine dayanmıyor ya da onun bir kopyası değil" ve "Gerçeklerin örüntüsü açıkça Tichborne davasının hikayesidir, Martin Guerre'in değil" açıklamasını yaptı.
  • Doğu Timor'da çekilen ilk uzun metrajlı film olan A Guerra da Beatriz (2013), Martin Guerre'in konusunu yeniden ele aldı.[7]
  • Martin Guerre'den İngiliz sitcom'u Back’in (2017) pilot bölümünde bahsedilmektedir.

Kaynakça

  1. ^ a b Davis, Natalie Zemon (1983). The Return of Martin Guerre. Paperback. Cambridge: Harvard University Press. ISBN 0-674-76691-1. 
  2. ^ Oliver Edward Morphet, The Return of Martin Guerre (Cambridge: Harvard University Press, 1983)
  3. ^ Finlay, Robert (June 1988). "The Refashioning of Martin Guerre". The American Historical Review. 93 (3). ss. 553-571. doi:10.2307/1868102. JSTOR 1868102. 
  4. ^ Davis, Natalie Zemon (Haziran 1988). "On the Lame". American Historical Review. 93 (3). ss. 572-603. doi:10.2307/1868103. JSTOR 1868103. 
  5. ^ "Radio Times 1923–2009". BBC Genome BETA. BBC. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2016. 
  6. ^ Online, TV Spielfilm. "Wiedersehen mit einem Fremden - Filmkritik - Film - TV SPIELFILM". TV Spielfilm Online. 
  7. ^ "Beatriz's War Review". SBS Movies. 29 Ekim 2013. 17 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2024. 

Dış bağlantılar

  • Proces de Martin Guerre par Le Sueur, (in French) Histoire admirable d'un faux et supposé mary, advenue en Languedoc, l'an 1560; par Guillaume Le Sueur, 1561. Réédition annotée dans les "Variétés historiques et littéraires," Tome 8, 1858.
  • Arrest Memorable by Jean de Coras, Jeannette K Ringold tarafından ana metnin çevirisi.
  • Martin Guerre, Ünlü Suçlar serisinin bir parçası olarak Alexandre Dumas tarafından kurgulanmıştır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Dört Oda</i>

Dört Oda, dört ayrı yönetmenin bir araya gelerek oluşturduğu, 1995 yapımı fars-komedi türünde bir filmdir.

<span class="mw-page-title-main">Anne Boleyn</span> İngiltere Kralı VIII. Henrynin ikinci eşi

Anne Boleyn, İngiltere kraliçesi, VIII. Henry'nin ikinci karısı ve I. Elizabeth'in annesidir.

<i>İdam Sehpası</i> (film) 1958 yapımı Fransız dram ve gerilim filmi

İdam Sehpası 1958 Fransa yapımı dramatik gerilim filmidir. Özgün adı Ascenseur pour l'échafaud olan bu modern kara filmin uluslararası ismi Elevator to the Gallows dur. Sinemalarda "İdam Sehpası" adıyla vizyona giren film, yıllar sonra TRT televizyonunda Ölüm Asansörü adıyla yayına verilmişti.

<span class="mw-page-title-main">Natalie Wood</span> Amerikalı sinema oyuncusu (1938 – 1981)

Natalie Wood,, , üç Akademi Ödülü adaylığı bulunan Amerikalı sinema oyuncusudur.

<span class="mw-page-title-main">I. Mary (İskoçya kraliçesi)</span> İskoçya Kraliçesi ve Fransa Konsort Kraliçesi

I. Mary, Mary Stuart veya İskoç kraliçesi Mary olarak da bilinir, 14 Aralık 1542'den 1567'de zorla tahttan indirilene kadar İskoçya kraliçesi idi.

<i>Yanlışlıklar Komedisi</i>

Yanlışlıklar Komedisi ünlü İngiliz yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış bir komedi oyunudur. Bu oyun Shakespeare'in oyun yazarlığı kariyerinin başlangıçında hazırlandığı oyunlardan birisi olup 1589 ile 1594 arasında yazıldığı sanılmaktadır. Bu Shakespeare'in oyunları arasında en kısa sürenidir. Bu oyun Shakespeare'in komedileri içinde en çok bir fars karakterli olanıdır ve içinde soytarılık ve hüviyet karışıklıkları, cinaslar ve söz oyunları çok yer almaktadır. Yanlışlıklar Komedisi'nde Shakespeare'in klasik tiyatronun üç birlik prensibine uyduğu nadir iki oyundan birisidir

<i>Orada Olmayan Adam</i>

Orada Olmayan Adam, Joel ve Ethan Coen'in yazıp yönettiği 2001 yapımı yeni kara filmdir. Billy Bob Thornton'ın başrolde oynadığı filmde diğer rollerde James Gandolfini, Tony Shalhoub ve Scarlett Johansson ile Coen Kardeşler'in sürekli oyuncuları olan Frances McDormand, Michael Badalucco ve Jon Polito yer alır.

<i>12 Öfkeli Adam</i> 1957 yapımı Amerikan filmi

12 Öfkeli Adam, Sidney Lumet'in yönettiği 1957 ABD yapımı drama filmidir. Reginald Rose'un aynı adlı oyunundan uyarlanan film bir duruşmada bir jüri üyesinin diğer on bir jüri üyesini şüphelinin suçsuz olduğu konusunda, makul şüphe temelinde, ikna etme çabaları hakkındadır. Film neredeyse sadece bir set kullanılarak çekilmiş olma özelliği ile dikkate değerdir. Filmin başında ve sonundaki üç dakikalık gösterim süresi ve bitişikteki lavabo sahneleri dışında bütün filmde mekân olarak sadece jüri odası kullanılır. "12 Öfkeli Adam" ayrıca Sidney Lumet'in yönettiği ilk filmdir. 96 dakikalık film, 340.000 dolarlık bütçe ile yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Laval</span> Fransız siyasetçi (1883 – 1945)

Pierre Laval, Fransız politikacı. Üçüncü Cumhuriyet döneminde, 27 Ocak 1931'den 20 Şubat 1932'ye ve ikinci kez 7 Haziran 1935'ten 24 Ocak 1936'ya kadar Fransa Başbakanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Zoi (imparatoriçe)</span>

Zoi Porfirogenita 11 Kasım 1028'den 1050 yılındaki ölümüne kadar Bizans imparatoriçesi unvanını taşımıştır. 21 Nisan 1042'den 12 Haziran 1042'ye kadar kız kardeşi Theodora ile ortak hüküm sürmüştür.

Raşomon 1950 Japonya yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Rashōmon'dur. (羅生門) Japon kısa hikâyesinin babası olarak anılan Ryūnosuke Akutagawa (1892-1927)'nın 1915 tarihinde yazdığı Rashomon ve Korulukta adlı iki kısa hikâyesinden uyarlanan filmi Akira Kurosawa yönetmiştir. Kurosawa aynı zamanda Shinobu Hashimoto ile birlikte filmin senaryosunu yazmış, ayrıca filmin kurgusunu da yapmıştır. Başlıca rollerinde Toşiro Mifune, Machiko Kyō, Masayuki Mori ve Takashi Shimura'nın oynadıkları filmin siyah beyaz görüntülerini Kazuo Miyagawa çekmiştir.

<span class="mw-page-title-main">I. Baudouin (Latin imparatoru)</span> Konstantinopolisin Latin İmparatoru

I. Baudouin, Konstantinopolis'te kurulan Latin İmparatorluğu'nun ilk imparatoru. Konstantinopolis'in ele geçirilmesi ve Bizans İmparatorluğu'nun büyük çoğunluğunun fethedilmesi ile sonuçlanan Dördüncü Haçlı seferi'nin en etkili liderlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Erken modern İskoçya’da cadı mahkemeleri</span> Erken modern İskoçyadaki cadı mahkemelerine genel bakış

Erken Modern İskoçya'da cadı mahkemeleri, 16. yüzyılın başlarından 18.yüzyılın ortalarına kadar süren, büyücülük suçlarını konu alan yasal kovuşturmalardır. Bu mahkemeler, Erken Modern Avrupa'da yürütülen cadı mahkemelerinin bir parçasıydı. Orta Çağ'ın sonlarında büyücülük ile oluşturulan zararlar için mahkemeler yürütüldü, ancak 1563 Büyücülük Yasası'nın geçirilmesiyle hem büyücülük hem de cadılarla iletişime geçilmesi idamla cezalandırılabilecek suçlar hâline geldi. Yeni yasanın yürürlüğe girmesinin ardından yürütülen ilk büyük mahkemeler dizisi, 1589’da başlayan ve Kral VI. James'in hem “mağdur” hem de araştırmacı olarak önemli roller oynadığı Kuzey Berwick cadı mahkemeleriydi. VI. James büyücülükle ilgilenmeye başladı ve 1597’de Daemonologie adlı tezinde cadı avlarını savunan bir metin yayımladı. Ancak sonrasında kuşkuya kapıldı ve şüpheleri giderek arttı. Bunun sonucunda davaları azaltmak için önlemler aldı.

<span class="mw-page-title-main">Timothy Evans</span>

Timothy John Evans, Londra'nın Notting Hill semtindeki evinde eşi ve bebeği öldürülen Galli. Ocak 1950'de, kızının öldürülmesinden suçlu bulundu ve asılarak idama mahkûm edildi. Davası sırasında Evans, alt komşusu ve davanın tanığı John Christie'yi cinayetleri işlemekle suçladı.

Cinsiyet suçlarının kovuşturulması, tecavüz ve diğer cinsel şiddet suçlarının kovuşturulmasına yönelik yasal işlemlerdir.

Eş katli kişinin eşi veya kız arkadaşını öldürmesidir. Eylemin kendisine veya onu gerçekleştiren kişiye atıfta bulunabilir.

Öcalan Davası; Türkiye Cumhuriyeti'ne karşı 1984'ten beri isyan eden ve Avrupa Birliği, NATO, ABD ile Türkiye gibi çeşitli devlet ve kuruluşlar tarafından bir terör örgütü olarak kabul edilen yasa dışı ayrılıkçı silahlı örgüt PKK'nın kurucu Abdullah Öcalan'ın, "silahlı terör örgütü kurmak ve yönetmek" suçuyla Ankara 2 No'lu Devlet Güvenlik Mahkemesi tarafından idama mahkûm edilmesiyle sonuçlanan yargı sürecidir.

<span class="mw-page-title-main">Troçkist Anti-Sovyet Askeri Örgütü Davası</span>

Troçkist Anti-Sovyet Askeri Örgütü Davası ya da Tuhaçevski davası (Rusça: Де́ло Тухаче́вского) 1937 yılında başlayan, Büyük Temizlik kapsamı içerisinde bir kısım Kızıl Ordu komutanlarının, askeri bir komplo ile siyasi iktidarı ele geçirmeye çalışmaktan yargılandıkları bir davadır. Bu dava 1937-38 Kızıl Ordu tasfiyeleri'nin başlangıcı olarak kabul edilmektedir. Destalinizasyon dönemiyle beraber Batılı tarihçiler arasında davanın uydurma olduğu yönünde analizler yapılsa da başta Grover Furr olmak üzere çeşitli tarihçiler ise güncel analizlerin ardından bu türlü bir karşı-devrimci yapının gerçek olduğuna dair güçlü kanıtlar ortaya koymuştur.

<span class="mw-page-title-main">Jean Calas</span> Fransız Protestan ilahiyatçı (1698 – 1762)

Jean Calas Fransa, Toulouse'ta yaşayan bir tüccardı. Suçsuz olduğunu dile getirdiği halde oğlunu öldürmekten dolayı yargılanmış, işkence edilmiş ve nihayetinde idam edilmiştir. Calas, resmi olarak Katolik olan bir toplumda bir Protestandı. Suçuyla ilgili şüpheler Katolik Kilisesi karşıtları tarafından dile getirildi ve bu suçlamalardan resmi olarak 1764'te aklandı. Zamanla Fransa'da François-Jean de la Barre ve Pierre-Paul Sirven ile birlikte dini hoşgörüsüzlüğün sembolik bir kurbanı haline geldi.

Rolex Cinayeti, 20 Nisan 1998 tarihinde Singapur'un Marina South bölgesinde, Kedah Sultanının yeğeni olan 23 yaşındaki Jonaris Badlishah adlı Malezyalının, kız arkadaşına doğum günü hediyesi olarak vermek için 42 yaşındaki güzellik uzmanı Sally Poh Bee Eng'in Rolex saatini çalarak onu vahşice öldürmesi olayıdır. Soygundan önce çekiçle kafasına ondan fazla kez vurduğu söylenen Jonaris, Poh'un kafatasındaki kırıklar nedeniyle ölmesine neden oldu. Polis soruşturmasının ardından Jonaris üç gün sonra tutuklandı ve cinayetle suçlandı.