Marius Reformları

Marius reformları, MÖ 107 yılında Roma Cumhuriyetinin devlet adamı ve generallerinden Gaius Marius tarafından yapılan bir dizi askeri reform.

Marius reformları öncelikle nüfus sayımlarında toprakları olmadığı için dikkate alınmayan, "kelle sayısı" olarak kaydedilen ve capite censi olarak adlandırılan topraksız Romalı yığınları içine aldı. Bu insanlar artık dikkate değer herhangi bir mülkleri olmadığı halde Marius'un devlet bütçesinden sağladığı kaynaklarla teçhiz edilmeye başlandı. Böylece düzenli bir kazanç elde etmekten yoksun olan bu kitleler için profesyonel askerlik yolu açılırken aynı zamanda seferlerde elde edilen ganimetlerden pay alma şansı verildi. Başka yollardan toplumsal bir statü sahibi olma şansı olmayan kitleler Marius'un yeni ordusuna katılmak için akın ettiler. Bu askerler 16 yıllık profesyonel bir kariyer için askere alınıyorlardı.

Bu daimi ordu sayesinde Marius'un Roma lejyonlarının eğitim ve teçhizatlarını standardize etmesi mümkün oldu. Acemi askerlerin eğitimi, acil durumlar hariç, yaklaşık bir yıllık bir süreyi kapsıyordu. Marius, lejyonları yeniden organize etti. Tam güce sahip bir lejyon 5.200'ü aktif olmak üzere toplam 6.000 askerden oluşturuldu. Geride kalanlar hizmet ve destek birlikleri olarak sınıflandırıldı. Lejyonun iç teşkilatlanması ise her birinde 6 centuria bulunan toplam 10 kohort olacak şekilde düzenlendi. Her bir Centuria 80 askerden oluşurdu. Yine de ilk kohort diğerlerinden farklı olarak her biri 160 mevcutlu 5 çift centuria'dan oluşacak şekilde organize edilmişti. Centuria ise kendi içinde her biri 8 asker mevcuda sahip ve aynı çadırda uyuyan contuberniumlara bölünmüştü. Centuria tek bir birlik olarak savaşır, intikal eder ve üslenirdi. Centuria savaşçı bir birlik olarak beraberinde tüm teçhizatını, barınma ve beslenme gereksinimlerini taşırdı. Bu düzenleme sonucu ordunun destek olarak taşıması gereken malzeme miktarı azalmış, bu da orduyu çok daha mobil bir hale getirmişti. 2 ve 6 lejyondan oluşan bir birlik orduyu oluştururdu. Lejyonlar kısa bir süre sonra, antik dünyada eşine az rastlanır bir biçimde, fizik-kondüsyon ve disiplin açısından mükemmel hale geldiler. Bu, Roma ordusunda gerçekleştirilen ikinci büyük reformdu.

Marius'un üçüncü reformu ise görev süresini dolduran emekli askerlere yeni fethedilen topraklardan generalleri tarafından arazi verilmesini sağlamaktı. Görevlilere ve komutanlara ise zaman zaman standart lejyoner maaşının 10-25 katına kadar ödül verilebilmesinin önü açılmıştı.

Marius son olarak, Roma'nın İtalyan müttefikleri olan Etruria, Picenum gibi bölgelerden gelen askerlere Roma için savaşmaları ve görev sürelerini tamamlamaları karşılığında tam Roma yurttaşı olma hakkı verdi.

Konuyla ilgili yayınlar

Jül Sezar, Galya savaşı
Jül Sezar, İç savaşlar
Flavius Vegetius, Epitoma de Re Militari.

Dış bağlantılar

Marius Reformları hakkında unrv.com adlı sitede bir madde 28 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., (İngilizce), 2009-24-02 tarihinde erişildi.
Marius'un Katırları 7 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Marius reformlarından önce ve sonra Roma ordusu, (İngilizce), 2009-24-02 tarihinde erişildi.

İlgili Araştırma Makaleleri

Jül Sezar, Romalı asker ve Roma Cumhuriyeti'nin son diktatörü olan politik liderdir. Aynı zamanda iyi bir hatip ve güçlü bir yazar olan Sezar, dünya tarihinin en etkili insanlarından birisi olarak kabul edilir. Eylemleriyle Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşmesinde ve evlatlığı Augustus'un ilk Roma imparatoru olmasını sağlayacak olayların başlamasında kritik bir rol oynamıştır.

Lejyoner kelimesinin Türkçe karşılığı çarkacıdır. Roma ordusundaki askerlere verilen isimdir. Ayrıca Fransız yabancılar lejyonundaki askerlere ve ünlü Fransız nişanı Légion d'honneur'u alan kişiye denir.

Roma Lejyonu Roma Cumhuriyeti ve Roma İmparatorluğu boyunca tüm Roma ordusunu ya da daha dar anlamda ağır piyadeleri kasteden temel askeri birlik. İkinci anlamı birkaç Kohorttan oluşan ve legionaries olarak bilinen ağır piyadelere vurgu yapar. Roma lejyonunun ana unsurunu ağır piyadeler oluştururken, piyadelere neredeyse her zaman bir ya da daha fazla sayıda, Roma yurttaşı olmayan kişilerden oluşturulan süvariler, düzenli birlikler ve avcılardan kurulu destek birlikleri olan Auxilialar eşlik ederdi.

Roma Cumhuriyeti, Antik Roma uygarlığında hükûmetin cumhuriyet şeklinde işlediği dönem. Geleneksel olarak MÖ 509 yılında krallığın devrilmesiyle başlayan dönemdir. Bu dönemde ilk iki yüzyıl boyunca, Cumhuriyet toprakları İç İtalya'dan bütün Akdeniz dünyasına kadar genişledi. Sonraki yüzyılda Roma; Kuzey Afrika, İber Yarımadası, Yunanistan ve şu anki Güney Fransa'da egemenlik kurarak daha da büyüdü. Roma Cumhuriyeti, son iki yüzyılı sırasında, hem Fransa'nın kalanına hem de Makedonya ile Anadolu'nun büyük kısmına egemen oldu.

Optimates Roma Cumhuriyetinin son dönemlerinde ortaya çıkmış olan aristokratik klik. Taraftarları, Halk meclislerinin ve Plebler Tribünlüğünün gücünü sınırlayarak, aristokratlar için tahsis edilmiş olan Senatonun yetkilerini genişletmeyi amaçlamışlardır. Özellikle, tribünler, halk meclisleri ve askerleri tarafından desteklenen kudretli generallerin yıldızlarının parlamaya başlaması ile Senato ve aristokrasinin el değiştirebileceği endişesi taşımışlardır. Muhalifleri populares olarak adlandırılmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Alesia Muharebesi</span>

Alesia Muharebesi veya Alesia Kuşatması, MÖ 52 yılının Eylül ayında Mandubi kabilesinin en önemli kenti ve kalesi Alesia çevresinde yapılan savaş. Jül Sezar ve süvari komutanları Marcus Antonius, Titus Labienus ve Gaius Trebonius tarafından komuta edilen Roma Cumhuriyeti ordusu ile Avernilerin lideri Vercingetorix etrafında toplanmış olan Galyalı kabileler arasında yapılmıştır. Galyalılar ve Romalılar arasında meydana gelen son büyük çarpışmadır ve Galya Savaşlarında inisiyatifin Romalılara geçmesinin önünü açmıştır. Alesia Kuşatması, Sezar'ın en büyük askeri başarılarından biri olarak görülmektedir ve günümüzde bile Kuşatma savaşı ve Ablukanın klasik örneklerinden biri olarak kabul edilir.

Munda Muharebesi, 17 Mart MÖ 45 tarihinde Hispania'nın güneyindeki Munda ovasında yapılan muharebe. Bu muharebe Jül Sezar ve Muhafazakâr Cumhuriyetçiler arasındaki iç savaşın son çarpışmasıdır. Zaferin kazanılması ve Titus Labienus ve Gnaeus Pompeius'un öldürülmesinin ardından artık Sezar'ın Roma'ya dönerek diktatör yetkileriyle yönetimi ele almasının önünde hiçbir engel kalmamıştır.

Bu liste, günümüze ulaşmış edebi, epigrafik ve arkeolojik deliller ışığında esas olarak Principate dönemine odaklanmış olan bir Roma lejyonları listesidir.

Kohort Roma döneminde, genellikle aynı sınıftan askerlerin oluşturduğu, standart bir Roma lejyonun onda biri mevcuda sahip oldukça büyük bir askerî birlik. Günümüz ordularında yaklaşık olarak bir Tabur'a karşılık gelir.

Lejyon X Gemina, Jül Sezar tarafından Galya'nın MÖ 58 yılında işgali sırasında kullanılan dört lejyondan biridir. X Gemina adlı lejyonun 5. yüzyıl başlarında da bile Viyana'da görev yaptığına dair kayıtlar mevcuttur. Lejyonun sembolü boğadır. Lejyon, Sezar lejyonerleri süvari olarak kullandığı için başlangıçta X Equestris (bindirilmiş) adıyla bilinir.

Centuria Latince centum (yüz) kökünden türetilen ve 100 kişiden oluşan birliğe karşılık gelen isim. Aynı zamanda alan ölçü birimi olarak da kullanılır ve 1 centuria = 100 heredia'ya karşılık gelir.

Primus Pilus, Roma Lejyonlarında kullanılan bir tür kıdem unvanı.

Vercellae Muharebesi ya da Raudine Ovası Muharebesi, MÖ 101'de, Konsül Gaius Marius tarafından Cermen kökenli Cimbrilere karşı Cisalpina Galya'da bulunan Vercellae kenti yakınlarında kazanılan Roma zaferi.

Triarii Roma Cumhuriyeti'nin erken dönem manipüler ordularında görev yapan ve ordunun iyi savaş teçhizatları satın alabilecek kadar zengin ve kıdemli askerlerinden oluşan birimdir. Ağır ve sağlam zırhlar giyen ve büyük kalkanlar taşıyan bu askerler Roma lejyonlarının savaş düzeninde üçüncü ve son hat olarak görev yapardı. Triarii, ordunun en yaşlı ve tecrübeli üyeleriydi. Her bir triarii maniplesinde 60 asker bulunuyordu. Manipüler lejyonun diğer birimleri olan hastati ve principes pila taşırken, triarii düşmana saldırmak ya da toprağa saplanarak mızraklardan oluşan sabit bir savunma hattı oluşturmak için kullanılabilen hasta mızraklarına sahipti.

Centurio, aynı zamanda hekatontarh olarak da bilinen ve MÖ 107 yılındaki Marius Reformlarının ardından ortaya çıkan bir lejyon rütbesi. Centurioların çoğu 80 askerden oluşan centurialara komuta ederdi ancak bazı kıdemli centuriolar Kohortlara komuta edebildiği gibi bazıları da lejyon içerisinde diğer önemli görevleri üstlenebilirdi.

Lejyon I Germanica, MÖ 48 yılında Jül Sezar tarafından Pompeius'a karşı yürüttüğü iç savaş sırasında toplanan Roma lejyonu. Sezar tarafından oluşturulan tüm lejyonlarda olduğu gibi amblemi boğaydı. Lejyon zaman zaman 'Germanica' adıyla da bilinir.

Lejyon V Alaudae, zaman zaman Gallica olarak da bilinen ve MÖ 52 yılında Jül Sezar tarafından yerli Galyalılardan toplanan Roma lejyonu. Amblemi Fil olan lejyon'un cognomen'i Alaudae idi ve Galyalıların giydiği tipik miğferlerde bulunan sorguç yüzünden Tarla kuşuna benzetilmelerinden dolayı verilmişti.

Galya Savaşları çeşitli Galyalı kavimlere karşı Roma valisi Jül Sezar tarafından yürütülen bir seri askerî kampanyalar dizisidir.

Oktodurus Muharebesi, MÖ 57 - MÖ 56 kışında bir Galyalılar kenti olan Oktadurus mevkiinde ortaya çıkan bir muharebedir. Bu muharebenin ortaya çıkma nedeni Romalıların Alpler üzerinde bulunan Grand St Bernard Geçidi'ni kendilerine açmak istemelerindendir. Bu muharebe Romalıların galibiyet sağlaması ile sonuçlanmıştır. Fakat bu muharebeye yapan Romalı lejyonu için bu muharebe o kadar çetin olmuştur ki Romalı komutan bu lejyona geçitten ve Alplerden geri çekilme emrini vermek zorunda kalmıştır.

Gaius Crastinus, Galya Savaşları sırasında Jül Sezar'ın 10. lejyonunda bir askerdi.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.