İçeriğe atla

Marius Canard

Marius Canard FBA (26 Aralık 1888, Dracy-Saint-Loup - 13 Eylül 1982, Duingt, Haute-Savoie) bir Fransız Oryantalist ve tarihçidir.

Hayatı

Babasının okul öğretmeni olduğu Morvan bölgesinde küçük bir köyde doğmuştur. Canard, Autun'daki Collège Bonaparte'de okumuş ve eğitimini, akranı Gaston Wiet'nin (1887–1971) rehberliğinde Arapça, Türkçe ve Farsça öğrendiği Lyon Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde tamamlamıştır.

İlk öğretmenlik görevi, 1913'te Toulon'da bir lise profesörlüğüdür. I. Dünya Savaşı sırasında Beaune'de konuşlanmış 16. Chasseurs à cheval Alayı'nda görev yapmış ve Croix de Guerre ile gümüş bir yıldızla ödüllendirilmiştir. Savaştan sonra, Arapça bilgisini mükemmelleştirdiği Fas'a gitmiştir. 1920'de Lycée du Parc'ta öğretmenlik yaptığı Lyon'a dönmüştür. Dil becerilerini ilerletmek için, Sanskritçe öğrenmek üzere yerel üniversitenin Edebiyat Fakültesine yeniden girmiştir.

Canard daha sonra Paris'te École des Langues Orientales'i (şimdi INALCO olarak biliniyor) ziyaret etmiştir ve burada hem William Marçais (1872–1956) hem de Georges Marçais (1876–1962) ile tanışmıştır. İkincisi, Canard'ı önce Tunus Lisesi'nde öğretmen olarak, sonra da Cezayir Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde profesör olarak Mağrip'e dönmeye ikna etmiştir. Canard, Georges Marçais ile birlikte Institut d'Études Orientales'i orada kurmuştur ve kısa süre sonra Oryantalistler arasında uluslararası üne kavuşan Annales isimli bir dergi çıkarmıştır.

Cezayir'de 44 yıl öğretmenlik yaptıktan sonra Canard, 1961'de Paris'te emekli olmuştur. 1982'de Duingt'te ölmüştür.

Çalışmaları

Canard'ın en önemli bilimsel başarıları arasında, Hamdanid hanedanının tarihi ve o zamanlar neredeyse yalnızca Vladimir Alekseyevich Ivanov (1886–1970) tarafından çalışılan bir alan olan Fatımi Halifeliği üzerine çalışmaları yer almıştır. Ayrıca Bizans İmparatorluğu ile Müslüman ilişkilerinin tarihine önemli katkılarda bulundu ve Belçikalı Henri Grégoire (1881–1964) ile birlikte Aleksandr Vasilyev'in (1867–1953) anıtsal Bizans ve Araplar'ın (Византия и арабы) Fransızca baskısını denetledi.

Ana yayınları

  • "Les expéditions des Arabes contre Constantinople dans l'histoire et dans la légende", in: Journal Asiatique, 208 (1926), pp. 61–121.
  • "Les relations diplomatiques entre Byzance et l'Égypte dans le Ṣubḥ al-Aʿshā de Qalqashandī", Atti del XIX Congresso Internazionale degli orientalisti, Rome, 1935, pp. 579–580.
  • Noumerous entries for The Encyclopaedia of Islam.
  • "Quelques ‘à coté' de l'histoire des relations entre Byzance et les Arabes", in: Studi orientalistici in onore di Giorgio Levi Della Vida, Rome, Istituto per l'Oriente, 1956, vol. I, pp. 98–119.
  • "Les principaux personnages du roman de chevalerie arabe Dhāt al-Himma wa-l-Baṭṭāl", in: Arabica, 8 (1961), pp. 158–173.
  • Sayf al-Daula. Recueil de textes relatifs à l'émir Sayf al-Daula le Hamdanide, avec annotations, édité par M. Canard (Bibliotheca Arabica, VIII), Algiers, J. Carbonel, 1934, 484 pp.
  • "Une lettre du calife fāṭimide al-Ḥāfiẓ (524-544/1130-1149) à Roger II", in: Atti del Convegno Internazionale di Studi Ruggeriani, Palermo, 1955, vol. I, pp. 125–146
  • "Quelques notes relatives à la Sicile sous les premiers califes fatimides", in: Studi medievali in onore di Antonio De Stefano, Palermo, 1956, vol. I, pp. 125–146.
  • "La relation du voyage d'Ibn Faḍlān chez les Bulgares de la Volga", in: Annales de l'Institut d'Etudes Orientales de l'Université d'Alger (AIEO), 16 (1958), pp. 41–146.
  • "Ibrāhīm b. Yaʿqūb et sa relation de voyage en Europe", in: Études d'Orientalisme dédiées à la mémoire de Lévi-Provençal, Paris, 1962, vol. 2, pp. 503–508.
  • "Fāṭimides et Būrides à l'époque du calife al-Ḥāfiẓ li-Dīni-llāh", su: Revue des Études Islamiques, 35 (1967), pp. 103–117.

Kaynakça

  • F. Daftary "Marius Canard (1888-1982): A Bio-Bibliographical Notice", in: Arabica, XXXIII (1986), 2, pp. 251–262.
  • M. Lefort, "Index de l'oeuvre historique de M. Canard", in: Arabica XXII (1975), pp. 180–211.
  • "Professor Marius Canard FBA" (İngilizce). British Academy. 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Rusların Paflagonya seferi, Propontis ve Paflagonya kıyılarına Ruslar tarafından yapılan bir saldırıdır ve Ruslar ile Bizans İmparatorluğu arasındaki ilk bilinen teması işaret eder. Seferin gerçekleştiği tarih gibi, Rus-Bizans Savaşı (860)'ndan ayrı olduğu inancı da sorgulanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Theoktistos</span> Bizans bürokratı

Theoktistos ya da Theoctistus 9. yüzyılın ikinci çeyreğinde önde gelen bir Bizans bürokrattı ve 842'den görevden alınıp, öldürüldüğü 855'e kadar reşit olmayan imparator III. Mihail'in naip konseyinin de facto başkanıydı. Hadım bir saray çalışanı olan Theoktistos, II. Mihail'in 822'de tahta çıkmasına yardım etti ve patrikios ve daha sonra magistros unvanlarıyla ödüllendirildi. Mihail ve oğlu Theofilos'un altında chartoularios tou kanikleiou ve Logothetis tu dromu yüksek mevkilerinde bulundu. Theofilos'un 842'deki ölümünden sonra Theoktistos, naiplik konseyinin üyesi oldu, ancak kısa süre sonra diğer üyeleri kenara çekmeyi ve kendisini İmparatorluğun sanal hükümdarı olarak yerleşmeyi başardı.

Ernest Mamboury İsviçreli öğretmen, Türkiye'nin çeşitli şehirlerinde tarihi yapılar, özellikle İstanbul'daki Bizans sanat ve mimarisi üzerine çalışmalar yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Vasilyev (tarihçi)</span> Amerikalı tarihçi (1867 – 1953)

Aleksandr Aleksandroviç Vasilyev 20. yüzyılın ortalarında Bizans tarihi ve kültürünün en önde gelen otoritesi olarak kabul edilir. Bizans İmparatorluğu'nun Tarihi, Edward Gibbon ve Fyodor Uspenskiy tarafından yazılanlarla aynı olacak şekilde tüm Bizans tarihinin birkaç kapsamlı anlatımından biri olmaya devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Trabluslu Leon</span>

Trabluslu Leon, Arapça Rashīq al-Wardāmī ve Ghulām Zurāfa olarak bilinir, Müslümanlığa dönmüş Yunan ve erken 10. yüzyılda Abbasi filo komutanıdır. En önemli eylemi Bizans İmparatorluğu'nun ikinci şehri Selanik'in 904 yılında talan edilmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Louis Bréhier</span> Fransız tarihçi (1868 – 1951)

Louis René Bréhier, Bizans çalışmaları üzerine uzmanlaşmış Fransız tarihçidir.

<span class="mw-page-title-main">Selanik'in Yağmalanması (904)</span> kuşatma

Selanik'in Yağmalanması Sarazen korsanlar tarafından 904 yılında Selanik şehrinin yağmalanmasıdır. 10. yüzyılda Bizans İmparatorluğu'nun yaşadığı en kötü felaketlerden biridir. İlk hedefi Konstantinopolis olan, İslam dinine dönmüş Yunan olan Trabluslu Leon komutasında Suriye'den gelen Müslüman filosu denize açıldı. Müslümanlar Konstantinopolis’e saldırmaktan caydı ve yerine Selanik’e dönmeleri donanması zamanında tepki veremeyen Bizans’ları şaşırttı. Şehrin iki komutanı birbiriyle çelişen emirler vermesi, özellikle de denize açılan şehir surlarında düzensizlik yarattı.

<span class="mw-page-title-main">Amorion'un yağmalanması</span>

Amorion'un Yağmalanması, Dazimon Muharebesi'nden zaferle çıkan Abbâsîlerin ilerlemeye devam ederek Amorion'u kuşatması ve 12 Ağustos 838 tarihinde şehri ele geçirerek yağmalaması olayı.

Constantin Zuckerman, Paris'te bulunan Ecole Pratique des Hautes Etudes'de Bizantoloji profesörü ve tarihçidir. Birçok halkın yanında Bizans imparatorluğu, Gotlar, Ermeniler, Hunlar, Türk halkları, Magyarlar ve erken dönem Ruslar hakkında makaleler yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Taşoz Muharebesi</span>

Taşoz Muharebesi Bizans İmparatorluğu'nun filoları ile yeni kurulan Girit Emirliği arasında Ekim 829'da gerçekleşen çatışmadır. Giritli Araplar büyük bir zafer kazandılar: Oi meta Theofanin, neredeyse tüm imparatorluk filosunun kaybedildiğini kaydeder. Bu başarı Ege Denizi'ni Sarazenlerin akınlarına açtı. Kiklad ve diğer adalar yağmalandı, Aynoroz o kadar harap oldu ki uzun süre terk edildi.

<span class="mw-page-title-main">Maraş Muharebesi (953)</span> Savaş

Maraş Muharebesi (953), Maraş yakınlarında, Bardas Fokas komutasındaki Bizans İmparatorluğu güçleri ile Bizanslıların 10. yüzyılın ortalarında en önemli düşmanlarından biri olan Hamdanilerin Halep Emiri Seyfü'd Devle arasında yapıldı. Araplar, sayıca az olmalarına rağmen, Bizanslıları yendi. Doğu ordularının komutanı Bardas Fokas, ciddi bir yara alarak savaş alanından zar zor kurtuldu. Bardas Fokas'ın küçük oğlu ve Seleukia valisi Konstantin Fokas savaş sırasında Hamdanilere yakalanarak, hastalıktan ölene kadar Halep'te bir esir tutuldu. 954'teki ve 955'teki yenilgilerle birleşen bu bozgun, Bardas Fokas'ın görevden alınmasına ve onun yerine en büyük oğlu II. Nikiforos Doğu'daki orduların komutanlığına getirilmesine sebep oldu.

827-828 yıllarındaki Siraküza Kuşatması, Ağlebiler'in o zamanlar bir Bizans bölgesi olan Sicilya'daki Siraküza şehrini fethetmeye yönelik ilk girişimidir. Ağlebi ordusu, görünüşte asi Bizans generali Euphemius'u desteklemek için Sicilya'ya fethe çıkmadan sadece aylar önce gelmişti. Yerel güçleri mağlup edip Mazara kalesini aldıktan sonra Roma ve Bizans egemenliği altındaki adanın başkenti Siraküza'ya yürüdüler. Kuşatma 827–828 kışı boyunca ve yaza kadar sürdü, bu sırada kuşatma yiyecek eksikliğine sebep olan ve komutanları Esed ibn el-Furat'ın hayatına mal olan bir salgın patlak verdi. Bizans takviyeleri karşısında, yeni Arap lider Muhammed ibn Abi'l-Jawari, kuşatmayı bırakarak adanın ellerinde kalan güneybatı kısmına çekildi. Oradan, 877-878'de başka bir uzun kuşatmadan sonra Siraküza'nin düşmesine yol açan Sicilya'nın fethini sürdürdüler ve 902'de Taormina'nın düşüşüyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Epemiye Muharebesi</span> Arap-Bizans savaşlarında Fâtımîler zaferi

Epemiye Muharebesi Bizans İmparatorluğu ile Fâtımîler arasında 19 Temmuz 998'de gerçekleşen çatışmadır. Muharebe, kuzey Suriye'nin kontrolü üzerindeki iki güç ile Halep'in Hamdani emirliği arasındaki bir dizi askeri çatışmanın bir parçasıydı. Bizans bölge komutanı Damian Dalassenos, Jaysh ibn Samsama komutasındaki Fâtımî destek ordusunun Şam'dan gelmesine kadar Halep'i kuşatıyordu. Sonraki muharebede Bizanslılar başlangıçta galip geldi, ancak yalnız bir Kürt atlı, Bizans ordusunu paniğe sürükleyerek Dalassenos'u öldürmeyi başardı. Kaçan Bizanslılar daha sonra Fâtımî birlikleri tarafından büyük can kaybıyla takip edildi. Bu yenilgi, Bizans imparatoru II. Basileios'u bir sonraki yıl bölgede kişisel olarak sefer yapmaya zorladı ve 1001'de iki devlet arasında on yıllık bir ateşkes imzalandı.

René Dussaud Fransız Oryantalist, arkeolog idi. Başlıca eserleri arasında Hititlerin, Hurriyelilerin, Fenikelilerin ve Süryanilerin dinleri üzerine yapılan çalışmalar bulunmaktadır. Louvre Müzesi'nde Yakın Doğu Eski Eserler Bölümü küratörü ve Académie des Inscriptions et Belles-Lettres üyesi oldu.

<span class="mw-page-title-main">Senegal-Türkiye ilişkileri</span>

Senegal-Türkiye ilişkileri,, Senegal ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 1962'den beri Dakar'da Büyükelçiliği bulunmaktadır. Senegal'in ise Ankara'da Ağustos 2006'da açılan bir Büyükelçiliği bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gabon-Türkiye ilişkileri</span>

Gabon-Türkiye ilişkileri, Gabon ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 2012 yılından beri Lİbreville'de Büyükelçiliği bulunmaktadır. Gabon ise 2015 yılında Ankara'da büyükelçilik açtı.

<span class="mw-page-title-main">Komorlar-Türkiye ilişkileri</span>

Komorlar-Türkiye ilişkileri, Komorlar ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Büyükelçi düzeyindeki diplomatik ilişkiler 1979 yılında kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Claude Cahen</span> Fransız tarihçi (1909 – 1991)

Claude Cahen, Fransız Marksist oryantalist ve tarihçidir. İslami Orta Çağ, Haçlı Seferleri hakkındaki Müslüman kaynakları ve Orta Çağ İslam toplumunun sosyal tarihi üzerinde uzmanlaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Antoine-Isaac Silvestre de Sacy</span> Fransız siyasetçi

Antoine Isaac, Baron Silvestre de Sacy, Fransız soylu, dil bilimci ve oryantalistti. Oğlu Ustazade Silvestre de Sacy bir gazeteciydi.

<span class="mw-page-title-main">Johan David Åkerblad</span>

Johan David Åkerblad İsveçli bir diplomat ve oryantalistti. Rosetta Taşı'yla ilgili yaptığı çalışmalarla tanınmaktadır.