İçeriğe atla

Mario Bardi

Mario Bardi
Genel bilgiler
Doğum1922
Palermo, Italia
Ölüm1998
Milano, Italia
UyrukItalia
AlanıKavramsal sanat

Mario Bardi (Ocak 1922 - 7 Eylül 1998) bir İtalyan Realist ressamdı. Ocak 1922'de güney İtalya'daki Sicilya Akdeniz adasında Palermo da doğdu.

1947'de mühendislik eğitiminden vazgeçti ve 1951'de mezun olduğu Accademia di Belle Arti di Palermo 'na gitti. In 1947 he gave up his studies in engineering and went to the Accademia di Belle Arti di Palermo, where he graduated in 1951.[1] Aynı yıl, Kuzeybatı İtalya'daki Val d'Aosta şehrinde Aosta taşındı. 1954'te Piemonte da Torino idi.[2] 1960'ların başında Kuzey İtalya'daki Lombardiya da Milano 'ya taşındı. Bardi, 1963'te Premio Suzzara ve 1964'te Premio Tettamanti ve 1966'da tekrar kazandı.[1] 7 Eylül 1998'de Milan'da bir darbe nedeniyle öldü.[3][4]

Sicilya yazarı Leonardo Sciascia Bardi hakkında şunları yazdı: "Sicilinin açıklayamayacağı resimde hiçbir şey yok" ("there is nothing in his painting which Sicily cannot explain").[a][5]

Sergiler

  • III Biennale d'Arte Contemporanea, Museo dei Nebrodi, Sant'Agata Militello, 1992

Notes

  1. ^ "Non c'è niente nella sua pittura che la Sicilia non possa spiegare".

Müzeler

Mario Bardi'nun eserleri çeşitli müzelerde sergilenmektedir:

  • RAAM - Museo del Novecento, Palazzo dell'Arengario, (Milano) "Repressione (Milano 1898)", 1966
  • Museo Civico di Castelbuono (PA)
  • Galleria Civica d'Arte Moderna e Contemporanea (Santhià)
  • MAGA - Museo arte Gallarate (Varese)
  • Museo di Bagheria, Palermo[6]
  • Galleria d'Arte Moderna all'Aperto Bondarte (Mezzana Mortigliengo)
  • Collezione Luca Crippa, Seregno (Monza e Brianza)

Stil

Mario Bardi resme sadece insanın gerçekliği olarak değil, aynı zamanda vicdanının niteliği olarak bakar. Şeyleri, jestleri, bizi çevreleyen hatıraları, eski efsanelerin ve değerlerin ısısını hala doğru ama aynı zamanda iktidar odalarını, sevgili bahçelerini, jestleri ve günlük yaşamın bedenlerini çizdi. Görüntülerinin duyusal çekiciliği, bunların içinden geçen saf şiirsel duygu, buradan, dünyaya bakmanın akut yolunun gerçek gerçeğinden geliyor. 1964 tarihli "Peyzaj" ve 1970 'in "Sicilya Manzarası" koleksiyonunun çalışmalarında, renk, perspektif ve derinlikle ilgili ipuçları verir ve bir Sicilya'nın olaylar ve felaketler nedeniyle işkenceye maruz kaldığı endişelerini açığa çıkarır.[7]

Konuyla ilgili yayınlar

  • D. Cara, Grafica Contemporanea, Milano, 1960.
  • L. Budigna, Mario Bardi su "Le Arti", Milano, 1965, n. 5.
  • Renata Usiglio, Mario Bardi, su "D’Ars Agency", Milano, anno IV, n. 5.
  • F. Grasso, Artisti di Sicilia, Palermo, 1968.
  • Raffaellino De Grada, Mario Bardi, "Vie Nuove", 1969.
  • Franco Grasso, La Sicilia di Mario Bardi, Ed. Edizioni Salvatore Sciascia, 1969.
  • Enciclopedia Seda, Milano, 1969.
  • N. Vasile, Bardi, Meridione, a.XV, n.1 e 2.
  • L. Budigna, Bardi, Meridione, a.XV, n.3 e 4.
  • F. Grasso, La Sicilia di Mario Bardi, Roma - Caltanissetta, 1970.
  • Dino Villani, Pittori allo Specchio, Milano, 1971.
  • M. Monteverdi, Artisti in vetrina, Milano.
  • E. Fabiani, Raffaellino De Grada, Mario Bardi, su "Notizie d’Arte", 1973, Milano.
  • Alfonso Gatto, Memoria Barocca, cartella di 5 litografie, Palermo, 1974.
  • E. Pietraforte, Cardinali, Gattopardi, La Sicilia di Mario Bardi, su "L’Avanti", 2/11/1973.
  • Nicolò d'Alessandro, Situazione della Pittura in Sicilia, Palermo, 1975.
  • Raffaellino De Grada, Mario Bardi, Milano, 1976.
  • Giorgio Seveso, I miti del potere, 5 incisioni di Mario Bardi, Palermo-Milano, 1977.
  • A. Scotti, Variazioni Barocche di Mario Bardi, "Il Quadrante" n. 12, Roma, 1978.
  • Giuseppe Quatriglio, Palermo nella memoria, "Giornale di Sicilia", 6 marzo 1982.
  • Dino Villani, Artisti Contemporanei nelle Mostre di Milano del 1973/74, Milano, 1980.
  • F. Grasso, Ottocento e Novecento in Sicilia, in "Storia della Sicilia", vol.X Palermo, 1981.
  • Mario Bardi, Julio Paz, Togo, Benito Trolese, Gruppo Aleph, Comune di Ferrara Assessorato Istituzioni culturali, Ed. Palazzo dei Diamanti Galleria Massari I, 1983, ASIN B005SG895O.
  • Raffaellino De Grada, Mario Bardi, Catalogo di mostra, Comune di Milano, 1984, ASIN B005SGB2KI.
  • Dino Villani, Il Premio Suzzara, Milano, 1986.
  • M. Ganchi, Le devianze barocche, Palermo, 1986.
  • Giovanni Bonanno, Cercando l’Arte Contemporanea, Palermo, 1986.
  • I. Mattarella, Arte Contemporanea in SantaMaria Odigitria, Palermo, 1986.
  • Giuseppe Quatriglio, L’ambiguo barocco di Mario Bardi, "Nuovi Quaderni del Meridione", Palermo, agosto 1987.
  • Giuseppe Quatriglio, Mario Bardi, polemica su tela, "Giornale di Sicilia", 1/3/1989.
  • Vincenzo Consolo, Guida alla città pomposa, testo con tre incisioni di Mario Bardi, Milano, 1990.
  • Giorgio Seveso, Tra cronaca e memoria, Milano, 1998.
  • Giovanni Bonanno, Novecento in Sicilia, Palermo, 1990.
  • Nicolò d'Alessandro, Pittura in Sicilia. Dal Futurismo al Postmoderno, La Ginestra Editrice, Palermo, 1991.
  • Mario Bardi. Opere, 1960-1990, Albergo dei Poveri (Palermo), 1993
  • F. Grasso, Mario Bardi: una evocazione fantastica della realtà siciliana, Palermo, 1998.
  • Anna Maria Ruta, Mario Bardi. Opere 1975 – 1998, Provincia regionale di Palermo, 2006
  • Giancarlo Campisi, Giovanni Bonanno, Mario De Micheli, Vincenzo Consolo, Estasi di primavera, Omaggio a Mario Bardi, a cura del Comune di Messina, Editore Comune di Piraino, 2007

Kataloglar

  • R. Ciuni, Presentazione della Personale La Robinia, Palermo, 1976.

Kaynakça

  1. ^ a b Bardi Mario 6 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (in Italian). Galleria del Premio Suzzara. Accessed December 2015.
  2. ^ [s.n.] (1984). Storia dell'arte in Sicilia 6 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., volume 2, p. 243 (in Italian). Palermo: Edizioni del Sole.
  3. ^ Raffaele De Grada (8 September 1998). E' morto Mario Bardi Pittore di luci e colori porto' la Sicilia a Milano 5 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (in Italian). Corriere della Sera. Accessed December 2015.
  4. ^ Sveva Alagna (24 June 2006). L' Isola di Mario Bardi nella retrospettiva inaugurata alla Galleria 61 6 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (in Italian). La Repubblica. Accessed December 2015.
  5. ^ [s.n.] (1984). Storia dell'arte in Sicilia 6 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., volume 2 (in Italian), p. 243. Palermo: Edizioni del Sole.
  6. ^ [1] 21 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Mario Bardi, Collezione permanente: Paesaggio, 1964, olio su tela, cm 35x45,5 e Paesaggio siciliano, 1970, tempera, 50x70
  7. ^ [2] 21 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Mario Bardi, Collezione permanente, Palermo, Sicilia, Italie

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Pozzale Luigi Russo Ödülü, 1948'de Pozzale Komünist Partisi'nce kurulmuştur. Ödül, 1952 yılında seçici kurul üyeliğine çağrılan eleştirmen Luigi Russo'nun katkılarının anısına Pozzale Luigi Russo Ödülü adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Caterina Davinio</span> İtalyan yazar

Caterina Davinio veya asıl ismiyle Maria Caterina Invidia, İtalyan şair, yazarı, fotoğrafçısı, computer sanatçı. İtalyan Net.poetry (İnternet-şiir) hareketinin kurucusu.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Pace</span> İtalyan ressam

Joseph Pace , soyut ekspresyonizm ressam ve heykeltıraş.

<span class="mw-page-title-main">Rita Levi-Montalcini</span> İtalyan nörolog (1909 – 2012)

Rita Levi-Montalcini, İtalyan nörolog. Meslektaşı Stanley Cohen ile birlikte 1986 yılında sinir büyüme faktörü buluşları için Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü kazanmıştır (NGF). 2001 yılından ölümüne kadar İtalyan Senatosunda Yaşam Boyu Senatör olarak kabul edilmiştir.

Filippino Lippi(d. 1457, Prato - ö. 20 Nisan 1504, Floransa), Babası tanınmış ressam Fra' Lippo Lippi'dir. 15. yüzyıl Quattrocento Yṻksek Ronesans okulundan, İtalyan ressam.

Giuseppe Pellizza da Volpedo,, politik anlamı sembolleşmiş Il Quarto Stato tablosu ile ünlenen İtalyan ressam.

<span class="mw-page-title-main">Mario Pomilio</span> İtalyan yazar (1921-1990)

Mario Pomilio, İtalyan yazar ve gazeteci.

<span class="mw-page-title-main">Gualtiero Galmanini</span> İtalyan mimar ve tasarımcı

Gualtiero Galmanini, İtalyan tasarımcı.

Prens I. Giovanni Natoli Natoli ailesi reisi ve Sperlinga Prensi. Prens Blasco Natoli Lanza ve Prenses Dominique Natoli Giambruni Perna oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Palazzo Natoli</span>

Natoli Sarayı (İngilizce: Palazzo Natoli, Palermo tarihi merkezinde bulunan, 18. yüzyıldan kalma bir barok saray. Vigo Sarayı olarak da bilinir. Sicilyalı bir yargıç olan Vincenzo Natoli tarafında Barok tarzı ve rokoko tarzında inşa edilmiştir. 1765 tarihinde yapılan saray aslen Fransız Militler dizisinin soyundan gelen Natoli ailesinin ikametgâhıdır.

<span class="mw-page-title-main">Carlo Bazzi</span> İtalyan ressam (1875-1947)

Carlo Bazzi İtalyan ressam.

<span class="mw-page-title-main">James Rivière</span> İtalyan sanatçı, tasarımcı ve kuyumcu

James Rivière, İtalyan tasarımcı ve heykeltıraş, dünyanın en önemli 20. yüzyıl takı tasarımcısı olarak kabul edilir.

<i>Levata del sole allo Spluga</i> (Bazzi) Carlo Bazzinin tablosu

Levata del sole allo Spluga, İtalyan sanatçı Carlo Bazzi'nin yağlı boya tablosu. 8 Kasım 1900'de tamamlanan tablo, Milano IV. Trienal Sanat Sergisi'nde (1900) sergilenmektedir ve İtalya dışından da birçok ziyaretçi çeken Lombardiya bölgesinin en ünlü resim çalışmalarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Pino Caruso</span> İtalyan oyuncu

Giuseppe Caruso, İtalyan oyuncu ve komedyendir.

Gian Mario Bravo, İtalyan tarihçi ve deneme yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Damiano Caruso</span> İtalyan bisikletçi

Damiano Caruso, şu anda UCI WorldTeam Bahrain Victorious için yarışan İtalyan profesyonel yol bisikleti yarışçısı. Caruso ayrıca 2008 23 yaş altı İtalyan yol yarışı ulusal şampiyonuydu.

<span class="mw-page-title-main">Giuseppe Amisani</span>

Giuseppe Amisani, 7 Aralık 1881'de kuzey İtalya'daki Lombardiya'nın Pavia yakınlarındaki Mede di Lomellina köyünde doğdu. Pavia Teknik Enstitüsü'nde eğitim gördü, ancak teknik resim kursunda başarılı olamadı. Daha sonra Milano'daki Accademia di Brera'da Cesare Tallone ve Vespasiano Bignami ile çalıştı. 1908'de ve 1911'de “L’Eroe” (“Kahraman”) adlı tablosuyla Akademi'nin Mylius ödülünü kazandı. Bu dönemden sonra genellikle portre resimlerine odaklandı; İtalyan Alpleri, Rodos ve Tunus manzaraları da ilgi gördü.

Renzo Eusebi, İtalyan ressam, çağdaş sanat heykeltıraş. Transvisionismo (1995) ve GAD'ın sanatsal hareketlerinin kurucu ortağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Agostino Todaro</span>

Agostino Todaro, İtalyan botanikçidir.

Francesco Filippini, geç izlenimcilik döneminde tanınmış İtalyan bir ressamdı. En plein air tarzı ve konuların hızlı temsili ile bilinir, özellikle renge özel önem verdi. Sanatı, özellikle Lombardiya manzaraları ve Filippini'nin tablolarındaki annelerin figürleriyle ilgilenen Umberto Boccioni gibi sanatçılar tarafından incelenmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.