İçeriğe atla

Marina Ovsyannikova

Marina Ovsyannikova
Марина Овсянникова
Ovsyannikova, 2023
DoğumMarina Vladimirovna Tkachuk
19 Haziran 1978 (46 yaşında)
Odesa, Ukrayna SSC, Sovyetler Birliği
MilliyetRus
Mezun olduğu okul(lar)Kuban Devlet Üniversitesi
Rusya Cumhurbaşkanlığı Ulusal Ekonomi ve Kamu Yönetimi Akademisi
MeslekGazeteci
İşverenChannel One Russia (2003-2022)
Die Welt (2022)

Marina Vladimirovna Ovsyannikova[1] 19 Haziran 1978)[2][3] Channel One Rusya televizyon kanalında çalışan bir Rus gazetecidir.[4] 2000'li yılların başından beri Rusya'nın ana akşam haber programı Vremya'da Kanal 1'de çalıştı,[5][6] daha sonra rolünü "Kremlin propagandası üretmek" olarak tanımladı.[7]

Mart 2022'de, uluslararası haber manşetlerine konu olan Rusya'nın Ukrayna'yı işgalini protesto etmek için Vremya'nın yayınını yarıda kesti. Tutuklandı, avukatına erişimi olmadan ɡözaltında tutuldu, 30.000 ruble (o sırada 280 dolar) para cezasına çarptırıldı ve daha sonra serbest bırakıldı. Ekim 2022'nin başlarında, duruşma öncesi ev hapsinden kaçtıktan sonra Rus adalet sistemi tarafından aranıyor; avukatı Avrupa'ya kaçtığını söyledi.[8] Şubat 2023'te kızıyla birlikte Fransa'nın Paris kentine kaçtığı ortaya çıktı.[9]

ilk yılları ve kariyeri

Ovsyannikova, 19 Haziran 1978'de Ukrayna SSC, Sovyetler Birliği'nin Odesa kentinde doğdu.[2][6] Annesi Rus, babası Ukraynalıdır[10] Çeçen Savaşı başlayana kadar annesiyle birlikte Grozni'de yaşadı ama daha sonra Krasnodar'a taşındılar[11] Çocukluğunda yüzme ve artistik jimnastik yaptı[1] Yüzme takımı üniversite düzeyindeki Krasnodar şampiyonası yarışmalarını kazandı[1]

Ovsyannikova, Kuban Devlet Üniversitesi'nden ve daha sonra Rusya Cumhurbaşkanlığı Ulusal Ekonomi ve Kamu Yönetimi Akademisi'nden (RANEPA) mezun oldu Tüm Rusya Devlet Televizyonu ve Radyo Yayıncılığı Şirketi'nde (VGTRK) çalıştı 1997'den bu yana, "Kuban" TV kanalında (VGTRK'nın bölgesel bir yan kuruluşu) gazeteci ve haber sunucusu olarak çalışıyordu ve RANEPA'ya girmesine yardım ettiği iddia edilen kanalın başkanı Vladimir Runov'un favorisiydi[6]

2003 yılında Moskova'ya taşındıktan sonra Kanal Bir Rusya tarafından işe alındı[6] Politico şunları yazdı: "2003'ten bu yana onun işi Batılı haber akışlarını ve basın konferanslarını izlemek ve Batı'yı kötü, Rusya'yı iyi gösteren alıntılar toplamaktı"[12] Telegraph, Ovsyannikova'yı Kanal 1'de çalıştığı süre boyunca "devletin sözcüsü" ve " Kremlin'in propaganda makinesinin etinden ve kanından" olarak tanımladı Ovsyannikova geriye dönük olarak kendisini Kanal 1 için çalışırken "uzun yıllar Kremlin propagandası üreterek geçirmiş" olarak tanımladı[7]

Savaş karşıtı protestoları

Ovsyannikova başlangıçta Putin'i destekledi ancak Ukrayna'daki savaşa ait görüntüler, çocukluğunda Çeçenya'da yaşadığı savaşı hatırlattı Kremlin yakınında protesto yapmayı planlamıştı ancak daha sonra bunun pek yararlı olmayacağına karar verdi[13]

14 Mart 2022'de milyonlarca izleyiciye ulaşan akşam haber programı Vremya'da Rusya'nın Ukrayna'yı işgaliyle ilgili canlı yayın sırasında haber spikeri Ekaterina Andreeva'nın arkasına ɡeçip Rusça ve İngilizce karışımı bir posterle göründü[14][15]

Ukrayna No War Rusya
Rusça: Остановите войну
не верьте пропаганде
здесь вам врут
[Savaşı durdurun, propagandaya inanmayın, burada size yalan söyleniyor.]
Ruslar savaşa karşı

Ovsyannikova şöyle bağırdı:

Rusça: Остановите войну! Нет войне! [Savaşı Durdurun! Savaşa Hayır!]

Birkaç saniye sonra yayın, kaydedilen bir bölüme kesildi.[14][15][16] Haber programının kaydı, bu TV kanalında alışılmadık bir durum olarak indirilemedi[16][17][18] Protesto olağandışıydı çünkü devlet tarafından yürütülen program Kremlin'in " özel askeri operasyon " çizgisinden sapmadı ve izleyicilere daha önce Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinin bir savaş olduğu söylenmedi[4]

Önceden kaydedilmiş mesaj

Ovsyannikova'nın canlı yayındaki protestosunun ardından Rus insan hakları grubu OVD-Info, Telegram'da önceden kaydettiği bir videoyu yayınladı[19] Videoda "Kremlin propagandası için çalışmaktan utandığını" belirtti:[14][15][20][21][22][23][24]

Ukrayna'da yaşananlar bir suçtur. Rusya saldırgan bir ülkedir ve bu saldırganlığın sorumluluğu tek bir kişinin vicdanındadır. Bu kişi Vladimir Putin'dir. Babam Ukraynalı, annem Rus ve hiçbir zaman düşman olmadılar. Taktığım bu kolye, Rusya'nın bu kardeş katliamına derhal son vermesi gerektiği ve kardeş halklarımızın hâlâ uzlaşabileceği gerçeğinin sembolü. Maalesef son birkaç yılımı Kanal 1 için çalışarak, Kremlin propagandası yaparak geçirdim ve bundan çok utanıyorum. Televizyon ekranlarından yalanların yayınlanmasına izin verdiğim için utanıyorum. Başkalarının Rus halkını zombileştirmesine izin verdiğim için utanıyorum. 2014 yılında tüm bunlar başladığında sessiz kaldık. Kremlin Navalny'yi zehirlediğinde itiraz etmedik. Bu insanlık dışı rejimin işleyişini sessizce izledik. Artık tüm dünya bize sırtını döndü. Ve gelecek on nesil bu kardeş katili savaşının lekesini silip atamayacak. Biz Ruslar düşünen ve zeki insanlarız. Bütün bu çılgınlığı durdurmak yalnızca bizim elimizde. Git protesto et. Hiçbir şeyden korkmayın. Hepimizi kilitleyemezler.[21][24]

Tepkiler

Savaş karşıtı aktivist Denis Zakharov, 15 Mart 2022 gecesi Ostankino televizyon merkezinin önünde. Gözaltındaki Marina Ovsyannikova'nın destek sözlerini ifade etmesini ve kendisine bir buket çiçek vermesini bekliyor.

Ovsyannikova'nın protestosunun klipleri dünya çapında geniş çapta paylaşıldı ve küresel medyada önemli ölçüde yer aldı[25]

Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy, yayınlarından birinde Ovsyannikova'ya teşekkür etti[16][26] Fransa cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, Ovsyannikova'ya Fransız büyükelçiliğinde veya sığınma yoluyla koruma teklif etti Rus hükûmet sözcüsü Dmitry Peskov, protestosunu "holiganlık" olarak nitelendirdi[25][27][28]

Rus muhalif siyasetçi Lev Shlosberg, "Beş saniyelik hakikat, haftalarca süren propagandanın kirini temizleyebilir" dedi Rus muhalif siyasetçi İlya Yashin, Ovsyannikova'yı "Rusya'nın kahramanı" olarak nitelendirdi[4] Tutuklu Kremlin eleştirmeni Alexei Navalny, mahkemedeki son ifadesinde Ovsyannikova'yı meydan okumasından ötürü övdü[29][30]

BBC, Ovsyannikova'nın protestosunun dikkatleri Rus devlet televizyonunda kademeli istifalara çektiğini ve birkaç saat içinde üç kişinin daha istifa ettiğini bildirdi[31]

Channel One Rusya'nın haber bölümü başkanı Kirill Kleimyonov, onu "İngiliz casusu" olmakla suçladı ve sahnedeki protesto öncesinde İngiliz büyükelçiliğini aradığını söyledi[32] İngiltere Dışişleri Bakanlığı, ekrandaki protesto öncesinde herhangi bir temas olmadığını söyledi[33]

Zulümler ve aktivizm

Ovsyannikova gözaltına alındı ve Ostankino polis karakoluna götürüldü[15][34] Avukatı 12 saatten fazla bir süre boyunca onunla iletişime geçemedi, hatta yerini bile bulamadı Yayının ertesi sabahı onun nerede olduğu hâlâ bilinmiyordu[35] Ovsyannikova'nın, Rusya'nın Ukrayna işgaline ilişkin dezenformasyon yasaları uyarınca 15 yıla kadar hapis cezasıyla karşı karşıya kalabileceği bildirildi[36]

Daha sonra 15 Mart'ta Meduza editörü Kevin Rothrock'un Twitter hesabı, Ovsyannikova'yı insan hakları avukatı Anton Gashinsky ile mahkemede gösteren bir fotoğraf yayınladı[37] Telegram'da yayınlanan video için Ovsyannikova, izinsiz halka açık bir etkinlik düzenlemekle suçlandı ve 30.000 ruble (280 $, 200 £ veya 255 €) para cezasına çarptırıldı[19][38] Rus devlet haber ajansı TASS, Rusya Soruşturma Komitesi'nin, Rusya'nın Ukrayna'yı işgaliyle ilgili kamuya "yanlış bilgi" yaydığı suçlamasıyla canlı yayındaki protesto nedeniyle Ovsyannikova'yı da soruşturduğunu bildirdi[19][39] 4 Mart'ta kabul edilen yeni yasaya göre, Ukrayna'nın işgalini hükûmetin örtmecesi "özel askeri operasyon" yerine savaş olarak adlandırdığı için yargılanabilecek ve 15 yıla kadar hapis cezasına çarptırılabilecek[15][19][40]

17 Mart'ta Ovsyannikova, Kanal Bir Rusya'daki işinden ayrıldı[41] Fransa'ya sığınma talebini reddettiğini ve çocuklarıyla birlikte Rusya'da kalacağını belirtti[42]

11 Nisan 2022'de Ovsyannikova'nın, Axel Springer SE'nin Rusya ve Ukrayna'yı kapsayan Alman gazetesi Die Welt'te serbest muhabir olarak çalışmayı derhal geçerli olmak üzere kabul ettiği açıklandı[43][44][45] Kısa bir süre sonra Almanya'nın Berlin kentine taşındı ve eski kocasının çocuklarını ülke dışına çıkarmasına izin vermemesi nedeniyle çocuklarını Rusya'da bıraktı[46]

25 Mayıs 2022'de Norveç'in Oslo kentinde düzenlenen yıllık Oslo Özgürlük Forumu sırasında Ovsyannikova, Yaratıcı Muhalefet için Václav Havel Ödülü'nü aldı Bu ödül, "cesaret ve ustalıkla diktatörlüğün yalanlarının maskesini düşüren ve muazzam cesaret ve yaratıcılık örneği gösteren çalışmalar ortaya koyanları" onurlandırmak için veriliyor[47]

Ovsyannikova, 27-31 Mayıs 2022 tarihleri arasında Die Welt'in serbest muhabiri olarak Ukrayna'yı ziyaret etti Ziyaret kamuoyunda tepkiye neden oldu ve bu durum Die Welt'i ziyareti iptal etmeye ve Ovsyannikova'yı ülkeyi terk etmeye zorladı[48]

Ovsyannikova, Die Welt ile olan sözleşmesinin sona ermesinin ardından Rusya'ya döndü[49] 15 Temmuz 2022'de tek kişilik protesto yaptı Kremlin önünde "Putin bir katil. Askerleri faşist. 352 çocuk öldü. Durmanız için daha kaç kişinin ölmesi gerekiyor?" İki gün sonra tutuklandı ve daha sonra serbest bırakıldı[49][50] Bu olay nedeniyle 9 Ağustos'ta hakkında ceza davası açıldı ve Rusya'nın 2022 savaş sansürü yasaları uyarınca orduyu "itibarını zedelemekle" suçlandı; evi polis tarafından basıldı ve sorgulanmak üzere gözaltına alındı Daha sonra geceyi Moskova polis merkezinde geçirmesi emredildikten sonra serbest bırakıldı[51][52] Ertesi gün 9 Ekim 2022'ye kadar iki ay boyunca ev hapsinde tutuldu[53] Ancak 1 Ekim'de kocası Igor, 11 yaşındaki kızıyla birlikte ev hapsinden kurtulduğunu açıkladı Onun nerede olduğu bilinmiyordu[54] 17 Ekim 2022'de Ovsyannikova'nın avukatı, onun Rusya'dan "şu anda koruma altında olduğu Avrupa ülkelerinden birine" kaçtığını doğruladı[8][55] Aynı gün, Ovsyannikova'nın 10 yaşındaki kızı ve 17 yaşındaki oğlunun ebeveynlik hakları kısıtlandı; mahkeme, annesinin "siyasi faaliyetlerde bulunması" nedeniyle Ovsyannikova'nın kızının babasıyla birlikte yaşaması gerektiğine karar verdi[56]

10 Şubat 2023'te Ovsyannikova, şu anda ikamet ettiği Fransa'nın Paris kentinde bir basın toplantısı düzenledi ve Sınır Tanımayan Gazeteciler'in ülkeden kaçarken kendisine nasıl yardım ettiğini anlattı[57][58] Canlı yayındaki protestosunun ardından Fransa cumhurbaşkanı Emmanuel Macron tarafından kendisine sığınma teklif edildi ve kaçtığı sırada Fransa'daki çeşitli güvenli evlerde yaşıyordu[59][60] Yedi kez araç değiştirmeyi, elektronik gözetleme bileziğini vücudundan çıkarmayı ve sınırı yürüyerek geçmeyi içeren Rusya'dan çıkış yolculuğunu ayrıntılarıyla anlattı[57] Wall Street Journal'a göre Ovsyannikova, hayatından hâlâ korktuğunu söyledi: "Rusya'daki arkadaşlarımla her konuştuğumda bana 'Neyi tercih edersin, Novichok'u mu, polonyumu mu yoksa araba kazasını mı?' diye soruyorlar. ", FSB'nin yurt dışında yaşayan eleştirmenlere suikast düzenlemek için kullandığı iddia edilen yöntemlere atıfta bulundu[61]

Ovsyannikova Rusya'da gıyaben yargılandı ve 4 Ekim 2023'te Rus Ordusu hakkında "yanlış bilgi yaymak" suçundan 8,5 yıl hapis cezasına çarptırıldı[62] Ovsyannikova yaptığı açıklamada cezayı "siyasi amaçlı" olarak nitelendirdi[63]

Özel hayatı

Ovsyannikova, 2022 itibarıyla iki çocuğuyla birlikte Yeni Moskova'da (Moskova Oblastı'nın 2012'de Moskova'ya eklenen eski güneybatı bölgesi) yaşadı. Ekim 2022'de küçük kızını da alıp ülkeden kaçtı. Şu anda Paris'te yaşıyorlar. RT'nin televizyon direktörü Igor Ovsyannikov ile evlidir. Çiftin Mart 2022'de bir kaynak tarafından "yakın zamanda ayrıldığı" bildirildi. Ukrayna'da akrabaları var ama onlarla pek teması yoktur.

Kaynakça

  1. ^ a b c Зырянов, Никита (14 Mart 2022). [A journalist and graduate of KubSU came out with a pacifist poster during a live news broadcast on Channel One] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). Yuga.ru (Rusça) https://www.yuga.ru/news/462214-zhurnalistka-i-vypusknica-kubgu-vyshla-s-pacifistskim-plakatom-vo-vremya-pryamogo-efira-novostej-na-pervom-kanale/ |url= eksik başlık (yardım). 14 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2022. 
  2. ^ a b "МВД РФ объявило в розыск экс-редактора Марину Овсянникову". iz.ru. 3 Ekim 2022. 4 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  3. ^ [A woman who broke into the studio of the Vremya program faces an administrative case] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). tass.ru. 14 Mart 2022 https://tass.ru/proisshestviya/14068301 |url= eksik başlık (yardım). 6 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2022. 
  4. ^ a b c "Ukraine war: Protester exposes cracks in Kremlin's war message". BBC. 15 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  5. ^ "'Everyone knows they're lying'". Meduza. Rothrock, Kevin tarafından çevrildi. 16 Mart 2022. 2 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  6. ^ a b c d [Everyone, without exception, understands that they are lying] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). Meduza (Rusça). 15 Mart 2022 https://meduza.io/feature/2022/03/15/vse-bez-isklyucheniya-ponimayut-chto-vrut |url= eksik başlık (yardım). 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  7. ^ a b "Who is Marina Ovsyannikova, the journalist and ex-state mouthpiece who turned on her Kremlin bosses?". The Telegraph (İngilizce). 15 Mart 2022. ISSN 0307-1235. 1 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2022. 
  8. ^ a b Preussen, Wilhelmine (17 Ekim 2022). "Russian anti-war protest journalist Marina Ovsyannikova flees to Europe". Politico (İngilizce). 16 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2022. 
  9. ^ "Russian anti-war protest journalist Marina Ovsyannikova flees to Europe". POLITICO (İngilizce). 17 Ekim 2022. 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2023. 
  10. ^ "Kuppet russisk TV-sending med antikrig-budskap" [Russian TV broadcast Couped with anti-war message]. Verdens Gang. 15 Mart 2022. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  11. ^ Marina Ovsyannikova (19 Nisan 2022). ""I played a part in it. I am ashamed"". Die Welt. 5 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  12. ^ "The Mysterious Case of Marina O". Politico. 1 Mayıs 2022. 4 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  13. ^ "EXCLUSIVE State TV protester tells Russians: open your eyes to Ukraine war propaganda". Reuters. 16 Mart 2022. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  14. ^ a b c "Employee bursts onto live Russian state TV to denounce war: 'They are lying to you here'". The Washington Post. 15 Mart 2022. 14 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  15. ^ a b c d e "A protester storms a live broadcast on Russia's most-watched news show, yelling, 'Stop the war!'". The New York Times. 14 Mart 2022. 4 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  16. ^ a b c "'They're lying to you': Russian TV employee interrupts news broadcast". The Guardian (İngilizce). 14 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2022. 
  17. ^ [The editor of Channel One, Marina Ovsyannikova, broke into the live broadcast with a poster "Stop the war, they are lying to you here"] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). The Insider (Rusça). 14 Mart 2022 https://theins.ru/news/249289 |url= eksik başlık (yardım). 14 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  18. ^ "Russian state TV editor interrupts live news broadcast with anti-war message". Meduza. 14 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  19. ^ a b c d "A Russian TV worker who protested the war on a live broadcast is fined". The New York Times. 15 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2022. 
  20. ^ Reevell, Patrick (14 Mart 2022). ""I'm ashamed I allowed lies to be spoken from the TV screen. Now ten generations of our descendants won't wash off the disgrace of this fratricidal war. We're Russian people, thinking, intelligent. It's only in our power to stop this insanity"". ABC News, twitter.com. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  21. ^ a b "Ukraine: As It's Happening". The Moscow Times. 14 Mart 2022. 14 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2022. 
  22. ^ "Russian Woman Interrupts Live State News Broadcast To Send Message to Putin". Newsweek. 14 Mart 2022. 5 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  23. ^ "Anti-war protester in studio disrupts live Russian state TV news". Reuters. 14 Mart 2022. 5 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  24. ^ a b [Marina Ovsyannikova, an employee of Channel One, appeared on the air of the Vremya program with an anti-war poster] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). newsru.co.il (Rusça). новости Израиля (Israel News). 15 Mart 2022 https://web.archive.org/web/20220315103410/https://www.newsru.co.il/world/14Mar2022/marina_0011.html |arşivurl= eksik başlık (yardım). 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  25. ^ a b "Marina Ovsyannikova: Russian journalist tells of 14-hour interrogation". BBC. 15 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2022. "Marina Ovsyannikova: Russian journalist tells of 14-hour interrogation" 6 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  26. ^ "Zelenskyj advarer Norge og Europa: − Vi er alle russiske mål" [Zelensky warns Norway and Europe: - We are all Russian targets]. Verdens Gang. 15 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  27. ^ "Macron offers shelter for Russian editor held over TV protest". France 24 (İngilizce). 15 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  28. ^ "Kuppet TV-sending: Russisk journalist møtte i retten" [Couped TV broadcast: Russian journalist appeared in court]. Verdens Gang. 15 Mart 2022. 16 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  29. ^ "Anti-War Protester Fined After Disrupting Russian News Program". RadioFreeEurope/RadioLiberty (İngilizce). 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2022. 
  30. ^ "'This will lead to our country's collapse' Alexey Navalny's address to the Russian public as the state seeks new charges against him". Meduza (İngilizce). 17 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2022. 
  31. ^ "Russia's state TV hit by stream of resignations". BBC News (İngilizce). 16 Mart 2022. 19 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2022. 
  32. ^ Ball, Tom (21 Mart 2022). "Marina Ovsyannikova: TV protester denounced as British spy". The Times. 21 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  33. ^ "UK denies contact with Russian TV protest journalist". BBC News. 21 Mart 2022. 21 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2022. 
  34. ^ "Russia outlaws spreading 'fake news' about the Russian military with fines and prison". Poynter. 7 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  35. ^ "Missing for 12 hours: the Russian TV presenter Marina Ovsyannikova who said no to war". The Telegraph. 15 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  36. ^ "Marina Ovsyannikova: Fears for Russian journalist who denounced lies live on TV". The Times (İngilizce). 15 Mart 2022. 6 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  37. ^ "Russisk journalist skal være avbildet i retten" [Russian journalist should be pictured in court]. Verdens Gang. 15 Mart 2022. 15 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  38. ^ "Russian court fines woman for anti-war protest on state TV". Reuters. 15 Mart 2022. 11 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  39. ^ "The Badass Russian TV Producer Who Crashed a Newscast Is Free—For Now". Vice. 15 Mart 2022. 8 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  40. ^ "Marina Ovsyannikova: Russian journalist in court after TV protest". BBC. 15 Mart 2022. 8 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  41. ^ "Interview with Russian TV Protester Marina Ovsyannikova: "I'm Enemy No. 1 Here Now"". Der Spiegel. Moscow, Russia. 17 Mart 2022. 18 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2022. 
  42. ^ "Скрываюсь в Москве. Отказываюсь от убежища во Франции. Сын считает, что я разрушила жизнь своей семьи" [Hiding in Moscow. Refusing asylum in France. Son thinks I ruined my family life]. Meduza. 17 Mart 2022. 8 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  43. ^ "Marina Ovsyannikova becomes correspondent for Axel Springer's German media brand WELT". Axel Springer. 11 Nisan 2022. 29 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  44. ^ "Russian Journalist Who Protested War on Live TV Hired by German Media Group Welt". Bloomberg. 11 Nisan 2022. 7 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  45. ^ Семён Гудошников (11 Nisan 2022). [Marina Ovsyannikova will become a correspondent for the German edition of Die Welt] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). Афиша, Moscow https://daily.afisha.ru/news/amp/62119/ |url= eksik başlık (yardım). 8 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2022. 
  46. ^ [Most likely, these are the machinations of Margarita Simonyan] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). Холод (Rusça). 15 Mayıs 2022 https://holod.media/2022/05/15/ovsyannikova/?amp |url= eksik başlık (yardım). 19 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  47. ^ "HRF Announces the 2022 Havel Prize Laureates". Human Rights Foundation. 3 Mayıs 2022. 6 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  48. ^ [Marina Ovsyannikova, who quit Channel One after the anti-war action, went to Ukraine] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). Meduza. 6 Haziran 2022 https://meduza.io/feature/2022/06/06/marina-ovsyannikova-uvolivshayasya-s-pervogo-kanala-posle-antivoennoy-aktsii-s-ezdila-v-ukrainu |url= eksik başlık (yardım). 4 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  49. ^ a b Moscow, Agence France-Presse in (17 Temmuz 2022). "Russian journalist who staged TV protest over Ukraine invasion briefly detained". the Guardian (İngilizce). 17 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2022. 
  50. ^ "Задержана бывший редактор Первого канала Марина Овсянникова. Два дня назад она вышла на пикет с плакатом "Путин — убийца"" [Former Channel One editor Marina Ovsyannikova was detained. She picketed with a poster saying "Putin is a murderer" two days ago]. Meduza (Rusça). 17 Temmuz 2022. 17 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  51. ^ Nechepurenko, Ivan (10 Ağustos 2022). "Russia detains a former state television journalist who protested against the war". The New York Times. 12 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2022. Dmitri Zakhvatov, Ms. Ovsyannikova’s lawyer, said in a post on the Telegram messaging app that his client faces up to 10 years in prison for her protest in July, when she stood on a Moscow embankment opposite the Kremlin with a poster that read, "Putin is a killer. His soldiers are fascists" ... More than 200 people have been charged with criminal offenses after protesting against the war, according to OVD Info, a rights organization that tracks such cases. In July, a court in Moscow sentenced Aleksei Gorinov, an opposition lawmaker, to seven years in prison for denouncing the invasion. 
  52. ^ "На бывшую сотрудницу Первого канала Марину Овсянникову завели дело о военных "фейках"" [Marina Ovsyannikova, a former employee of Channel One, was charged with military "fakes"]. OVD-Info (Rusça). 10 Ağustos 2021. 25 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  53. ^ "Russian state TV protester gets two months' house arrest". Reuters. 11 Ağustos 2022. 19 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  54. ^ "Russian woman behind on-air war protest reportedly escapes house arrest". the Guardian (İngilizce). 3 Ekim 2022. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022. 
  55. ^ "State TV Journalist Who Denounced War in Ukraine Flees Russia". The Moscow Times. 17 Ekim 2022. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  56. ^ "Ex-editor of the first channel Marina Ovsyannikova was restricted of parental rights". ovd.news (Rusça). 17 Ekim 2022. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2022. 
  57. ^ a b Williamson, Lucy (10 Şubat 2023). "Marina Ovsyannikova: Anti-war Russian journalist recounts dramatic escape". BBC. 10 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2023. 
  58. ^ "Marina Ovsyannikova's extraordinary flight from Moscow with RSF's help". rsf.org. 10 Şubat 2023. 10 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2023. At a press conference on 10 February at the headquarters of Reporters Without Borders (RSF) in Paris, Russian producer Marina Ovsyannikova and RSF secretary-general Christophe Deloire described the extraordinary operation whereby she managed to secretly flee Russia with RSF’s help four months ago. 
  59. ^ "Russian Journalist Who Made Anti-War Protest on TV Describes Escape to France". The Moscow Times. 10 Şubat 2023. 3 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  60. ^ "Журналистка Марина Овсянникова рассказала в Париже о побеге из России" [Journalist Marina Ovsyannikova spoke in Paris about her escape from Russia]. Kommersant. 10 Şubat 2023. 28 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  61. ^ Dalton, Matthew; Bisserbe, Noemie (10 Şubat 2023). "Journalist Who Cried 'No to War' on Russian TV Fled to France". The Wall Street Journal. Agence France-Presse. 12 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2023. 
  62. ^ "Бывшую сотрудницу Первого канала Марину Овсянникову заочно приговорили к восьми с половиной годам колонии". Meduza (Rusça). 4 Ekim 2023. 5 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2023. 
  63. ^ "Protest gegen Ukraine-Krieg: Russische TV-Journalistin zu Haft verurteilt". Tagesschau (Almanca). 4 Ekim 2023. 5 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2023. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Putin</span> 2. Rusya devlet başkanı (1999–2008, 2012–görevde)

Vladimir Vladimiroviç Putin, Rusya Federasyonu'nun günümüzdeki devlet başkanı olan Rus politikacı ve eski istihbarat görevlisidir. Putin, 1999-2000 yılları arasında başbakanlık, 2000-2008 yılları arasında başkanlık, 2008-2012 yılları arasında tekrar başbakanlık görevini üstlenmiştir. Başbakanlığı döneminde, iktidar partisi Birleşik Rusya'nın genel başkanlığı görevini üstlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Rusya Silahlı Kuvvetleri</span> Rusya Federasyonunun askerî gücü

Rusya Silahlı Kuvvetleri, Rusya Federasyonu Silahlı Kuvvetleri olarak da bilinen Rus Silahlı Kuvvetleri, Rusya'nın ordusudur. Aktif personel açısından dünyanın beşinci büyük askeri gücüdür ve 1.15 milyon aktif personel ile en az iki milyon yedek personelden oluşmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri Merkezi İstihbarat Teşkilatı'na (CIA) göre, Rusya 2026 yılına kadar aktif personel gücünü 1.5 milyona çıkarmayı planlamaktadır ve bu, onu Çin ve Hindistan'dan sonra dünyanın üçüncü büyük askeri gücü yapacaktır. Ülkenin Kara Kuvvetleri, Deniz Kuvvetleri ve Hava-Uzay Kuvvetleri olmak üzere üç ana hizmet kolunun yanı sıra Stratejik Roket Kuvvetleri ve Hava İndirme Kuvvetleri adında iki bağımsız hizmet koluna sahiptir. 2013 yılında kurulan Özel Harekat Kuvvetleri Komutanlığı, muhtemelen 2022 yılında ilave destek personeliyle birlikte 1,000 kişilik bir güce ulaşacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Ramazan Kadirov</span> Çeçen siyasetçi

Ramazan Ahmetoviç Kadirov, Rusya Federasyonu'na bağlı Çeçenistan'ın üçüncü devlet başkanı.

<span class="mw-page-title-main">RT</span> Rus hükûmeti merkezli yayın kuruluşu

RT, başlangıçta Russia Today olarak kurulan, Rusya Federasyonu dışındaki kitlelere yönelik hem kablo ve uydu televizyon kanallarını, hem de İnternet içeriğini ileten bir Rus devlet destekli televizyon ağıdır. Moskova'da kuruludur, RT Uluslararası, yaklaşık dört saat haber bültenleri, belgeseller, talk show ve tartışma programları yanı sıra spor haberleri ve Rusya hakkında kültürel programlar sunmaktadır. RT üç dilde kanalları ile çok dilli bir hizmet olarak çalışır: Asli 2005 yılında İngilizce dilli kanalı, 2007 yılında Arapça dilli kanalı ve 2009 yılında İspanyolca dilli kanalı yayına başladı. RT Amerika, ve RT İngiltere bu ülkeler için bazı yerel tabanlı içerikler sunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Rusya-Ukrayna Savaşı</span> Rusya ve Ukrayna arasında Şubat 2014te başlayan uzun süreli çatışma

Rusya-Ukrayna Savaşı, bir yanda Rusya, Beyaz Rusya ve Rus yanlısı güçlerin, diğer yanda Ukrayna'nın dahil olduğu, sürmekte olan bir savaştır. Yevromaydan'ın ardından görevden alınan Ukrayna Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç'in Kırım'daki gerginlik nedeniyle Rusya'dan bölgeye asker göndermesini istemesinin ardından 2014 yılında başlayan ve Şubat 2022'de büyüyen askerî hareketliliktir. Bu savaşa Rusya'nın Kırım'ı ilhakı (2014), Donbass Savaşı (2014-günümüz), siber savaş ve siyasi gerilimler de dahildir. Rusya'nın bölgedeki jeopolitik çıkarlarını, vatandaşlarını ve konuşlandırılmış askerlerini koruduğunu iddia eden Devlet Başkanı Vladimir Putin, müdahale için parlamentodan onay almıştır. 21 Şubat 2022 de Rusya Donetsk ve Luhansk Halk Cumhuriyetlerini resmen tanıdığını açıkladı.24 Şubat 2022 tarihinde ise Rusya lideri Putin Ukrayna'yı istilaya başladıklarını televizyondan duyurdu. 2021'de diplomatik krizin ardından Ukrayna sınırlarına yakın bölgelere askeri yığınak yapan Rusya, 24 Şubat 2022'de geniş çaplı bir şekilde Ukrayna'yı işgal etmeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Aleksey Navalni</span> Rus muhalif lider ve siyasi mahkum (1976–2024)

Aleksey Anatolyeviç Navalni, Rus avukat, aktivist ve siyasetçi. 2009 yılından itibaren Rusya'da ve Rus ve uluslararası medyada yolsuzluk ve Devlet Başkanı Vladimir Putin karşıtı olarak ünlenmiştir. Navalni, The Wall Street Journal tarafından "Vladimir Putin'in en çok korktuğu adam" olarak tanımlanmıştır. Putin doğrudan Navalni'dan ismiyle bahsetmekten kaçınmaktadır. Navalni, Rusya Muhalefet Koordinasyon Konseyi üyesi, İlerleme Partisi'nin lideri ve Yolsuzlukla Mücadele Vakfı'nın (FBK) kurucusudur. 2020'de Nobel Barış Ödülü'ne aday gösterildi.

<span class="mw-page-title-main">2021 Rusya protestoları</span>

2021 Rusya protestoları, tutuklanan muhalefet lideri Aleksey Navalni'yi ve Palace for Putin filmini desteklemek için 23 Ocak 2021'de başlayan 21 Nisan 2021'de sona eren protesto.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Ukrayna'yı işgali</span> 2022den bu yana Doğu Avrupada süregelen askerî mücadele

Rusya'nın Ukrayna'yı işgali, 2014 yılında başlayan Rusya-Ukrayna Savaşı dahilinde yaşanan anlaşmazlıklar sonrası 24 Şubat 2022 tarihinde Rusya devlet başkanı Vladimir Putin'in Ukrayna'da "özel bir askerî operasyon" ilan etmesiyle başladı. İşgal her iki taraftan on binlerce kişinin ölümüyle sonuçlandı ve Avrupa'nın İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana yaşadığı en büyük mülteci krizine neden oldu. Mayıs ayı sonuna kadar tahminî 8 milyon insan ülke içinde yer değiştirdi ve 3 Ekim 2022 itibarıyla 7,6 milyon Ukraynalı da ülkeyi terk etti. İşgalden sonraki beş hafta içinde Rusya, 1917 Ekim Devrimi'nden bu yana en büyük göçünü verdi. İşgal ayrıca küresel çapta gıda kıtlığına neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında yapılan askerî harekâtlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu sayfa, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında kara, deniz ve hava harekâtlarının yanı sıra cepheler, operasyonlar, savunma hatları ve kuşatmaları kapsayan askerî harekâtların bir listesidir. Cepheler genellikle geniş bir bölgede ve uzun bir süre boyunca yürütülen daha geniş stratejik operasyonlara atıfta bulunur. Muharebeler genellikle belirli bir alana ve belirli bir süreye yayılan kısa süreli yoğun çatışmalara atıfta bulunur. Ancak, bu tür olayları adlandırırken terimlerin kullanımı tutarlı değildir.

<span class="mw-page-title-main">Mariupol hastane hava saldırısı</span> 2022 Rusyanın Ukraynayı işgali sırasında işlenen savaş suçu

9 Mart 2022'de Rusya Hava Kuvvetleri, Ukrayna'nın Mariupol kentinde hem çocuk hastanesi hem de doğumevi olarak hizmet veren 3 No'lu Doğumevi isimli bir binayı bombalayarak en az dört kişinin ölümüne ve en az on yedi kişinin yaralanmasına ve en az bir ölü doğuma yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna'da Uluslararası Ceza Mahkemesi soruşturması</span> Uluslararası Suç Mahkemesi tarafından devam eden soruşturma

Ukrayna'da Uluslararası Ceza Mahkemesi soruşturması veya Ukrayna'daki Durum, Uluslararası Ceza Mahkemesi (UCM) tarafından 21 Kasım 2013'ten bu yana, Onur Devrimi, Rusya-Ukrayna Savaşı, 2014'te Kırım'ın Rusya Federasyonu tarafından ilhakı, Donbas'taki savaş ve 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında "açık bir şekilde" işlenmiş olabilecek savaş suçları ve insanlığa karşı suçlara ilişkin devam eden bir soruşturmadır. Tam soruşturma 2 Mart 2022'de yargı yetkisini aldı.

Rusya'da insan hakları, uluslararası kuruluşlar ve bağımsız yerel medya kuruluşları tarafından rutin olarak eleştirildi. En sık atıfta bulunulan ihlallerden bazıları şunlardır: Gözaltında ölümler, güvenlik güçleri ve gardiyanlar tarafından yaygın ve sistematik işkence kullanımı, taciz ritüelleri, Rus Ordusu'nda yaygın çocuk hakları ihlalleri, etnik azınlıklara karşı şiddet ve ayrımcılık, ve gazetecilerin öldürülmesi.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Gudkov</span>

Dmitry Gennadyevich Gudkov, bir Rus politikacı ve muhalefet lideri. 2011-2016 yıllarında Devlet Duma üyesi olarak seçildi. Babası Gennady Gudkov da 2001 – 2012 yıllarında Duma milletvekiliydi. Hem baba hem de oğul, A Just Russia partisinin üyeleriydi.

<span class="mw-page-title-main">Lyubov Sobol</span>

Lyubov Eduardovna Sobol Rusya Muhalefet Koordinasyon Konseyi (2012–2013) üyesidir. Alexei Navalny'nin YouTube kanalı "Navalny Live" ın yapımcısıdır. Sobol, 2021'de kapanana kadar Yolsuzlukla Mücadele Vakfı'nın avukatıydı.

<span class="mw-page-title-main">Galina Timçenko</span>

Galina Timçenko bir Rus gazeteci. Rusya'daki popüler haber sitesi Meduza'nın genel yayın yönetmenidir.

"Rusya Ukrayna ile Ne Yapmalı?" Timofey Sergeytsev tarafından yazılmış bir makaledir. Rusya devlet haber ajansı RIA Novosti tarafından yayınlandı. Makale, Ukrayna'nın bir devlet olarak tamamen yok edilmesini ve Ukrayna'nın "nazilerden arındırılması" amacıyla Ukrayna ulusal kimliğinin ortadan kaldırılmasını talep ediyor.

<span class="mw-page-title-main">2024 Rusya devlet başkanlığı seçimi</span>

2024 Rusya devlet başkanlığı seçimi, 15-17 Mart 2024 tarihleri arasında Rusya'da yapılan başkanlık seçimleridir. Görevdeki başkan Vladimir Putin, Sovyet sonrası Rusya'da bir başkanlık seçiminde en yüksek oy oranı olan %87 ile zafer kazandı ve yaygın olarak kesin sonuç olarak görülen seçimde beşinci dönemini kazandı. Putin'in 7 Mayıs 2024 tarihinde göreve başlaması planlanmaktadır.

2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinin ardından aynı yılın mart ayının ortasına kadar 300.000, ağustos ayının sonuna kadar 500.000 ve ek olarak ekim ayının başında 400.000 olmak üzere toplamda 900.000 Rus vatandaşının ve Rusya'da yaşayan kişinin Rusya'yı terk ettiği tahmin ediliyor. Bu sayıya ekonomik göçmenler, vicdani retçiler ve sığınma hakkı talebinde bulunanlar dahildir.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Ukrayna'ya karşı enformasyon savaşı</span>

Rusya'nın Ukrayna'ya karşı bilgi savaşı konsepti ilk olarak 2013'te Valeri Gerasimov tarafından Rusya'nın karşı koyma ihtiyacı hissettiği Batılı bir enformasyon savaşını tanımlamak için dile getirildi. Renkli devrimlerin ve Arap Baharı'nın Batılı hükûmetler tarafından kışkırtıldığına ve bu durumun Rusya Federasyonu için bir tehdit oluşturduğuna inanıyordu. Batı'nın bu olaylara, özellikle de 2011-2013 Rusya protestolarına katılımına ilişkin yaptığı değerlendirmeler bu inancının temelini oluşturuyordu.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Ukrayna'yı işgaline tepkiler</span>

24 Şubat 2022'de Rusya, Ukrayna'yı işgal etmek için geniş çaplı bir askerî operasyon başlattı. İşgal, 6,4 milyondan fazla Ukraynalı'nın ülkeden kaçmasına ve nüfusun üçte birinin ülke içinde yer değiştirmesine sebep olarak Avrupa'da 2. Dünya Savaşı'ndan bu yana yaşanan en büyük mülteci krizine neden oldu. İşgal ayrıca küresel çapta gıda kıtlığına da neden oldu. İşgale verilen tepkiler, halkın tepkisi, medya tepkileri ve barış çabaları dahil olmak üzere geniş bir endişe yelpazesinde önemli ölçüde değişiklik gösterdi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.