Marie d'oignies
| Marie d'Oignies | |
|---|---|
| Beguine, Mistik | |
| Doğum | 1177 Nivelles |
| Ölüm | 23 Haziran 1213 Nivelles, Brabant Dükalığı |
| Kutsayanlar | Katolik Kilisesi |
| Yortu | 23 Haziran |
Marie d'Oignies (Şimdi Belçika topraklarında olan Nivelles'te doğdu, 1177 – 23 Haziran 1213, Nivelles, Brabant Dükalığı) bir Beguine aziziydi. Hayatı 1215 gibi erken bir tarihte Jacques de Vitry tarafından kaydedildi. Jacques de Vitry'nin kayıtlarının, Beguinelerin papalık onayını kazanmasına büyük ölçüde yardımcı olduğu söyleniyor.[1] Kilise tarafından kutsanmış ilan edildi. Bayram günü 23 Haziran.[2]
Hayatı
Marie, bugünün Belçika'sı olan Nivelles'in zengin bir ailesinde doğdu. Marie, on dört yaşında, ailesinin onaylamamasına rağmen evlendi. Bu evlilik ve anne, babasından özgürleşmesi onun için çok önemli bir noktaydı. Tanrı'nın hizmetçisi olmak için korunduğuna inandığından, yeni kocasına yalvararak bekaret yemini etmesini istedi. Kocası, bağlılığıyla, bekarette kalma sözüyle karşılık verdi. Birlikte, yoksulluk içinde kalarak ve cüzzamlılarla ilgilenerek bir hayat yaşadılar. Marie'nin itibarı hızla büyüdü ve kendisine birçok takipçi çekmeye başladı. Çalışmaları ve inancında bağlılığı, diğer genç kadınlara, Assisili Aziz Françesko ve Assisili Azize Chiara'nın yaptığı gibi, yoksulluk içinde bir yaşam sürmeleri için ilham verdi.[3]
Piskopos ve kardinal olacak olan Jacques de Vitry, onun hayatında çok önemli bir rol oynadı. 1208'de tanıştılar. De Vitry, Marie'nin günahlarını itiraf ettiği Peder olmasına rağmen de Vitry kendi inanç yolculuğunda Marie'yi bir rehber olarak gördü. Sonunda ondan manevi annesi olarak bahsetti. Hayatı boyunca ona yakın kalacak ve 1215 civarında da Marie'nin hayatının bir hagiografisini yazdı.[4]
Marie’nin Ruhaniyeti ve Çileciliği
Jacques de Vitry, Marie'yi hem mistik hem de apostolik (o zamanlar kadınlar için anlamı: fakirleri ziyaret etmek ve onlara yardım etmekti) bir kadın olarak tanımladı. Tüm hayatı başkalarının hizmetinde geçti.[5] Çok şiddetli bir yoksulluk yaşadı, yiyecek ve içeceklere düşkünlük göstermemeye dikkat etti. De Vitry, Marie'nin yemeklerinin son derece yetersiz olduğunu, et veya şarap tüketmediğini ancak çok az balık tükettiğini belirtti. Öncelikle vejetaryen bir diyete sahipti ancak yetersiz miktarlarda. Esas olarak Efkaristiya ekmeğine güveniyordu.[6]
Jacques de Vitry, Marie'ye açıklanan yedi özel erdemi kaydetti.
- Tanrı korkusu ruhu – Buna göre yeterince hareket etmediğinden endişeleniyordu.[7]
- Dindarlık ruhu – “Mesih’in doğru hizmetçisi Araf’ta acı çekenlere karşı büyük şefkat ve sevgi hissettiği için kendi duaları kendisine yetersiz geliyordu. Araftakilere dualarıyla ve yaptıkları Ayinler ile aracılık etmesi için başka insanlar buldu.”[8]
- Bilgelik ruhu – Efkaristiya sırasında vizyonlar görüyordu. Ayinde Peder tarafından ekmek ve şarap yükseltme sırasında, ruhun inişiyle değerli ve değersiz alıcılar arasında ayrım yapabilirdi. Ruh layık olanlarda kalır; layık olmayanlarda ise ruhuna boşluk hissi gelirdi.[9]
- Dayanıklılık ruhu – Marie'nin sabrı, kendini istek ve arzularından mahrum bırakma konusundaki dindarlığından büyüdü. Denenmelerini ve sıkıntılarını, kendisine Rab'den bir hediye olarak verilmiş özel bir şey olarak anladı.[10]
- Öğüt ruhu – Marie, başkaları hakkında kehanette bulunma yeteneğinin bir sonucu olarak bilge öğütleri için isteniyordu. Marie'nin arkadaşı olan Beguine Anvers'li Hadewijch, Marie'nin onun sınanmaları hakkında gördüğü vizyonda büyük huzur buldu.[11]
- Anlayış ruhu – "İnsanların [söylenmemiş] düşüncelerini bilme" yeteneği, Marie'nin bir başka armağanıydı. Bir rahibin Ayini onun onuruna yaptığını rahip bunu söylemese bile biliyordu.[12]
- Bilgelik ruhu – Marie, bir azizin kutlama gününde o aziz tarafından ziyaret edildi. Bu azizler başkalarını da getirdi, ancak her bir azizin kim olduğunu rahatça anlayabiliyordu.[13]
Kaynakça
- ^ The Flowering of Mysticism – Men and Women in the New Mysticism 1200-1350. Bernard McGinn (İngilizce). 3. The Crossing Publishing Company. 1998. s. 36.
- ^ "Bienheureuse-Marie-d-Oignies". 23 Ağustos 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ The Flowering of Mysticism – Men and Women in the New Mysticism 1200-1350. s. 33.
- ^ İdem. s. 34.
- ^ İdem. s. 40.
- ^ İdem. s. 37.
- ^ The life of Marie d'Oignies. Jacques de Vitry and Margot H. King (İngilizce). Peregrina. 1989. s. 69.
- ^ İdem. s. 68.
- ^ İdem. s. 86.
- ^ İdem. s. 87.
- ^ İdem. s. 93.
- ^ İdem. s. 98.
- ^ İdem. s. 101.
