İçeriğe atla

Marguerite Porete

Marguerite Porete
Mistik
Doğum1248
Hainaut, Fransa
Ölüm1 Haziran 1310
Paris, Fransa
MilliyetFransız
Önemli eser(ler)"Basit Ruhların Aynası"

Marguerite Porete, (Hainaut, Fransa, d. 1248 – Paris, Fransa, ö. 1 Haziran 1310), Fransız mistik. "Basit Ruhların Aynası" (Le Miroir des âmes simples - The Mirror of Simple Souls) adlı eserinin öğretisini yaymaya çalıştığı için sapkınlıkla suçlanıp 1310'de kazıkta yakılmıştır.

Yaşamı

Porete'nin yaşamı ile ilgili kayıtlar onu sapkınlıkla suçlayıp kazıkta yakılmaya mahkûm edenlerce tutulduğundan büyük ihtimalle önyargı ve eksiklikler içerecektir. Beguine hareketiyle ilişkili olan Porete 1946 yılına kadar "Mirror" adlı eserin yazarı olarak bilinmekteydi.

Porete'nin ilişkili olduğu dindar kadınlar teşkilatı Beguine hareketi 1170-80'de Hollanda'da başlamış ve Fransa, Almanya ve Latin ülkelerine yayılmıştı.

Beguine kelimesinin kökeni kesin olmamakla birlikte Felemenkçe dua etmek anlamına geldiği veya kızkardeşlik teşkilatı kuran ve yaklaşık 1187'lerde ölen Liège'li rahip Lambert le Bègue'in adından geldiği veya Katharların diğer bir adı olan ve Toulouse'in kuzeydoğusundaki Albiga şehrine atıfla söylenen Albigensian'dan geldiği iddia edilmiştir. Beguineler Kilise tarafından kabul görmemişlerdi. Papa V. Clement onları Hristiyanlığa uymayan davranışlarda bulunmakla suçluyordu. Beguineler manastır yemini etmeden kendilerini Tanrı'ya adayan kadınlardı. Hareketin Beghardlar denilen erkek kolu da olduğu ancak onbeşinci yüzyıl ortalarına kadar yayılmasının durduğu da belirtilmiştir.

Porete kitabından dolayı suçlanıp önce hapse atılmış, görüşlerinden dönmesi istenmiş ancak bunu reddetmiştir. Kendisini suçlayan keşiş kitabındaki bazı ifadeler hakkında görüş almak için metinleri Paris Üniversitesi'ne göndermiştir. Gelen yanıtta Porete'nin iflah olmaz bir sapkın olduğu bildirilmiş ve 1310'da sapkınlıkla suçlanıp kazıkta yakılmıştır.

Eseri : "Basit Ruhların Aynası" Kitabı

Porete'nin kitabı Tanrı ile birleşen ve O'nun iradesinden başka iradesi olmayan basit ruhlara atıfla yazılmıştır. Kitabın orijinali Eski Fransızca yazılmış ancak Latinceye ve diğer dillere tercüme edilip yayılmıştı. Kitap, Porete'nin kendisi tarafından, Tanrı'da yok olmaya ulaşmış “basit ruhlar” için yazılmış bir rehber olarak sunulmaktadır. Bunu ancak böyle bir yok oluşa ulaşmış olanlar anlayabilirdi. Kitap elist bir yapıya sahiptir.[1] Birçok yönden kitap, ikinci yüzyılın Gnostik İncillerine benziyor.[2]

Çalışmaları Bingenli Hildegard ya Magdeburglu Mechtild gibi görümlere dayanmaz, ancak ruhun kendisini tamamen Tanrı'nın iradesine bıraktığı ve artık kendi iradesine sahip olmadığı bir içsel diyalog olarak gösterilir. Hem Tanrı hem de Ruh kitap yazarları olarak gösterildi.[3]

Porete saf sevginin mistizmini öğretti. Tanrı sevgidir ve sevgi, kendisinden sıyrılmış ruhun ulaşabileceği ve onunla kaynaşabileceği Tanrı'dır. Terk edilmiş ruh kendini boşluğa akıtan bir nehir gibi bireysel kimliğini kaybetmiştir.[4]

Kitapta Porete aynı zamanda ruhun Üçlü Birlik imajını, kendi hiçliğinin bilince varacak bir yalınlıkla, ayrımla ve yoksullukla iyileşmesi gerektiğini öğretiyordu. Akıl aşkın karşıtıdır. Akıl, Ruh, Tanrı'ya erişirse ölmesi gereken bir beceridir ki bu da kendi kendini yok etmesidir.[5]

Kitapta iki türlü diyalog vardır. İlk diyalog Tanrı ve Ruh'un arasındadır. Mesih'in kendisi önemli ölçüde konuşmaz. Ruh bazen Porete'nin kendisi tarafından farklı görülür, bazen Porete ve ruh birdir. İkinci diyalog ise aşk ve akıl arasındadır. Ancak aklın ölmesi gerekir, böylece hayata dönüşmüş olarak geri dönebilir.[6]

Katolik Kilisesi Tarafından Neden Suçlu Bulundu?

Teolojik Nedenler

Geleneksel olarak Hristiyan mistikleri sevgiden ruh ve Tanrı arasındaki birlik olarak bahseder ve Porete'nin bahsettiği gibi kaynaşma ya da yok olma anlamında değildir. Hristiyanlıkta sevgi, sevdiğin kişinin görünmez olması değil tam tersine onu bağlantılı ve artık soyutlanmamış yapmaktadır.

Engizisyon mahkemesi ayrıca, mistik deneyim ve Tanrı deneyimi ile arasındaki mevcut karışıklığı da kınadı. Engizisyon mahkemesi için Porete yanlış bir şekilde Tanrı deneyimini mistik deneyimine indirgiyordu. Gerçekten de, Kilise öğretileri kadar sakrementlerde Porete tarafından önemsenmemiştir.[7]

Porete ayrıca ruhun Tanrı'da yok olmayacağını, mükemmel hale geldiğini bu nedenle de günah işlemeyeceğini öne sürüyordu. Bu Kilise'nin her zaman suçlu bulduğu bir şeydi. Hristiyan öğretisine göre bu hayatta Mesih'in mükemmelliğine ulaşmak ve günah işlemekten aciz olmak mümkün değildir.[8]

Kilise Otoritesine Açıkça İtiraz Etmesi

Engizisyon mahkemesi Porete'nin Kilise'yi ve dini hiyerarşiyi küçümsediği iddiasında bulunmuştu. Porete, ruhun temel özgürlüğü ve böyle bir özgürlüğün yerleşik dini kurumların gücüne ve bilge kişilerin otoritesine tehdit olarak görüldüğünü anlattı.

Gerçekten Porete'de kitabında Hristiyan din adamlarına şu şekilde sesleniyordu: "Teologlar ve ruhban sınıfının diğer üyeleri sizler eğer alçakgönüllülükle onunla karşılaşmazsanız ki bu şekilde Akıl evinin efendileri olan Sevgi ve İnanç sizi akla üstün kılacaktır, ne kadar parlak kavrayışınız olursa olsun bu kitabı anlamayacaksınız."

Toplamdaki Erkek Egemenliği

Gerçek suçu, otorite olarak görülen kişilere öğretmeyi sevmesi ve onlara tamamen boyun eğmeyen bir kadın olarak zamanından birkaç yüzyıl ötesinde yaşamış olmasıydı.[9]

Dış bağlantılar

Kitap

  • Marguerite Porete, The Mirror of Simple Souls, ed. Ellen Babinsky. Paulist Press, 1993. ISBN 0-8091-3427-6

Kaynakça

  1. ^ The Flowering of Mysticism – Men and Women in the New Mysticism 1200-1350, Vol 3. Bernard McGuinn (İngilizce). The Crossroad Publishing Company. 1998. s. 251 ISBN 978-0-8245-1743-4. 
  2. ^ idem. s. 252. 
  3. ^ idem. s. 247. 
  4. ^ Christian Mystics – Their lives and Legacies throughout the Ages. Ursula King (İngilizce). HiddenSpring. 2001. s. 104 ISBN 1-58768-012-2. 
  5. ^ The Flowering of Mysticism – Men and Women in the New Mysticism 1200-1350, Vol 3. Bernard McGuinn. s. 248. 
  6. ^ idem. s. 249. 
  7. ^ The Spirituality of the Middle Ages. François Vandenbroucke (İngilizce). Burns and Oates. 1968. s. 357 ISBN 0-86012-114-3). 
  8. ^ idem. s. 356. 
  9. ^ Christian Mystics 108 seers, Saints, and Sages. Carl McColman (İngilizce). Hampton Roads. 2016. s. 130 ISBN 978-1-57174-730-3. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mistisizm</span> Felsefi görüş

Mistisizm, halk arasında Tanrı ya da Mutlak ile bir olmak olarak bilinir, ancak dini ya da manevi bir anlam verilen her türlü vecdi ya da değişmiş bilinç durumunu ifade edebilir. Gizemcilik ya da mistisizm, dinsel esrimelerle ilgili ülkülemlerin, erdemlerin, ayinlerin ve efsanelerin uygulanmasının birlikte yapıldığı fikir akımı. Mistisizmin anlamı önemli ölçüde daraltılmıştır: Aynı zamanda nihai veya gizli gerçeklerdeki içgörüye, çeşitli uygulamalar ve deneyimlerle desteklenen insan dönüşümüne de atıfta bulunabilir.

Araf, bazı din ve inançların ahiret kavramlarında yer alan, kötüler ve iyilerin sınıfına sokulamayan, inançlı günahkarların veya günah ve sevapları eşit olanların gideceği geçici arınma yeri, nihai ahiret mekanları arasında olduğuna inanılan yer, çoğunlukla dağ. Sözcük olarak, Arapça "kum tepesi" anlamındaki "urf"un çoğul halidir.

<span class="mw-page-title-main">İrinaios</span> Özellikle dönemin "sapkın inançları" hakkında yazdıklarıyla tanınan İzmir doğumlu Lyon piskoposu (130-202)

İrinaios, Smyrna’da 126 yılında doğup, Lyon’da 202 yılında Tours’lu Gregorius’a göre din şehitliği mertebesine yükselmiştir. Hristiyan apolojistiydi. Yortusu 28 hazirandadır, Ortodoks Kilisesi'ne göre ise 23 auğustostadır. 21 Ocak 2022'de Papa Franciscus onu "Birliğin Doktoru" unvanıyla Kilise Doktoru ilan etti.

<span class="mw-page-title-main">Clairvauxlu Bernard</span>

Bernard de Clairvaux, Fransız bir Keşiş ve Mistik.

<span class="mw-page-title-main">Bonaventura</span>

Bonaventura fransisken Kardinal, mistik, Skolastik felsefenin düşünürlerinden Fransisken tanrıbilimci. 1482'de Papa IV. Sixtus tarafından Aziz ilan edilmiştir. 1588 Papa V. Sixtus tarafından Kilise Doktoru ilan edilmiştir. Yortusu 15 Temmuzdadır.

<span class="mw-page-title-main">Maksimos (aziz)</span>

İman Savunucusu Maksimos, Teolog Maksimos ya da Konstantinopolisli Maksimos, Hristiyan keşiş, teolog, mistik ve bilgin.

<span class="mw-page-title-main">Sienalı Katerina</span>

Sienalı Katerina, Dominiken Tarikatı'nın laik bir üyesi ve mistiktir. 1461 yılında Papa II. Pius tarafından kanonize edilmiş, 1970 yılında Papa VI. Pavlus tarafından Kilise Doktoru ilan edilmiştir. Yortusu 24 Nisandır.

<span class="mw-page-title-main">Folignolu Angela</span> İtalyan azize (1248-1309)

Folignolu Angela, İtalyan mistik ve yazar. 1701'de Papa XI. Klement tarafından kutsandı ve 2013 yılında Papa Franciscus tarafından azize ilan edildi. Her 4 Ocak'ta anılır.

<span class="mw-page-title-main">Magdeburglu Mechtild</span>

Magdeburglu Mechtild, Alman rahibe, şair ve mistik.

<span class="mw-page-title-main">Hackebornlu Mechtilde</span>

Hackeborn’lu Mechtilde, Alman Sisteriyen rahibe, mistik ve azize. Katolik Kilisesi tarafından 19 Kasım’da anılır.

<span class="mw-page-title-main">Helftalı Gertrude</span>

Helftalı Gertrude, Alman Sistersiyen rahibe, mistik ve azize.

<span class="mw-page-title-main">Anversli Hadewijch</span>

Hadewijch 13. yy şairi ve Aşağı Ülkelerden (Anvers) gelen Hristiyan mistik.

<span class="mw-page-title-main">Nasıralı Beatris</span>

Nasıralı Beatris Flaman Sistersiyen rahibe ve mistik. Katolik Kilisesi'nde Kutsanmış olarak bilinir. Bayramı 29 Temmuz'dur.

<span class="mw-page-title-main">Norwichli Juliana</span>

Norwichli Juliana İngiliz, şehirde yaşayan münzevi ve mistik. Katolik Kilisesi tarafından resmi olarak kutsanmasa da halka bağlılığından dolayı “kutsanmış” olarak kabul edildi ve her 13 Mayıs'ta anıldı. 1980'den beri 8 Mayıs'ta Juliana Anglikan Kilisesi’nde de anılmaktadır.

Margery Kempe İngiliz mistizmin Altın çağı olarak adlandırılan– Norwichli Juliana, Walter Hilton ve anonim bir kitap olan “ Bilmeyen Bulut” çağın sonunda yaşayan bir İngiliz mistikti. Katolik ve Anglikan Kiliseleri tarafından onurlandırılmış ancak hiçbir zaman aziz yapılmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">İsveçli Brijit</span> İsveçli gizemci yazar ve rahibe (y.1303-1373)

İsveçli Brijit İsveçli mistik ve Bridgettines tarikatının kurucusu. 1391 yılında ‘Azize’ ilan edildi. 23 Temmuz günü anılır. Papa II. Yuhanna Pavlus, 1999 yılında Sienalı Katerina ve filozof Edith Stein ile birlikte Avrupa’nın koruyucu azizi ilan etti.

Marie d'Oignies bir Beguine aziziydi. Hayatı 1215 gibi erken bir tarihte Jacques de Vitry tarafından kaydedildi. Jacques de Vitry'nin kayıtlarının, Beguinelerin papalık onayını kazanmasına büyük ölçüde yardımcı olduğu söyleniyor. Kilise tarafından kutsanmış ilan edildi. Bayram günü 23 Haziran.

Stommeln'li Christina bir Alman mistikti. Papa X. Pius, 8 Kasım 1908'de onu kutsanmış ilan etti. Kalıntıları Jülich'te bulunur. Yortusu 6 Kasımdır.

<span class="mw-page-title-main">Saint-Thierryli Guillaume</span>

Saint-Thierryli Guillaume daha sonra Sistersiyenlere katılmış Benediktin bir keşiş ve Hristiyan mistizminin bir teorisyeni.

<span class="mw-page-title-main">Ruusbroeck</span>

Jan van Ruusbroeck,, Felemenk asıllı bir katolik rahip ve mistik bir yazardı. Ölümünden sonra, naaşı korunmuş ve hatırası Gronendaal’da korunmuştur. 1783’te naaşı Brüksel’deki Aziz Gudule kilisesine taşınmış ancak Fransız devrimi sırasında kaybolmuştur. 1 Aralık 1908’de Papa X. Pius tarafından Kutlu ilan edilmiştir.