Karesi Sancağı, Osmanlı Devleti'nin Anadolu Eyaleti sınırları içindeki sancaklarından biri. Osmanoğulları'na ilk katılan beylik olan Karesi Beyliği'nin bulunduğu bölgede kurulmuştur. Osmanlı Devleti'nin yıkılmasıyla yerine Balıkesir ili kurulmuştur. 1909 yılındaki Karesi Sancağı'na bağlı kazalar şunlardır; Karesi Merkez Kazası, Ayvalık Kazası, Bandırma Kazası, Edremit Kazası, Burhaniye Kazası, Erdek Kazası, Gönen Kazası, Sındırgı Kazası, Balya Kazası'dır.
Adana Vilayeti, Osmanlı Devleti vilayetidir. 1869 yılında kurulmuştur.
Ankara Vilayeti, Osmanlı Devletinin bir vilayetidir.
Trabzon Vilayeti, Osmanlı Devleti'nde, 19. yüzyılın ikinci yarısında girişilen idari reformlar sonucunda kurulan vilayetlerden biridir. 1867 yılında Trabzon Eyaleti'nin kaldırılmasıyla kurulmuştur. İdari merkezi Trabzon olan vilayet, Alaçam'dan Çürüksu'ya kadar Karadeniz kıyı şeridi boyunca uzanıyordu. Dört sancaktan oluşuyordu ve Gümüşhane sancağı dışındaki üç sancağın Karadeniz'e kıyısı bulunuyordu.
Sivas Vilayeti, 1867-1922 yılları arası varlığını sürdürmüş olan Osmanlı Devleti vilayetidir.
Halep Vilayeti, 1867 yılında kurulmuş Osmanlı Devleti vilayeti. Vilayet merkezi Halep'tir. Halep Vilayeti 1864 yılında kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile kurulmuştur.
Diyarbekir Vilayeti, 1867 yılında kurulan Osmanlı Devleti vilayeti. Vilayetin merkezi Diyarbekirdir.
Aydın Vilayeti, Osmanlı Devleti vilayetidir.
Rakka Eyaleti veya Rakka Beylerbeyliği, 1594 yılında III. Murad zamanında kurulan Osmanlı Devleti eyaleti.
Bosna Vilayeti, 1864 yılında kurulan Osmanlı İmparatorluğu vilayeti. Vilayetin merkezi Saraybosna'dir. Berlin Antlaşması ile Bosna Vilayeti, imtiyazlı bir vilayet olmuştur. 5 Ekim 1908'de Avusturya-Macaristan İmparatorluğu tarafından ele geçirilmiştir.
Lazistan Sancağı, Osmanlı Devleti'nde önce Trabzon Eyaletine, sonra Trabzon Vilayeti'ne bağlı idari birimlerden biridir. 1920 yılında ise bağımsız hale getirilmiştir. Sancağın idari merkezi önce Batum, 1878 yılında Batum Rusya'ya geçtikten sonra Rize kenti idi.
Hakkâri Vilayeti, Çölemerik Vilayeti, Hakkâri Sancağı veya Çölemerik Sancağı, Bir Osmanlı müstakil sancağıdır. 1876 yılında kurulmuş 1888 yılında dağıtılmıştır. Vilayetin merkezi Hakkâri'dir. Vilayetin sınırları bugünkü Hakkâri'nin tamamını ve Şırnak'ın Beytüşşebap ve Uludere ilçelerini kapsıyordu.
Hüdavendigâr Vilâyeti ya da Bursa Vilayeti, 1867 yılında kurulan Osmanlı vilâyeti.
İstanbul Vilayeti ya da Konstantiniyye Vilayeti, 1864'te İstanbul Eyaleti'nin kaldırılmasından sonra kurulan bir Osmanlı vilayetidir. Vilayetin sınırları bugünkü gibidir.
Hicaz Vilayeti, Osmanlı İmparatorluğu'nda 1872 yılında kurulan bugün Hicaz bölgesini kapsayan bir vilayettir. 1899 yılında vilayetin yüzölçümü 250,000 kilometrekaredir. Hicaz Vilayeti'nin kuzeyinde Şam Vilayeti, güneyinde ise Yemen Vilayeti bulunmaktaydı.
Yanya Eyaleti, Osmanlı İmparatorluğu'nun bugünkü Güney Arnavutluk, Orta ve Kuzey Yunanistan topraklarında bulunan eski bir eyalettir. 1670 yılında kurulmuştur ve idari merkezi Yanya'dır. 1788'den 1822'deki suikastine kadar Tepedelenli Ali Paşa, Tırhala sancakbeyi olarak görev yapmıştır. 1867 yılında kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile Yanya Vilayeti kurulmuştur.
İşgal Edilmiş Düşman Toprakları Yönetimi (İEDTY), 1917-1920 yılları arasında eski Osmanlı İmparatorluğu'nun Levant ve Mezopotamya'daki vilayetleri üzerinde Britanya ve Fransız ortak askeri yönetimiydi. Yönetim, 19-26 Nisan 1920 San Remo Konferansı'nda Fransız Suriye ve Lübnan Mandası ile Birleşik Krallık Filistin Mandası'nın kurulmasıyla sona erdi.
Lazkiye Sancağı ya da Lazikiyye Sancağı, Beyrut Vilayeti'nin en kuzeyinde yer alan bir Osmanlı sancağıydı. Sınırları doğuda Suriye Vilayeti içinde yer alan Hama Sancağı, batıda Akdeniz, kuzeyde Halep Vilayeti ve güneyde Trablus Sancağı arasında uzanmaktaydı. Sancağın başkenti Lazkiye şehriydi. 1914 yılında nüfusu 144.447 kişiydi. Sancak; Lazikiyye, Cebele, Markab ve Sahyûn olmak üzere toplam dört kazadan oluşuyordu.
Trablus Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun Beyrut Vilayeti'nde bulunan bir sancağıydı. Sınırları doğuda Suriye Vilayeti'ndeki Hama Sancağı, batıda Akdeniz, kuzeyde Lazkiye Sancağı ve güneyde Beyrut Sancağı arasında uzanıyordu. Sancağın 1914 yılındaki nüfusu 175.063'tür.
Teke Sancağı ya da Teke İli, günümüzde Türkiye'nin Antalya şehrinin merkeziyle birlikte; Finike, Kaş, Kalkan, Gömbe, Elmalı, Kızılkaya, Kocaaliler ve Afyonkarahisar'ın bir kısmını içine alan bir Osmanlı sancağıydı. II. Murad zamanında Osmanlıların kontrolüne giren sancağın kuzeyinde Hamîd Sancağı, kuzey doğusunda Karaman, doğusunda Alanya ve batısında Menteşe Sancağı bulunuyordu.
