Makreti Köprüsü - Turkipedia

Makreti Köprüsü (Gürcüce: მაკრეთის ხიდი; okunuşu "mak'retis h'idi), Demirciler Köprüsü olarak da bilinir, Artvin ilinin Borçka ilçesinde, Çoruh Nehri'nin bir kolu olan Çhala Deresi üzerinde, yukarıdan aşağıya sıralandığında sonuncu köprüdür. Bugün Kale adını taşıyan eski Makreti köyü sınırları içinde inşa edilmesinden dolayı Makreti Köprüsü adını taşımaktadır. Kale köyünün 20. yüzyılda uzun süre Demirciler köyünün bir mahallesi olmasından dolayı köprü de Demirciler köyü içinde sayılmış ve bundan dolayı da Demirciler Köprüsü olarak adlandırılmıştır.

Makreti Köprüsü, tek kemerli taş köprüdür ve kemeri yarım daire biçimindedir. İki kıyı arasında uzanan kemerin nereye oturduğu dolgudan dolayı anlaşılamamaktadır. Köprünün inşasında uzun kesme taşlar kullanılmıştır. Köprü 32 metre uzunluğunda, 2,8 metre genişliğinde, korkuluklarla birlikte 9,5 metre yüksekliğindedir. Makreti Köprüsü'nün Osman Paşa tarafından 18. yüzyılda inşa ettirildiği ileri sürülse de köprünün daha eski olduğu bölgedeki başka Orta Çağ köprülere benzerliğinden de anlaşılmaktadır. Makreti Köprüsü'nün 13. yüzyılda inşa edilmiş olabileceği de belirtilmiştir.^[1]^[2]

Makreti Köprüsü ve Çhala Deresi üzerindeki diğer iki köprü, Karadeniz kıyısından Çoruh Nehri kıyılarına uzanan eski ulaşım yolu üzerinde yer alıyordu. Hopa'dan Borçka'ya gelen bu yol buradan Artvin ile Ardanuç ve Gürcistan'ın güneydoğusundaki merkezlerine devam ediyordu.^[3]

Kaynakça

^ "Demirciler Köyü Köprüsü" (PDF). acikerisim.iku.edu.tr. 2 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2020.
^ "Klarceti (Gürcüce), Mamia Pağava, Meri Tsintsadze, Maia Baramidze, Malhaz Çoharadze, Tina Şioşvili, Şota Mamuladze, Ramaz Halvaşi, Nugzar Mgeladze, Zaza Şaşikidze, Cemal Karalidze, Batum, 2016, s. 72". 9 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2020.
^ "Klarceti (Gürcüce), Mamia Pağava, Meri Tsintsadze, Maia Baramidze, Malhaz Çoharadze, Tina Şioşvili, Şota Mamuladze, Ramaz Halvaşi, Nugzar Mgeladze, Zaza Şaşikidze, Cemal Karalidze, Batum, 2016, s. 75". 9 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2020.

İlgili Araştırma Makaleleri

Abdurrahmanpaşa, Sinop ilinin Erfelek ilçesine bağlı bir köydür.

Tangaloğlu, Sinop ilinin merkez ilçesine bağlı bir köydür.

Sarıbudak, Artvin ilinin Merkez ilçesine bağlı bir köydür.

Şükriye, Bursa ilinin Gemlik ilçesine bağlı bir mahalledir. Bursa ilinin büyükşehir belediyesi olmasından önce köy statüsüne sahipti.

Aşıklar, Artvin ilinin Ardanuç ilçesine bağlı bir köydür.

Tosunlu, Artvin ilinin Ardanuç ilçesine bağlı bir köydür.

Köprügören, Artvin ilinin Yusufeli ilçesine bağlı bir köydür.

Cumhuriyet Balıkesir ilinin Manyas ilçesine bağlı bir mahalledir.

Sütlüce, Artvin ilinin Yusufeli ilçesine bağlı bir köydür.

Şavşat Çayı, Artvin ilinin Şavşat ilçesindeki akarsulardan biridir. Arsiyan Dağları'ndaki Sahare Dağı’nın etkelerinden kaynaklanması nedeniyle temiz bir suya sahiptir. Osmanlı yönetiminin son dönemimde, 1874 yılında Şavşeti ve Klarceti bölgelerini gezen Rus ordusunda görevli general ve coğrafyacı Giorgi Kazbegi günlüklerinde, Arsiyan Dağları'nın bu kısımda kayalık karaktere büründüğünü ve Şavşat Çayı'nın üst kaynaklarını tamamen ulaşılamaz hale getirdiğini yazar.

Suereki, tarihsel Klarceti bölgesine özgü siyah asma cinsidir. Bu bölgenin başta gelen üzümüdür. Türkçede adı "Sörek" veya "Söğdek"e dönüşmüştür.

Aheleki, tarihsel Klarceti bölgesinin beyaz asma cinslerinden biridir. Sofralık ve şaraplık üzüm olarak yetiştirilmektedir. Türkçe adı "Akalek"e dönüşmüştür. Gürcistan'da ise Ahalaki (ახალაკი) adıyla Gürcü asma cinsleri arasında yer alır.

Ardanuç livası veya Ardanuç sancağı, Osmanlı Devleti'nin Gürcülerden ele geçirdiği topraklarda kurduğu idari birimlerden biridir. Ardanuç livası, kurulduğu sırda Kemhis (Kamhis), Tavusker ve Ardanuç nahiyelerini kapsıyordu. Daha sonra İşhan nahiyesi de bu üç nahiyeye eklendi. Uzun süre Çıldır Eyaleti'ne bağlı olan Ardanuç livasının sınırları 19. yüzyılın ilk yarısında iyice küçülmüş ve yaklaşık olarak bugünkü Ardanuç ilçesi sınırlarına çekilmişti.

Dahatula, tarihsel Klarceti bölgesinde, bugün Artvin ilinin merkez ilçesine bağlı Pırnallı köyünde, kaya resimleriyle bilinen bir yerdir. Artvin ilinde bilinen tek kaya sanatı örneğidir.

Çhala Vadisi, Artvin ilinin Borçka ilçesinde Çhala Deresi ile kollarının oluşturduğu vadidir. Çahala adı, bugünkü Düzköy'ün eski adı olan Çhalazeni yerine de kullanılmaktadır.

Mere Manastırı, tarihsel Tao-Klarceti bölgesinde erken Orta Çağ'da inşa edilmiş Gürcü manastırıdır. Yeri tam olarak tespit edilememiş olan manastırın inşa edildiği yer günümüzde Artvin ili sınırları içinde kabul edilmektedir.

Oşnaki Kalesi, tarihsel Tao bölgesinde, bugün Yusufeli ilçesine bağlı Köprügören köyü sınırları içinde Orta Çağ'dan kalma bir kaledir.

Tzepta Kalesi, tarihsel Şavşeti bölgesinde, günümüzde Artvin ilinin Şavşat ilçesine bağlı ve eski adı Ustamisi olan Eskikale köyünde Orta Çağ'da Gürcülerden kalma bir kaledir. Başkale adıyla günümüzde Eskikale'nin bir mahallesi olan Tzepta (წეფთა), eskiden ayrı bir köydü ve kale de bu köyün adını taşmaktadır. Eskikale köyünün eski adından dolayı Ustamisi Kalesi olarak da bilinir.

Svirevani Kilisesi, tarihsel Şavşeti bölgesinde, günümüzde Artvin ilinin Şavşat ilçesine bağlı ve eski adı Svirevani olan Dutlu köyünde Orta Çağ'da Gürcülerden kalma bir kilisedir. Surevani Kilisesi olarak da bilinir.

Karçhali Vadisi veya Karçhala Vadisi, tarihsel Klarceti bölgesinde, günümüzde Artvin ilinde Karçhali Deresi'nin oluşturduğu vadidir. Adını Karçhali Dağı’ndan alır. Karçhali (კარჩხალი) ise, Gürcüce bir yer adı olup “çıplak dağ” veya “kayalık dağ” anlamına gelir.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.