Höşmerim ya da Hoşmerim, Marmara başta olmak üzere Ege, İç Anadolu bölgelerinde üretilen bir çeşit irmik helvasının adıdır; Türkiye'nin bazı illerinde ise un helvasına höşmerim denilmektedir. Rize'de ve diğer bazı Doğu Karadeniz yörelerinde de Kaymaklı taze süt süzgeçle süzülerek bir tavaya boşaltılır. Sonrasında tavaya mısır ununun, peynir ve tuzun eklenmesiyle Hoşmerim-Hoşmer (Höşmerim-Höşmer) yapılır. Doğu Karadeniz'de geleneksel olarak güneş duasına çocuklarca çıkıldıktan sonra evlerden toplanılan un, yağ, tuz, süt gibi yiyeceklerden helva ve höşmer yapılıp yenir.
İçli köfte ya da oruk, bulgurun hamur hâline getirilerek içinin doldurulması suretiyle yapılan, Orta Doğu mutfağında bir yemektir.
İtalyan mutfağı, kökeni MÖ 4. yüzyıla kadar uzanan, toplumsal ve siyasi değişimlerle yüzyıllar içerisinde gelişmiş, dünyanın her tarafında bilinip, sevilen, çok zengin bir mutfaktır. İtalyan mutfağında Etrüsk, Antik Yunan, Antik Roma, Bizans, Yahudi ve Arap mutfaklarının etkisi çok belirgindir. Yeni Dünyanın keşfiyle, bugünkü İtalyan mutfağının temeli olarak bilinen fakat aslında 18. yüzyıla kadar halk kitlelerine ulaştırılamamış patates, domates, dolmalık biber ve mısır gibi gıda ürünlerinin Avrupa'ya getirilmesiyle mutfakta önemli değişimler görüldü. İtalyan mutfağının özelliği bölgesel çeşitliliğinin fazla olması, ve çok farklı lezzetleri barındırmasından gelir.
Un, tahılların öğütülmesiyle elde edilen ince toza verilen addır. Başta ekmek ve hamur işleri olmak üzere pek çok gıdanın temel bileşenidir. Genellikle buğdaydan elde edilen toza sadece un denir. Arpa, yulaf, çavdar, mısır, nohut gibi bitkilerden elde edilen un ise, yaygın olarak o tahılın adıyla birlikte mısır unu, arpa unu biçiminde adlandırılır.
Arnavutluk tarih boyunca birçok devletin yönetimi altına girmiş, bu süreçte yalnızca siyasi veya askeri olarak değil, aynı zamanda kültürel açıdan da etkilenmiştir. Bu sebepten dolayı Arnavut mutfağı başta Türk, İtalyan ve Yunan mutfakları olmak üzere genel itibarıyla Akdeniz mutfağından izler taşımaktadır. Bugün Arnavut halkı tarafından sıkça tüketilen ve yapılan baklava, aşure, kadayıf gibi tatlılar; dolma, yaprak sarma, tarator gibi aperitifler ve ayran, siyah çay, Türk kahvesi gibi içecekler Osmanlı zamanından başlayarak Türk mutfağından Arnavut kültürüne geçen yiyecek ve içeceklerden bazılarıdır.
Mozaik pasta, kökeni Sicilya'ya dayanan, kakao ve bisküvinin yanı sıra tereyağ veya margarin, pudra şekeri veya toz şeker, süt, tercihe göre yumurta, vanilya, dövülmüş ceviz, hindistan cevizi, fındık, badem, portakal veya limon rendesi ve likör de ilave edilen tatlı. Hazırlaması tamamlandıktan sonra şekil alması için birkaç saat dondurucuda muhafaza edilmesi gereken bu pasta pişirilmez.
Durum buğdayı, tetraploid buğday türüdür. Durum buğdayı günümüzde yaygın olarak yetiştirilmekte olup ticari açıdan büyük öneme sahiptir. Orta Doğu'da yetişen baskın buğdaydır.
Tharid, Arap mutfağında yassı ekmek üstü servis edilen kuzu ve sebze yahnisidir. Muhammed Peygamber'in favori yemeği olarak bilinir. Bundan dolayı Fas'tan Sincan'a kadar tüm Müslüman alemin mutfaklarına girmiş olan bir yemektir.
Hamur, tahıl veya baklagillerden üretilen yoğrulabilir, bazen elastik bir besin maddesidir. Hamur tipik olarak un ve az miktarda su veya başka bir sıvı ile karıştırmak suretiyle yapılır ve bazen maya veya başka kabartma maddeleri ile çeşitli yağlar veya aromalar gibi diğer bileşenleri içerir.
Mekitsa Mekike, Mekik yoğurt ve derin kızartılarak yoğrulmuş hamurdan yapılan geleneksel bir Bulgar yemeğidir. Kuzey Makedonya ve Sırbistan'da da bulunur. Un, yumurta, yoğurt, kabartma ajanı, su, tuz ve yağ ile yapılır. Mekitsa, geleneksel olarak kahvaltı öğününde tüketilir. Hamur kabardıktan sonra küçük toplar halinde yuvarlanarak yassı hale getirilip yağda kızartılır.
Casoncelli, İtalya'da yer alan Bergamo ve Brescia'nın tipik bir yemeğidir. Doğu Lombardiya'ya özgü doldurulmuş bir makarnadır. En eski versiyonu Casoncello di Barbariga'dır. Birbirinden biraz farklı olmasına rağmen bazı temel özellikleri koruyan çok sayıda yerel varyasyonu vardır: ortak iç harcı et, Grana Padano peyniri ve aromatik bitkilerden oluşur, makarnanın biçimi yarım ay şeklindedir.
İtalyan mutfağı, kökleri MÖ 4. yüzyıla kadar uzanan yüzyıllar boyunca sosyal ve politik değişikliklerle gelişmiştir. İtalyan mutfağının kökenleri Etrüsk, eski Yunan ve antik Roma mutfaklarından gelmektedir. Yeni Dünya'nın keşfi ve artık mutfağın merkezinde olan ancak 18. yüzyıla kadar miktar olarak tanıtılmayan patates, domates, dolmalık biber ve mısırın piyasaya sürülmesiyle önemli değişiklikler meydana geldi. İtalya mutfağı, bölgesel çeşitliliği, lezzet farklılıklarının bolluğu ve yurtdışındaki etkileriyle dünyanın en popüler mutfaklarından biri olduğu bilinmektedir.
Perciatelli olarak da bilinen bucatini, ortasından geçen bir delik olan kalın, spagetti benzeri bir makarnadır. Lazio'da, özellikle Roma'da yaygındır.
Macar mutfağı, Macaristan ulusunun ve onun birincil etnik grubu olan Macarların mutfağının karakteristik özelliklerini ortaya koyar. Geleneksel Macar yemekleri öncelikle et, mevsim sebzeleri, meyveler, ekmek, süt ürünleri ve peynirlere dayanmaktadır.
Pastina bir makarna çeşididir. Tipik olarak bir inçin on altıda biri çapında yuvarlak düzensiz bir şekle sahip küçük makarna parçalarından oluşur. Üretilen en küçük makarna türüdür. Pastina küçük yıldızlar, küçük tüpler veya hatta küçük makarna erişteleri veya küçük kabuklar şeklinde şekillendirilebilir. Buğday unundan yapılır ve yumurta da içerebilir.
Kaşık sapı, bir çeşit makarna ya da erişte yemeğidir.
Yumurta pilavı, bir çeşit makarna ya da erişte yemeğidir.
İtriya veya itriyya bir çeşit makarnadır. Buğday unundan yapılır. İçi dolu ince uzun şekillidir. Ağlebîler tarafından Sicilya adasına taşınmıştır. Sicilya adasında etria olarak bilinir. Doğu İspanya’da eletria olarak bilinir. Spagettinin ilk şeklidir.
Gnocchi, İtalyan mutfağında çeşitli bir hamur tatlısı ailesidir. En geleneksel şekilde buğday unu, yumurta, tuz ve patatesin basit bir kombinasyonundan oluşan küçük hamur topaklarından yapılırlar. Kişilerin basit tarifi irmik unu, peynir, galeta unu, mısır unu veya benzer malzemeler, ve muhtemelen otlar, sebzeler ve diğer bileşenler dahil. Temel malzemeler, patatesler için tatlı patates veya buğday unu için pirinç unu gibi alternatiflerle değiştirilebilir. Bu gibi değişiklikler genellikle geleneksel olmayan olarak kabul edilir.
Napoli mutfağı, yüzyıllar boyunca Napoli'yi ve Aragon ve Fransa gibi krallıklarını kontrol eden farklı kültürlerin etkisiyle zenginleşen Greko-Romen döneme kadar uzanan eski tarihsel köklere sahiptir.
Uzun makarnalar
Kısa makarnalar
Kısa makarnalar
Minik makarnalar
Pasta all'uovo (Yumurta makarna)
Taze makarna
pasta al forno (fırınlanmış makarna çeşitleri)
Çubuk makarna pişerken.
Domates soslu makarna
Salçalı makarna
