İçeriğe atla

Mahoşkuşha petroglifleri

Mahoşkuşha çakılları

Mahoşkuşha petroglifleri Adıge Cumhuriyeti'nde bulunan çakıl taşları üzerindeki işaretler (oyulmuş çizimler). Bu deşifre edilmeyen petroglifler, "Azilian çakıl taşları" (Azilian kültürü) tipine aittir. MÖ. IX-VIII bin olarak tarihlendirilir.[1] 1983-84'te P.U. Autlev tarafından araştırıldı. 90 adet çakıl taşından oluşmaktadır. Mahoşkuşha'nın piktografik çizimlerinden biri, Adıge Nart destanının olay örgüsünden birini oldukça ikna edici bir şekilde yakalıyor, bu da Çerkes kronolojisinin başlangıcı ve Nart destanının en eski döngülerinin yaratılış zamanının netleştirilmesi açısından bu anıtı daha da önemli kılıyor. Mahoşkuşha çakıllarının üzerinde, ortasında boğa olan bir daire oluşturan yaylar ve oklarla iki tür "insan" ve "avcı" tasvir edilmiştir. Vücutlar bazılarında uzun, bazılarında kısadır. Bir başka Mahoşkuşha çakıl taşı, Nart Tlepş'i, atılmadan önce adı söyleneni vuran bir ok yaparken tasvir ediyor. Nart efsanesinde okun üç kişiyi yenmeyi amaçladığı söylenir: Sawsırıqo, Pşetıqç'eç' (kısa boyunlu), Blıpqç'eç' (kısa boylu). Pşetıqç'eç' ve Blıpqç'eç', şaşkına dönmüş ve dağın eteğine yapışmış olan Sawsırıqo, Tlepş'in okunu alt etmeyi ve hayatta kalmayı başardı. Bu sahne de Mahoşkuşha çakıllarında tasvir edilmiştir.

Keşfi

1983'te, taş ocağında, 2 ve 6 numaralı yerel okul öğrencileri, Adige bölge yerel müzesine getirdikleri resimlerle birkaç çakıl taşı buldular. Keşif yeri, Proletarskiy 1 çiftliğinin kuzey eteklerinde, Maykop'un doğusundaki Mahoşkuşha Dağı'nın çakıl çukurudur. Bölge, 1983-84'te P.U. Autlev liderliğinde araştırıldı.[2] İki yıllık özenli çalışmanın sonucunda 90 petroglif bulundu.

İçerik

  • 4 konik konut, 7 yay, 30 ok, 28 dart, iki mızrak, 1 kement.
  • 9 petroglif, 9 av sahnesini tasvir ediyor.
  • Azil çakıllarında olmayan bir fil, bir geyik, bir vahşi at ve bir boğa, bir mamut (Azil kültürü);
  • stilize insan figürleri (küçük adamlar) ile geometrik ve soyut semboller.

Çakıl taşları üzerindeki karakter grupları, çizgiler şeklinde yatay olarak düzenlenmiştir. İkincisi, birbirinden yatay çizgilerle ayrılır (bir ve dört bölme çizgisine sahip örnekler sunulur). Bunlar yazı yüzeyinin bölünmesinin en eski örnekleridir[1].

Merkezî arsa, geometrik şematizm tarzında yürütülen bir kişinin imgesidir ve ardından hayvanların görüntüleri gelir: bir mamut, bir fil, bir boğa, bir at, bir geyik, bir keçi, bir kurt ve bir tavşan. Memeliler aşağı yukarı gerçekçi bir tarzda çizilmiştir [2] .

Tüm işaretler düşünüldüğünde, rastgelelik değil, belirli bir hikâye hissi vardır.

M.İ. Zilberman bildiriyor [1] :

  • Azil karakterlerinin (39-40'ı tekrarlanmayan) gliflerini Mahoşkuşha karakterleriyle karşılaştırırken, 6 glif çakışıyordu.
  • Bazı Mahoşkuşha işaretlerinin Gravettian kültürü zamanından (MÖ. 28-20 bin) olduğu bilinmektedir. Üçgen şeklindeki işaret daha da eskidir: "Orta Paleolitik'in Mousterian döneminden (100 ila 40 bin yıl önce) başlayarak mezarların üzerine üçgen şekilli taşlar yerleştirmeye başladılar" (M. Gimbutas). Ve bir başka işaret MÖ. XV-XII binlere ait; La Roche, Fransa'da bulunan oval muskadaki işarete benzer.

Arkeolog Autlev, bunun seküler değil, kutsal bir yazı [2] olduğu hipotezini ileri sürdü. Zilberman'a göre Azil taşları güneyliler tarafından, Mahoşkuşha taşları kuzeyliler tarafından yaratıldı[1]. Arkeolog N.G. Lovpaçe'ye göre ise çakıl taşları üzerindeki Mahoşkuşha petroglifleri, muhtemelen Aramice yazısıyla ilgili.

Ek bilgi

Taş ocağında, daha sonra, 8 zıpkın ve bir kolye bulundu.

Mahoşkuşha Dağı'nın adı, Mahoş kabilesinin adından ve kuşha (къушхьэ [qʷəɕħa], "dağ") kelimesinden gelmektedir.

Ayrıca bakınız

  • Uruşten heykelleri
  • Maykop taşı

Notlar

  1. ^ a b c d "М. И. Зильберман. Архаичные письменности". 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2012. 
  2. ^ a b c "Северо-Западный Кавказ в эпоху камня". 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2020. 

Edebiyat

  • Аутлев П. У., Петроглифы Махошкушха в Майкопском районе // Вопросы археологии Адыгеи, 1986, с. 110—151.

İlgili Araştırma Makaleleri

Tarih öncesi veya Prehistorya, insanlığın yazının bulunmasından önceki dönemidir.

<span class="mw-page-title-main">Yay (silah)</span> kol kuvveti ile gerilip atılan, delici uzun menzilli savaş aleti

Yay, kirişi kol kuvvetiyle gerilip salıverildiğinde oku kontrollü bir şekilde çok uzaklardaki hedefe saplayabilen bir savaş, av ve okculuk sporu aletidir. Kavs veya kabza da denir.

<span class="mw-page-title-main">Adige Cumhuriyeti</span> Rusyaya bağlı özerk cumhuriyet

Adige Cumhuriyeti (AC), Kuzey Kafkasya'da Rusya Federasyonu üyesi bir cumhuriyet. Kafkas Dağlarının kuzeyinde, Krasnodar Kray sınırları içinde yer alır. Cumhuriyetin yazıçeviri olarak adı Respublika Adıgeya olup Adigeya olarak da bilinir. Adige Cumhuriyeti adını, günümüzde nüfusun daha azı durumunda olan Batı Çerkeslerinden alır. Başkenti Maykop'tur. Yüzölçümü 7.600 km², nüfusu 440327 (2010). Nüfus yoğunluğu 58.8'dir. Adige Devlet Üniversitesi cumhuriyetin üniversitesidir.

<span class="mw-page-title-main">Enkidu</span> Gılgamışın yol arkadaşı

Enkidu (Sümerce: 𒂗𒆠𒄭 EN.KI.DU10), antik Mezopotamya mitolojisinde efsanevi bir figür ve Uruk kralı Gılgamış'ın savaş zamanındaki yoldaşı ve arkadaşıdır. İkisinin maceraları, Sümer edebiyatında ve M.Ö. 2. binyılda yazılan Akad destanı Gılgamış Destanında yer aldı. Enkidu, vahşi adamın en eski edebi temsili olarak, Mezopotamya'daki sanatsal temsillerde ve Antik Yakın Doğu edebiyatında sıkça rastlanan bir motif olarak öne çıkıyor. Enkidu'nun ilkel bir adam olarak belirmesi, M.Ö. 1300-1000 arasındaki Eski Babillilerin versiyonuyla potansiyel bir benzerlik taşıyor; bu versiyonda Enkidu, Sümerce şiirlerde bir hizmetkâr-savaşçı olarak tasvir edilmiştir.

Utu, Akadca Şamaş adıyla da bilinen eski Mezopotamya Güneş tanrısıdır. Her gün dünyada olan biten her şeyi gördüğüne inanıldı ve adaletten ve gezginlerin korunmasından sorumluydu. İlahi bir yargıç olarak, yeraltı dünyasıyla ilişkilendirilebilirdi. Ek olarak, tipik olarak hava tanrısı Adad ile birlikte kehanet tanrısı olarak hizmet edebilirdi. Evrensel olarak birincil tanrılardan biri olarak kabul edilirken, özellikle Sippar ve Larsa'da saygı görüyordu.

<span class="mw-page-title-main">Mete</span> Türk Hun Devletinin Ve Ordusunun Kurucusu

Mete, Mao-tun (Çince: 冒頓單于 pinyin: Mòdú Chānyú;, MÖ 209 - MÖ 174 arasında hüküm sürmüş Asya Hun İmparatorluğu hükümdarı olan Türk-Hun hükümdardır. Oğuz Kağan Destanı'ndaki Oğuz Kağan ile aynı kişi olduğu düşünülmektedir. Babası Teoman'dır. Kendisi Baideng Muharebesi sırasında Han Hanedanlığı'nı yenmiş ve vergiye bağlamıştır. Yüeçi ve Tunguz milletlerini de yenerek devletini Hazar Denizi'nden Mançurya'ya kadar uzatmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çivi yazısı</span> ilk yazı türü

Çivi yazısı, kilden yapılma tabletlerin üzerine resimler ya da harf görevi gören ve sesleri temsil eden semboller ile özel bir teknikle yazılan; papirüsün bulunması ile son bulan tarihteki ilk yazı sistemidir. Maden Çağlarının sonunda, yaklaşık MÖ 3500'lerde Sümerler tarafından icat edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sardis</span> Türkiyede bir antik kent

Sardis, Manisa'nın Salihli ilçesine bağlı Sart kasabası yakınlarında bulunan ve Lidya (Lydia) devletine başkentlik yapmış antik kent. MÖ 1300'de kurulup MS 1200'de yıkılmıştır. Salihli merkezine 9 km, İzmir'e 82 km uzaklıkta olup, İzmir-Ankara karayolunun iki yanına yayılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çatalhöyük</span> Konya, Türkiyede bulunan tarihi yerleşim yeri

Çatalhöyük, bugün Konya'nın Çumra ilçesine bağlı Küçükköy yakınlarında, milattan önce 7000 yıllarından itibaren Cilalı Taş Devri ve Bakır Çağı'nda yerleşim yeri olarak kullanılmış arkeolojik kalıntılardır.

<span class="mw-page-title-main">Nart destanları</span> Kuzey Kafkasya halklarının sözlü geleneklere dayalı kahramanlık destanı

Nart destanları, Kuzey Kafkasya halklarının sözlü geleneği içerisinde anlatılan ve büyük ölçüde derlenmiş olan yiğitlik destanı.

Damlıboğaz / Hydai, Muğla İl merkezinin batısında, Milas İlçesi'nin 6 km batı-güneybatısında, Hydai antik kentinde yer alan bir düz yerleşmedir. Güllük Körfezi'ne açılan Sarıçay Vadisi'ndeki Damlıboğaz Köyü'nün hemen yakınındadır. Hydai antik kentinin MÖ 478 yılında kurulduğu, ancak Sarıçay'ın yatağının değişmesi üzerine ortaya çıkan mezarlıktaki buluntulara göre yerleşmede iskanın MÖ 3. binyıla kadar geri gittiği anlaşılmaktadır. Kent sarp ve kayalık bir tepenin zirvesinde kurulmuştur. Attik Delos Birliği'ne Kydae adıyla üye olduğu bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Savaş arabası</span>

Savaş arabası, hızlı hareket gücü sağlamak için genellikle atların kullanıldığı, bir savaş arabacısı tarafından sürülen bir araba türüdür. Bilinen en eski savaş arabaları, günümüz Rusya'sının Çelyabinsk Oblastı'nda bulunan ve MÖ 1950-1880 yıllarına tarihlenen Sintaşta kültürüne ait mezarlarda bulunmuş ve Orta Anadolu'da Kültepe'de bulunan ve MÖ 1900 yıllarına tarihlenen silindir mühürlerde tasvir edilmiştir. Hafif, atlı savaş arabalarının yapımını mümkün kılan en önemli buluş dişli tekerlektir.

<span class="mw-page-title-main">Gobustan Devlet Tarihi-Doğa Koruma Alanı</span> Bakünün Karadağ ilçesinde yer alan tarihi doğa koruma alanı

Gobustan Devlet Tarihi- Doğa Koruma Alanı, Azerbaycan'ın başkenti Bakü'nün Karadağ rayonunda yer alan tarihi doğa koruma alanıdır. Pek çok dağ geçidi (Azerbaycanca:Gobu) barındıran bölgenin adının buradan geldiği tahmin edilmektedir. 2007 yılında Haydar Aliyev Vakfı'nın çalışmaları sonucu UNESCO, bölgeyi Dünya Mirası ilan etti..

<span class="mw-page-title-main">Saymalıtaş</span>

Saymalıtaş ya da Saimaluu Tash, Kırgızistan'ın Celal-Abad ili'nde, Kazarman'ın güneyinde yer alan bir petroglif alanıdır. Siyah-beyaz kaya resimleri içeren 10.000'den fazla ve belki de 11.000 kadar oyulmuş resmi tanımlanmıştır ve bu da sit alanını dünya çapında önemli bir kaya sanatı koleksiyonu haline getirmiştir. Bu kaya sanatı örnekleri aşağı vadideki kadim insanların dini davranışlarının göstergelerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Gemikaya Petroglifleri</span>

Gemikaya kaya oymaları - Azerbaycan'ın Ermenistan sınırına yakın bir konumda, Ordubad Rayonu topraklarındaki Nesirvaz Köyü sınırları içinde yer alan ve Bronz ve Erken Demir Çağları dahil olmak üzere M.Ö. 4. bin yıllara tarihlenen bir dizi kaya resmidir.

<span class="mw-page-title-main">Maykop kültürü</span> Batı Kafkasyaya hakim olmuş arkeolojik kültür

Maykop kültürü, Tunç Çağı'nda Batı Kafkasya bölgesinde hakim olmuş başlıca arkeolojik kültürlerinden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Maykop taşı</span>

Maykop Taşı, deşifre edilmemiş, hiyeroglif bir yazıdır. Muhtemelen Maykop arkeolojik kültürünün veya daha eski bir kültürün taşıyıcılarının yazı diliyle yazıldı.

<span class="mw-page-title-main">Kobustan Petroglifleri</span>

Gobustan Kaya Sanatı, tarih öncesi ve Orta Çağ dönemlerinin flora ve faunasını, avcılığını, yaşam tarzlarını ve kültürünü temsil etmektedir. Kayalara yapılan oymalarda ilkel adamlar, dans ritüelleri, ellerinde mızraklı adamlar, hayvanlar, boğa güreşleri, deve kervanları, güneş ve yıldız resimleri yer almaktadır. Bu oymaların tarihi 5.000 – 20.000 yıl öncesine kadar gitmektedir.

Adığey Cumhuriyet Arması Adıge Cumhuriyeti'nin devlet sembolüdür. 24 Mart 1994 tarihinde Cumhuriyet Meclisi tarafından kabul edilmiştir. Rusya Federasyonu Devlet Hanedan Siciline 163 numara ile kayıtlıdır.