İçeriğe atla

Magister militum

Magister militum, Roma İmparatorluğu'nda ve cumhuriyet döneminde bugünün genelkurmay başkanına denk gelen askerî rütbeydi. İmparatordan veya konsülden sonra askeri alanda en yetkili rütbe magister militumdur. Roma İmparatorluğu'nun ikiye bölünmesinden sonra her iki imparatorlukta da bu rütbe sistemi devam etmiştir. Doğu Roma İmparatorluğu'nun son dönemlerinde imparatorların bu rütbeyi bizzat kendilerine verdikleri görülmüştür.

Meşhur magister militumlara örnek olarak Batı Roma İmparatorluğu'nu Attila'dan kurtaran Flavius Aethius gösterilebilir. Flavius Aethius son namlı ve büyük Roma generalidir.

Magister militum listesi

Antik Roma ordusu
İÖ 753 – İÖ 476

Yapısal tarih

Roma ordusu
(birim türleri, lejyonlar, Auxilia, generaller)

Roma donanması (filolar, amiraller)

Mücadele tarihi

Savaşların ve muharebelerin listeleri

Nişanlar ve cezalar

Teknolojik tarih

Askeri mühendislik
(castra, kuşatma makineleri, taklar, yollar)

Siyasi tarih

Strateji ve taktikler

Piyade taktikleri

Cepheler ve tahkimatlar
(limes, Hadrian Duvarı)


Belirsiz komutanlar

Comes et Magister Utriusque Militiae

  • 411 - 421: Flavius Constantius [5]
  • 422 - 425: Castinus
  • 425 - 430: Flavius Constantius Felix [6]
  • 431 - 432: Bonifacius [7]
  • 432 - 433: Sebastianus
  • 433 - 454: Flavius Aetius[8]
  • 455 - 456: Avitus & Remistus
  • 456 - 472: Ricimer
  • 472-473: Gundobad
  • 475: Ecdicius Avitus
  • 475-476: Flavius Orestes

per Gallias

  • 352-355: Claudius Silvanus
  • 362-364: Flavius Valerius Jovinus, magister equitum under Julian and Jovian[9]
  • ? - 419: Flavius Gaudentius
  • 425-430: Flavius Aetius
  • 435-439: Litorius
  • 452-458: Agrippinus
  • 458-461: Aegidius
  • 461/462: Agrippinus
  • ? - 472: Bilimer

per Hispanias

  • 441-442: Asterius[10]
  • 443: Flavius Merobaudes[11]
  • 446: Vitus[12]

per Illyricum

  • ?-350: Vetranio, magister peditum Konstans hükümdarlığında[13]
  • 361: Flavius Iovinus, magister equitum Julianus hükümdarlığında[9]
  • 365-375: Aequitius, magister utriusquae militiae I. Valentinianus hükümdarlığında[14]
  • 395-? I. Alarik
  • 448/9 Agintheus (Priskos, Atilla'nın sarayına elçi olarak giderken, makamı elinde tuttuğunu bildirmiştir).
  • 468-474: Julius Nepos
  • 477-479: Onoulphus
  • 479-481: Sabinianus Magnus
  • 528: Ascum
  • 529-530/1: Mundus (1. kez)
  • 532-536: Mundus (2. kez)
  • c. 538: Justinus
  • c. 544: Vitalius
  • c. 550: John
  • 568-569/70: Bonus
  • 581-582: Theognis

per Orientem

  • c. 347: Flavius Eusebius, magister utriusquae militiae[15]
  • 349-359: Ursicinus, magister equitum II. Constantius hükümdarlığında[13]
  • 359-360: Sabinianus, magister equitum II. Constantius hükümdarlığında[13]
  • 363-367: Lupicinus, magister equitum Jovianus ve Valens hükümdarlığında[9]
  • 371-378: Iulius, magister equitum et Peditum Valens hükümdarlığında[9]
  • 383: Flavius Richomeres, magister equitum et peditum[1]
  • 383-388: Ellebichus, magister equitum et peditum[1]
  • 392: Eutherius, magister equitum et peditum[1]
  • 393-396: Addaeus, magister equitum et peditum[1]
  • 395/400: Fravitta
  • 433-446: Anatolius
  • 447-451: Zeno
  • 460s: Flavius Ardabur Aspar
  • -469: Flavius Iordanes
  • 469-471: Zeno
  • 483-498: Ioannes Scytha
  • c. 503-505: Areobindus Dagalaiphus Areobindus
  • 505-506: Pharesmanes
  • ?516-?518: Hypatius
  • ?518-529: Diogenianus
  • 520-525/526: Hypatius
  • 527: Libelarius
  • 527-529: Hypatius
  • 529-531: Belisarius
  • 531: Mundus
  • 532-533: Belisarius
  • 540: Bouzes
  • 542: Belisarius
  • 543-544: Martinus
  • 549-551: Belisarius
  • 555: Amantius
  • 556: Valerianus
  • 569: Zemarchus
  • 572-573: Marcian
  • 573: Theodorus
  • 574: Eusebius
  • 574/574-577: Justinianus
  • 577-582: Mauricius
  • 582-583: İoannis Mistakon
  • 584-587/588: Filippikos
  • 588: Priscus
  • 588-589: Filippikos
  • 589-591: Comentiolus
  • 591-603: Narses
  • 603-604 Germanus
  • 604-605 Leontius
  • 605-610 Domentziolus

per Armeniam

per Thracias

  • 377-378: Flavius Saturninus, magister equitum Valens hükümdarlığında[9]
  • 377-378: Traianus, magister peditum Valens hükümdarlığında[1]
  • 378: Sebastianus, magister peditum Valens hükümdarlığında[1]
  • 380-383: Flavius Saturninus, magister peditum I. Theodosius hükümdarlığında[1]
  • 392-393: Flavius Stilicho, magister equitum et peditum[1]
  • 412-414: Constans
  • 441: Vandal Ioannes, magister utriusque militiae[20]
  • 468-474: Armatus
  • 474: Heraclius of Edessa
  • 511: Hypatius
  • 512: Cyril
  • 514: Vitalian
  • 530-533: Chilbudius
  • 550-ca. 554: Artabanes
  • 588: Priscus (1. kez)
  • 593: Priscus (2. kez)
  • 593-594: Petros (1. kez)
  • 594-ca. 598: Priscus (2. kez)
  • 598-601: Comentiolus
  • 601-602: Petros (2. kez)

Praesentalis

per Africam

Batı İmparatorluğu

  • 373-375: Flavius Theodosius, magister equitum [9]
  • 386-398: Gildo, magister equitum et peditum[25]

Doğu İmparatorluğu

Bizans ve Orta Çağ İtalya'sında Magister Militae

Venedik

  • 8th century: Marcellus
  • 737: Domenico Leoni, III. Leon hükümdarlığında
  • 738: Felice Cornicola, III. Leon hükümdarlığında
  • 739: Theodatus Hypatus, III. Leon hükümdarlığında
  • 741: Ioannes Fabriacius, III. Leon hükümdarlığında
  • 764-787: Mauricius Galba

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b c d e f g h i j k PLRE I, p. 1114
  2. ^ PLRE I, p. 62
  3. ^ Arce (2004), Bárbaros y romanos en Hispania, 400-507 A.D, pág. 112
  4. ^ Gil, M.E. (2000), Barbari ad Pacem Incundam Conversi. El Año 411 en Hispania, pág. 83
  5. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 74
  6. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 75
  7. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 85
  8. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 87, Heather, Peter: The Fall of the Roman Empire, pg. 262, 491
  9. ^ a b c d e f g h i j k l m PLRE I, p. 1113
  10. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 122
  11. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 128
  12. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 134
  13. ^ a b c d PLRE I, p. 1112
  14. ^ PLRE I, p. 125
  15. ^ PLRE I, p. 307
  16. ^ Jones, Arnold Hugh Martin; Martindale, J. R.; Morris, J. (1980). The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume 2, AD 395-527 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 228. ISBN 9780521201599. 
  17. ^ Martindale, J. R. (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire 2 Part Set: Volume 3, AD 527-641 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 845. ISBN 978-0-521-20160-5. 
  18. ^ Greatrex, Geoffrey; Lieu, Samuel N. C. (2005). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars AD 363-628 (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-134-75645-2. 
  19. ^ Kaegi, Walter Emil (2003). Heraclius, Emperor of Byzantium (İngilizce). Cambridge University Press. s. 22. ISBN 9780521814591. 
  20. ^ PLRE II, p. 597
  21. ^ PLRE I, pp. 1113-1114
  22. ^ PLRE I, p. 152
  23. ^ John Moorhead, Justinian (London, 1994), p. 16.
  24. ^ John Moorhead, Justinian (London, 1994), p. 17.
  25. ^ PLRE I, p. 395
Genel
Works cited

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Batı Roma İmparatorluğu</span> Roma İmparatorluğunun bağımsız yönetilmiş batı yarısı

Batı Roma İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu'nun 395 yılında İmparator I. Theodosius tarafından ikiye bölünmesiyle ortaya çıkan bir devlettir. Diğer yarısı ise Doğu Roma İmparatorluğu olan devlet, MS 3. ile 5. yüzyıllar arasında var olmuştur. Batı Roma İmparatorluğu, ayrı bir bağımsız İmparatorluk mahkemesi tarafından yönetildikleri herhangi bir zamanda Roma İmparatorluğu'nun batı eyaletlerinden oluşuyordu. Batı Roma İmparatorluğu ve Doğu Roma İmparatorluğu terimleri modern zamanlarda fiilen bağımsız olan siyasi varlıkları tanımlamak için icat edildi; Çağdaş Romalılar İmparatorluğun iki ayrı imparatorluğa bölündüğünü düşünmediler, ancak onu iki ayrı imparatorluk mahkemesi tarafından yönetilen tek bir yönetim olarak idari bir çare olarak gördüler.

<span class="mw-page-title-main">Roma İmparatorluğu</span> Avrupanın büyük bir bölümü, Batı Asya ve Kuzey Afrikada hüküm sürmüş eski bir imparatorluk (MÖ 27—MS 1453)

Roma İmparatorluğu, Roma Cumhuriyeti döneminde, Augustus'un cumhuriyeti tek başına yönetebilecek yetkiler alması ve cumhuriyet döneminde kimseye verilmemiş haklara sahip olmasıyla oluşan Antik Roma devletidir. Augustus, MÖ 2 yılına kadar cumhuriyeti kendinden sonra da tek bir kişinin yönetebilmesini sağlayacak anayasal reformlar gerçekleştirdi ve Roma İmparatorluğu tam anlamıyla oluşmuş oldu.

<span class="mw-page-title-main">I. Valentinianus</span>

Flavius Valentinianus, 364 yılından ölümüne kadar Roma imparatoruydu. Kendisinden genellikle son büyük Batı imparatoru olarak bahsedilir. Başarılı bir general olan Yaşlı Gratianus'un oğlu olarak dünyaya gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Valens</span> 364-378 yılları arasında Doğu Roma imparatoru

Flavius Iulius Valens (Latince: Imperator Caesar Flavivs Ivlivs Valens Avgvstvs) 364-378 yılları arasında Doğu Roma imparatoru. İmparatorluğun doğusu kendisine abisi I. Valentinianus tarafından verilmişti. Zaman zaman Son Gerçek Romalı olarak da anılan Valens Roma İmparatorluğu'nun çöküşünü başlatan Hadrianapolis Muharebesi'nde yenilmiş ve öldürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Gratianus</span>

Flavius Gratianus Augustus 375'ten 383'e kadar Batı Roma'nın imparatoruydu.

<span class="mw-page-title-main">I. Theodosius</span>

I. Theodosius, Büyük Theodosius olarak da bilinir. MS 379'dan 395'e kadar Roma imparatoruydu. İmparatorluğun doğu ve batı kısımlarını birleştiren Theodosius, Doğu ve Batı Roma'nın ikisini birden yönetmiş son imparatordur. Ölümünden sonra imparatorluk ebediyen ikiye ayrılmıştır. Aynı zamanda Hristiyanlık'ı Roma İmparatorluğu'nun resmî dini yapmış olmasıyla da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Magnus Maximus</span>

Magnus Maximus, Maximianus olarak da bilinir, 383 yılından İmparator Theodosius I'un emriyle öldürüldüğü 388 yılına kadar Roma İmparatorluğu'nda kendini imparator ilan ettiren Romalı general.

<span class="mw-page-title-main">Honorius</span> Roma imparatoru (395-423) (384-423)

Flavius Honorius, 393-395 yılları arasında Roma imparatoru ve 395'ten ölümüne kadar Batı Roma imparatoruydu. I. Theodosius ve ilk karısı Aelia Flaccilla'nın küçük oğlu ve Doğu Roma imparatoru Arcadius'un kardeşiydi.

<span class="mw-page-title-main">III. Valentinianus</span>

Flavius Placidius Valentinianus veya kısaca III. Valentinianus, 425-455 yılları arasında Batı Roma imparatoru idi. Batı Roma'nın son imparatorlarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Avitus</span>

Marcus Maecilius Flavius Eparchius Avitus, 8 Temmuz ya da 9 Temmuz 455 - 17 Ekim 456 tarihleri arasında Dominus Noster Flavius Eparchius Avitus Augustus adıyla Batı Roma İmparatorluğu tahtına çıkmış Galya kökenli Romalı asker.

<span class="mw-page-title-main">Justa Grata Honoria</span>

Justa Grata Honoria, yaygın olarak Honoria olarak adlandırılmıştır. Batı Roma İmparatoru III. Valentinianus’ün ablasıdır. Hun İmparatoru Atilla’ya yaptığı evlenme teklifi ile ünlüdür.

<span class="mw-page-title-main">Doğu praetoria idaresi</span>

Orient ya da Doğu praetoria idaresi, geç Roma İmparatorluğu'nun bölündüğü dört büyük Praefectus praetorioure'dan biridir. Doğu Roma İmparatorluğu'nun büyük kısmını kapsar ve merkezi Konstantinopolis'dir. İdarenin başı olan Praetorian prefect, Doğu'da imparatordan sonra en güçlü ikinci adamdı ve esas itibarıyla birinci bakan olarak görev yaparlardı.

Athanasius, imparator I. Justinianus hükümdarlığında İtalya ve Afrika yöneticiliği ile diplomat olarak hizmet etmiş 6. yüzyıl Bizans devlet görevlisi.

<span class="mw-page-title-main">Afrika praetoria idaresi</span>

Afrika praetoria idaresi, Mağrip'de kurulu Doğu Roma İmparatorluğu'nun ana idari bölümlerinden biridir. İdare merkezi Kartaca'dır. 533-534 yıllarında Kuzeybatı Afrika'nın Vandallardan geri alınmasından sonra kurulmuştur. 580lerin sonlarına kadar varlığını sürdürmüş, sonra yerini Afrika Eksarhlığı'na bırakmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Marcellinus (magister militum)</span>

Marcellinus Batı Roma İmparatorluğui'ndaki Dalmaçya bölgesini yöneten ve 454'ten ölümüne kadar oradaki orduyla hüküm süren bir Roma generali ve aristokrattı.

Flavius Lupicinus, MS 4. yüzyılda bir Roma askeri komutanıydı. 357'de magister equitum olarak atandı, ancak ordu onu Augustus ilan ettiğinde Julian'ın tarafını tutmayı reddettiğinde gözden düştü. Julian'ın ölümünden sonra 363'te magister equitum per orientes olarak atandı. 365'te imparator Valens'in gaspçı Procopius'a karşı yürüttüğü seferde kıdemli komutandı ve Procopius'un yenilgisinden sonra 367'de konsül oldu.

<span class="mw-page-title-main">Ataulf</span>

Ataulf 411'den 415'e kadar Vizigot Kralı. Hükümdarlığı sırasında Vizigot devletini bir kabile krallığından Geç Antik Çağ'ın önemli bir siyasi gücüne dönüştürmüştür.

Placidia, 425'ten 455'e kadar Batı Roma imparatoru III. Valentinianus'un kızı ve 454/455'ten itibaren 472'de Batı Roma imparatoru olan Olybrius'un karısıdır. Geç Antik Çağ'da Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşü sırasında Roma'nın batısındaki son imparatorluk eşlerinden birisidir.

Galla, I. Theodosius'un ikinci eşi olan Roma imparatoriçesidir. I. Valentinianus ve ikinci eşi Justina'nın kızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Romalıların sonuncusu</span>

Romalıların sonuncusu terimi, tarihsel olarak antik Roma medeniyetinin değerlerini temsil eden önemli bir kişiyi tanımlamak için kullanılmıştır. Bu değerlerin bu kişinin ölümüyle birlikte yok olduğuna inanılmıştır. Bu terim, çeşitli bireyleri tanımlamak için kullanılmıştır. Kaydedilmiş ilk örnek, Julius Caesar'ın Marcus Junius Brutus'u tanımladığı durumdur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.