Magatama
Magatama (Japonca: 勾玉), Japonya prehistroyası'nda son Jōmon döneminden Kofun dönemine kadar uzanan eğri, virgül şeklinde boncuklardır.[1] Mücevher olarak da tanımlanan boncuklar ilk dönemlerde ilkel taş ve toprak materyalden yapılmıştı, fakat Kofun döneminin sonuna kadar hemen hemen sadece yeşimden yapılmaktaydılar. Magatama aslen dekoratif mücevher olarak kullanılmakla birlikte Kofun döneminin sonunda törensel ve dini nesneler olarak işlev gördü.[2] Arkeolojik kanıtlar magatamanın Japonya'nın belirli bölgelerinde üretildiğini ve ticaret yollarıyla Japon Takımadaları'nda yaygın olarak dağıldığını göstermektedir.[3]
Jōmon dönemi
Magatama ilk olarak Japonya'da son Jōmon döneminde, M. Ö. 1000 ila 300 arasında ortaya çıktı ve bu dönemde magatama, kil, talk, kayrak, kuvars, gnays, jadeit, nefrit ve serpantinit dahil olmak üzere nispeten basit, doğal olarak oluşan malzemelerden yapıldı.[4] Daha sonraki dönemlerde üretilen magatamada bulunan tasarımın tekdüzeliğinden yoksundurlar.[5] Jōmon dönemine ait magatamalar düzensiz bir şekle sahipti, bölgeden bölgeye formda süreklilikten yoksundu ve bu nedenle "Taş Devri magatama" olarak adlandırıldı.[4][6] Magatama'nın, daha önceki Jōmon kalıntılarında bulunan bir delikle delinmiş büyük hayvanların dişlerinin taklidi olduğu düşünülmektedir.[7] Bunlar magatama'ya benzer, ancak daha yeni araştırmalar, bu erken Jōmon'un basitçe dekoratif bir işlevi olabileceğini ve magatama ile hiçbir ilişkisi olmadığını gösterir.[4] Jōmon döneminde Magatama, dönemin sonuna kadar tamamen dekoratif bir statüye ve tören işlevine sahip olmuş gibi görünmektedir.[8] Magatama'nın üretimi için malzemelerin kolayca bol olduğu bölgelerde üretildiği bir "orta Jōmon değişim ağı" mevcut olabilir. Günümüz Itoigawa, Niigata'da bulunan boncuk yapımı köylerde üretilen yeşim ve talk örnekleri, Kuzey kıyısı, orta dağlar ve Kanto bölgesi boyunca çok sayıda yerde bulunmuştur.[9]
Arkeolojik alanlar (Jōmon)
- Jōmon döneminden magatama örnekleri, Aomori Prefecture Tsugaru'daki Kamegaoka bölgesinde çok sayıda keşfedilmiştir. Kamegaoka kalıntıları, Japonya'daki bilinen en büyük Jōmon yerleşimi arasındadır ve magatama, bulunan diğer dekoratif objelerin yanı sıra, yerleşimin yüksek sosyal statüsünün bir göstergesi olabilir.[10]
- Kamegaoka yerleşimiyle ilişkili diğer alanlar, çok sayıda boncuk veren Ōfunato Körfezi'nin kuzeybatı köşesindeki Ōboriya kabuk höyüğü ve Aomori Eyaleti, Hachinohe yakınlarındaki Korekawa bölgesi de dahil olmak üzere magatama'yı ortaya çıkardı. Korekawa bölgesinden kalıntılar Hachinohe'deki Korekawa Arkeoloji Müzesi'nde görülebilir.[11]
- Taş ve kil magatama ve magatama benzeri boncuklar da Amataki bölgesi, Ninohe, Iwate Bölgesi, Osagata bölgesi, Ibaraki Bölgesi ve Kou bölgesi, Fujiidera, Osaka Eyaleti'nde keşfedildi.[12]
- Ōishi bölgesinde, Bungo-ōno, Ōita Eyaleti, Kyushu'daki çok sayıda magatama, dekoratif amaçlı değil, törensel amaçlarla kullanıldığına dair işaretler gösteriyor.[13]
- Aomori Eyaleti, Aomori'de 1992 yılında kazılan Sannai-Maruyama sahasında 5,5 cm x 6,5 cm boyutlarında 3 büyük yeşim boncuk bulunmuştur.[14]
Kaynakça
- ^ "Magatama". Kokushi Daijiten (国史大辞典) (Japonca). Tokyo: Shogakukan. 2012. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2017.
- ^ 川出孝雄 (Kawade Hikio) (1959), Nihon rekishi daijiten (日本歴史大辞典) (Japonca), 17, Tōkyō (東京): Kawade Shōbō Shinsha (河出書房新社), s. 54, OCLC 20762728
- ^ Barnes, Gina Lee (1999), The rise of civilization in East Asia: the archaeology of China, Korea and Japan (1. paperback bas.), New York, N.Y.: Thames and Hudson, ISBN 9780500279748, OCLC 43664418
- ^ a b c "Magatama". Nihon Daihyakka Zensho (Nipponika) (日本大百科全書 (ニッポニカ)) (Japonca). Tokyo: Shogakukan. 2012. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2012.
- ^ 川出孝雄 (Kawade Hikio), (Ed.) (1959), Nihon rekishi daijiten (日本歴史大辞典) (Japonca), 17, Tōkyō (東京): Kawade Shōbō Shinsha (河出書房新社), s. 54, OCLC 20762728
- ^ "Magatama". Kokushi Daijiten (国史大辞典) (Japonca). Tokyo: Shogakukan. 2012. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2012.
- ^ "Magatama". Dijitaru daijisen (Japonca). Tokyo: Shogakukan. 2012. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2012.
- ^ Naumann, Nelly (2000), "From early to middle Jōmon", Japanese prehistory : the material and spiritual culture of the Jōmon period, Asien- und Afrika-Studien der Humboldt-Universität zu Berlin, 6, Wiesbaden: Harrassowitz, s. 18, ISBN 9783447043298, OCLC 45797690
- ^ Barnes, Gina Lee (1999), The rise of civilization in East Asia: the archaeology of China, Korea and Japan, 1st paperback, New York, N.Y.: Thames and Hudson, s. 30, ISBN 9780500279748, OCLC 43664418
- ^ Aikens, C. Melvin; Higuchi, Takayasu (1982). "The Jomon period". Prehistory of Japan. Studies in archaeology. New York: Academic Press. ss. 165. ISBN 9780120452804. OCLC 7738449.
- ^ Naumann, Nelly (2000), "Final Jōmon in northeast Japan--the Kamegaoka culture", Japanese prehistory : the material and spiritual culture of the Jōmon period, Asien- und Afrika-Studien der Humboldt-Universität zu Berlin, 6, Wiesbaden: Harrassowitz, s. 46, ISBN 9783447043298, OCLC 45797690
- ^ Aikens, C. Melvin; Higuchi, Takayasu (1982). "The Jomon period". Prehistory of Japan. Studies in archaeology. New York: Academic Press. ss. 173. ISBN 9780120452804. OCLC 7738449.
- ^ Aikens, C. Melvin; Higuchi, Takayasu (1982). "The Jomon period". Prehistory of Japan. Studies in archaeology. New York: Academic Press. ss. 181. ISBN 9780120452804. OCLC 7738449.
- ^ Naumann, Nelly (2000), "From early to middle Jōmon", Japanese prehistory : the material and spiritual culture of the Jōmon period, Asien- und Afrika-Studien der Humboldt-Universität zu Berlin, 6, Wiesbaden: Harrassowitz, s. 15, ISBN 9783447043298, OCLC 45797690
