
Atlantis, Platon'un Timeos ve Critias diyaloglarında ulusların kibirlerini alegorik bir şekilde anlatmak için kullandığı efsanevi bir ada.
Peygamber veya yalvaç, Tanrı aracılığıyla bir dini veya dinî öğretiyi yaymakla görevlendirildiğine inanılan kişidir. Peygamberler ayrıca dinî terminolojide âyet, işaret veya mûcize denilen doğaüstü güç veya olayların kendilerine atfedildiği mitolojik veya yarı mitolojik insanlardır. İbrahimî dinlerin inananları, peygamberlerin Tanrı'dan aldıkları “vahiy” adlı mesajları diğer insanlara ulaştırdıklarına inanırlar.

Şuayb,, Tanah'taki Yitro olduğu sanılan Yahudi din büyüğüydü. Yahudilik ve Hristiyanlık'ta aziz, İslam'da ise bir peygamber olduğuna inanılır.

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.

Musa, Hristiyanlık, İslam ve Bahâîlik gibi İbrahimî dinlerde önemli bir peygamber, Yahudilikte ise en büyük peygamber kabul edilen İbrani din büyüğüdür. İsrail'in on iki oğlundan biri olan Levi'nin soyundan geldiğine inanılır. Tanah'taki anlatımlara göre İsrailoğulları'nın önderi ve kanun koyucusu olan Musa, Tanah'ın ilk beş kitabının birleşimi olan Tevrat'ın gökten indiricisi olarak atfedilir.

On Emir veya Dekalogos, Yahudiliğe göre Sina Dağı'nda Musa'ya vahyedilmiş ve YHVH'nin İsrailoğulları'na emrettiği on adet emiri içeren bir ilkeler dizisidir. Çıkış 20:2–17 ve Tesniye 5:6–21 olmak üzere Tanah'ın iki kitabında On Emir metni yer alır.
Protestanlık, Hristiyanlığın en büyük üç ana mezhebinden biridir. 16. yüzyılda Martin Luther ve Jean Calvin'in öncülüğünde Katolik Kilisesi'ne ve Papa'nın otoritesine karşı girişilen Reform hareketinin sonucunda doğmuştur (1529).
Kökten dincilik, genellikle dinî esaslı aslî kaidelere geri dönme talebiyle kendini belli eden ve bu kaidelere katı bir biçimde bağlı olan, diğer görüşlere karşı toleranssız ve laiklik karşıtı dinî hareket veya bakış açısı. Kökten dincilik, genellikle dinî tabiattaki bir dizi kurala sıkı sıkıya bağlı, çağdaş, sosyal ve siyâsî yaşam ile ilgili üzerinde uzlaşılmış prensiplere karşı tepkisi olan inancı belirtir.

Eyüp veya Eyob, İshak'ın soyundan gelen ve Kitâb-ı Mukaddes'teki Eyüp kitabının merkez figürü olan Yahudi din büyüğü. Kitâb-ı Mukaddes'te, hastalık ve problemlere karşı sabretmeyi gösteren örnek bir kişidir.
Yediler, kendilerine özel görevler verilmiş peygamberler; İbrahim, Halil, Musa, Harun, İdris, Yusuf ve İsa.

Birinci İznik Konsili, MS 325 yılında İmparator I. Konstantin tarafından Roma İmparatorluğu topraklarında Hristiyanlığın içerisinde tartışılan bazı konuları netleştirmek amacı ile toplanmıştır.

Samarya veya Şomron Batı Şeria'nın kuzey kısmında yer alan dağlık bölge. Kitab-ı Mukaddes'in Türkçe çevirisinde bu yer adı Samiriye olarak verilmiştir.
Şilo, Tanah'ta Tekvin 49:10'da adı geçen, Yakup'un oğlu Yehuda'yı kutsayışıyla ilgili bir figürdür. Yakup, "Şilo gelene kadar Krallık asası Yahuda'nın elinden çıkmayacak..." demiştir. Bu cümle farklı zamanlarda farklı şekillerde tercüme edilmiş ve Kitab-ı Mukaddes'te "Sahip" olarak kullanılmıştır. Bu tercümeler tartışma konusudur.
İsrail krallarının tarihi, Kitab-ı Mukaddes'in bir parçası olmayan fakat ismi Tanah'ın 2 Tarihler kitabında yer alan kayıp Yahudi metinlerinden biridir. Adı geçen pasajda "Manaşşe'nin yaptığı öbür işler, Tanrısı'na yakarışı ve İsrail'in Tanrısı RAB'bin adına onu uyaran bilicilerin sözleri, İsrail krallarının tarihinde yazılıdır" denmektedir.
İslam inancında imanın şartlarından biri "kitaplara iman"dır. Bu kavram, Allah tarafından bazı peygamberlere kitaplar indirildiğine, bu kitapların içeriklerinin tamamıyle doğru ve gerçek olduğuna inanmak demektir. Kitaplara iman ile ilgili Kur'an'da: "Ey iman edenler, Allah'a, peygamberine, peygamberine indirdiği kitaba ve daha önce indirdiği kitaba iman ediniz. Kim Allah'ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve kıyamet gününü inkâr ederse tam mânasıyla sapıtmıştır" ifadeleri yer almaktadır.

Büyük Babil veya diğer isimlendirmesi ile Babil Fahişesi, Kitâb-ı Mukaddes'in Vahiy Kitabı'nda bahsi geçen sembolik bir kadın figürü ve aynı zamanda şer yeridir. Büyük Babil'in tam unvanı Vahiy Kitabı 17:5'te şu şekilde açıklanmaktadır:
Alnına şu gizemli ad yazılmıştı:
Büyük Babil, Dünya fahişelerinin
ve iğrençliklerinin anası
Pontius Pilatus'un karısı Matta İncili'nde yalnızca bir kez geçen ve İsa adına Pontius Pilatus ile aracılık yaptığı söylenen Pontius Pilatus'un karısı. Mukaddes Kitapta yalnızca kocalarıyla olan ilişkileriyle tanımlanan birkaç kadından biridir. Pilatus'un gerçekten evli olup olmadığı kesin olmamakla birlikte, muhtemeldir. Daha sonraki gelenekte, Procula veya Procla olarak bilinir ve çeşitli Yeni Ahit apokrif'lerinde rol oynar. Daha sonraki bir tarihte, Batı geleneğinde Claudia Procula adını ve bu isimlerin diğer isimlerini ve türevlerini alır. Doğu Ortodoks Kilisesi, Etiyopya Ortodoks Tevhîdî Kilisesi ve Doğu Katolik Kiliseleri tarafından bir azize olarak saygı görür. Sık sık edebiyat ve filmde yer almıştır.
Bu maddede, İslam'ın kutsal kitabı olan Kur'an'da adı geçen şahsiyetler, isimler ve kavramların listesi yer almaktadır.

Hur İbranice İncil'de Musa ve Harun'un bir arkadaşıydı. Yahuda Kabilesinin bir üyesiydi. Kimliği Tevrat'ın kendisinde belirsizliğini korumaktadır ancak haham tefsirlerinde detaylandırılır.