İçeriğe atla

Macar Dansları (Brahms)

Johannes Bhrams (1853)

Macar Dansları (AlmancaUngarische Tänze) Johannes Brahms tarafından bestelenmiş 21 dans müziğini barındıran eser. Yazımı 1880 yılında tamamlanmıştır.[1]

Döneminde tanınmış bir kemancı olan 19 yaşındaki Macar Eduard Reményi'yle tanışan Brahms, Reményi'nin Almanya yolculuğuna katılmış ve ondan bu eserlerde kullanacağı Çigan müziğine ait pek çok ritim ve ezgi öğrenmiştir.

Yirmi bir dansın ilk altısı 1867 yılında bir editöre verilmiş, ancak reddedilmiştir. İlk on dans, dört el piyano için yazılmış ve 1869'da basılmıştır. Geri kalanları 1880 yılında yayınlanmıştır.

Bu eserlerin birçok transkripsiyonu bulunmaktadır. Sadece birinci, üçüncü ve onuncu dans Brahms tarafından orkestraya uyarlanmıştır (1885). Alman besteci Albert Parlow on birinci, on ikinci, on üçüncü, on dördüncü, on beşinci ve on altıncı dansı; Çek besteci Antonín Dvořák ise son beş dansı orkestra için düzenlemiştir. Diğer danslar İsveçli besteci Johan Andreas Hallén (ikinci), Rus besteci Paul Juon (dördüncü), Martin Schmeling (beşinci, altıncı, yedinci) ve Hans Gál (sekizinci, dokuzuncu) tarafından orkestraya uyarlanmıştır. Eserlerin yayınlanmasından bir süre sonra ilk on dans Brahms tarafından solo piyanoya uyarlanmıştır.[2] Brahms'ın arkadaşı Joseph Joachim ise ilk on dansı piyano ve keman için düzenlemiştir.

Yirmi bir eser içinde en çok tanınanı olan beşinci dans Charlie Chaplin'in Büyük Diktatör filminde kullanılmıştır.[3]

Danslar

  • Dans 1 sol minör (Allegro molto) (3')
  • Dans 2 re minör (Allegro non assai) (3')
  • Dans 3 fa majör (Allegretto) (2')
  • Dans 4 fa minör (Poco sostenuto) (4')
  • Dans 5 fa diyez minör (Allegro) (2')
  • Dans 6 re bemol majör (Vivace) (3')
  • Dans 7 fa majör (Allegretto) (1')
  • Dans 8 la minör (Presto) (3')
  • Dans 9 mi minör (Allegro non troppo) (1')
  • Dans 10 mi majör (Presto) (1')
  • Dans 11 re minör (Poco andante) (2')
  • Dans 12 re minör (Presto) (2')
  • Dans 13 re majör (Andantino grazioso) (1')
  • Dans 14 re minör (Un poco andante) (1')
  • Dans 15 si bemol majör (Allegretto grazioso) (2')
  • Dans 16 fa minör (Con moto) (2')
  • Dans 17 fa diyez minör (Andantino) (2')
  • Dans 18 re majör (Molto vivace) (1')
  • Dans 19 si minör (Allegretto) (1')
  • Dans 20 mi minör (Poco allegretto) (2')
  • Dans 21 mi minör (Vivace) (1')

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Bozarth, George. "Brahms, Johannes". Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford. Erişim tarihi: 26 Eylül 2011. 
  2. ^ Lopraits, Elizabeth (2008). Hungarian gypsy style in the Lisztian spirit: Georges Cziffra's two transcriptions of Brahms' Fifth Hungarian Dance. ProQuest. s. 33. ISBN 978-0-549-55607-7. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2015. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Johannes Brahms</span>

Johannes Brahms Alman piyanist, orkestra şefi ve 19. yüzyılın ikinci yarısının en önemli Romantik dönem bestecilerindendir. Hamburg'da Lutheran bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve profesyonel yaşamının çoğunu Viyana'da geçirdi. Bazen Johann Sebastian Bach ve Ludwig van Beethoven ile müziğin "Üç B"sinden biri olarak gruplandırılır, bu yorum aslında on dokuzuncu yüzyıl orkestra şefi Hans von Bülow tarafından yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Şehrazad (Nikolay Rimski-Korsakov)</span>

Şehrazad, Op.35, Rus müzisyen Nikolay Rimski-Korsakov tarafından 1888 yılında bestelenen senfonik süit.

<span class="mw-page-title-main">Charles Gounod</span> Fransız besteci (1818 – 1893)

Charles-François Gounod, Fransız opera bestecisi.

<span class="mw-page-title-main">Tempo</span>

Tempo müzikte bir parçanın yorumlanma hızı. Duyumun önemli bileşenlerinden biri olan tempo, bir müzik parçasının icra zorluğunun ve eserle aktarılmak istenilen ruh halinin de belirleyicisidir.

<span class="mw-page-title-main">Albert Lavignac</span> Fransız besteci (1846 – 1916)

Albert Lavignac Fransız öğretmen, müzik teorisyeni ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Eugen d'Albert</span>

Eugen Francis Charles d'Albert, İskoçya'da doğup İngiltere'de eğitim gören ama sonra Almanya ve İsviçre'de da yaşayan piyanist ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Dört Mevsim (Vivaldi)</span>

Dört Mevsim, İtalyan besteci Antonio (Lucio) Vivaldi'nin en meşhur ve en sık seslendirilen eseridir. 1720'li yılların başlarında Il cimento dell'Armonia e dell'Inventione (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı ve Op. 8 eser sayısıyla yazılmış olan on iki konçertonun ilk dördünden oluşur. İlk kez 1725 yılında Amsterdam'da Fransız-Hollandalı yayımcı Michel-Charles Le Cène tarafından yayımlanmış ve kendi zamanında da en bilinen eserlerden biri olmuştur. Ayrıca Vivaldi konçertolara eşlik eden soneler yazarak o döneme göre müzikal devrim yapmış, programlı müzik türünün en eski ve en detaylı örneklerinden birini yaratmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fa majör</span>

Fa majör, klasik batı müziğinde fa notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Fa-Sol-La-Si bemol-Do-Re-Mi. Eksen (tonik) sesi Fa, Alt çeken sesi si bemol ve Çeken (dominant) sesi do idir. Alt çeken tonalitesi Si bemol Majör, çeken tonalitesi Do Majör, ilgili minörü re minör ve paralel minörü fa minördür. Ton çemberinde Do Majör ile Si bemol Majör'ün arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Do majör</span> do notası üzerine kurulan majör gam

Do majör, klasik batı müziğinde do notası üzerine kurulan majör gam. İçinde diyez ve bemol geçmez, anahtarına hiçbir diyez-bemol konmayan tek Majör gamdır. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Do-Re-Mi-Fa-Sol-La-Si. Eksen (tonik) sesi Do, Alt çeken sesi Fa ve Çeken (dominant) sesi Sol idir. Alt çeken tonalitesi Fa Majör, çeken tonalitesi Sol Majör, ilgili minörü la minör ve paralel minörü do minördür. Ton çemberinde Fa Majör ile Sol Majör'ün arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Si bemol Majör</span>

Klasik batı müziğinde si bemol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol ve mi bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol ve mi bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Si bemol-Do-Re-Mi bemol-Fa-Sol-La. Eksen (tonik) sesi si bemol, Alt çeken sesi mi bemol ve Çeken (dominant) sesi fa idir. Alt çeken tonalitesi Mi bemol Majör, çeken tonalitesi Fa Majör, ilgili minörü sol minör ve paralel minörü si bemol minördür. Ton çemberinde Fa Majör ile Mi bemol Majör'ün arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Sol majör</span>

Sol majör, klasik batı müziğinde sol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde fa diyez geçer ve başlığına da anahatardan sonra fa diyez konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Sol-La-Si-Do-Re-Mi-Fa diyez. Eksen (tonik) sesi Sol, Alt çeken sesi do ve Çeken (dominant) sesi re idir. Alt çeken tonalitesi Do Majör, çeken tonalitesi Re Majör, ilgili minörü mi minör ve paralel minörü sol minördür. Ton çemberinde Do Majör ile Re Majör'ün arasında yer alır.

Do-Majör Senfoni No.41 (K:551), Wolfgang Amadeus Mozart tarafından 10 Ağustos 1788 tarihinde bestelenen sanatçının son ve aynı zamanda en uzun senfonisidir.

Reinhold Glière'in sanatsal zengin ve çeşitli olmuştur: 5 opera, 6 bale, 3 senfoni, yaylı çalgılar için 4 konçerto, orkestral eserler, oda orkestrası parçaları, enstrümantal parçalar, çocuklar için piano ve vokal çalışmalar, tiyatro ve film için müzik yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Koral Fantazi</span>

Piyano, koro ve orkestra için do minör fantezi, Op. 80, 1808 yılında Ludwig van Beethoven tarafından bestelenmiştir. Koro için yazılan kısım Christophe Kuffner'in bir şiiri üzerine yazılmıştır.

Piyano Konçertosu No. 17 sol majör, KV. 453; Wolfgang Amadeus Mozart tarafından 1784'te yazılan beste.

<span class="mw-page-title-main">İki keman için re minör konçerto (Bach)</span>

'İki keman, yaylı çalgılar ve sürekli bas için BWV 1043 eser sayılı re minör konçerto, Johann Sebastian Bach'ın 1720-1732 yılları arasında Köthen'de yazdığı sanılan çalgısal bir eseridir. Kısaca 'İkili Konçerto olarak da bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">La stravaganza</span>

La stravaganza (Aşırılık), 1712-1713'te Antonio Vivaldi tarafından yazılmış Op. 4 eser sayılı bir dizi konçertodan oluşan setin adıdır. İlk olarak 1716'da Amsterdam'da Estienne Roger & Le Cene yayın evi tarafından basılmış ve Vivaldi'nin keman öğrencisi olan Venedikli asil Vettor Delfino'ya adanmıştır. Tüm konçertolar solo keman, yaylılar ve sürekli bas için yazılmış; ancak, bazı bölümlerde ekstra solistler gerekmektedir.

<span class="mw-page-title-main">La cetra</span>

La cetra Antonio Vivaldi'nin Op. 9 eser sayılı, keman için on iki konçertodan oluşan serinin adıdır. İki solo keman içeren Si-bemol Majör 9. konçerto hariç, tümü solo keman, yaylılar ve sürekli bas içindir. Eser, lir benzeri bir çalgı olan Cetra'nın adını almıştır ve dönemin Kutsal Roma-Germen İmparatoru VI. Charles'a ithaf edilmiştir. 1727'de Amsterdam: Michel-Charles le Cene yayın evi tarafından basılmış ve yayımlanmıştır.

Klasik Müziğin En Büyük 50 Parçası, Londra Filarmoni Orkestrası tarafından şef David Parry ile kaydedilen klasik eserlerden bir seçkidir. Londra'daki Abbey Road Studios, Royal Festival Hall ve Henry Wood Hall'da kaydedilen albüm, Kasım 2009'da dijital formatta ve 2011'de 4'lü CD set olarak yayınlandı. Klasik Müziğin En Büyük 50 Parçası 200.000'den fazla kopya sattı ve üç yılı aşkın süredir iTunes'daki en iyi 10 klasik albümden biri olarak geçirdi.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Medtner eserleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıdaki liste Nikolai Medtner'in türüne göre eserlerinin bir listesidir.