Gezegenimsi bulutsu veya gezegenimsi nebula, yaşamının son evresinde bulunan bir kırmızı devin yaydığı parlak bir iyonize gazdan oluşan salma bulutsusu türüdür.
Kedi Gözü bulutsusu, Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Yapısal açıdan, bilinen en karmaşık bulutsulardandır; Hubble Uzay teleskobu ile düğümler, püskürtmeler ve yaysal yapılar gözlemlenmiştir. Merkezinde, 1000 yıl önce dış zarfını kaybederek bulutsuyu üretmiş olan parlak ve sıcak bir yıldız vardır.
NGC 3132 Yelken takımyıldızı yönünde bulunan parlak bir gezegenimsi bulutsu. Mevcut spektroskopik verilerle gaz kabuğu 24 km−1 hızla genişlemektedir. Dünya'dan yaklaşık uzaklığı 610 pc. veya 2.000 ışık yılıdır.
NGC 6826 Kuğu takımyıldızında bulunan gezegenimsi bulutsu. Birçok bulutsunun göz kırpar gibi görünmesine rağmen bu bulutsu için yaygın olarak Göz Kırpan Bulutsu denir. Küçük bir teleskopla bakıldığı zaman, merkezdeki yıldız doğrudan gözü kaplar ve çevredeki bulutsunun görünmesini zorlaştırır.
NGC 1535 Irmak takımyıldızında bulunan en aydınlık gezegenimsi bulutsu. 1 Şubat 1785 tarihinde Frederick William Herschel tarafından keşfedilmiştir.
Bu madde, bir gezegenimsi bulutsuyla ilgilidir. Medusa galaksisi için NGC 4194 maddesine bakınız.
NGC 3918 Erboğa takımyıldızı yönünde bulunan parlak bir gezegenimsi bulutsu, ayrıca "Mavi Gezegenimsi" (Blue Planetary) veya "Güneyli" (The Southerner) olarak da bilinir. Küçük teleskoplarla da kolayca gözlemlenebilen bulutsu, John Herschel tarafından Mart 1834 yılında keşfedilmiştir.
Henüz tamamlanmamış, bilinen gezegenimsi bulutsular listesidir.
Salma bulutsusu veya emisyon bulutsusu, çeşitli dalga boylarında ışık yayan iyonize gazlardan oluşmuş bir bulutsu türüdür. İyonlaşmanın en yaygın kaynağı, yakındaki sıcak bir yıldızdan yayılan yüksek enerjili ultraviyole fotonlardır. Farklı türlerde salma bulutsuları arasında, yıldız oluşumunun gerçekleştiği ve iyonlaştırıcı fotonların kaynağı olan genç, büyük kütleli yıldızların bulunduğu H II bölgeleri ve dış katmanlarını atmış olan ölmekte olan bir yıldızın açığa çıkan sıcak çekirdeğinin bu katmanları iyonlaştırdığı gezegenimsi bulutsular bulunur.
Nova kalıntısı, bir nova yıldızının dev patlaması sonucunda geriye kalan malzeme veya uzakta patlayan bir novanın gaz kabarcıklarıdır. Bu genişlemenin, birkaç yüzyıllık bir ömrü ve 1000 km/sn bir hızı vardır. Nova kalıntıları, süpernova kalıntılarından veya gezegenimsi bulutsulardan daha az kütleye sahiptir.
NGC 6751, Kartal takımyıldızında bulunan Lambda Aquilae ve çevresindeki bir gezegenimsi bulutsu. Bulutunun merkezindeki yıldızın yüzey sıcaklığı yaklaşık olarak 140,000 °K'dır. Dünya'dan 6,500 ışık yılı uzakta olduğu hesaplanmaktadır. 20 Temmuz 1862 yılından Alman gökbilimci Albert Marth tarafından keşfedilmiştir.
NGC 6884, Kuğu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 12700 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. 8 Mayıs 1883 yılında Edward Charles Pickering tarafından keşfedilmiş ve NGC 6766 olarak kataloğa eklenmiştir. Ayrıca İskoç gök bilimci Ralph Copeland tarafından 20 Eylül 1884 tarihinde gözlemlenmiştir. Bu ikinci gözlem ve keşif ile aynı nesne NGC 6884 olarak kataloğa eklenmiştir.
NGC 7027, Kuğu takımyıldızında yaklaşık 3.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan ve merkezindeki beyaz cücenin oluşturduğu bir gezegenimsi bulutsudur.
NGC 6826 Kral takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 6800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Frederick William Herschel tarafından 3 Kasım 1787 yılında keşfedilmiştir.
NGC 7662, Andromeda takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1.800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Wilhelm Herschel tarafından 6 Ekim 1784 tarihinde keşfedilmiştir.
NGC 6537, Yay takımyıldızı'nda bulunan bir gezegenimsi bulutsu.
Küçük Halter Bulutsusu, Kahraman takımyıldızında tahminen 1.700 ila 15.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. Pierre Méchain tarafından 5 Eylül 1780 tarihinde keşfedildi. Messier Kataloğu'ndaki yalnızca dört gezegenimsi bulutsudan biri olan Messier 76, en soluk Messier cisimlerinden birisidir.
NGC 6781, Kartal takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. John Herschel tarafından 1830 yılında keşfedilmiştir.
NGC 1360, Ocak takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Ocak 1868'de Alman gökbilimci Friedrich August Theodor Winnecke tarafından keşfedilmiştir. OIII (oksijen) bandındaki kuvvetli radyasyon nedeniyle gezegenimsi bulutsu olarak tanımlanmıştır. NGC 1360'ın büyütülmüş bir fotoğrafına bakıldığında, sağ alt köşede yıldızının çöküşünden önce çıkardığı kırmızı madde fark edilir. Bulutsu, IC 2003'ten biraz daha soluktur.
NGC 7008, Kuğu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 2800 ışık yılı uzaklıkta bulunan ilginç rengarenk bir gezegenimsi bulutsu.
