Müzakereci meclis
Müzakereci meclis, parlamenter usulü kullanan üyelerden oluşan bir toplantıdır.
Etimoloji
Edmund Burke, 1774 yılında Bristol'da seçmenlere yaptığı bir konuşmada Britanya Parlamentosunu "müzakereci meclis" olarak tanımladı ve bu ifade, ortak eylemi tartışmak ve belirlemek için toplanan bir grup insan için kullanılan temel terim haline geldi.[1][2]
Özellikler
Robert's Rules of Order Newly Revised, müzakereye dayalı bir meclisin aşağıdaki özelliklerini tanımlar:[3]
- Bir grup insan, tüm üyelik adına tartışmak ve kararlar almak için toplanır.
- Tek bir odada veya alanda ya da eş zamanlı sözlü iletişimin eşdeğer koşulları altında toplanılır.
- Her üye kendi kararına göre hareket etmekte özgürdür.
- Her üyenin eşit oy hakkı vardır.
- Toplantıya katılan üyeler, toplantıda bulunmayan üyeler olsalar bile, tüm grup adına hareket ederler.
- Bir üyenin belirli bir konudaki muhalefeti, ne gruptan çekilme ne de üyeliğin sona ermesi anlamına gelir.
Türler
Robert's Rules of Order Newly Revised, çeşitli müzakere meclisleri türlerini tanımlar.
Kitlesel toplantı
Kitlesel toplantı, toplantının sponsorları tarafından önerilen bir konu hakkında müzakere etmekle ilgilenen nüfusun bir kesimindeki tüm bireylere açık, örgütlenmemiş bir grup toplantısıdır. Örnekler arasında ortak siyasi kaygıları veya toplumsal çıkarları tartışmak için yapılan toplantılar veya yeni bir toplum oluşturmak için yapılan toplantılar yer almaktadır.[4]
Örgütlü bir toplumun yerel meclisi
Örgütlü bir toplumun yerel meclisi, bir üyelik kuruluşunun yerel bir bölümünün veya şubesinin üye toplantısıdır.[5] Sierra Club gibi kuruluşların yerel bölüm toplantıları buna örnek olarak verilebilir.
Konvansiyon
Konvansiyon, bir nüfusun kurucu birimlerini temsil eden delegelerin bir araya geldiği bir toplantıdır. Konvansiyonlar kalıcı olarak kurulmuş organlar değildirler ve delegeler normalde sadece bir dönem için seçilirler. Bir konvansiyon, her yerel meclisin bir delege tarafından temsil edildiği organize bir toplum tarafından düzenlenebilir.[6]
Yasama organı
Yasama organı, yasal olarak kurulmuş bir kanun yapma organıdır. Seçmenler tarafından seçilen temsilcilerden oluşur. Örnekler arasında parlamentolar gibi ulusal yasama organları ve eyalet yasama organları, bölgesel meclisler ve belediye meclisleri gibi yerel yönetim konseyleri yer alır.[7]
Kurul
Kurul; idari, yönetsel veya yarı-yargısal bir organdır. Bir kurul gücünü, faaliyetlerinin kapsamını tanımlayan bir dış otoriteden alır. Örnekler arasında organize bir toplumun veya şirketin yönetim kurulu ve eğitim kurulu gibi devlet kurumu kurulları yer alır.[8]
Üye hakları
Müzakere meclisinin bir üyesi toplantılara katılma, önerge verme ve ikincil önerge verme, tartışmalarda konuşma ve oy kullanma hakkına sahiptir.[9] Kuruluşlar farklı üye sınıflarına sahip olabilir (asli üyeler, aktif üyeler, ortak üyeler ve onursal üyeler gibi), ancak her bir üyelik sınıfının hakları tanımlanmalıdır (örneğin, bir sınıftaki "üyenin" oy kullanma hakkı olup olmadığı gibi).[9][10] Ayrıca resen üyeler veya sahip oldukları başka bir makam veya pozisyon nedeniyle üye olan kişiler de olabilir.[11] Resen üyeler diğer üyelerle aynı haklara sahiptirler.[11]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Özel
- ^ Burke 1854, s. 447
- ^ Robert 2011, s. xxix
- ^ Robert 2011, ss. 1–2
- ^ Robert 2011, ss. 5–6
- ^ Robert 2011, ss. 6–7
- ^ Robert 2011, ss. 7–8
- ^ Robert 2011, s. 8
- ^ Robert 2011, ss. 8–9
- ^ a b Robert 2011, s. 3
- ^ Robert 2011, ss. 571–572
- ^ a b "Frequently Asked Questions about RONR (Question 2)". The Official Robert's Rules of Order Web Site. The Robert's Rules Association. 24 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2015.
Genel
- Burke, Edmund (1854). The Works of the Right Honourable Edmund Burke, Volume 1. London, England: Henry G. Bohn.
- Robert, Henry M. Robert's Rules of Order Newly Revised (11.11yıl=2011 bas.). Philadelphia, PA: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-82020-5. 13 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2016.
