İçeriğe atla

Müstear

Müstear, çağdaş Türk edebiyatında yazar ve şairlerin gerçek ismi yerine kullandıkları isimdir. Mahlastan farklı olarak kişinin gerçek kimliğini gizleme amacı taşır. Bu nedenle müstear isimlerin gerçek sahibi çoğu zaman bilinmemekte veya kişinin ölümünden sonra ortaya çıkmaktadır.

Yazar ve şairler içinde bulunduğu devrin siyasi ve sosyal durumundan çekindikleri, yazı ve görüşleri nedeniyle bir ceza alma veya toplumdan baskı görme ihtimaline karşı yazılarını rahatlıkla yayınlayabilmek için müstear isim kullanabilirler. Ayrıca ün kazandığı edebiyat alanı dışında yazdığı yazılarının altında imzasını atmaktan çekinen ya da kalite olarak yetersiz gördüğü yazılarını kendi ismiyle yayınlanmasını istemeyen edebiyatçılar da müstear isim kullanmayı tercih edebilir.[1] Örneğin Türk edebiyatında romancı kimliğiyle tanınan Reşat Nuri Güntekin, dergilere gönderdiği mizahi yazılarında asıl ismini kullanacak kadar kendine güvenmediği için müstear isim kullanmayı tercih etmiştir.[1]

Örnekler

  • Ali Ekrem Bolayır: A. Nâdir. (Kamu görevlisi olduğu için)
  • İsmail Hami Danişmend: Muhtî, Râbia Hatun (Esas alanı tarih olduğu için şiirlerinde müstear kullanmıştır)
  • Mehmet Fuad Köprülü: Âşık Coşkun. (Hiciv ve ağır tenkit amacıyla)
  • Necip Fazıl Kısakürek: Adıdeğmez, Dilci, Ahmet Abdülbaki, Ozan. (Büyük Doğu dergisinde birden çok yazı yazmak amacıyla)
  • Ömer Seyfettin'in bilinen müstear isimleri, Perviz, Süheyl Feridun, Ç. Kemal, Ç. Nazmi, A.H., Şît.[2]
  • Peyami Safa: Server Bedi. (Ticari gelir elde etmek için yazdığı polisiye romanlarda edebî itibarını korumak için)
  • Reşat Nuri Güntekin'in tespit edilmiş yedi müstear ismi vardır: Ateş Böceği, Ağustos Böceği, Yıldız Böceği, Cemil Nimet, Hayreddin Rüştü, Mehmet Ferit, Sermet Ferit.[1]
  • Yusuf Ziya Ortaç: Çimdik. (Hiciv ve ağır tenkit amacıyla)

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c Karaburgu, Oğuzhan (Aralık 2006). "Reşat Nuri Güntekin'in Bilinmeyen Remiz ve Müstear İsimleri" (PDF). Türk Dili Dergisi. 2 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Ekim 2021. 
  2. ^ "Ömer Seyfettin". teis.yesevi.edu.tr. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Mizah ya da gülmece, hayatın güldürücü yönünü ortaya çıkaran sanat türüdür. İnsanı gülmeye sevk eden resim, karikatür, konuşma ve yazı sanatıdır. Mizah eserleri sadece şaka, güldürme maksadıyla söylenip, yazılıp, çizilmediği gibi belli fikirleri ifade etmek için de ortaya konulabilir.

<span class="mw-page-title-main">Reşat Nuri Güntekin</span> Türk roman, öykü ve oyun yazarı

Reşat Nuri Güntekin, Milli Edebiyat Döneminde önemli bir yeri olan Çalıkuşu, Yeşil Gece, Yaprak Dökümü ve Anadolu Notları gibi eserlere imza atmış Türk roman, öykü ve oyun yazarıdır. Müfettişlik görevi ile Anadolu'da gezdiği için Anadolu insanını yakından tanımıştır. Eserlerinde Anadolu'daki yaşamı ve toplumsal sorunları ele almış; insanı insan-çevre ilişkisi içinde yansıtmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ömer Seyfettin</span> Türk yazar

Ömer Seyfettin, Türk yazar, şair, asker ve öğretmen. Türk edebiyatının önde gelen hikâye yazarlarındandır. Türk kısa hikâyeciliğinin kurucu ismi, ayrıca edebiyatta Türkçülük akımının kurucularından olup, Türkçede yalınlaşmanın savunucuları arasındadır.

Rumuz veya takma ad; bir kimsenin bilinçli olarak gerçek ismi yerine kullandığı isim. Anlamlı veya tamamen uydurma olabilir. Gerçek ismini herhangi bir nedenle açıklamak istemeyen kişilerin internet dünyası veya gerçek dünyada kullandıkları sahte isimlerdir. Örneğin Güzin Abla ve Haydar Dümen gibi uzman ve köşe yazarlarına mektup gönderen okuyucular, gerçek kimliklerini gizlemek için rumuz kullanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Hilmi Yavuz</span> Türk yazar, şair ve akademisyen

Hilmi Yavuz Türk yazar, şair ve akademisyen.

<span class="mw-page-title-main">Nef'î</span> hiciv şair

Nef'î,, , 17. yüzyıl Türk şâirlerindendir. Kasidede gerçek bir varlık göstermiş ve gerek kendi zamanında, gerekse sonraki yüzyıllarda kaside yazan bütün şairlere etki eden şâir, edebiyatçı ve hiciv üstadı.

<span class="mw-page-title-main">Fethi Naci</span>

Fethi Naci, Türk yazar ve eleştirmendir.

<span class="mw-page-title-main">Mahlas</span> şair ve yazarların kullandıkları takma ad

Mahlas, müstear isim, tapşırma veya kalem adı; bazı şair ve yazarların gerçek isimleri yerine kullandıkları takma adlardır. Mahlas daha çok şairler, müstear yazarlar ve tapşırma da âşıklar için kullanılır. Rumuz kavramının edebi literatürdeki karşılığı olarak da ifade edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Halit Fahri Ozansoy</span> Türk şair, gazeteci, oyun yazarı ve öğretmen (1891-1971)

Halit Fahri Ozansoy, Türk şair, gazeteci, oyun yazarı ve öğretmendir.

Ömer Seyfettin Hikâye Ödülü, Türk ulusal hikâyeciliğinin sembol ismi Ömer Seyfettin adına Türk Edebiyatı Vakfı tarafından verilen öykü yarışması.

Tezkire, sözcük anlamıyla "zikredilen, zikri geçen" anlamına gelen, Fars ve Türk edebiyatlarında kişilerin yaşamlarını, eserlerini ve edebi kişiliklerini anlatan eserlere verilen ortak addır. Tezkireler ilk kez İran edebiyatında ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Türk edebiyatı</span> Türkçe yazılmış edebî eserler

Türk edebiyatı, Türk yazını veya Türk literatürü; Türkçe olarak üretilmiş sözlü ve yazılı metinlerdir.

Yeni Lisan Hareketi, Genç Kalemler'in hayata geçirdiği, dilde sadeleşme hareketidir.

<span class="mw-page-title-main">Refik Ahmet Nuri Sekizinci</span> Türk tiyatro yazarı, gazeteci, oyuncu, dramaturg

Refik Ahmet Nuri Sekizinci veya İbn-ür Refik Ahmet Nuri Sekizinci, Osmanlı tiyatro oyuncusu, oyun yazarı, bürokrat ve 12. Fenerbahçe SK başkanıdır. En sevdiği oyunu "Sekizinci" olduğu için sonradan soyadı olarak almıştır. Edebiyat dünyasında daha çok uyarlamalarıyla tanınmaktadır.

Bâki Asiltürk, Türk şair.

<span class="mw-page-title-main">Seyahatnâme</span>

Gezi yazısı ya da diğer adıyla seyahatname bir yazarın gezdiği, gördüğü yerleri edebi bir üslûpla anlattığı yazı türü. Genellikle yazılan bu tür yazılarda betimleme tekniği kullanılır. Yazarın kendi düşüncesi çok önemli olan bir faktördür Türk edebiyatındaki ilk örneği Seydi Âli Reis'in Mir'atü'l-memalik adlı eseridir. Bu türün Türk Edebiyatı'ndaki en bilinen örneği ise Evliya Çelebi'nin Seyahatnâme adlı eseridir.

100 Türk Edebiyatçısı, 59. Türkiye Cumhuriyeti Hükûmeti döneminde Millî Eğitim Bakanlığının (MEB) ilköğretim ve ortaöğretim kurumlarındaki öğrencilere hem Türk Dili ve Edebiyatı dersi müfredatı ile ilişkilendirilerek yazarların kitaplarının okutulması hem de boş zamanlarını değerlendirmek üzere öncelikle başvurabilecekleri yazarların kaynak eserleri olarak tavsiye edilmesi için derlenmiş Türk yazarlar listesidir.

<i>Molla Nasreddin</i> Azerbeycanda yayımlanan karakitürcü dergi (1875-1908)

Molla Nasreddin, 20. yüzyıl başında Celil Memmedguluzade editörlüğünde Azerbaycan Türkçesi ile yayımlanan haftalık siyasi mizah dergisi.

Millî Edebiyat Dönemi, II. Meşrutiyet ile Cumhuriyet'in ilk yılları arasında faaliyet gösteren edebiyat akımıdır. Genellikle Ali Canip Yöntem, Ömer Seyfettin ve Ziya Gökalp'in Genç Kalemler dergisinde savundukları Yeni Lisan Hareketi ile başlatılır. Dilde sadeleşme, şiirde aruzun yerine aruz ölçüsü, içerikte halkın sorunları ve yerli yaşam Millî Edebiyat Dönemi'nin temelini oluşturur. Bu dönemde Türk edebiyatı Doğu ve Batı taklitçiliğinden kurtarılmaya çalışılmış, yalın bir anlatım benimsenmiştir. Ayrıca Türk kültürü ve tarihi, incelenmemiş bir hazine olarak kabul edilmiştir.

Reşit İmrahor, Ahmet Güntan, İzzet Yasar ve Mustafa Irgat'ın ortaklaşa kullandıkları mahlastır. Enis Batur ve Cenk Koyuncu da aynı mahlasla eserler vermiş, İsmail Yerguz bu mahlasla çeviriler yapmıştır.