İçeriğe atla

Müslim bin Kureyş

Şerefüddevle
Arapçaشرف الدولة
Müslim bin Kureyş'in sözde mezarının bulunduğu İmam Dur Türbesi
Ukayliler
Hüküm süresi1061-1085
Önce gelenAlam al-Din
Sonra gelenİbrahim bin Kureyş
Ölüm1085
Samarra, Irak
Çocuk(lar)ıAli ibn Muslim
Tam adı
Ebü’l-Mekârim Şerefüddevle Müslim b. Kureyş b. Bedrân el-Ukaylî
DiniŞii

Ebü’l-Mekârim Şerefüddevle Müslim b. Kureyş b. Bedrân el-Ukaylî (Arapçaأبو المكارم مسلم بن قرواش), Musul ve Halep'in Ukaylid emiriydi . Haziran 1085'te öldü.

Hayatı

Alam al-Din unvanıyla tanınan Müslim'in babası Kureyş bin Baraka, daha sonra onlarla çatışmaya girmesine ve geçici olarak Musul'dan sürülmesine rağmen, Selçukluların üstünlüğünü kabul eden Musul'un Arap emiriydi. Memlük askeri Basasiri 1058'in sonunda Bağdat'ı aldığında ona eşlik etti, ancak Selçuklular ertesi yıl şehri geri aldı. Kureyş 1061'de öldü ve yerine oğlu Müslim bin Kureyş geçti.

Müslüman bir Şii olduğu için başlangıçta Kahire Halifesini tanıdı ancak Selçukluların artan gücü nedeniyle 1066 yılı civarında Alparslan ile ittifak yapmayı kabul etti.[1] Daha sonra Sultan olacak Melikşah'ın teyzesi ile evlenerek Selçuklular ile ilişkilerini güçlendirdi,[2] ancak yine de Fâtımîler ile bir ittifak araştırmış görünüyor.[1]

1077'de, Mirdasoğullarından Sabık bin Mahmud döneminde Halep'i ele geçirmek için sultanın kardeşi emir I. Tutuş seferine Melikşah'ın vassalı olarak katıldı.[3][4] Ancak Müslim kişisel olarak Sabık'a sadıktı, Selçukluların Halep'i ele geçirmesine karşı çıktı ve Beni Kilab reislerini yabancı Türkleri akrabalarına karşı davet ettikleri için uyardı. Ayrıca Beni Kilab'ı Tutuş'un ordusundan kaçmaya ikna etti ve Vathşab ile Şabib'in Halep'te kardeşleri Sabık ile barışmasını ve onlara katılmasını sağladı. Müslim, Tutuş'a kuşatmadan çekildiğini bildirdi, ancak ayrılmadan önce Bab al-Irak üzerinden Halep'e girdi ve burada birliklerinin Halep sakinlerine yiyecek ve erzak satmasına izin verdi.[5] Tutuş kuşatmayı sürdürdü ve Müslim çekilmeden önce I. Melikşah'tan takviye kuvvet çağrısında bulundu. Müslim, Musul'a dönerken Sincar'da 1.000 Selçuklu takviyesiyle karşılaştı. [5] Onları geri dönmeye ikna edemeyince, Sabık'a onların varlığına dair uyarılar gönderdi. Sabık, Arap aşiretlerinden oluşan bir koalisyonun Vadi Butnan'da Selçuklu takviye kuvvetlerini pusuya düşürüp bozguna uğratarak çoğunu öldüren Beni Kilab şefi Ebu Za'ida Muhammed ibn Za'ida'dan yardım istedi.[6][3] Bu, Tutuş'un Halep'i terk etmesine neden oldu.

1080'de Tutuş, Sabık'ı emirliği Müslim bin Kuveyş'e bırakması için etkiledi,[7] burada sakinlerinin kendilerini Selçuklu baskınlarından koruyabileceğini umuyorlardı. Ertesi yıl Harran'ı da Numayriler'den aldı. Ancak çok geçmeden Selçuklular ile başı derde girdi. Sultan I. Melikşah'ın kuvvetlerine karşı savaştı ve yenildi, ancak affedildi. I. Süleyman Şah Aralık 1084'te Antakya'yı ele geçirdikten sonra Müslim, Philaretos Brachamios'un kendisine ödediği haracı talep etti, ancak Süleyman bunu Müslüman olduğu gerekçesiyle reddetti.[8] Haziran 1085'te gerçekleşen Kurzahil Muharebesi'nde Türkmen paralı askerlerinin onu terk edip Süleyman'ın yanında yer alması ve Arap kuvvetlerinin kaçmasının ardından Süleyman'ın Selçukluları ile savaşırken öldürüldü.[9][10][11]

Şerefüddevle'nin ölümünün ardından, daha önce hapiste olan kardeşi İbrahim bin Kureyş serbest bırakıldı ve halefi ilan edildi. İbrahim'in yerine yeğeni Ali bin Müslim geçecekti.

Mirası

Müslim bin Kureyş'in ölümü Arap Bedevilerinin neredeyse tamamen yok edilmesi ve Türkmen göçebelerinin hakimiyeti ile sonuçlanan kuzey Suriye'deki son güçlü Arap prensi olarak görülüyordu.[12]

Mezarı

Müslim bin Kureyş'ın iddia edilen mezarı Samarra'daki İmam Dur Türbesi idi. Ancak, gömülen kimliği tartışmalıdır. Dış cephedeki bir yazıt, türbenin yedinci Şii İmam Musa el-Kâzım'in oğlu olduğu iddia edilen İmam Muhammed el-Durri'nin onuruna inşa edildiğini belirtir.[13][14]

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b Fierro 2010, s. 173-174.
  2. ^ Richards 2002, s. 226.
  3. ^ a b Bianquis 1993, s. 121.
  4. ^ Yusuf 2021, s. 20.
  5. ^ a b Zakkar 1969, s. 201.
  6. ^ Zakkar 1969, s. 202.
  7. ^ Bianquis 1993, ss. 115–123.
  8. ^ Richards 2002, s. 218.
  9. ^ First Encyclopaedia of Islam: 1913-1936. BRILL. 1993. ss. 757-. ISBN 90-04-09796-1. 26 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2023. 
  10. ^ Richards 2002, s. 219.
  11. ^ Zakkar 1969, s. 225.
  12. ^ Zakkar 1969, s. 226.
  13. ^ Grabar 1985, s. 62.
  14. ^ "Qubba Imam al-Dur". Archnet. 29 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2022. 
Genel
  • Bianquis, Thierry (1993). "Mirdās, Banū or Mirdāsids". Bosworth, C. E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W. P.; Pellat, Ch. (Ed.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume VII: Mif–Naz (İngilizce). Leiden: E. J. Brill. ss. 115–123. ISBN 978-90-04-09419-2. 
  • Bosworth, C. E. (2000). "ʿUḳaylids". Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W. P. (Ed.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume X: T–U (İngilizce). Leiden: E. J. Brill. ss. 786–787. ISBN 978-90-04-11211-7. 
  • Fierro, Maribel (2010). The New Cambridge History of Islam: Volume 2, The Western Islamic World, Eleventh to Eighteenth Centuries (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 1316184331. 
  • Grabar, Oleg (1985). An Annual on Islamic Art and Architecture (İngilizce). Brill. ISBN 9004076115. 
  • Richards, Donald Sydney (2002). The Annals of the Saljuq Turks: Selections from Al-Kāmil Fīʻl-Taʻrīkh of ʻIzz Al-Dīn Ibn Al-Athīr (İngilizce). Psychology Press. ISBN 0700715762. 
  • Sobernheim, M. (1993). "Muslim b. Ḳurays̲h̲". Bosworth, C. E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W. P.; Pellat, Ch. (Ed.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume VII: Mif–Naz (İngilizce). Leiden: E. J. Brill. ss. 692–693. ISBN 978-90-04-09419-2. 
  • Yusuf, Muhsin D. (2021). Economic Survey of Syria during the Tenth and Eleventh Centuries (İngilizce). Walter de Gruyter GmbH & Co KG. ISBN 311240078X. 
  • Zakkar, Suheil (1969). The Emirate of Aleppo 392/1002–487/1094 (PDF) (PhD) (İngilizce). Londra: University of London. 27 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 26 Ocak 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Süleyman Şah</span> Anadolu Selçuklu Devletinin kurucusu ve ilk hükümdarı

Kutalmışoğlu Süleyman Şah veya kısaca Kutalmışoğlu, Türkiye Selçuklu Devleti'nin kurucusudur. Selçuk Bey'in oğlu Arslan Yabgu'nun torunudur. Babası Kutalmış Bey'dir. Erhan Afyoncu'nun tespitlerine göre mezarı Halep Kapısı'ndadır. Kutalmışoğlu Süleyman Şah öldüğünde Caber Kalesi'ne defnedildiği yönündeki rivayetler doğru değildir. Zira Kutalmışoğlu öldürüldüğünde Caber Kalesi henüz Selçuklu Hanedanı tarafından ele geçirilmemişti.

<span class="mw-page-title-main">Berkyaruk</span> Büyük Selçuklu Devleti sultanı

Berkyaruk (Temmuz 1081 - 22 Aralık 1104), Büyük Selçuklu hükümdarı I. Melikşah'ın oğlu ve 1092-1104 yılları arasında Büyük Selçuklu Devleti'nin hükümdarıdır.

Teberra İmâmiyye-i İsnâaşeriyye Şiîğinde yaygın olan ve İslâm Dini'nin peygamberi Muhammed'in ailesi ve ailesinin soyundan gelenleri (yani Ehl-i Beyti) sevmeyenleri sevmemek, düşman olanlara düşman olmak gibi anlamlar taşıyan bir kavramdır.

<span class="mw-page-title-main">I. Svyatoslav (Kiev büyük knezi)</span>

I. Svyatoslav ; savaşçı Kiev knezi, I. İgor ve Olga'nın oğlu.

<span class="mw-page-title-main">I. İgor (Kiev büyük knezi)</span>

I. İgor ; 914-945 yılları arasında Kiev knezi.

<span class="mw-page-title-main">I. Svyatopolk (Kiev büyük knezi)</span>

I. Svyatopolk ; 1015-1019 yılları arasında Kiev knezi.

Artuk Bey, Artuklu Beyliği'nin kurucusu olan Türk komutandır.

<span class="mw-page-title-main">Alâeddin Eretna</span>

Eretna Bey veya tam adıyla Alâeddin Eretna, Eretna Beyliği'nin kurucusu ve ilk sultanıdır.

Muattıla, Allah'ın sıfatlarını inkâr eden felsefecilerin i'tikatlarına verilen ad.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan Lazları</span>

Gürcistan Lazları Gürcistan'ın Karadeniz kıyısında yaşayan, Güney Kafkas dillerini konuşan etnik gruplardan biridir. Gürcistan'da yaklaşık 2,000 Laz yaşamaktadır. Gürcistan'daki Laz kimliği büyük ölçüde Gürcü kimliği ile birleşmiştir ve "Laz" kelimesi sadece bölgesel bir kategori olarak kullanılmaktadır. Kolkhoba her yıl ağustosun sonu ve eylülün başında Gürcistan'ın Sarpi köyünde kutlanan bir Laz festivalidir.

Azez Muharebesi, İmparator III. Romanos kendi komutasındaki Bizans ordusu ile Emir Şibhüddevle Ebû Kâmil Nasr kendi komutasındaki Mirdasoğulları Halep Emirliği arasında Suriye'de Azez yakınlarında gerçekleşen çarpışmadır. Mirdasoğulları, çok daha büyük Bizans ordusu karşısında zafer kazanıp, büyük bir büyük ganimet aldı, ancak nihayetinde zaferlerini kendilerine bir faydaya çevirememişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Seyfü'd Devle</span> Müslüman general

Seyfüddevle el-Hamdânî, veya tam adıyla Ebü’l-Hasen Seyfü’d-devle Alî b. Abdillâh b. Hamdân b. Hamdûn et-Tağlibî el-Hamdânî, Hamdaniler’in Halep kolunun kurucusu ve ilk emiri.

<span class="mw-page-title-main">Şibhüddevle Ebû Kâmil Nasr</span>

Şibhüddevle Ebû Kâmil Nasr, Mirdasoğulları hanedanından Halep Emirliği'nin 1029 ile 1038 arasındaki ikinci emiri.

Muizzüddevle Ebuülvan Simal bin Salih bin Mirdās 1042'den 1057'ye kadar ve daha sonra 1061'den ölümüne kadar Halep'in Mirdasoğulları Hanedanı'nın emiriydi. Salih bin Mirdas'ın oğludur.

Muqallid ibn Kamil ibn Mirdas, Mirdâsî hanedanı üyesi, Beni Kilab komutanıydı, zaman zaman Halep Kalesi'nin valisiydi ve Mirdasilerin Bizans ve Fatımiler elçisi olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Salih bin Mirdas</span>

Ebu Ali Salih bin Mirdas Arapça lakabı Esedü'd-devle olan, Mirdasoğlulları'nın kurucusu ve 1025'ten öldüğü Mayıs 1029'a kadar Halep emiri. Gücünün zirvesindeyken emirliğinin toprakları arasında Cizre'nin batısı, kuzey Suriye ve bazı merkezi Suriye şehirleri vardı. Arada kesilmeler olsa da Salih'in soyundan gelenler elli yıl boyunca Halep'i yönetti.

<span class="mw-page-title-main">Sakız Sancağı</span>

Sakız Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın Türkçe adı, Sakız, adanın en belirgin ürünü olan damla sakızından gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kafartab</span> Suriyede antik şehir

Kafartab

<span class="mw-page-title-main">Utbe bin Gazvân</span> Müslüman general ve sahabe

Ebû Abdillâh Utbe b. Gazvân b. Câbir el-Mâzinî, İslam peygamberi Muhammed'in tanınmış bir sahabesidir. İslam'a geçen yedinci kişidir. Habeşistan'a yapılan hicrete katıldı, ancak Medine'ye ikinci hicreti yapmadan önce Mekke'de Muhammed'in yanında kalmak için geri döndü. Bedir (624), Uhud (625), Hendek (627) ve Yememe muharebeleri de dahil olmak üzere birçok çatışmada savaştı.

<span class="mw-page-title-main">Yemame</span>

Yemame, günümüz Suudi Arabistan'ında Necid'in güneydoğusundaki tarihi bölgedir veya bazen daha spesifik olarak, El-Harc yakınlarındaki, artık mevcut olmayan antik Jaww al-Yamamah köyüdür ve bölgenin geri kalanına da adı verilmiştir.