İçeriğe atla

Mâzenderanca

Mazenderance
مازنیکی
Mazeniki
Ana dili olanlarİran
Konuşan sayısı4-5 milyon  (tarih gerekli)
Dil ailesi
Yazı sistemiFars alfabesi
Dil kodları
ISO 639-2ira
ISO 639-3
Glottologmaza1291  Mazanderani[1]

Mazenderance (مازِرونی: Māzerūni, مازنی: Māzeni,تبری: Teberi) Hint-Avrupa dil ailesinin İrani diller grubunun Kuzeybatı İran dilleri koluna bağlı bir dildir.[2] Hazar Denizi'nin güney kesiminde başta Mazenderan olmak üzere Gilan ve Gülistan eyaletlerinde konuşulur. Mazenderanca, Farsçadan çok büyük ölçüde etkilenmiş olmasına rağmen, kuzeybatı İran kökenli bağımsız bir dil olarak varlığını sürdürmektedir.[3][4]

Sınıflandırma

Bir Kuzeybatı İran dili olan Mazenderanca gramer, genetik ve söz dağarcığı bakımından başta Gilekçe[5] olmak üzere diğer kuzeybatı İran dilleri olan Talişçe[6][7], Zazaca[8] ve Simnanca, Sengserce gibi dillerle benzerlik göstermektedir.

Gramatik cinsiyet taşıyan Eski Mazenderancada dişil adlar a ile biterken, eril adlar e ile bitiyordu.[9] Çağdaş Mazenderancada ise bazı sözcüklerde Eski Mazenderancadan kalıntı olarak gramatik cinsiyet (örn. jənā kadın ve mərdē erkek) halen bulunmaktadır. Gramatik cinsiyet, Simnanca, Sengserce ve Zazaca gibi Mazenderanca ile yakından ilişkili bazı modern İranî dillerde günümüze kadar korunmuştur.

Serevi, Amoli, Baboli, Gaimşehri, Çalusi, Nuri, Şehsevari, Ghasrani, Şahmirzadi, Demavendi, Firuzkuhi, Esterebadi and Ketuli gibi lehçeleri bulunmaktadır. Sari, Shahi, Babol, Amol, Nowshahr, Chalus ve Tonekabon gibi şehirlerdek konuşulmaktadır.[1][10]

Tarih

Hazar Deniz'inin güney kıyılarında, tarihî Taberistan (Deylem) bölgesinde konuşulan Mazenderanca en eski yazılı geçmişe sahip İran dillerinden biridir. Dağlık bir bölge olmasına bağlı olarak bağımsız kalabilmesi ve Müslüman Araplar tarafından geç ele geçirilmesi dilin yazılı geçmişini koruyabilmesinde önemli rol oynamıştır.[11] Ancak on yedinci yüzyılın başlarından itibaren Mâzenderan bölgesinin İran'ın geri kalanıyla bütünleşmesine bağlı olarak Mazenderancanın edebi ve idari önemi Farsça lehine azalmaya başlamıştır[12] ve dil günümüzde büyük ölçüde bir Güneybatı İrani dili olan Farsça etkisinde kalmıştır.[3][4]

Kaynakça

  1. ^ a b Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Ed.) (2017). "Mazanderani". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Glottolog" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2012. 
  3. ^ a b Coon, "Iran:Demography and Ethnography" in Encyclopedia of Islam, Volume IV, E.J. Brill, pp. 10,8. Excerpt: "The Lurs speak an aberrant form of Archaic Persian" See maps also on page 10 for distribution of Persian languages and dialect
  4. ^ a b Kathryn M. Coughlin, "Muslim cultures today: a reference guide," Greenwood Publishing Group, 2006. p. 89: "...Iranians speak Persian or a Persian dialect such as Gilaki or Mazandarani"
  5. ^ Dalb, Andrew (1998). Dictionary of Languages: The Definitive Reference to More Than 400 Languages. Columbia University Press. s. 226. ISBN 978-0-231-11568-1. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2012. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2012. 
  8. ^ "DIMLĪ". Encyclopædia Iranica. 18 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2024. 
  9. ^ Fakhr-Rohani, Muhammad-Reza. 2004. She means only her 'husband': politeness strategies amongst Mazanderani-speaking rural women. (Conference abstract) CLPG Conference, University of Helsinki, Finland, PDF 1 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. ^ Windfuhr, G. L. (1989). "New Iranian languages: Overview". Rüdiger Schmitt (Ed.). Compendium linguarum Iranicarum. Wiesbaden: L. Reichert. s. 490. 
  11. ^ Windfuhr, G. L. 1989. New Iranian languages: Overview. In Rüdiger Schmitt, ed., Compendium linguarum Iranicarum. Wiesbaden: L. Reichert. pp. 246–249.
  12. ^ Borjian, Maryam. 2005. Bilingualism in Mazandaran: Peaceful Coexistence With Persian 21 Eylül 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Language, Communities and Education. Languages, Communities & Education: A Volume of Graduate Student Research. New York: Society for International Education 27 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Teachers College, Columbia University. pp. 65–73.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Zazaca</span> Zazalar tarafından Türkiyenin doğu ve güneydoğusunda konuşulan bir dil

Zazaca, Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri grubunda bulunan Kuzeybatı İran koluna bağlı bir dildir. Zazalar tarafından Türkiye'nin doğusunda Bingöl, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Sivas ve Tunceli; güneydoğusunda Diyarbakır, Adıyaman, Şanlıurfa ile Muş'un Varto ilçesi ve Bitlis'in batısında Mutki ilçesi civarındaki köylerde yoğunlukla konuşulur. Zazacaya gramer, genetik, dil bilimi ve söz varlığı açısından en yakın diller Hazar Denizi kıyılarında konuşulan Talışça, Tatça, Gilekçe, Simnanca, Sengserce ve Mazenderancadır.

<span class="mw-page-title-main">İran dilleri</span>

İran dilleri veya İranî diller, Hint-Avrupa dil ailesinin Hint-İran dilleri koluna bağlı dil öbeği. Günümüzde 150-200 milyon kişinin bu dil grubuna ait dilleri konuştuğu tahmin edilir. İran dilleri tarihsel gelişim açısından üç gruba ayrılır: Eski İran dilleri, Orta İran dilleri ve Yeni İran dilleri.

<span class="mw-page-title-main">Goranice</span> Bir Batı İran dili

Goranice, bir Kuzeybatı İran dilidir. İran dillerinin kuzeybatı grubundan olup Zaza-Gorani Dilleri alt grubunda yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Partça</span>

Partça, aynı zamanda Arsasid Pehlevicesi olarak da bilinmektedir, tarihte Part ülkesinde konuşulan ve günümüzde kaybolmuş bir Kuzeybatı İrani dili. Partça Part İmparatorluğu ve dominyonları Arsak Krallığı, İberya Krallığı ve Albanya Krallığı'nın resmî devlet diliydi. Partça, İskitçe, Sakaca, Soğdca ve Harezmce ile aynı dönemde konuşulmuş İran dillerinden biridir.

Lekler; Luristan, Kirmanşah, İlam ve Huzistan'da ikamet eden İranlı topluluk. Bağımsız bir İran dili veya Lurca veya Kürtçe dillerinin bir lehçesi olan Lekî'yi konuşuyorlar. Bu Aşiret grubunu oluşturan başlıca aşiretler; Zand, Lek, Biranavend, Dilfan, Tarhan ve Çegini aşiretleridir. Lek diline çok büyük benzerlik gösteren Şeyhbızın (Şêxbizinî) aşireti Ankara'nın Haymana ilçesinde yaşamaktadır. Bu aşiretin geçen yüzyılda buraya göç ettikleri sanılmaktadır. Bazı araştırmacılar Şeyhbızın aşiretinin konuştuğu lehçeyi Leki olarak görürken diğer bazı araştırmacılar Feyli veya Kelhuri olarak da sınıflandırmaktadır.

Azerice Kuzeybatı İran dillerine mensup olduğuna inanılan ölü dil. Dilin kalıntısı olarak aralarında türlü benzerliklerin olduğu saptanan Tatça, Talışça ve Zazaca ve lehçeleri gösterilmektedir. "Gerçek Azerice"yi Farsçanın bir lehçesi olarak kabul eden İran tarihçisi Ahmed Kesrevi gibi diğer bazı bilim adamları da Azerice adında geçmişte bir İran dilinin yaşamış olduğunu, ancak zamanla baskın unsur olan Türk dilinin Azericenin yerini aldığını savunmaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Talışça</span>

Talışça veya Talişçe, İran ve Azerbaycan'da konuşulan bir Kuzeybatı İran dilidir. Tatça ve Zazaca ile yakından ilişkili dil, İran'ın Hazar Denizi kıyılarındaki Gilan ve Erdebil eyaletleri ile Azerbaycan'ın güney illerinde yaklaşık 220.000 kişi tarafından konuşulmaktadır. Konuşurlar Hazar Denizi'nin batı ve güneybatı kıyı bölgelerinde yoğunlaşmıştır. Glottolog Talişçeyi Türkiye'de konuşulan Zazaca ile Hazar Denizi'nin güney kıyılarında konuşulan Tatça ve lehçeleri ile birlikte Eski Azerice'den türeyen Azeri dilleri grubu içinde sınıflandırmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tatça</span> Dağıstan ve Azerbaycanda konuşulan bir dil

Tatça, Kafkas Farsçası, Tat Farsçası ya da Kafkas Tatçası Dağıstan ve Azerbaycan'da konuşulan bir Batı İran dilidir. Dil, Tatlar ve Dağ Yahudileri tarafından konuşulmaktadır. Dağ Yahudileri tarafından konuşulan bir diğer İran dili olan Yahudi Tatçasından farklıdır. Tatça Farsçaya oldukça benzer olmakla birlikte tamamen karşılıklı anlaşılabilir değildir.

Med dili veya Medce, Medler tarafından konuşulmuş bir dildir. Ölü bir dil olan İran dillerinin Kuzeybatı İran dilleri kolu içinde sınıflandırılmıştır. Aynı kol içinde sınıflandırılan diğer diller Kürt dilleri, Goranice, Eski Azerice, Zazaca, Tatça, Mazenderanca, Gilanca ve Beluçça gibi dillerdir. Med dili İskit dilleri, Saka dili, Avestaca ve Eski Farsça ile birlikte Antik dönemde konuşulmuş İran dilleri arasında yer almaktadır.

Batı İran dilleri, Doğu İran dilleri ile birlikte Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri grubunu oluşturan iki koldan biridir. Batı İran dilleri temelde Kuzeybatı İran dilleri ve Güneybatı İran dilleri olmak üzere iki kola ayrılmaktadır. Eski Farsça, Medce, Partça ve Orta Farsça gibi diller İran dillerinin batı grubunda yer almış belgelenmiş en eski dilleridir. Farsça, Kürtçe, Beluçça, Lurca, Zazaca, Talışça, Tatça, Simnanca, Sengserce, Gilekçe gibi diller bu grupta yer almaktadır.

Doğu İran dilleri, Orta İran dilleri döneminde ortaya çıkmış bir İran dili alt grubudur. Avestaca genellikle bir erken Doğu İran dili olarak sınıflandırılır. En büyük modern Doğu İran dili, Hindukuş dağları ile İndus Nehri arasındaki bölgede yaşayan 50-60 milyon konuşura sahip Peştucadır.

Eski Farsça, Avestaca ile beraber kayıt altına alınmış iki Eski İran dilinden biridir. Eski Farsça, başlıca Ahameniş dönemi yazıtlarında, kil tabletlerinde ve mühürlerinde görülür.

Baktriya dili, Orta Asya'nın Baktriya bölgesinde konuşulmuş bir İrani dildi. Dil, Kuşan ve Eftalit İmparatorluğu'nun resmi diliydi.

<span class="mw-page-title-main">Goranlar</span> Khozyr adlı Bizans kralından üreyen Arî halk

Goranlar, Kirmāns̲h̲āh'tan Ḳaṣr-i S̲h̲īrīn yakınlarındaki İran sınırına giden ana yolun kuzeyinde bir bölgede yaşayan İranî halktır.

<span class="mw-page-title-main">Simnanca</span>

Simnanca, İran'ın kuzeyinde, Hazar Denizi'nin güneyinde Simnan eyaletinde konuşulan Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri grubunda bulunan Batı İran koluna bağlı bir dildir. Gramer, söz dağarcığı ve genetik olarak Zazaca, Gilekçe, Mazenderanca ile önemli ölçüde benzerlik göstermektedir. Simnanca çoğu Kuzeybatı İran dili gibi ergatif bir dildir ve gramatik cinsiyet özelliği taşımaktadır. Diğer kuzeybatı İran dilleri gibi Medce ve Partça ile benzerlik göstermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sengserce</span>

Sengserce, İran'ın kuzeyinde, Hazar Denizi'nin güneyinde Simnan ve Tahran eyaletlerinde ve Mehdişehr'de (Sengser) konuşulan Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri grubunda bulunan Batı İran koluna bağlı bir dildir. Gramer, söz dağarcığı ve genetik olarak Zazaca ile önemli ölçüde benzerlik göstermektedir. Bu nedenle bazı dil bilimciler tarafından Zazaca ile birlikte İran dillerinin Hyrkan grubunu oluşturduğu kabul edilmektedir. Sengserce Zazaca, Simnanca, Tatça ve diğer Kuzeybatı İran diller gibi ergatif bir dildir ve eril dişi ayrımı taşımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tatça (İran)</span>

Tatça İran'un kuzeybatısında Hazar Denizi'nin güneyinde Tatlar tarafından konuşulan ve Eski Azerice, Talişçe, Zazaca, Gilekçe ve Mazenderanca ile yakından ilişkili bir Kuzeybatı İran dilidir. Bazı kaynaklar, Eski Azerice terimini, Türk dillerinin yayılmasından önce Azerbaycan'da konuşulan Tatçayı belirtmek için kullanmaktadır. Tatça Erdebil, Kazvin, Zencan gibi bölgelerde konuşulmaktadır. Zazaca ve Talışça gibi ergatiflik özelliği gösteren bir dildir; aynı zamanda Zazaca gibi gramatik cinsiyet özelliği taşımaktadır. Glottolog Tatçayı Türkiye'de konuşulan Zazaca ile Hazar Denizi'nin güney kıyılarında konuşulan Talışça lehçeleri ile birlikte Eski Azerice'den türeyen Azeri dilleri grubu içinde sınıflandırmaktadır.

Hazar dilleri, İran dilleri'in Kuzeybatı İran dilleri koluna ait bir alt gruptur. İran'ın kuzeyinde Mâzenderan, Gilan, Doğu Azerbaycan, Gülistan, Simnan gibi eyaletlerde konuşulmaktadır. Gilekçe, Mâzenderanca ve lehçelerinden oluşan grup Zaza, Simnan, Tat ve Talış dilleriyle yakından ilişkilidir. Glottolog Gilekçe ve Mâzenderancayı Hazar dilleri, Zazaca, Tatça ve Tatçayı esi Azericenden türeyen Azeri dilleri grubunda sınıflandırmaktadır. Dillerin tümü genetik ve dil bilgisel olarak Zazacaya çok yakındır.

Simnan dilleri, İran dilleri'nin Kuzeybatı İran dilleri koluna ait bir diller grubudur. İran'ın kuzey Hazar Denizi'nin güneyinde Simnan eyaleti ve çevresinde konuşulmaktadır. Gruba ait diller Simnanca ve Sengserce, Zazacaya benzer biçimde egatiflik ve gramatik cinsiyet özelliği taşımaktadır.

İron Osetçesi İran dillerinin Doğu İran dilleri grubunda yer alan Osetçenin Kuzey Osetya-Alanya ve Güney Osetya'da konuşulan lehçesidir. İron Osetçesi, Digor Osetçesi'nin standart formunun 1939'da lağvedilmesiyle birlikte Osetçenin standart formu olarak kabul edilmiştir.