İçeriğe atla

Mârid

Mârid, "isyancı" anlamına gelen. Kur'an'da, melekleri dinlemeye çalışan şeytanları tanımlamak için kullanılır. Bununla bir falcıya yardım etmek için cennetten haber çalmaya çalışırlar. Cinlerin aksine cennetin kapılarına ulaşmayı başarabilirler. Ama melekler tarafından hep kovalanırlar.

Asi şeytanlar (mârid), İblis'in cennetteki isyanıyla ilişkilendirilir.[1]

Bir tür cin olarak "mârid" kavramı İngilizceden gelmektedir. Orijinal olarak Arap dilinde İslami literatürde devlere atıfta bulunur.[2]

Wahb ibn Munabbih'e göre Allah, meleklerden ve cinlerden önce mâridleri yaratmıştır. Onlar Allah'ın ilk yaratıklarıydı. Ancak Allah, cinlerin atası ve hükümdarı olan el-Cân'ı yarattığında bunların yerini aldı.[3] Adem yaratıldığında, Allah cinler ve mâridler ile Ademoğulları arasına bir perde (berzah) koydu. Onların yeri dünyanın uhrevi gökyüzüdür.[4] Genellikle diğer şeytanlar gibi mâridlerin de kendi alemlerinden insanları etkileyebileceğine inanılır.

Bununla birlikte, Tufan'dan önce, hala tezahür edeceklerdi (aşkar), ama şimdi varoluşun sınırına getirildiler.[3]

Mevlana, bu tür şeytani varlıkların, Allah'ın korkunç şeyler yaratma gücünü göstermek için Allah tarafından yaratıldığını anlatır. Bir sanatçı sadece güzeli değil aynı zamanda dehşeti de yarattığı için övüleceği için, Allah kötülüğü de yaratmıştır.[5] Bu tür varlıkların zıttı Huri'dir.

Tasavvuf maneviyatında varlığın en düşük mertebesi olan nefs-i emmaere'dir.[6] Bu, mâridlerin sınırlı olduğu aynı dürtülerdir. Birinin sadece bencil dürtüleri takip ettiği aşamadır. Bu nedenle yerlerini cinler alana kadar sürekli birbirleriyle savaştıklarına ve sadece kendi türlerinin en güçlülerine itaat ettiklerine inanılır. Bu halde ölen bir ruh, kabirde mârid dönüşür.

Kaynakça

  1. ^ Bianquis, Th., “Mārid”, in: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Consulted online on 20 January 2023 <http://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_islam_SIM_8815> First published online: 2012 First print edition: ISBN 9789004161214, 1960-2007
  2. ^ Alderbashi, Bilal, and Haslina Haroon. "Translating Jinns in Naguib Mahfouz's Layali Alf Layla into English." 3L: Southeast Asian Journal of English Language Studies 26.4 (2020).
  3. ^ a b Persian literature as world literature. Mostafa Abedinifard, Omid Azadibougar, Amirhossein Vafa. New York, NY. 2021. ISBN 978-1-5013-5421-2. OCLC 1240366522. 
  4. ^ Neufeldt, Ronald. "Compte rendu / Review of book: The Qur'an and its Interpreters Mahmoud M. Ayoub Albany, NY: State University of New York Press, 1984. xii + 290 p". Studies in Religion/Sciences Religieuses. 17 (1): 121-122. doi:10.1177/000842988801700120. ISSN 0008-4298. 
  5. ^ Haig, J. S. "The Masnavī. By Jalālu'd-Dān Rūmī. Book II, translated for the first time into English prose by ProfessorC. E. Wilson, University College, London. 2 vols. Vol. I, Translation; Vol. II, Commentary. Cr. 8vo. Probsthain & Co., 1910." Journal of the Royal Asiatic Society. 43 (3): 858-860. doi:10.1017/s0035869x00042143. ISSN 1356-1863. 
  6. ^ Çakin, Mehmet Burak year=2019 Süleymân-Nâme'de mİtolojİk bİr unsur olarak dîvler* trans-title=Devs as a mythological element in the ''Solomon-Name'' epic journal=Turkish Studies, Language and Literature volume=14 issue=3 pages=1137-1158, esp. 1138 doi=10.29228/TurkishStudies.22895 |s2cid=213381726 issn=2667-5641 place=Skopje, [North] Macedonia / Ankara, Turkey

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Şeytan</span> birçok din ve mitolojide yer alan ruhani varlık

Şeytan, Tanrı'ya veya dünyaya karşı duran kötü bir varlıktır. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam'da dünyadaki kötülüklerin baş faili olarak kabul edilir. Diğer dinlerde ve kültürlerde, Şeytan mutlak kötülük fikrini taşıyan bir varlık olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Melek</span> dinler terminolojisindeki doğaüstü figür

Melek, dini bir terim. Melek, birçok dinde inanılan semavi verilen isimdir. Meleklerin görevleri Tanrı'ya hizmet etmektir. Meleklere inancın var olduğu her din ve inançta melek kavramına bakış farklıdır.

Cin, İbrahimi dinler de dahil olmak üzere modern veya antik birçok din ve inanışta bulunan bir tür ruhani mitolojik yaratıktır. Farklı inanışlarda farklı karakteristiklere ve özelliklere sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Âdem</span> dinî inanışlara göre dünya üzerindeki ilk insan

Âdem, İbrahimî dinlere göre Tanrı tarafından yaratılan ilk insandır. Bunun yanı sıra Âdem, tüm insanlığın ve onların yaratıcılarıyla olan ilişkilerinin bir sembolü olarak da görülebilir. Âdem ayrıca erkek, kadın ve cinsellik rollerinin dini ahlakını temel almak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Lilit</span> Yahudilik ve Hristiyanlığın apokrif inançlarında Âdemin ilk eşi

Lilit ; Yahudi mitolojisinde cin. Lilitler Talmud'da yalnızca sukkubi iken, sonraki efsaneler adı benzersiz bir karaktere uygular. Hakkında Tanah'taki Yeşaya 34:14'te söz edilir. Önce bir Mezopotamyalı cin, Orta Çağ'da Sirach Alfabesi'nin (Midraş) etkisi altında "Adem'in ilk karısı" oldu. Modern medyada genellikle Lucifer'in karısı olarak tasvir edilir.

<span class="mw-page-title-main">Cennet</span> Dini Mekan

Cennet, dinî kozmoloji veya transandental felsefede gök, yedi gök, uçmak, behişt gibi adlarla da anılan ilah, melek, cin, aziz, yeniden dirilmiş atalar gibi varlıkların yaşadığı, köken aldığı veya hüküm sürdüğüne inanılan yer. Bazı dinî inanışlara göre cennet yaratıkları yeryüzüne inebilir (reenkarnasyon) ve yerde yaşayanlar ölümlerinden sonra, bazı özel durumlarda yaşamakta oldukları hayat devam ederken cennete gidebilirler.

<span class="mw-page-title-main">Dev</span> doğaüstü, mitolojik yaratık

Dev, birçok farklı kültürün efsane, folklor, mitoloji ve masallarında yer alan bir doğaüstü yaratık.

İblis, Tanrı'ya isyan ettiğine inanılan ruhani bir yaratıktır. İbrahimî dinlere göre, o birincil kötü varlıktır. İslam mitolojisinde, kötü cinler İblisten önce de var olmuştur, ancak İblis ilk şeytandır. Böylece kötülüğün sembolü haline gelmiştir. Bu sebeple genellikle ya şeytanların lideri ya da dinlerdeki şeytanların ilki olarak tasvir edilir.

<span class="mw-page-title-main">Azâzîl</span>

Azâzîl İblis'in melek olduğu zamanki adıdır. Onu reddetmeden ve cennetten düşmeden önce, Allah'a yakın "Karûblar"dan biriydi.

Tevhit ya da tevhid, teizm tarifinin İslâm terminolojisindeki karşılığıdır.

<span class="mw-page-title-main">Cin Suresi</span> Kuranın 72. suresi

Cin Suresi, Kur'an'ın 72. suresidir. Sure 28 ayetten oluşur.

İslâm'da Melek, Allah tarafından parlak bir kökenden yaratılan göksel varlıklar olduğuna inanılır. Her ne kadar ilmiye meleklerin kesin doğası konusunda hemfikir olmasalar da, onların ince bedenlere sahip özerk varlıklar oldukları konusunda hemfikirdirler.

İrfâniye, İslam'da Allah'ı ilahi yaratıcı olarak tanımak ve bilmek demektir. Kavram İslami terminolojide mârifetullâh olarak da bilinirken İsevi terminolojideki karşılığı gnosistir.

<span class="mw-page-title-main">İslam mitolojisi</span> İslam ile ilişkili bazı gerçeküstü dini anlatıların ve kavramların işlendiği mitoloji dalı

İslam mitolojisi, İslam ile ilişkili bazı dini anlatıların ve kavramların işlendiği mitoloji dalıdır. Geleneksel dinî literatürde genellikle İsrâîliyyât olarak ifade edilen mitolojik unsurların, İsrâîliyyât teriminden daha kapsayıcı ve bilimsel bir çerçeveye sahip olan "İslam mitolojisi" başlığı altında ele alınmaları önerilmiştir. İslam, dini ritüel veya mitlerden çok toplumsal düzen ve hukukla ilgilenen bir dindir. Oxford Companion to World Mythology, bir dizi geleneksel anlatıyı "İslami mitler" olarak tanımlar. İslam'ın diğer İbrahimi dinlerle paylaştığı bir yaratılış efsanesi ve ahiret vizyonu ve ayrıca Kabe'nin kendine özgü İslami hikâyesi bunlar arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">İfrit</span>

İfrit, İslam kültüründe kötü cin veya şeytan türüdür. Cennete ve meleklere karşıdırlar. İblis dahil dinlerde onun en güçlü kullarıdır. Bazen İblis'in yardımcıları olarak cehennemde yaşadıkları ve günahkârları cezalandırdıkları düşünülür. Aksi takdirde, kötülüğün bağımsız ajanlarıdır ve zarar ve ıstıraba neden olurlar. Örneğin, folklorda, onların, ölülerin ruhları katillerinden intikam almak için yeraltı dünyasından dönenolduklarına inanılır. Birçok büyücülük geleneğinde, bir ifritin çağrılabileceğine ve bir büyücüye bağlanabileceğine inanılır.

Dil biliminde karşılıklı anlaşılabilirlik, farklı fakat birbiriyle ilgili dil türleri konuşanların kasıtlı bir çalışma yapmadan ya da özel çaba harcamadan birbirlerini kolayca anlayabilecekleri diller ya da lehçeler arasında bir ilişkidir. Bu, dilleri lehçelerden ayırt etmekte genellikle en önemli kriter olarak kullanılır, fakat sosyodilbilimsel faktörler de göz önüne alınır.

Zebâni İslam dinine göre Cehennem'de görevli olan meleklere verilen isimdir. Malik cehennem meleklerinin başı ve Günahkârları Cehennem'e atmakla görevli olan melektir. Zebâniler Kur'an'daki Alak Suresi'nin 18. ayetinde geçmektedir. Bazen merhametli meleklerle savaşırlar.

<span class="mw-page-title-main">Düşmüş melek</span>

Düşmüş melek, İbrahimî dinlerde Cennet'ten uzaklaştırılan melekler.

<span class="mw-page-title-main">Semûm</span>

Semûm anılan bir tür ateştir. Genellikle kötü ruhlarla ilişkilendirilir. İslam'da cehennemdeki özel bir ateş türüdür. Şeytanlar bu ateşten yaratılmıştır. Bu fikir aynı zamanda Yahudilik ve Maniheizm gibi daha sonraki inançlarda da kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Dimitris Lyacos</span> Yunan yazar

Dimitris Lyacos,, Yunan şair ve oyun yazarıdır. Poena Damni üçlemesi, 21. yüzyıl postmodern edebiyatının en önemli eserleri arasında sayılmaktadır. Lyacos'un çalışmasını, türe meydan okuyan formu ve avangard edebi gelenek temalarının ritüel, din, felsefe ve antropoloji unsurlarıyla birleşimi karakterize eder. Üçleme, Batı Kanonu'nun temel motiflerinden bazılarını yansıtan kırık bir anlatıda nesir, drama ve şiir arasında geçiş yapar. İki yüz sayfayı geçmeyen bu metnin tamamlanması otuz yıl sürmüştür - çalışmanın tamamlanması otuz yıllık bir süre aldı, bu dönemde farklı baskılarda revize edilmiş ve yeniden yayınlanmış ve günah keçisi, görev, ölülerin geri dönüşü, kurtuluş, fiziksel ıstırap, akıl hastalığı gibi kavramlar etrafında kurgulanmıştır. Lyacos'un karakterleri her zaman toplumdan bu kadar uzaktadır, [9] Z213: Exit in anlatıcısı gibi mesafelidir. Poena Damni, Gabriel Garcia Marquez ve Thomas Pynchon gibi yazarların eserleriyle birlikte anılmaktadır “mutsuzluk alegorisi” olarak yorumlanmıştır.