İçeriğe atla

Mâlik bin Enes

Mâlik bin Enes
(İmam Malik)
Hat yazısıyla "Mâlik bin Enes"
DoğumEbu Abdullah Mâlik bin Enes bin Mâlik bin Ebî Âmir b Amr el-Asbahi el-Medenî
712
Medine, Emevi Devleti
Ölüm795 (83 yaşında)
Medine, Abbasi Devleti
Defin yeriBâki Mezarlığı, Medine, Suudi Arabistan
Etnik kökenArap
Tanınma nedeniMâlikîlik mezhebinin kurucusu
İslam fıkıh ve hadis bilgini
MemleketMedine
Kariyeri
DalıFıkıh
Etkilendikleriİbn Hürmüz, Nâfi’, Said el-Makbûrî, Âmir bin Abdillah bin Zübeyr, Zühre, Abdullah bin Dinar
EtkiledikleriMâlikîlik mezhebi
İmam Malik'e ait temsilî bir resim.

Mâlik bin Enes (Arapça: مالك بن أنس; d. 712, Medine - ö. 795, Medine), Mâliki mezhebinin kurucusu, müctehid ve muhaddis.

Kimliği

Nesebte ismi geçen Ebû Âmir, İslâm Peygamberi'nin sahabelerinden olup onunla beraber Bedir hariç bütün muharebelere iştirak etmiştir. Onun oğlu Mâlik, yani İmam Mâlik'in dedesi ise tabiinin büyüklerindendir. Yemen’den Medine’ye göçmüştür. Sahabeden Ömer, Talha bin Ubeydullah, Aişe ve Ebu Hureyre’den rivayette bulunmuştur. Onun oğulları, yani İmam Mâlik’in amcaları ise Ebu Süheyl, Nâfî, Üveys, Rebî ve Nadr’dır. Mâlik bin Ebî Âmir 102 senesinde öldü. İmam Mâlik'in annesi Aliye bint Şüreyk el-Ezdî’dir. İmam Mâlik'in Yahyâ ve Muhammed adında iki oğlu ve Fâtıma isminde bir kızı vardır.[1]

Hayatı

İmam Mâlik, 93 yılında Medine’de dünyaya gelmiştir. Umre ve Hac haricinde Medine’den dışarı çıkmamıştır. Öyle ki Halife Harun Reşid, kendisini hilafetin merkezi Bağdat’a çağırmış, fakat o bunu reddetmiştir. 10 küsur yaşındayken ilim tahsiline başlamıştır. Rivayete göre İmam Mâlik'in babası bir gün ortaya bir mesele atmış. İmam Mâlik hatâ edip kardeşi Nadr doğru cevabı verince babası İmam Mâlik'e “güvercinler seni oyaladı” - herhâlde yaşı küçük iken güvercinlerle ilgilenmekteydi - diye sitemde bulunur. Bunun üzerine ilim tahsil etmeye karar veren Mâlik, İbn Hürmüz'ün (148) yanında yedi ya da bir rivayete göre sekiz yıl ilim tahsil eder. Buradan sonra Rebiatürrey’in ders halkasına katılır.[2] İmam Mâlik'in bir rivayette anlattığına göre annesine ilim yazacağını söylediğinde annesi onu çağırır ve ona yeni bir elbise giydirir. Ardından “şimdi git ve yaz” der. Akranları arasında öne çıkan Mâlik, 21 yaşında fetva ve ders vermeye başlar. Dersleri yoğun ilgiyle takip edilir. Uzak diyarlardan öğrenciler, derslerini takip etmek için Medine'ye gelirler.

Hocaları arasında Nâfi' (117/735), Said el-Makbûrî, Âmir bin Abdillah bin Zübeyr (124/741), Zühre (124/741), Abdullah bin Dinar (127/144) gibi isimler vardır. Muvattâ'da yaklaşık 90 kişiden rivayette bulunmuştur. Kendisinin 900 civarında hocasının bulunduğu söylenir. Talebelerinin sayısı ise binlerle ifade edilir. Lâkin kendi görüş ve mezhebini yayılmasına çalışanların en önemlileri arasında Abdullah bin Vehb, Abdurrahman bin Kāsım, İbn Ziyad el-Absî, Esed bin Furâd, Yahyâ bin Yahyâ el-Leysî, Ka'nebî, Vâkıdî, İbnü'l-Mâcişûn gibi isimler vardır.

Eserleri

İmam Malik 179 yılında Medine'de ölmüş ve Medine'deki Baki' mezarlığına defnedilmiştir. Cenaze namazını Medine valisi Abdullah bin Muhammed kıldırmıştır.

İmam Malik'in eserlerinin başında el-Muvatta isimli Medine ehlinin ameli, sahabe ve tabiin fetvalarını da içinde barındıran hadis eserini zikretmek gerekir. Kitabın günümüze ulaşmış dokuz rivayeti mevcuttur. Bundan başka Tefsirü Garibi'l-Kur'an, İbn Vehb'e yazdığı kaderle alakalı bir mektup, Hârûn er-Reşîd’e, Leys b Sad’a, bazı kadılara vs yazdığı mektuplar da vardır.

"Muvatta" hakkında İmam Şafi bu kitabın Allah'ın kitabından sonra en sahih kitap olduğunu söylemesi, İbnü'l-Mehdi'nin Kitabullah'tan sonra en faydalı kitap olduğunu söylemesi ve alimlerin bu kitap hakkındaki sözleri eserin önemini ortaya koyar mahiyettedir.

Kaynakça

  1. ^ Kadı İyaz, Tertibü'l-Medârik, 44.
  2. ^ İbn İshâk, DİA

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ebu Hanife</span> Hanefî mezhebinin öncüsü ve imamı olan din bilgini

Ebû Hanîfe veya tam adıyla Ebû Hanîfe Numân bin Sâbit bin Zûtâ bin Mâh İslam dininin dört fıkıh mezhebinden birisi olan Hanefi mezhebinin kurucusu ve Sünni fıkhının en büyük üstâdlarından biri sayılan İslam fıkıh ve hadis bilgini. Asıl adı "Nu’man bin Sâbit" olup sevenlerince ismi "İmâm-ı Â’zam" unvanıyla birlikte anılır.

<span class="mw-page-title-main">Şafii</span> Şafi mezhebinin kurucusu ve imamı

Şafii, İslam hukuku bilgini. Şafii mezhebinin kurucusudur.

Tebeut tabiin, İslâm'da tâbiûnu gördüğüne inanılan kimselere verilen isim. Sünnîlere göre sahabe ve tabiinlerle birlikte Dünya’ya gelmiş en iyi nesillerden biridir.

Zeyd bin Ali, Zeydiyye mezhebinin kurucusu, Tabiin'den fıkıh alimidir. İmam Hüseyin’in torunu ve İmâm-ı Zeynelâbidîn’in oğludur. Tam adı, Zeyd bin Zeynelâbidîn Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebû Tâlib’dir. Künyesi, Ebu’l-Hüseyin olup, kendisine Hâşimî ve Kureyşî nisbetleri de verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Enes bin Mâlik</span> Sahabe

Enes bin Mâlik (612-709), İslam Peygamberi Muhammed'in sahabisidir.

<span class="mw-page-title-main">Talha bin Ubeydullah</span> sahabe

Talhâ bin Ubeydullah, cennetle müjdelenen on sahabiden biri.

Muhammed bin Ahmed el-Kurtubi,, Eserlerinde Ehl-i Sünnet'i savunan, başta Mu’tezile olmak üzere İmâmiye, Râfiziyye, Kerrâm’îyye gibi fırkaları eleştiren âmelde Malikî, i'tikatta Eş’ari olmakla birlikte, mezhep taassubuna karşı tavır takınan ve taklitçiliği bir metot olarak benimsemediğini dile getiren Endülüslü ve Arap, muhaddis, müfessir, fakih, dilci ve kıraat âlimi.

Muvatta, dört mezhep imamlarından biri olan fakih ve muhaddis İmam Malik b. Enes'in, ahkam hadislerini topladığı hadis kitabıdır. Kitabın günümüze ulaşan dokuz farklı nüshası mevcuttur. Bunlardan bazıları Endülüslü alim Yahya b. Yahya el-Leysî nüshası -ki mutlak olarak "Muvatta" dendiğinde bu nüsha kastedilir- ve Hanefi mezhebinin kurucusu sayılan Ebu Hanife'nin gözde talebelerinden olan Iraklı alim Muhammed b. Hasan eş-Şeybanî nüshasıdır.

Müfessir, tefsir ile uğraşan ilahiyatçılara verilen isim.

Bu liste, Kur'an'ın indirilmeye başladığı 7. yüzyıl'dan günümüze kadar literatürdeki müfessirleri ve varsa eserlerini toplu halde içermektedir. Müfessirin yaşadığı yüzyıl için, ölüm tarihi esas alınmıştır.

Süddî, Tabiin dönemi tefsir ve hadis bilgini.

Zeyd bin Eslem, Tabiin dönemi hadi ve tefsir bilgini. Zehebi ve İbn Hecer doğru sözlü olduğunu söylemektedirler.

Ebu Abdullah Muhammed bin Ömer bin Vâkid el-Eslemî ; erken dönem İslam tarihçisi. Gençliğinde buğday tüccarlığı, ilerleyen yıllarda kadılık yaptı. Özellikle tarih ve siyer konusunda eserler vermiştir. Bunun haricinde Kur'an, fıkıh, hadis, sahabelerin (ashab) hayatı, kültür ve coğrafya ile ilgili eserleri de mevcuttur.

Muhammed bin Hasan eş-Şeybânî, Hanefî Mezhebi'nin Ebû Hanîfe'den sonraki en ünlü iki bilgininden birisidir. Ebû Yûsuf ile beraber Hanefî mezbenin esaslarının kayda geçirilmesinde büyük emeği geçmiştir.

Ebu Said Hudri, künyesi Ebu Said, Medine'nin yerlilerinden Ensari ve İslam Peygamberi Muhammed'in en genç sahabelerinden biri. M 625 senesindeki babası Mâlik ibn Sinan'ı kaybettiği Uhud savaşına çok genç olduğundan katılamamış, sonraki seferlere katılmıştır. Ümeyyed Halifesi Muaviye'yi ziyaret için bir kere Şam'a seyahati dışında hayatı boyunca Medine'de kalmıştır. Sonradan H 64/M 683'te Ümeyyed ordusuna karşı Medine'li arkadaşları ile Harra Muharebesinde şehrin müdafasına katılmıştır. Değişik kaynaklara göre ölüm tarihi 63/682, 64/683, 65/684 veya 74/693 değişmektedir. Ebu Said Hudri en çok Hadis rivayet eden sahabelerden biridir. Bir sayıma göre 1170 rivayeti vardır ve böylece yedinci en verimli hadis rivayet eden sahabedir. Şii müslümanlar hadislerini doğrudan reddetmezler, ancak rivayetlerini diğer kaynaklar ile karşılaştırırlar.

İbn Şihab Zuhrî, ilk Siyer toplayıcılar arasında merkezi bir figürdür. Sahabeleri görmüş Tabiindendir. Hadis üzerine en büyük Sünni otoritelerden sayılır. Önde gelen hadis tenkitcileri arasında İbn el-Medini, İbn Hibban, Abu Hatim, El-Dahabi ve İbn Hacar el-Askalani dahil, hepsi İbn Şihab Zuhri'nin tartışılmaz otoritesi hakkında mutabık kalmışlardır. Birçok Sahabeden hadis almıştır. Sahabe'den sonraki birinci ve ikinci kuşak çok sayıda alim ondan rivayet etmişlerdir. Emevi Halife Abdülmelik zamanında Medine'den Şam'a taşınmıştır.

Bu liste İslam peygamberi Muhammed'in sahabelerini alfabetik olarak göstermektedir. Sahabe, Muhammed'i hayatında en az bir defa görmüş kişilerdir. Sayılarının 124.000 civarında olduğu sanılmaktadır. İlk sahabe eşi Hatice, son ölen sahabe Ebu Tufeyl Âmir bin Vâsile el-Leysî'dir.

Enes bin Nadr Medineli bir sahabedir. Benî Adî b. Neccâr kabilesinden olup Enes bin Mâlik’in amcasıdır.

Şifa bint Abdullah, İslam peygamberi Muhammed'in kadın sahabisi.