İçeriğe atla

Ludwig Waldmann

Ludwig Waldmann
Doğum8 Haziran 1913(1913-06-08)
Fürth, Almanya
Ölüm9 Şubat 1980 (66 yaşında)
Münih, Almanya
MilliyetAlman
VatandaşlıkŞablon:Germany
Mezun olduğu okul(lar)Münih Üniversitesi
Kariyeri
DalıTeorik fizik
Fiziksel kimya
Molekül fiziği
Çalıştığı kurumlarKaiser Wilhelm Enstitüsü
Max Planck Enstitüsü
Erlangen Üniversitesi
Doktora
danışmanı		Arnold Sommerfeld

Ludwig Waldmann (8 Haziran 1913 Fürth – 9 Şubat 1980) gazlarda taşınım olayları konusunda uzmanlaşmış Alman fizikçi. Waldmann-Snider denklemini türetmiştir.[1]

Yaşamı

Waldmann doktorasını 1938 yılında Arnold Sommerfeld'in yönetimine de Münih Üniversitesi'nde tamamladı.[2] 1934'ten beri Sommerfeld'in optik dersi için [3] notlarını tutuyordu ve dikkatli kayıtları Sommerfeld'in "Optik - Teorik Fizik Dersleri Cilt IV" kitabınının temelini oluşturmuştu.[3] 1937-1939 yılları arasında Teorik Fizik Enstitüsü'de Sommerfeld'in asiatanlığını yaptı.

Doktorasını verdikten sonra, 40 yıllıık kariyeri boyunca birçok yayın yapmıştır (yaklaşık 99 adet).[1] 1939-1943 yılları arasında Münih'te Fiziksel Kimya Enstitüsü; 1943-1954 yılları arasında Kayzer Wilhelm Derneği'nin[4] Kimya tesislerinde çalıştı (1943-1944'te Belin'de, 1944-1949'da Tailfingen'de, 1949-1954'te Mainz). 1954-1963 yılları arasında Max Planck Enstitüsü'deydi. 1963 yılında Nürnberg'deki Erlander Üniversitesi'ne Teorik Fizik kürsüsünde görev aldı. 1964-1965 yıllarını Minnesota Üniversitesi'nde Kimya Mühendisliği bölümünde konuk profesör olarak geçirdi. 1974'te Leiden Üniversitesi'nde Moleküler Fizik alanında görev yaptı. 1978'de emekli oldu.

Waldman, yıllarca, Alman Fizik Derneği'nin Termodinamik ve İstatistiksel Fizik bölümününün başkanlığını yaptı. Ayrıca Uluslararası Temel ve Uygulamalı Fizik Birliği'nin ve Bavyera Bilim Akademisi'nin üyesiydi.[1] Ölümünden kısa bir süre önce Leiden Üniversitesi tarafından kendisine fahri doktora verildi.

Çalışmaları

Waldmann moleküler gazların kinetik torisi, gaz ve sıvılarda taşınım olayları ve izotop ayırma alanlarında katkı yapmıştır. 220 sayfalık "Fizik Rehberi" (Handbuch der Physik)[5] adlı makalesinde yer alan bölümlerden birinde (“Transporterscheinungen in Gasen von mittlerem Druck”) Boltzmann denkleminin kuantum mekaniği uyarlamasını yazdı. Bu denklem sonradan Waldmann-Snider denklemi olarak adlandırıldı. Orijinal waldman denklemi 1957-1958'de yayınlanmıştı. Kanadalı fzikçi R. F. Snider aynı kinetik denklemi 1960'ta yayınladı.[1] Bu denklem Senftleben-Beenakker etkisinin yorumlanması için bir çerçeve sağladı.

Gizli raporlar

Alman nükleer enerji araştırma projesinde[6] yayınlanan Nükleer Fizik Araştırma Raporları "Kernphysikalische Forschungsberichte" yazarları tarafından kopyalarının çıkartılmasına izin dahi verilmeyen "Top Secret" olarak sınıflandırılan ve çok sınırlı dağıtımı yapılan alman iç yayınıydı. Raporlar Müttefiklerin düzenlediği "Alsos Operasyon"u ile ele geçirildi ve değerlendirilmek üzere Amerika Birleşik Devletleri Atom Enerjisi Komisyonu'na gönderildi. Raporların gizliliği 1971 yılında kaldırıldı ve Almanya'ya iade edildiler. Raporlar Karlsruhe Nükleer Araştırma Merkezi ve Amerikan Fizik Enstitüsü'nde bulunmaktadır.[7][8]

  • Klaus Clusius, Gerhard Dickel ve Ludwig Waldmann Über die Beeinflussung des Wirkungsgrades von Draht-Trennrohren durch Zentrierung und Einbaur von Scheiben G-132 (20 Şubat 1942)

Alıntılar

  • Hentschel, Klaus (editor) ve Ann M. Hentschel (yardımcı editör ve çevirmen) Physics and National Socialism: An Anthology of Primary Sources (Birkhäuser, 1996) ISBN 0-8176-5312-0
  • Hess, Siegfried “In Memoriam Ludwig Waldmann”5 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Naturforsch. 58a 269-274, 2003. (Yazar Waldmann'ın Erlangen Üniversitesinde öğrencisi olmuştur.)
  • Sommerfeld, Arnold, Almancadan çeviren: Otto Laporte ve Peter A. Moldauer Optics - Lectures on Theoretical Physics Volume IV (Academic Press, 1964)
  • Walker, Mark German National Socialism and the Quest for Nuclear Power 1939-1949 (Cambridge, 1993) ISBN 0-521-43804-7

Kaynakça

  1. ^ a b c d Hess, 2003
  2. ^ Ludwig Waldmann (Mathematics Genealogy Project) 22 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – Waldman’nın tezi: Über eine Verallgemeinerung der Boltzmannschen Abzählungsmethode auf das van der Waalsche Gas (Almanca)
  3. ^ Sommerfeld, 1964, p. vii.
  4. ^ Kayzer Wilhem Derneği ya da Bilimsel Gelişme için Kaiser Wilhelm Derneği, 1911 yılında kurulan bilimsel kurum. Üçüncü Reich döneminde Nazilerin bilimsel işlerine karışmıştı. II. Dünya Savaşı'ndan sonra 1948 yılında işleri Max Planck Enstitüsü devraldı ve birçok enstitü, test istasyonları ve araştırma birimlerine şemsiye oldu. en.wikipedia.org'da Kaiser Wilhelm Society 23 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ Cited in Hess, 2003: Flügge, Siegfried Handbuch der Physik 12 295 – 514 (1958)
  6. ^ Alman nükleer enerji araştırma projesi (Almanca : Uranprojekt ; ya da gayri olarak bilinen adıyla Uranverein)
  7. ^ Hentschel and Hentschel, 1996, Appendix E; see the entry for Kernphysikalische Forschungsberichte.
  8. ^ Walker, 1993, 268-274.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Lise Meitner</span> Avustralyalı fizikçi (1878-1968)

Lise Meitner, Avusturyalı fizikçidir. Nükleer fizik ve radyoaktivite üzerine çalıştı. Fizyon'un teorik yorumunu yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Erwin Schrödinger</span> Avusturyalı fizikçi (1887-1961)

Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger, Avusturyalı fizikçi ve bilim kuramcısıydı. Schrödinger, kuantum mekaniğinin kurucularından biri olarak kabul edilir. Atom teorisinin yeni, üretken işlevlerinin keşfedilmesine yaptığı katkılar için 1933'te Paul Dirac ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Marburg Philipps Üniversitesi</span>

Marburg Philipps Üniversitesi, 1 Temmuz 1527 tarihinde Almanya'nın Marburg şehrinde, Hessen Derebeyi I. Philipp tarafından kurulmuştur. Dünyanın ilk ve en eski Protestan üniversitesidir.

<span class="mw-page-title-main">Max Born</span> Alman-İngiliz fizikçi ve matematikçi (1882–1970)

Max Born kuantum mekaniğinin gelişmesinde etkili olan Alman matematikçi ve fizikçi. Kuantum fiziği dışında katı hâl fiziği ve optiğe katkıda bulunmuş ve 1920-30'larda önemli fizikçilerin çalışmalarının denetimini yapmıştır. Born, yaptığı "Kuantum Mekaniği'nin temelini araştırma, özellikle dalga fonksiyonunun istatistiksel yorumlanması üzerine" adlı çalışması ile 1954 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü almıştır.

Gottfried Wilhelm Leibniz Ödülü, kısa adıyla Leibniz Ödülü, Alman Araştırma Topluluğu 'nun Alman bilim insanlarını desteklemek amaçlı verdiği ödüldür. Adını Alman polimat, filozof ve bilim insanı Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716)'den alan Leibniz Ödülü, 1986'dan beri, Almanya'daki bir araştırma kurumunda veya yurt dışındaki bir Alman araştırma kurumunda çalışan bireylere veya araştırma gruplarına yılda en fazla on ödül verilmektedir. Almanya'daki en önemli araştırma ödülü olarak kabul edilir. Ödül ilk defa Alman Araştırma Topluluğu başkanı Eugen Seibold tarafından yürürlüğe konulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">James Franck</span> Alman fizikçi (1882 – 1964)

James Franck, Hamburg doğumlu, Alman fizikçi ve Nobel Fizik Ödülü kazanmış bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Isidor Isaac Rabi</span> Amerikalı fizikçi (1898 – 1988)

Isidor Isaac Rabi, manyetik rezonans görüntülemede (MRI) kullanılan nükleer manyetik rezonansı keşfetmesiyle 1944'te Nobel Fizik Ödülü'nü kazanan Amerikalı bir fizikçiydi. Aynı zamanda Amerika Birleşik Devletleri'nde mikrodalga radarında ve mikrodalga fırınlarda kullanılan boşluk magnetronu üzerinde çalışan ilk bilim insanlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Walther Bothe</span> Alman nükleer fizikçi, Nobel Ödülünü Max Born ile paylaştı

Walther Wilhelm Georg Bothe, 1954'te Max Born ile Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşan bir Alman nükleer fizikçiydi.

Yoğun madde fiziği, maddenin yoğun hallerinin fiziksel özellikleriyle ilgilenen bir fizik dalıdır. Yoğun madde fizikçileri bu hallerin davranışını fizik kurallarını kullanarak anlamaya çalışır. Bunlar özellikle kuantum mekaniği kuralları, elektromanyetizma ve istatistiksel mekaniği içerir. En bilinen yoğun fazlar katı ve sıvılardır, harici yoğun fazlar ise düşük sıcaklıktaki bazı materyaller tarafından gösterilen üstünileten faz, atom kafeslerindeki dönüşlerin ferromanyetik ve antiferromanyetik fazları ve soğuk atom sistemlerinde bulunan Bose-Einstein yoğunlaşması. Araştırma için uygun sistemlerin ve fenomenlerin çeşitliliği yoğun madde fiziğini modern fiziğinin en aktif alanı yapıyor. Her 3 Amerikan fizikçiden biri kendini yoğun madde fizikçisi olarak tanımlıyor ve Yoğun Madde Fiziği Bölümü Amerikan Fizik Topluluğu’ndaki en geniş bölümdür. Bu alan kimya, malzeme bilimi ve nano teknoloji ile örtüşür ve atom fiziği ve biyofizikle de yakından ilgilidir. Teorik yoğun madde fiziği teorik parçacık ve nükleer fizikle önemli kavramlar paylaşır.

<span class="mw-page-title-main">Peter Debye</span> Hollandalı-Amerikalı fizikçi (1884 – 1966)

Peter Joseph William Debye, Hollandalı fizikokimyacı ve Nobel ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">Gustav Hertz</span> Fizikçi

Gustav Ludwig Hertz Alman fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Eugene Wigner</span>

Eugene Paul "E. P." Wigner, Macar-Amerikalı teorik fizikçi ve matematikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Odd Hassel</span> Norveçli fiziksel kimyacı ve Nobel ödülü sahibi

Odd Hassel - Norveçli fiziksel kimyacı ve 1969 yılı Nobel Kimya Ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">Frits Zernike</span>

Frits Zernike, 1953 yılında kendi buluşu olan Faz kontrast mikroskobu ile Nobel Fizik Ödülü'nü kazanan Hollandalı fizikçi. Keşfettiği mikroskop iç hücre yapısını incelerken, hücreleri boyalama yaparak öldürmeden rahatça çalışılmasına olanak sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Hans Jensen</span>

Johannes Hans Daniel Jensen Alman nükleer fizikçi. II. Dünya Savaşı sırasında Alman nükleer enerji projesi olarak bilinen Uranyum Kulübü'nde çalıştı ve uranyum izotopların ayrılması amacıyla çalışmalar yürüttü. Savaştan sonra Jensen Heidelberg Üniversitesi'nde profesör olarak görev aldı. Ayrıca University of Wisconsin-Madison, Institute for Advanced Study, Indiana Üniversitesi ve California Teknoloji Enstitüsü'nde misafir profesör olarak çalıştı.

Gregor Wentzel, bir Alman fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Walter Heitler</span> Alman fizikçi

Walter Heinrich Heitler kuantum elektrodinamiği ve kuantum alan kuramı konularına katkıda bulunmuş Alman fizikçidir. Değerlik bağlanma teorisi ile, kimyayı kuantum mekaniğinin içine sokmuştur.

<i>Annalen der Physik</i>

Annalen der Physik, fizik hakkındaki en eski bilimsel dergilerden biridir ve 1799 yılından beri yayımlanmaktadır. Dergi; deneysel, teorik, uygulamalı, matematiksel fizik ve ilgili alanlarda özgün, hakemli makaleler yayımlamaktadır. Şu anki baş editör, Stefan Hildebrandt'tır. 2008'den önce ISO 4 kısaltması Ann. Phys. (Leipzig) olan dergi 2008 yılından sonra kısaltma olarak Ann. Phys. (Berl.) kullanmaya başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Reinhard Genzel</span> Alman gökbilimci

Reinhard Genzel Max-Planck-Institut für extraterrestrische Physik'de yönetici, LMU'da profesör ve Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley' de emeritus profesör olan bir Alman astrofizikçi. Andrea Ghez ve Roger Penrose ile paylaştığı " galaksimizin merkezinde süper kütleli kompakt bir nesnenin keşfi için" 2020 Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

Siegfried Flügge, nükleer fiziğe ve nükleer silahların teorik temellerine katkıda bulunan bir Alman teorik fizikçiydi. Alman nükleer enerji projesinde çalıştı. 1941'den itibaren birçok Alman üniversitesinde öğretim görevlisi ve 1956'dan 1984'e kadar 54 ciltlik prestijli Handbuch der Physik'in editörüydü.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.