İçeriğe atla

Ludovico Ariosto

Ludovico Ariosto
Ludovico Aristo'nun yağlı boya ile yapılmış bir tasviri
Doğum8 Eylül 1474(1474-09-08)
Reggio Emilia, İtalya
Ölüm6 Temmuz 1533 (59 yaşında)
Ferrara, İtalya
Milliyetİtalyan
Vatandaşlık İtalya
DönemRönesans
TürEpik şiir
KonuŞövalye
Önemli eserSatire, Commedie, Orlando Furioso
Etkiledikleri
Etkilendikleri
İmza

Ludovico Ariosto (d. 8 Eylül 1474, Reggio Emilia - ö. 6 Temmuz 1533, Ferrara), İtalyan şair.[1]

Biyografi

Ludovico Ariosto, epik şiir Orlando Furioso'nun yazarı olarak ünlenmiştir. Bu siirin kahramanları ve olayları pek çok sanatçı tarafından tablo ve müzik eserlerinde kullanılmıştır.[2]

Reggio Emilia'da doğan Ludovico Ariosto, asil bir aileden gelen Niccolò Ariosto ve Daria Malaguzzi Valeri'nin on çocuklarından ilkidir. Ailesi Ariosto 10 yaşındayken Ferrara'ya taşınmıştır. 1489-1494 yılları arasında hukuk eğitimi alırken aynı zamanda da Gregorio da Spoleto'dan Latin ve Yunan dili ve edebiyatı eğitimine başlamıştır. Daha sonradan yazdığı ilk şiir denemeleriyle kendini geliştirmiştir ve saraya kabul edilmiştir. Hümanist ve edebiyat formasyonunda saray ortamının etkisi yoğun olmuştur. Başlarda saray halkına gösteriler hazırlamıştır. Şair Roma'nın İtalyan kültürünün merkezi olduğuna inanarak Papalık'ta bir görev arayışına girmiştir. Kendisine herhangi bir görev önerilmemiştir.

Floransa günlerinde Tito Strozzi adında bir tüccarın eşi Alessandra Benucci'ye âşık olmuş ve Tito Strozzi'nin ölümünden sonra Ferrara'da Alessandra ile ilişkileri başlamıştır. Evliliğe karşı isteksiz olan şair, kiliseden kendisine sağlanan ayrıcalıklarını kaybetmemek ve Alessandra'nın kocasının mirasından faydalanmak için evlenmeye razı olmuştur.[3]

1516'da Orlando Furioso'nun ilk baskısını yayımlamıştır.[4]

Doğum ve erken yaşam

Ariosto'nun doğduğu villaya giriş

Ariosto, 8 Eylül 1474 tarihinde babası Niccolò Ariosto'nun kale komutanı olduğu Reggio nell'Emilia'da doğdu. 10 çocuğun en büyüğüydü ve ailesinin ataerkil konumunun halefi olarak görülüyordu. Ludovico, ilk yıllarından itibaren şiirle çok ilgilendi, ancak babası tarafından hukuk okumak zorunda kaldı.[5]

Beş yıllık hukuktan sonra, Ariosto'nun Gregorio da Spoleto'nun klasiklerini okumasına izin verildi. Ariosto'nun Yunan ve Latin edebiyatı çalışmaları, Spoleto'nun Francesco Sforza'ya ders vermek üzere Fransa'ya taşınmasıyla yarıda kesildi. Bundan kısa bir süre sonra Ariosto'nun babası öldü.[6]

Eğitim ve himaye

Anıt heykel ve park, Ferrara

Ludovico Ariosto, babasının ölümünden sonra edebi uğraşlarından vazgeçmek ve işleri karmakarışık olan ailesine bakmak zorunda kaldı. Ailevi yükümlülüklerine rağmen, Ariosto lirik parçaların yanı sıra düzyazı olarak bazı komediler yazmayı başardı. Bunlardan bazıları, genç şairi himayesi altına alan ve onu evinin beyefendilerinden biri olarak atayan Kardinal Ippolito d'Este'nin dikkatini çekti. Este, Ariosto'yu çabaları için yetersiz bir şekilde telafi etti; Orlando Furioso'ya adadığı şaire verdiği tek ödül, "Bu kadar çok hikayeyi nereden buldunuz, Usta Ludovico?" Ariosto daha sonra kardinalin nankör olduğunu, boyunduruğu altında geçirdiği zamandan üzüntü duyduğunu ve eğer küçük bir emekli maaşı alırsa, piskoposun küçümsediği şiiri için onu ödüllendirmek için değil, kardinal olarak hareket ettiği için olduğunu söyledi. haberci.

Ludovico Ariosto ve Leonardo da Vinci, Kardinal Ippolito d'Este'nin ablası Markiz Isabella d'Este, "Rönesans'ın İlk Hanımı"nda bir patronu paylaştılar. Isabella d'Este, Ludovico'nun başyapıtı Orlando Furioso'da yer alır. Ayrıca, Leonardo'nun Louvre'daki Isabella d'Este Portresi için Eskizinde de yer almaktadır.

Isabella d'Este'nin Portresi, Leonardo da Vinci, 1499–1500

Kardinal 1518 yılında Macaristan'a gitti ve Ariosto'nun kendisine eşlik etmesini diledi. Şair, hastalığını, çalışma sevgisini ve yaşlı annesine bakma ihtiyacını dile getirerek özür diledi. Mazeretleri iyi karşılanmadı ve bir röportaj bile reddedildi. Ariosto ve d'Este hararetli bir tartışmaya girdiler ve Ariosto derhal görevden alındı.

Yeni himaye ve diplomatik kariyer

Uzun zamandır Ludovico Ariosto olduğuna inanılan kapitone kollu bir adam olan Titian
Ariosto'nun oyunu I suppositi [o], ilk kez 1551 yılında şiir biçiminde yayınlandı

Kardinalin kardeşi, Ferrara dükü Alfonso, şimdi Ariosto'yu himayesi altına aldı. O zamana kadar Ariosto, özellikle Papa II. Julius'un büyükelçisi olarak Roma'ya yaptığı iki ziyaret vesilesiyle, kendisini bir diplomat olarak zaten ayırt etmişti. Bu yolculuklardan birinin yorgunluğu, bir daha asla iyileşmediği bir hastalığa yol açtı ve ikinci görevinde, o sırada Alfonso ile çatışmaya giren Papa'nın emriyle neredeyse öldürülüyordu.

Savaş nedeniyle, yılda 84 kron olan maaşı askıya alındı ve barıştan sonra tamamen geri çekildi. Bu nedenle, Ariosto dükten kendisine bakmasını ya da başka bir yerde iş aramasına izin vermesini istedi. Garfagnana eyaletine atandı, daha sonra valisi yoktu, Apeninler'de yer aldı ve üç yıl boyunca bu görevde kaldı. Eyalet, hizipler ve haydutlar tarafından oyalandı, vali otoritesini uygulamak için gerekli araçlardan yoksundu ve dük bakanını desteklemek için çok az şey yaptı. Ariosto'nun hükûmeti, hem hükümdarı hem de ona emanet edilen halkı tatmin etti; Gerçekten de, tek başına yürüdüğü ve bir grup haydutun arasına düştüğü bir zaman hakkında bir hikâye var, şef, tutsağının Orlando Furioso'nun yazarı olduğunu keşfettiğinde, ona hemen göstermediği için özür diledi. rütbesinden dolayı saygı duyar.

1508 yılında Ariosto'nun Cassaria oyunu ortaya çıktı ve ertesi yıl, ilk olarak Ferrara'da ve on yıl sonra Vatikan'da oynandığını varsayıyorum. 1524'te Roma'da düzyazı, 1551'de Venedik'te ilk manzum baskı yayınlandı. George Gascoigne tarafından çevrilen ve 1566'da Londra'da Gray's Inn'de sahnelenen ve 1573'te yayınlanan oyun daha sonra Shakespeare tarafından kullanıldı. Hırçınlığın Evcilleştirilmesi için bir kaynak olarak.

1516 yılında Orlando Furioso'nun 40 kantodaki ilk versiyonu Ferrara'da yayınlandı. Orlando Furioso'nun 46 kantodaki üçüncü ve son versiyonu 8 Eylül 1532 tarihinde çıktı.

Şiirsel tarz

Şairin heykeli Reggio Emilia

Ariosto'nun yazıları boyunca Daniel Javitch tarafından "Cantus Interruptus" olarak adlandırılan anlatıcı yorumlar var. Javitch'in terimi, Ariosto'nun bir olay örgüsünü bir kantonun ortasından koparmak, ancak onu başka bir kantoda, genellikle çok daha sonra tekrar almak için kullandığı anlatı tekniğine atıfta bulunur. Javitch, birçok eleştirmen Ariosto'nun bunu anlatı gerilimini oluşturmak ve okuyucunun sayfaları çevirmesini sağlamak için yaptığını varsaysa da, şairin gerçekte anlatı gerilimini etkisiz hale getirdiğini çünkü kesinti ve yeniden başlama arasında çok fazla zaman olduğunu savunuyor. Okuyucu hikâyenin devamına gelinceye kadar, genellikle olayı unutur veya olay örgüsünü umursamayı bırakır ve genellikle başka bir olay örgüsüne kapılır. Javitch, Ariosto'nun bunu "insanın aptalca ama ısrarlı süreklilik ve tamamlama arzusunu" baltalamak için yaptığını savunuyor. Ariosto bunu eserlerinde kullanır.

Örneğin, Orlando Furioso'nun Canto II, stanza 30'unda anlatıcı şöyle der:

Ludovico Ariosto'nun portresiCristofano dell'Altissimo

Bazıları bu üstkurmaca parçasını "Sorriso ariostesco" ya da Ariosto'nun gülümsemesinin bir bileşeni, Ariosto'nun metne eklediği alaycı mizah anlayışı olarak nitelendirdi.

Edebiyatta ve popüler kültürde

Letitia Elizabeth Landon'ın Metresi için Wikisource-logo.svg Ariosto şiiri. (1836), tamamladığı Orlando Furioso'yu ona takdim ederken, bilinmeyen bir güzele adresi olması gerekiyordu.

Childe Harold's Pilgrimage, Dördüncü Canto (1818) adlı şiirinde Lord Byron, şair ve romancı Walter Scott'ı "Kuzeyin Ariosto'su" ve Ariosto'yu "Güney Scott" olarak tanımladı. Bunu yaparken, Byron, Ariosto ve İtalyan Rönesansını on dokuzuncu yüzyılın başlarındaki İskoç ve İngiliz Romantik yazılarıyla bağlayarak, kalıcı bir Avrupa edebi geleneğini vurguladı. Scott da Ariosto'dan etkilendi ve Orlando Furioso'ya olan hayranlığını dile getirdi.

Lodovico Ariosto, Assassin's Creed: Revelations'ın (roman Ezio'nun Masyaf'a yolculuğunu, Sofia Sartor ile evliliğini, çocuklarının doğumunu ve emekliliğini daha ayrıntılı olarak anlatır) romanlaştırmasında bir Assassin olarak yer alır. Ezio, oyundaki olaylardan sonra emekli olduğunda, 1513 yılında Mentorluk pozisyonunu Lodovico'ya verir.

Orlando Furioso'nun karton kapaklı baskısı, Jim Jarmusch'un Mystery Train adlı filmindeki yemek sahnesindeki (A Ghost) kabin masasında kısa bir süreliğine gözüktü.

Kaynakça

  1. ^ "Ludovico Ariosto". Early Modern Female Book Ownership. 25 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2022. 
  2. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Ludovico Ariosto". www.newadvent.org. 25 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2022. 
  3. ^ "Ludovico Ariosto Poems > My poetic side". mypoeticside.com. 25 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2022. 
  4. ^ "Ludovico Ariosto | Italian author | Britannica". www.britannica.com. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2022. 
  5. ^ "Ludovico Ariosto". biography.yourdictionary.com. 25 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2022. 
  6. ^ "Ludovico Ariosto: biografia, opere e pensiero | Studenti.it". www.studenti.it. 25 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2022. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İstiklâl Marşı</span> Türkiye ve Kuzey Kıbrısın ulusal marşı

İstiklâl Marşı, Türkiye ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin millî marşı.

<span class="mw-page-title-main">Yahya Kemal Beyatlı</span> Türk yazar ve siyasetçi

Yahya Kemal Beyatlı, doğum adıyla Ahmed Agâh, Türk şair, mütefekkir, yazar, siyasetçi ve diplomattır.

Ahmet Enis Batur, Türk şair, yazar ve yayımcıdır.

<span class="mw-page-title-main">Cemal Süreya</span> Türk şair, yazar ve çevirmen (1931–1990)

Cemal Süreya, kimlik adıyla Cemalettin Seber, Türk şair, yazar ve çevirmen. Türk şiirinde modernist bir hareket olan İkinci Yeni şiirinin öncü şairlerinden biridir. İlk şiir denemelerini ortaokulda eskizlerle, lisede aruzla yapsa da asıl şiir çalışmaları üniversite yıllarında başlamıştır. Üvercinka (1958), Göçebe (1965), Beni Öp Sonra Doğur Beni (1973), Uçurumda Açan (1984), Sıcak Nal (1988), Güz Bitigi (1988) ve Sevda Sözleri (1990) adlarındaki şiir kitaplarının yanı sıra deneme, eleştiri, günlük ve antoloji türlerinde de yazmıştır. Eserlerinde en sık işlediği temalar aşk, kadın, yalnızlık, sosyal ve siyasal eleştiriler, ölüm, tanrı düşüncesi, portreler ve manzum poetikadır. Ayrıca Fransızcadan kırka yakın kitabı Türkçeye çevirmiştir. Onüç Günün Mektupları (1990) dışında hiçbir yazısı veya şiiri, dergi ve gazetede yayımlanmadan kitaba dönüşmemiştir. Sosyalist bir dünya görüşüne sahip olan Süreya, Papirüs dergisini çıkarmış ve bu dergide edebî görüşlerini açıklamasının yanı sıra dergiyi bir aydın olarak fikirlerini ortaya koymak için araç olarak kullanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tevfik Fikret</span> Türk şair, öğretmen, yayıncı

Tevfik Fikret, Osmanlı Türkü şair ve öğretmen. Osmanlı İmparatorluğu'nun dağılma sürecinde Servet-i Fünûn topluluğunun lideri olan Tevfik Fikret, devrimci ve idealist fikirleriyle Mustafa Kemal başta olmak üzere dönemin pek çok aydınını etkiledi. Türk edebiyatının Batılılaşmasında öne çıkan isimlerden birisi oldu. Farsçada "kuş yuvası" anlamına gelen Aşiyan ismini verdiği semt, yaşamının son yıllarını geçirdiği ve eserlerini kaleme aldığı yerdir.

<span class="mw-page-title-main">Can Yücel</span> Türk şair

Can Yücel, modern Türk şair ve çevirmendir. Kullandığı kaba ama samimi dil ve bariton sesiyle okuduğu şiirlerle Türk Edebiyatı'nda farklı bir tarz yaratmıştır. 7 yıl süreyle Millî Eğitim Bakanlığı yapan Hasan Âli Yücel'in oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Medici Hanedanı</span> Floransalı Soylu Aile

Medici ailesi 14. ve 17. yüzyıllar arasında Floransa'da (İtalya) yaşamış güçlü ve etkin bir ailedir. Aile üç papa, çok sayıda Floransa hükümdarı ve daha sonra Fransa kraliyet mensupları yetiştirmiş, ayrıca İtalyan Rönesansı'nı etkilemiştir.

Seydi Ali Reis; 1498-1562 tarihlerinde yaşayıp Mısır Kapudanlığı da yapmış olan Türk amirali. Coğrafya, matematik, astronomi bilgini.

<span class="mw-page-title-main">Nâzım Hikmet</span> Türk şair ve yazar (1902–1963)

Nâzım Hikmet, Türk şair ve yazardır. Şiirleri elliden fazla dile çevrilmiş ve eserleri birçok ödül almıştır. Türkiye'de serbest nazımın ilk uygulayıcısı ve çağdaş Türk şiirinin en önemli isimlerindendir. Uluslararası bir üne ulaşmıştır ve dünyada 20. yüzyılın en gözde şairleri arasında gösterilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Petrarca</span>

Francesco Petrarca, İtalyan hümanist ve şair.

<span class="mw-page-title-main">Türk edebiyatı</span> Türkçe yazılmış edebî eserler

Türk edebiyatı, Türk yazını veya Türk literatürü; Türkçe olarak üretilmiş sözlü ve yazılı metinlerdir.

İtalyan Edebiyatı, İtalyan yazarlarca İtalyanca yazılmış edebiyat yapıtlarını kapsar. İtalya'nın siyasal birliğini 19. yüzyıla kadar kuramaması ve Katolik Kilisesi'nin etkisiyle, yazılı metinlerde uzun süre Latince kullanılmış ve yerel bir dilin yaygınlaşması öbür Avrupa ülkelerine göre daha geç başlamıştır. 12. ve 14. yüzyıllar arasında İtalya'da Fransızca düzyazı ve koşukla yazılmış romanslar okunmuş ve klasik metinlerden uyarlamalar yapılmıştır. Böylece 13. yüzyılda bir Fransız-İtalyan edebiyatı gelişmiştir. İtalyanlar Fransız öykülerini çoğu zaman uyarlayarak ve bunlara çeşitli eklemeler yaparak kaleme almışlardır. Bu edebiyatta Fransızca kullanılmakla birlikte, yazarlar yapıtlarına yer yer kendi lehçelerinin özelliklerini de katmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan edebiyatı</span>

Azerbaycan edebiyatı Azerbaycan dilinde yazılan edebiyatı veya Azerbaycanlı yazarların, şairlerin veya Azerbaycanlı muhacirlerin yazdığı edebiyatı ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Roland</span>

Roland, Şarlman hizmetindeki bir Frank askeri lideri ve Matière de France olarak bilinen edebî romanslarda dikkate değer figürlerden biri olan tarihî bir kişidir. Tarihî Roland, Breton Sınırı'nın askeri valisiydi ve Frank Krallığı'nın sınırlarını Bretonlara karşı korumakla görevliydi. Roland'ın adı tarihte yalnızca Einhard'ın Vita Karoli Magni adlı eserinde geçer. Esere göre Roland, Roncevaux Geçidi Muharebesi'nde İber Yarımadası'ndaki Basklar tarafından intikam amacıyla öldürülen Frank artçı birlikleri arasındaydı.

<span class="mw-page-title-main">Çılgın Orlando</span>

Çılgın Orlando 16. yüzyılda Ludovico Ariosto tarafından İtalyanca olarak yazılmış bir epik şiir'dir. Elimize geçen versiyonlardan ilk 1516'da hazırlanmıştır ama kabul edilen son tam versiyon 1532'de basılıp yayımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Orlando (opera)</span>

Orlando George Frideric Handel tarafından bestelenmiş üç perdelik "Dramma per musica" janrında bir opera seria eseridir. Bu Libretto, İtalyanca olarak hazırlanmıştır. Ama librettonun kesinlikle kimin tarafından yazıldığı bilinmemekte ve müzikologlar tarafından "Carlo Sigismondo Capece"'nin 1711'de hazırladığı "L’Orlando, overo La gelosa pazzia" adlı liberettosundan alındığının çok muhtemel olduğunu kabul etmektedirler. Her ne olursa olsun, bu opera metni ünlü şair Ludovico Ariosto tarafından 1516/1532'de yazılmış Ludovico Ariosto'nun Çılgın Orlando Epik şiirinden uyarılmıştır. Handel bu kaynak eseri ve içinde bulunan bazı kısımları Ariodante ve Alcina (1735) operalarının metinlerini uyarlamak için kullanmıştır. Bu eserin prömiyer temsili Londra'da "King's Theatre" Tiyatrosu'da 27 Ocak 1733 tarihinde sahnelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Alcina</span>

Alcina George Frideric Handel tarafından bestelenmiş üç perdelik "Dramma per musica" janrında bir opera seria eseridir. Libretto İtalyanca olarak hazırlanmıştır. Ama librettonun kesinlikle kimin tarafından yazıldığı bilinmemekte ve müzikologlar tarafından "Riccardo Broschi"'nin 1711'de hazırladığı "L'isola di Alcina" adlı oyunundan Handel Roma'ya seyahat ettiği zaman satın alındığının çok muhtemel olduğunu kabul etmektedirler. Her ne olursa olsun, bu opera metni ünlü şair Ludovico Ariosto tarafından 1516/1532'de yazılmış Ludovico Ariosto'nun Çılgın Orlando Epik şiirinden uyarılmıştır. Handel bu kaynak eseri ve içinde bulunan bazı kısımları Ariodante ve Orlando (17353 operalarının metinlerini uyarlamak için kullanmıştır. Alcina operası için bu epik şiirin VI. kanto ve VII. kantosu kullanılmamıştır ve bunlar şövalye Rugierro ile buyucu Alcina arasındaki aşkı konu olarak almaktadırlar. Bu eserin prömiyer temsili Londra'da "Covent Garden Tiyatrosu'nda 16 Nisan 1735 tarihinde sahnelenmiştir. Bu opera eseri içinde bulunan bazı müziksel parçalar Handel tarafından özellikle eserin içinde bale ve dans ihtiva etmeye imkân sağlamak için hazırlanmıştır ve prömiyerde bu dansların aranjmanı dansöz "Marie Salle" tarafından yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Junije Palmotić</span>

Junije (Džono) Palmotić, Ragusa Cumhuriyeti'nden bir Hırvat barok yazar, şair ve oyun yazarı idi. Palmotić soylu ailesinin bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Juliusz Słowacki</span> Polonyalı şair

Juliusz Słowacki (1809-1849), günümüz Ukrayna topraklarına bulunan Krzemieniec'de doğdu. Babası Euzebiusz Słowacki, o yıllarda Wołyn'da edebiyat profesörlüğü yapıyordu. Ardından Vilnius Üniversitesine geçen Euzebiusz Słowacki, ailesiyle birlikte Vilnius'a taşındı. Ancak Juliusz Słowacki beş yaşındayken babası tüberkülozdan dolayı öldü. Kocasının erken ölümünden sonra, Salomea'ye miras kaldı ve oğluyla birlikte Krzemieniec'e geri döndü. Oldukça güzel olan Salomea, 1818'de, üst düzey seçkinler arasındaki sayısız temas sayesinde Vilnius Üniversitesinden bir tıp profesörü ve Litvanya'nın elitlerinden olan August Bécu ile yeniden evlendi. Profesör August Bécu, Juliusz'un sanata olan eğilimini fark etmişti. Annesi ise sanatla ilgilenmesini istemiyordu. Ancak hiçbir zaman üzerinden atamayacağı içe dönük ve melankolik ruha sahip olan Juliusz Słowacki, sürekli Fransız ve İngiliz edebiyatıyla ilgileniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Bolognalı Katerina</span> İtalyan rahibe, mistik, tarikat kurucusu, eski İtalyan yazar, öğretmen ve ressam (1413-1463)

Bolognalı Katerina [Caterina de' Vigri], İtalyan rahibe, mistik, tarikat kurucusu, eski İtalyan yazar, öğretmen ve ressam. Catherine de' Vigri, 1712 yılında resmen azizleştirilmeden önce, ana vatanı Bologna'da yaklaşık üç yüzyıl boyunca hürmet gördü. 1712 yılında Katolik Kilisesi tarafında Azize olarak ilan edildi. Caterina de' Vigri'nin Azizler takvimindeki anma günü 9 Mart'tır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.