İçeriğe atla

Lucius Papirius Crassus (konsül MÖ 336)

Lucius Papirius Crassus, Romalı bir politikacıydı. MÖ 340'ta diktatör, MÖ 336 ve MÖ 330'da konsül olarak atandı. Lucius Papirius, Roma'daki Papiria gens'inden (ailesinden) idi.[1]

MÖ 340 Diktatörlüğü

Lucius Papirius Crassus, Vezüv Savaşı'nda Publius Decius Mus'un ölümü ve Titus Manlius Torquatus'un sağlığının bozulmasından sonra MÖ 340 yılında Titus Manlius Torquatus tarafından diktatör olarak atandı. Diktatör olarak atanmasının ardından Lucius Papirius Crassus, akrabası Lucius Papirius Cursor'u diktatör yardımcısı olarak atadı.[1] Antium halkı kısa süre sonra Ostia, Ardea ve Solonium'un tarım arazilerine baskınlar düzenlemeye başladı, ancak Lucius Papirius bu insanlara karşı önemli avantajlar elde edemedi.[2]

MÖ 336 ilk Konsüllüğü

Diktatör olarak görev yaptıktan dört yıl sonra Lucius Papirius, MÖ 336'da Caecilius Duilius ile birlikte konsül seçildi. Bu yıl çoğunlukla Roma ve Ausones arasındaki bir savaşla tanınır. Cales kentinde yaşayan bir halk olan Ausones, Romalılara karşı çıkmak için müttefikleri ve komşuları Sidicini ile güçlerini birleştirmişti. Romalılar, Ausones ve Sidicini'yi az önemi olan bir savaşta yendi ve onları kaçmaya zorladılar.

Ausones ve Sidicini'ye karşı sahada zafer kazandıktan sonra, Lucius Papirius ve Caecilius Duilius, mağlup olan düşmanlarını aktif olarak kentlerine kadar takip etmemeye ve onları yok etmeye karar verdiler. Bununla birlikte, geçmişte Roma'ya karşı sürekli düşmanlıklar sürdüren Sidicini halkına karşı aşırı bir hoşnutsuzluk duyan Senato, konsüllerinin Sidicini'nin geri çekilmesine izin verme kararıyla küçümsendi. Bu nedenle, gelecek yıl Senato, Sidicini ile önceki konsolosların yapmadığı bir şekilde ilgilenmesi için ünlü bir askeri komutan olan Marcus Valerius Corvus'u seçti.[2]

MÖ 330 İkinci Konsüllüğü

MÖ 330'da Lucius Papirius, Lucius Plautius Vennox ile birlikte ikinci bir konsüllüğe seçildi. Konsüllerin görev süresinin başında Volscian elçileri, Fabreteria ve Lucania'dan Roma'ya geldi. Bu elçiler, Samnit saldırılarına karşı Roma koruması istediler ve Roma onları korumaya yardım ederse, Roma yönetimine boyun eğeceklerini ilan ettiler. Lucius Papirius ve Lucius Plautius bu koruma taleplerini kabul ettiler ve Samnitleri Volscianlara yönelik saldırıları durdurmaları konusunda uyardılar. Bir savaşa hazır olmayan Samnitler, saldırılarını hemen kestiler.

MÖ 330'da Privernum ve bağlaşıkları olan Fundi halkıyla bir savaş başladı. Privernatesin komutanı Vitruvius Vaccus, bir Fundi vatandaşıydı ve hem kendi topraklarında hem de Roma'da iyi biliniyordu. Hatta Roma'da Palatine Tepesi'nde yıkılan ve Vaccus'un Çayırları olarak yeniden adlandırılan bir evi bile vardı. Vitruvius, Setia, Norba ve Cora topraklarında yaygın baskın seferleri düzenlerken, Lucius Papirius ona karşı çıkmak için yola çıktı ve Vitruvius'un kampının yakınlarını kazdı. Vitruvius, daha güçlü bir rakibe karşı kendini bir savunmadı ve herhangi bir plan veya taahhüt olmaksızın savaş hatlarını konuşlandırdı. Adamları, düşmanla çarpışmayı düşünmek yerine, sanki bir kaçış olasılığı görüyormuş gibi sürekli arkasına baktı. Lucius Papirius, Vitruvius'u kararlı bir şekilde ve çok az çabayla yendi, ancak Vitruvius çok az kayıp verdi. Bunun nedeni savaş alanının sınırlı olması ve Vitruvius'un kampının yakınlarda olmasıydı. Karanlık çökerken, Vitruvius'un güçleri bir sütun düzeninde Privernum'a geri döndüler. Lucius Plautius Vennox o sırada Privernum'dan Fundi topraklarına yolculuk ediyordu ve oradaki tarım arazilerini yerle bir etti. Fundi senatosu, Vitruvius için barış ve af dilemek adına Lucius Plautius ile görüşmek üzere harekete geçti. Barış karşılığında Fundi, Roma otoritesine boyun eğecekti. Bu şartlar Lucius Plautius tarafından kabul edildi ve Fundi, bölgede yaşayan tüm vatandaşlara Roma vatandaşlığı verilen bir Roma eyaleti oldu. Ancak Roma Senatosu, Fundi halkının sadık kalmayacağına inandı ve barış koşullarını onaylamadı. Yine de Fundi halkının Romalılarla gelecekte bir tartışması olmadı ve Roma topraklarına alındı. Privernum her iki konsüllük ordusunun kuşatması altındayken, konsüllerden biri konsüllük seçimleri yapmak üzere Roma'ya geri çağrıldı.[3]

Lucius Papirius'un konsüllüğünden önceki yıl, Epiruslu I. Alexander güney İtalya'da bir sefer düzenlemişti. Bu sefer sırasında Epiruslu Alexander Pandosia'da öldürüldü.[4]

Son yılları

Lucius Papirius Crassus'un geç yaşamı hakkında pek bir şey bilinmemekle birlikte MÖ 325'te Lucius Papirius Cursor tarafından diktatör yardımcısı olarak atandığı bilinmektedir. Lucius Papirius Crassus, eski diktatör yardımcısı Quintus Fabius'u çileden çıkaran Roma kentinin yönetimine de verildi.[5]

Kaynakça

  1. ^ a b The Life of Cicero. Londra: Bradbury and Evans. 1927. ss. 469-470. 30 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2015. 
  2. ^ a b Rome's Italian Wars. 1. Oxford: Oxford University Press. 2013. ss. 126-128. ISBN 978-0-19-956485-9. 30 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2015. 
  3. ^ Rome's Italian Wars, Books 6-10. 1. Oxford: Oxford University Press. 2013. ss. 154-160. ISBN 978-0-19-956485-9. 30 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2015. 
  4. ^ A Chronology of the Roman Empire. 1. New York: Continuum International. 2011. ss. 68-69. ISBN 9781441154781. 30 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2015. 
  5. ^ The Complete Livy: The History of Rome: The Complete Histories. 12 Temmuz 2012. ss. 35-36. ISBN 9781625900647. Erişim tarihi: 7 Haziran 2015. []

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Jül Sezar</span> Romalı asker ve Roma Cumhuriyetinin son diktatörü olan politik lider (MÖ 100–44)

Jül Sezar, Romalı asker ve Roma Cumhuriyeti'nin son diktatörü olan politik liderdir. Aynı zamanda iyi bir hatip ve güçlü bir yazar olan Sezar, dünya tarihinin en etkili insanlarından birisi olarak kabul edilir. Eylemleriyle Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşmesinde ve evlatlığı Augustus'un ilk Roma imparatoru olmasını sağlayacak olayların başlamasında kritik bir rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Roma Cumhuriyeti</span> Antik Romanın cumhuriyetle yönetildiği dönem

Roma Cumhuriyeti, Antik Roma uygarlığında hükûmetin cumhuriyet şeklinde işlediği dönem. Geleneksel olarak MÖ 509 yılında krallığın devrilmesiyle başlayan dönemdir. Bu dönemde ilk iki yüzyıl boyunca, Cumhuriyet toprakları İç İtalya'dan bütün Akdeniz dünyasına kadar genişledi. Sonraki yüzyılda Roma; Kuzey Afrika, İber Yarımadası, Yunanistan ve şu anki Güney Fransa'da egemenlik kurarak daha da büyüdü. Roma Cumhuriyeti, son iki yüzyılı sırasında, hem Fransa'nın kalanına hem de Makedonya ile Anadolu'nun büyük kısmına egemen oldu.

<span class="mw-page-title-main">Lucius Cornelius Sulla</span> Romalı general ve devlet adamı

Lucius Cornelius Sulla Felix veya genel olarak bilinen ismiyle Sulla, MÖ 82 ile MÖ 79 arasında Roma Cumhuriyeti diktatörlüğü yapmış olan Romalı general ve devlet adamı. Diğer Romalı yöneticilerden farklı olarak iki defa geldiği konsüllük makamına ikinci gelişi, diktatörlüğü sürerken gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Licinius Crassus</span>

Marcus Licinius Crassus, Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşümünde anahtar rol oynayan Romalı general ve politikacı. Crassus kariyerine Gaius Marius ve Lucius Cornelius Sulla arasındaki iç savaş sırasında askeri komutan olarak başladı. Crassus'un bu savaşa girişi onun şöhretini arttırdı. Sulla'nın büyük takdirini topladı. Sulla'nın, Marius'un adamlarının mallarına el koyup sonra bu malları kendi adamlarına ucuz fiyata satmasıyla, ucuz fiyata aldığı gayrimenkulleri büyük fiyatlara satarak büyük bir servet biriktirdi. Bu nedenle zaman zaman "Roma'nın en zengin adamı" olarak da adlandırılırdı. Crassus, MÖ 71 yılında Spartacus liderliğindeki köle isyanını bastırdı ve yakalanan binlerce isyancıyı yol boyunca çarmıha gerdirdi. Jül Sezar ve Pompey ile Birinci Triumvirate olarak bilinen gizli anlaşmayı yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Aemilius Lepidus</span>

Marcus Aemilius Lepidus MÖ 1. yüzyılda yaşamış patrici sınıfından Romalı bir siyasetçiydi. İkinci Triumvirate içinde yer almıştır. Babası Marcus Aemilius Lepidus Roma Cumhuriyeti'ne karşı bir isyanda yer almış bu yüzden öldürülmüştü.

<span class="mw-page-title-main">Senato (Roma)</span>

Roma Senatosu, MÖ 509'da kurulan Roma Cumhuriyeti ve onun devamı Roma İmparatorluğu'nun başlıca yönetim meclisidir. Batı Roma İmparatorluğu 5. yüzyılda sona erdiyse de Roma Senatosu 6. yüzyılın sonlarına kadar toplanmaya devam etmiştir. Senatus kelimesi Latincede yaşlı anlamına gelen senexden gelir. Etimolojik olarak Senato "Yaşlılar Meclisi" demektir.

<span class="mw-page-title-main">Sosyal Savaş (MÖ 91-MÖ 88)</span>

Sosyal Savaş MÖ 91-88 yılları arasında Roma Cumhuriyeti ile savaştan evvel Roma'nın müttefiki olan İtalya'daki diğer şehirler arasında yaşanmış bir savaştır.

<span class="mw-page-title-main">Decemviri</span> Decemviri, Latince "On Adam " anlamına gelen Roma Cumhuriyetinin bir misal mahkemesidir

Decemviri, Roma Cumhuriyeti'nde bir görevi yerine getirmeleri için atanmış ve Latince "On Adam" anlamına gelen terim. Bu on kişilik görev takımları, Konsüler imperium ile kanunların yazılması, açılan davaların değerlendirilmesi, kurbanların kesilmesi ve kamu arazilerinin bölüştürülmesi gibi değişik konularda görev yapmak üzere atanmışlardır.

Marcus Calpurnius Bibulus, Roma Cumhuriyeti'nin son dönemlerinde yaşamış olan optimates kliğine mensup Romalı politikacı.

<span class="mw-page-title-main">Crixus</span>

Crixus, Galyalı gladyatör. Spartaküs, Oenomaus ve Gannicus ile birlikte Antik Roma'daki köle isyanının lideriydi., Allobroges'u Romalılara karşı savunurken esir düşmüş, köle yapılmış; diğerleri gibi Capua'da gladyatör olarak eğitilmişti.

Publius Servilius Vatia Isauricus, Gaius Servilius Vatia ve MÖ 84 yılında Praetorluk yapan ve diktatör Lucius Cornelius Sulla tarafından MÖ 79 yılında konsül olarak atanan Quintus Caecilius Metellus Macedonicus'un kızı Caecilia Metella'nın oğludur. Ayrıca MÖ 48 ve MÖ 41 yıllarında konsüllük yapmış olan Publius Servilius Vatia Isauricus'un babasıdır.

Lucius Julius Caesar MÖ 90'da Konsül olarak görev yapmış olan Lucius Julius Caesar'ın oğludur. Aynı adı taşıyan, Julia Antonia'nın kardeşi, dolayısı ile de Marcus Antonius, Gaius Antonius ve Lucius Antonius'un dayıları olan Lucius Julius Caesar'ın babasıdır. MÖ 64 yılında konsül olarak seçilmiştir.

Üçüncü Köle Savaşı, Gladyatör Savaşı veya Spartaküs Savaşı olarak da bilinen savaştır. Roma Cumhuriyeti'ne karşı başarısız olmuş en önemli ve ilk köle ayaklanmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Lucius Aemilius Paullus Macedonicus</span>

Lucius Aemilius Paullus Macedonicus iki kez konsül seçilmiş olan Romalı devlet adamı ve politikacı. Ayrıca Antigonos hanedanı'na karşı Makedonya'nın hakimiyeti adına verilen Üçüncü Makedonya Savaşı'nı bitiren zaferi kazanmış başarılı bir askerdir.

<span class="mw-page-title-main">Lucius Domitius Ahenobarbus (konsül MÖ 54)</span>

Lucius Domitius Ahenobarbus, Jül Sezar'ın düşmanı ve geç Roma Cumhuriyeti'nde aristokrat partinin (optimates) MÖ 54'te konsül seçilen güçlü bir destekçisiydi.

Manius Papirius Crassus, MÖ 441'de Roma Cumhuriyeti'nin konsülüydü.

Gnaeus Manlius Cincinnatus, MÖ 480'de Marcus Fabius Vibulanus ile birlikte elinde tuttuğu konsüllük makamına gelen patrici gens Manlia{'}nın ilk üyesiydi. Babasının adı Publius'tu.

Bellum Octavianum, Roma Cumhuriyeti'nde MÖ 87'de o yılın iki konsülü Gnaeus Octavius ve Lucius Cornelius Cinna arasında yapılan bir iç savaştı. Cicero, savaşa konsül Octavius'un adını verdi. MÖ 87'nin sonlarında veya MÖ 86'nın başlarında sona erdi ve 4 yıl sonra doğrudan Sulla'nın iç savaşına yol açtı.

Sidikinler veya Sidicini, Antik İtalya'nın İtalik halklarından biriydi. Toprakları; başkentleri Teanum Sidicinum'dan kuzeye doğru, Liri Nehri vadisi boyunca Fregellae'ye kadar uzanıyordu ve toplamda yaklaşık 3,000 km² alanı kaplıyordu. Samnitler ve Kampanların komşuları, Ausonlar ve Aurunkların müttefikleriydiler. Dilleri Osko-Umbriya dil grubuna mensuptur.

<span class="mw-page-title-main">Aulus Postumius Albus Regillensis (MÖ 496)</span>

Aulus Postumius Albus Regillensis, Titus Livius'a göre MÖ 498 veya 496'da Roma Cumhuriyeti diktatörü olan ve Regillus Gölü Muharebesi'nda Latinleri yenen ve ardından Roma zaferi kutlaması yapan Romalıdır.