Cenova Cumhuriyeti veya kısaca Cenevizliler, 1005 yılından 1797 yılına kadar İtalya Yarımadası'nın kuzey batısında, Ligurya olarak bilinen bölgede, bugünkü Cenova merkezli olarak hüküm sürmüş bir denizci cumhuriyeti. 1100 yılına kadar bir şehir devleti olarak varlığını sürdürmüş devlet, büyüyerek ve güçlenerek Avrupa'da önemli bir konuma gelmiş, Venedik Cumhuriyeti'nin büyük bir rakibi olmuştur.
Elbe İtalya'nın, Toskana eyaletine bağlı bir adadır. Sahil şehri olan Piombino'nun 20 km açığındadır. Fransa'ya bağlı Korsika Adası 35 km batıda bulunmaktadır. Toskana bölgesinin en büyük adasıdır. İtalya'nın ise Sicilya ve Sardinya'dan sonra 3. büyük adasıdır.
Napolyon Savaşları, Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi. Başlangıç tarihinin hangi yıl olduğuna dair tarihçiler ve araştırmacılar arasında fikir birliği yoktur. 1800-1815 yılları arasında, yaklaşık 15 yıl sürmüştür.
İtalya'nın birleşmesi, 19. yüzyılda İtalya yarımadasında bulunan birçok devleti toplayıp, tek bir devlet olan İtalya Krallığı'na dönüştürmeye çalışan politik ve sosyal harekettir. Bu dönemin başlangıcı ve sonu için kesin tarihler üzerinde bir uzlaşma olmamasına rağmen, birçok bilim adamına göre süreç 1815'te Viyana Kongresi'yle ve Napolyon'un hükümdarlığının son bulmasıyla başladı ve 1871'de Roma'nın İtalya Krallığı'nın başkenti olmasıyla son buldu. Bazı terre irredente'ler sürecin İtalya Krallığı'nın I. Dünya Savaşı sonrası Saint-Germain Antlaşması'nın imzalanmasıyla sona erdiğine inanır. Bazı milliyetçilere göre birleşmenin sonlanması 3 Kasım 1918'de Villa Giusti Ateşkesi olduğunu söyler.
Napoli Krallığı, İtalyan yarımadasının güneyinde, Napoli'de kurulmuş bir devletin modern ismidir. Zamanında, biraz yanıltıcı olarak Sicilya Krallığı adı ile anılmaktaydı; çünkü Napoli Krallığı Sicilya adasında 1282'de çıkan Sicilya Vesperleri adlı bir isyan sonucunda Napoli Krallığı'nin Sicilya Krallığı'ndan ayrılması ile ortaya çıkmıştı. Napoli Krallığı'nın ortada bulunduğu dönemde bu Krallık ya İspanyol veya Fransız asıllı bir kral tarafından idare edilmiştir.
İtalya Krallığı, 1861 yılında İtalya’nın birleşmesinden 1946 yılında İtalyan Cumhuriyeti’nin ilanına kadar devam etmiş bir krallıktır. İtalya Krallığı, Roma İmparatorluğu’nun dağılmasından sonra kurulmuş, bütün İtalya yarımadasını kapsayan ilk devlettir. Aradaki 12 yüzyıl boyunca İtalya yarımadasında çok sayıda devletçik kurulmuştur.
Benevento, güney İtalya'da Campania Bölgesi'nde, Benevento ili'nin merkezi bir kent ve bir komün.
Ligurya veya Ligürya Cumhuriyeti, 14 Haziran 1797'de Napolyon tarafından kurulan kısa ömürlü bir Fransız uydu devleti. Eski Ceneviz Cumhuriyeti topraklarında İtalya'nın kuzeybatısındaki Ligurya bölgesinin çoğunu ve Savoy Hanedanı'na ait küçük imparatorluk tımarlarını kapsayan bir alanda kurulmuştu. İlk anayasası 22 Aralık 1797'de yapılmıştır.
Üçüncü Koalisyon veya Üçüncü Koalisyon Savaşı, 1803-1806 yılları arasında, Büyük Britanya - Kutsal Roma-Cermen İmparatorluğu - Rus İmparatorluğu Koalisyonu ile Fransa Cumhuriyeti arasında gerçekleşmiş muharebeler dizisidir. Bu koalisyon savaşında, Napolyon'un asıl amacı, Büyük Britanya'nı işgal edip, savaşı kökten bitirmekti. Trafalgar Muharebesi'nde yenilmesi üzerine, bu planı suya düştü. Bunun yerine, Rusya hariç tüm Kıta Avrupası'nı işgal etmeye başladı.
Lucca Cumhuriyeti, Lucca şehrinde Orta Çağ ve Erken modern dönem'de 1160'tan 1805'e kadar hüküm süren bir devletti.
Izola İtalyanca: Isola) Eski bir balıkçı kasabası ve İstriya yarımadasının Adriyatik kıyısındaki güneybatı Slovenya'da bir belediyedir. Adı ada anlamına gelen İtalyan Isola kelimesinden kaynaklanır.
Kardeş Cumhuriyetler, Fransız Devrim Savaşları sırasında Birinci Fransız Cumhuriyeti'ne bağlı devrim ordularının ele geçirdiği bölgelerde kurduğu cumhuriyetlerdir. Napolyon Bonapart'ın gelişi ile başlayan Napolyon Savaşları sırasında fethedilen bölgelerde devrim yasalarını uygulayacak cumhuriyetlerin yanı sıra krallıklar da kuruldu.
Eugène Rose de Beauharnais, Fransız devlet adamı ve askeri lider. I. Napolyon'un ilk eşi Joséphine de Beauharnais ile Alexandre de Beauharnais'in oğludur. 1805–1814 yılları arasında Napolyon'un yönettiği İtalya Krallığı'nın genel valilik görevini sürdürmüştür. Napolyon Savaşları sırasında askeri ve siyasi liderlik yapmıştır.
Ren Konfederasyonu, 1806-1813 yılları arasında Birinci Fransız İmparatorluğu'na bağlı Alman krallık ve prensliklerinden oluşan birlik.
Lombardiya-Venedik Krallığı yaygın olarak "Lombardo-Venedik Krallığı", Avusturya İmparatorluğu'nun bir parçası olan devlet. 1805 yılında ilan edilen Napolyon'un İtalya Krallığı'nın yıkılmasından sonra Avusturya Habsburg-Lorraine'in Lombardiya ve eski Venedik Cumhuriyeti'nin haklarını tanıyan Viyana Kongresi'nin kararı ile 1815 yılında kuruldu.
İtalya Krallığı Kuzey İtalya'da, Fransız imparatoru I. Napolyon'un himayesinde bulunan Fransa ile kişisel birliktelikte olan devletti.
Pontecorvo Prensliği, 1805 yılında I. Napolyon İtalya kralı olduktan sonra İtalya'da kurulan prenslik.
Maria Anna Elisa Bonaparte Baciocchi Levoy, Fransız prenses, Napolyon Bonapart'ın kız kardeşidir. Napolyon tarafından atanarak, Lucca ve Piombino Prensesi (1805-1814), Toskana Büyük Düşesi (1809-1814) ve Compignano Kontesiydi.
Lucca Dükalığı, 1815'ten 1847'ye kadar var olan Lucca merkezli küçük bir İtalyan devletiydi. Viyana Kongresi'nin (1815) kararına göre, Lucca Dükalığı daha sonra 1860 yılında Sardinya Krallığı tarafından ilhak edilen Toskana Büyük Dükalığı'nın mülkiyetine geçti.
İtalya, 1861'de birleşip tek bir devlet olana kadar, şehir devletleri, cumhuriyetler ve diğer bağımsız oluşumlardan meydana geliyordu. Aşağıda, İtalya'daki oluşumların tarihsel bir listesi bulunmaktadır. Batı Roma İmparatorluğu'nun yıkılmasının ve Orta Çağ'ın gelişinin ardından, İtalya Yarımadası çok sayıda devlete bölündü. Bu devletlerin çoğu, İtalya Yarımadası'ndaki gücü dengeleyen büyük siyasi birimlerde birleşti: Papalık Devleti, Venedik Cumhuriyeti, Floransa Cumhuriyeti, Milano Dükalığı, Napoli Krallığı ve Sicilya Krallığı. Diğer tüm İtalyan devletlerinden farklı olarak Venedik ve Ceneviz cumhuriyetleri, deniz güçleri ve ticaret ağları sayesinde İtalyan Yarımadası'ndaki bölgesel fetihlerin ötesine geçerek Akdeniz ve Karadeniz'deki çeşitli bölgeleri fethettiler.
