İçeriğe atla

Louis-Nicolas Davout

Auerstaedt Dükü
Louis-Nicolas Davout
LakabıDemir Mareşal
Doğum10 Mayıs 1770(1770-05-10)
Annoux, Fransa
Ölüm1 Haziran 1823 (53 yaşında)
Paris, Fransa
Bağlılığı Fransa Krallığı
 Birinci Fransa İmparatorluğu
BranşıFransız Kara Kuvvetleri
Hizmet yılları1788–1815
Rütbesiİmparatorluk Mareşali
KomutasıGrande Armée
Çatışma/savaşlarıBirinci Koalisyon
Fransız Devrim Savaşları
Napolyon Savaşları
Fransa'nın Mısır ve Suriye seferi
İkinci Koalisyon Savaşı
Üçüncü Koalisyon
Dördüncü Koalisyon
Beşinci Koalisyon Savaşı
Wagram Muharebesi
Napolyon'un Rusya seferi
Altıncı Koalisyon Savaşı
ÖdülleriLégion d'honneur
İmza

Louis-Nicolas d'Avout (10 Mayıs 1770 – 1 Haziran 1823) Auerstaedt Dükü, Napolyon döneminde İmparatorluğun mareşali olan bir Fransız asker ve general idi.

Savaş yeteneği ve sert bir disiplin olarak tanınması ona "Demir Mareşal" unvanını kazandırdı. André Masséna ve Jean Lannes ile birlikte I. Napolyon'un en iyi komutanlarından biri olarak biliniyor.[1] Napolyon'a sadık ve itaatkâr bir mareşaldi. Yaşamı boyunca Davout'un adı genellikle Davoust olarak yazılmıştır. Hemen hemen Napolyon Savaşları içerisindeki çoğu savaşta Fransız ordularına komuta etmiş ve I. Napolyon'un yanında yer almıştır. 1813'te Hamburg askeri bölgesine komuta etti ve milisler ile donanmış Hamburg'u uzun bir kuşatma yoluyla savundu. Napolyon'un düşmesinden sonra tahta çıkan yeni Kral XVIII. Louis'nin düzenine teslim oldu (Nisan 1814).

Hayatı

Davout 10 Mayıs 1770'te Jean-François d'Avout (1739–1779) ile eşi Françoise-Adélaïde Minard de Velars (1741–1810)'ın oğlu olarak Annoux'da doğdu.[2] 29 Eylül 1785'te Paris'teki École Militaire'e geçmeden önce Auxerre'deki bir askerî okulda eğitim gördü.[3] Buradan 19 Şubat 1788'de mezun olduktan sonra Hesdin'deki Kraliyet-Champagne Süvari Alayına ikinci-teğmen olarak atandı. Fransız İhtilali çıktığında, devrimin ilkelerini benimsedi.1792 seferinde bir gönüllü taburunda görev aldı. Ertesi bahar Neerwinden Muharebesi'nde yararlılık gösterdi, tuğgeneral rütbesine yükseltildi.

1794-1797 seferlerinde Ren Nehri üzerinde görev aldı, Napolyon'un Mısır Seferi'ne katıldı.[4] Mısır'dan dönüşünde arkadaşı Desaix'in öldürüldüğü Marengo Muharebesi'ne katılamadı. Yeteneklerine büyük bir güven duyan Napolyon, onu tümgeneralliğe terfi ettirdi. Kız kardeşi Pauline'in eşinin kardeşi Aimée Leclerc ile evliliğini sağlayarak onu ailesinin bir parçası yaptı, Konsüllük Muhafızları'nın başına geçirildi. Napolyon'un 1804'te imparator olmasıyla, Davout İmparatorluğun 18 mareşalinden biri oldu. Davout, mareşalliğe terfi ettirilen generallerin arasında en genç, en az tecrübesiz olanıydı, bu da ona görevi boyunca diğer generallerin düşmanlığını kazandırdı. Davout, Grande Armée'nin III. Kolordu komutanı olarak en büyük başarılarını kazandı. Austerlitz Muharebesi'nde, 48 saatlik zorlu bir yürüyüşün ardından, III. Kolordu müttefiklerin saldırılarına karşı koydu. Dördüncü Koalisyon Savaşı'nda Davout, Jena-Auerstedt Muharebeleri'nde bir kolorduyla Auerstädt'da Bernadotte'un birliklerinin kasıtlı olarak gelmemesi sebebiyle kendisinden yaklaşık 2 kat daha büyük Prusya ordusuna karşı savaşıp büyük bir zafer kazandı.

Napoleon bu zaferi ödüllendirerek Davout ile askerlerinin 25 Ekim 1806'da Berlin'e ilk giren birlik olmasına izin verdi. Davout, Eylau ve Friedland muharebelerinde büyük ün kazandı. Napolyon, 1807'de Tilsit Antlaşmalarının ardından yeni oluşturulan Varşova Dükalığı'nın genel valisi olarak onu atadı. Ertesi yıl Auerstädt Dükü unvanını kazandı. 1809'da Beşinci Koalisyon Savaşı sırasında, Davout Eckmühl Muharebesi'ne katıldı, sağ kanada komuta ettiği Wagram Muharebesi'nde yararlılık gösterdi. Eckmühl'de gösterdiği başarı sayesinde seferin sonunda Eckmühl Prensi unvanını aldı. Davout, Napolyon'un 1812'de Rusya'yı işgal ettiği devasa ordu haline gelecek olan "Elbe Gözlem Birliği"ni düzenlemekle görevlendirildi. Rusya Seferi sırasında 70.000'den fazla kişiden oluşan 1. Kolordu komutanlığını yaptı, Mohilev'de Rusları, Moskova'dan geri çekilen ana orduya katılmadan önce mağlup etti. Rusya'dan geri çekilme sırasında görev aldı daha sonra bu görevi Mareşal Michel Ney aldı. Ney ile kolordusu gelene kadar Krasny'de tutunamaması onu utandırdı, Elba'dan dönene kadar Napolyon'la hiç görüşmedi. Davout 1813'te Hamburg'taki garnizona komuta etti. Zayıf tahkimatlara sahip bir şehir olan Hamburg'u kuşatmaya karşı uzun süre savundu, ancak Napolyon'un Nisan 1814'te tahttan çekilmesinden sonra tahta çıkan Kral XVIII. Louis'in doğrudan emriyle teslim oldu. Davout'un askeri karakteri acımasız olarak yorumlandı ve Hamburg'daki davranışlarına yönelik birçok eleştriye karşı kendini savunmak zorunda kaldı. Askerlerinden kesin bir itaat isteyen katı bir disiplinciydi, örneğin yağma yapanları idam ettirirdi. Sonuç olarak ordusu, görevini yerine getirirken diğerlerinden hem daha güvenilir hem de daha titizdi.

Çağdaşları tarafından Napolyon'un en yetenekli mareşallerinden biri olarak kabul edildi. Bourbon monarşisinin tekrar kurulması üzerine bütün görevlerinden çekildi. Bourbonlara karşı açıkça düşmanlık sergiledi, Napolyon Elba'dan döndüğünde ona katıldı. Yüz Gün sırasında Savaş Bakanı olarak atandı. Fransız Ordusunu zaman elverdiğince yeniden düzenledi, Waterloo Seferi sırasında Napolyon tarafından Paris'te görev verildi. Davout, Waterloo'daki yenilginin ardından Paris'i umutsuz ama cesurca savundu. Paris duvarları ardında toplanan ordunun komutasını aldı ve geçici hükûmet düşmanla pazarlık yapmasaydı savaşmaya devam edecekti.

24 Haziran 1815'te Davout, geçici hükûmetin başkanı Joseph Fouché tarafından Élysée Sarayı'ndaki tahttan indirilen Napolyon'a Paris'ten ayrılmasını istemeye gönderildi çünkü Napolyon'un burada bulunmaya devam etmesi sorunlara yol açabilir, halkı tehlikeye atabilirdi. Napolyon onu çok soğuk karşıladı ama ertesi gün Paris'ten ayrıldı, 29 Haziran'da Rochfort'a gidene kadar Malmaison'da kaldı.

Daha sonraki yıllarda Napolyon, Davout hakkında acı bir şekilde "Bana ihanet etti. Bir karısı ile çocukları var, her şeyin kaybolduğunu düşündü,sahip olduklarını saklamak istedi" dedi, bir başka zaman ise şunları söyledi: "Davout'un beni sevdiğini sanıyordum, ama o sadece Fransa'yı seviyordu."

Daha sonraları, Davout Loire'ın ötesindeki ordudaki görevinden çekilip komutayı MacDonald'a bıraktı. 14 Temmuz'da yeniden kurulan Bourbon monarşisine teslim oldu. Mareşallik ile diğer bütün unvanları alındı.

Bir süre sonra Bourbonların Davout'a yönelik düşmanlığı azaldı, monarşiyle uzlaştı. 1817'de rütbesi ile unvanları iade edildi ve 1819'da Chamber of Peers'e üye oldu.

1822'de Davout, bir yıl boyunca elinde tutacağı Savigny-sur-Orge'un belediye başkanı seçildi. Oğlu Louis-Napoléon da 1843'ten 1846'ya kadar şehrin belediye başkanlığı görevini yürüttü.

Ölümü

Davout 1 Haziran 1823'te öldü. Külleri Paris'teki Père Lachaise Mezarlığı'na gömüldü.

Kaynakça

  1. ^ "Louis Davout". Napoleonic Guide. 8 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2015. 
  2. ^ Gallaher, John G. (2000). The Iron Marshal: A Biography of Louis N. Davout. Londra: Greenhill Books. ISBN 185367396X. 
  3. ^ Six, Georges (1934). Dictionnaire Biographique des Généraux & Amiraux Français de la Révolution et de l'Empire. 1. Paris: Saffroy. ss. 296-297. ISBN 2901541062. 
  4. ^  Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Davout, Louis Nicolas". Encyclopædia Britannica. 7 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 870–871.  Cites as sources:
    • The Marquise de Blocqueville (Davout's daughter) (1870-1880, 1887). Le Maréchal Davout raconté par les siens et lui-même. Paris. 
    • Chenier (1866). Davout, duc d'Auerstaedt. Paris. 

Hakkında daha fazlası

  • Potocka-Wąsowiczowa, Anna z Tyszkiewiczów. Wspomnienia naocznego świadka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1965.
  • Gallaher, John G. (2000). The Iron Marshal. A Biography of Louis N. Davout. Londra: The Greenhill Books. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Napolyon Savaşları</span> Savaş dönemi

Napolyon Savaşları, Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi. Başlangıç tarihinin hangi yıl olduğuna dair tarihçiler ve araştırmacılar arasında fikir birliği yoktur. 1800-1815 yılları arasında, yaklaşık 15 yıl sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">XVIII. Louis</span> Fransa kralı (17 Kasım 1755 - 16 Eylül 1824)

XVIII. Louis, 1795'ten sonra Fransa kralı unvanını taşıyan ve Napolyon'un yeniden imparatorluğunu ilan ettiği Yüz Gün (1815) dışında, 1814-1824 arasında tahtta kalan hükümdar.

<span class="mw-page-title-main">Yüz Gün</span> Napolyonun Yüz Günü

Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Bessières</span> Fransız mareşal (1768 – 1813)

Jean-Baptiste Bessières Napolyon Dönemi'nde Fransa mareşali ve Birinci Fransa İmparatorluğu'nda dük unvanına sahip askeri lider. Erkek kardeşi Bertrand Bessières'in izinden giderek Fransa ordusunda askerî hizmetlerde bulundu. Ayrıca kuzenleri de Napolyon'a bir diplomat ve İmparatorluk yetkilisi olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Augereau</span> Fransız siyasetçi

Charles Pierre François Augereau, Castiglione dükü, Fransız mareşal ve Yüksek meclis üyesi.

<span class="mw-page-title-main">Michel Ney</span> 18/19. yüzyıl fransız ordusu mareşali

Michel Ney, Mareşal Ney olarak da bilinir, Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşları'nda savaşmış Fransız mareşal ve askeri komutan.

<span class="mw-page-title-main">Louis-Alexandre Berthier</span> Fransız mareşal (1753 – 1815)

Louis-Alexandre Berthier Fransız mareşal. Birinci Wagram prensi, Neuchâtel'in Egemen prensi ve I. Napolyon'un 26 mareşalinden biridir.

Büyük Ordu, Napolyon Savaşları sırasında I. Napolyon tarafından oluşturulan ve yönetilen ordu. 1804'ten 1809'a kadar Grande Armée, Fransız İmparatorluğu adına Avrupa üzerinde eşi görülmemiş bir zafer elde eden tarihi bir ordu oldu.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Jourdan</span> Fransız mareşal (1762 – 1833)

Jean-Baptiste Jourdan, Fransız asker ve mareşal. Fransız kraliyet ordusunda özel olarak askere alındı ve Fransız Devrim Savaşları sırasında ordulara komuta etmek için yükseldi. Fransa'da I. Napolyon 1804'te İmparatorluk Mareşali oldu ve aynı zamanda Napolyon Savaşları'nda da savaştı. 1815'te Napolyon düştükten sonra Bourbon Restorasyonu ile uzlaştı. Fransız Devrim Ordusu'nun en başarılı komutanlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Abensberg Muharebesi</span>

Abensberg Muharebesi, 20 Nisan 1809'da Fransa İmparatoru I. Napolyon komutasındaki Fransız-Alman kuvveti ile Avusturya'dan korgeneral (Feldmarschall-Leutnant) Arşidük Louis tarafından yönetilen güçlendirilmiş Avusturya kuvvetleri arasında gerçekleşen savaş. Gün geçtikçe, Korgeneral Johann von Hiller, Avusturya sol kanadını oluşturan üç kolorduya komuta etmek için takviye birlik ile geldi. Savaş kesin olarak Fransız-Alman zaferi ile sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Eckmühl Muharebesi</span>

Eckmühl Muharebesi, 21 Nisan - 22 Nisan 1809'da Beşinci Koalisyon Savaşı'nın bir parçası olarak da bilinen 1809 Seferi'nin dönüm noktası olan savaş. I. Napolyon komutasındaki Fransız ordusu ile Avusturya Arşidükü Karl komutasındaki Avusturya ordusunun arasındaki çatışmayı Fransızlar kazandı. Mareşal Davout tarafından yönetilen III. Kolordu dağınık savunma ve Mareşal Lefebvre tarafından yönetilen Bavyera VII. Kolordusu sayesinde Napolyon, ana Avusturya ordusunu yenmeyi ve savaşın geri kalanında stratejik girişimi başardı.

<span class="mw-page-title-main">Johann von Hiller</span> Avusturyalı general

Johann von Hiller Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşları sırasında Avusturyalı general. Aspern-Essling Muharebesi'nde Fransa'ya karşı 1809'de önemli bir görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Philippe Antoine d'Ornano</span> Fransız asker ve siyasetçi (1784 – 1863)

Philippe Antoine d'Ornano, Fransız Mareşali unvanını almış olan Fransız asker ve politikacı. 1808'de Kont ilan edilmiştir. Lodovico Antonio Ornano ve Isabella Maria Buonaparte'ın çocuğu olarak dünyaya gelen d'Ornano, Napolyon Bonapart'ın ikinci dereceden kuzenidir.

<span class="mw-page-title-main">Jean Baptiste Eblé</span> Fransız mühendis (1758-1812)

Jean Baptiste Eblé, Fransız general ve mühendis. Napolyon Savaşları'nda yer aldı. I. Napolyon'un Büyük Ordusu'nu 1812'de tamamen yıkımdan kurtardığı için ödüllendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Claude François Bidal d'Asfeld</span> Fransız mareşal (1665 – 1743)

Claude François Bidal, marquis d'Asfeld Fransa'nın Fransız Mareşali idi.

<span class="mw-page-title-main">Ratisbon Muharebesi</span>

Ratisbon Muharebesi veya Regensburg Muharebesi, 23 Nisan 1809'da Napolyon Savaşları sırasında I. Napolyon liderliğindeki Birinci Fransız İmparatorluğu kuvvetleri ile Arşidük Karl liderliğindeki Avusturya İmparatorluğu kuvvetleri arasında yapıldı. 1809 Seferinin Bavyera safhasının son zamanlarında kentin kısa savunması esnasında doğuya doğru duba köprü kurulması, geri çekilen Avusturya ordusunun Bohemya'ya kaçmasına olanak sağladı. Saldırı sırasında, Mareşal Jean Lannes komutasındaki birlikler merdivenlerden surlara çıktı ve bu sırada Napolyon küçük bir topçu mermisi ile bileğinden yaralandı. Atış uzak mesafeden yapılmıştı ve imparatora ciddi şekilde zarar vermedi, ancak bir çürüğe neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Hamburg Kuşatması</span>

Hamburg Kuşatması, Altıncı Koalisyon Savaşlarının sonunda, Aralık 1813'ten Mayıs 1814'e kadar gerçekleşen kuşatmadır. Hamburg şehri, Ren Nehri'nin doğusundaki en güçlü kalelerden biriydi. Hamburg ilerleyen Kazaklar ve diğer Koalisyon birlikleri tarafından Napolyon yönetiminden kurtarıldıktan sonra, 28 Mayıs 1813'te, Mareşal Louis-Nicolas Davout'un XIII. Fransız Kolordusu tarafından bir kez daha işgal edildi. Şehri ne pahasına olursa olsun elinde tutması emredilen Davout, Kont von Wallmoden-Gimborn komutasındaki Prusya ve diğer Koalisyon birliklerinden oluşan benzer sayıdaki Kuzey Ordusu'na karşı karakteristik olarak enerjik bir savaş başlattı ve bir dizi küçük çarpışma kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Ordusu (Bernadotte)</span>

Kuzey Ordusu, Napolyon'un Fransız İmparatorluğu'na karşı savaşmak için Altıncı Koalisyon tarafından oluşturulan ortak ordulardan biridir. Ağustos 1813'teki Trachenberg konferansında oluşturulan planda Müttefikler, Birleşik Krallık tarafından finanse edilen Rus, Prusya ve İsveç ordularından birliklerle ortak bir güç oluşturmaya karar verdiler. Kuzey Ordusu, İsveç veliahtı ve eski Fransız Mareşal Bernadotte tarafından yönetilecekti. Großbeeren ve Dennewitz savaşlarında Berlin'i savunduğu ve Leipzig'in zaferine katkıda bulunduğu 1813 Alman Harekatındna yer aldı. 1814 seferi sırasında Danimarka'ya karşı yerel bir savaşla aynı zamanda Hollanda, Belçika ve kuzey Fransa'da operasyonlar gerçekleştirdi. Napolyon'un tahttan çekilmesinden sonra ordu lağvedildi.

Lauenbourg Muharebesi, 18 Ağustos 1813'te Lauenbourg yakınlarında gerçekleşti. Mareşal Louis-Nicolas Davout'un 13. Fransız Kolordusu orada General Wallmoden'in Prusya birliklerini yener.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig von Wallmoden-Gimborn</span>

Ludwig Georg Thedel Graf von Wallmoden, Avusturyalı bir süvari generaliydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.