İçeriğe atla

Long Yun

Long Yun

Long Yun (27 Kasım 1884 - 27 Haziran 1962), 1927'den Ekim 1945'e kadar Çin'in Yunnan bölgesinin valisi ve savaş ağasıydı . Çan Kay Şek'in emriyle Du Yuming tarafından ("Kunming Olayı" olarak bilinir) bir darbeyle devrildi.

Hayatının İlk Yılları

Long Yun etnik olarak bir Yi'ydi [1][2][3] ve bir kabile reisinin torunuydu. Yi adı Naji Niaoti (纳吉鸟梯) veya Naji Jiajia (纳吉岬岬) idi, Long Yun ismi daha sonraları benimsediği Han Çincesi adıydı.[4] General Lu Han'ın kuzeniydi.[5]

Long Yun, ilk yıllarında Çing karşıtı mücadeleye katıldı. İlk olarak 1911 yılında yerel savaş ağasının ordusunda yer almış ve kademeli olarak kolordu komutanlığına kadar yükselmiştir. Hu Ruoyu ile birlikte darbe yaparak Tang'ı görevden uzaklaştırdığı Şubat 1927'ye kadar yıllarca Tang Jiyao'nun Yünnan Ordusu'nda hizmet etti. Kısa bir süre sonra Ulusal Devrimci Ordu'da 38. Ordu komutanı oldu ve aynı zamanda on yıldan fazla bir süre boyunca Yünnan valisi olarak görevine devam etmiştir.[6]

Yünnan Valisi

Dikkat çekici darbenin ardından, dönemin Yünnan valisi Tang Jiyao, Long Yun ve müttefikleri tarafından devrildi. Long Yun yeni vali olarak başarılı oldu ve 1928-45 yılları arasında Yünnan valisi olarak görev yaptı. İktidardayken yeni bir Yünnan inşa etme hedefini ortaya koydu. Siyasi, askeri, ekonomik, kültürel ve eğitimsel açıdan bir dizi yeniden yapılanma ve reform gerçekleştirdi. Bu dönemde Yünnan siyasi olarak netti, iyi bir sosyal istikrara ve güçlü bir demokrasi atmosferine sahipti. Ekonomiyi sağlamlaştırdı ve yeniden düzenledi, bölgede kağıt parayı yaygınlaştırdı ve gümrük vergisi düzenlemelerini yeniden düzenledi. Kalay cevheri, tungsten, antimonlar, bakır, tuz, kömür ve diğer kaynakların üretimini yeniden düzenleyip geliştirirken tekstil ihracatına öncelik verdi. Projesinin diğer bir büyük parçası da Yünnan'da çok zayıf olan altyapının iyileştirilmesiydi. Bunu geliştirmek için Yunnan-Burma Otoyolu, Diankang Yolu, Sichuan-Yunnan Batı Yolu, Yunnan-Sichuan Yolu, Yunnan-Guangxi Otoyolu ve Diankang Otoyolunu inşa eden bir ulaşım şirketi kurdu. Ayrıca Yünnan'ın tarımsal bölgelerine de büyük önem verdi. Arazi ölçümlerini uyguladı ve daha sonra elde ettikleri bilgileri vergi tahsilatında reform yapmak için kullandı. Tahıl tarımını genişletmek, vergi gelirlerini azaltmak ve tüm çiftçiler için gıda konusunda kendi kendine yeterliliği sağlamak için çalışmıştır. Long Yun'un reformları nedeniyle Kunming (" Yunnan'ın başkenti ") genellikle " Demokratik Kale " olarak biliniyordu.

İkinci Çin-Japon Savaşı

Eyaletinde Japonlara karşı savaşan 1. Ordu Grubu'nun başkomutanlığına atandı. İkinci Çin-Japon Savaşı (1937-45) Yünnan'a ilerleme ve modernleşme getirdi, çünkü Milliyetçi hükümet eyaleti Japonlara karşı bir savaş üssü haline getirdi. Fabrikalar, üniversiteler ve devlet kuruluşları kıyı bölgelerinden buraya nakledildi ve taze insan gücü, sermaye ve fikirler eyalete aktı. Endüstriler kuruldu ve hükümet tarafından bölgenin kaynaklarının geliştirilmesi için çaba sarf edildi. Burma Yolu, Yünnan'ı Çin'in tüm bölgelerinde bulunan Müttefik üslerine malzeme akışının sağlandığı bir koridora dönüştürdü ve Kunming önemli bir ABD Hava Kuvvetleri üssü haline geldi. Japon Ordusu'nun 1942'de Salween Nehri'nin yukarısında gerçekleştirdiği büyük ilerlemenin Tengchong yakınlarındaki Huitongqiao'da durdurulması, Yünnan'ın ülke savunmasında oynadığı hayati rolün bir göstergesidir

Savaş sonrası

Savaşın hemen ardından Generalissimo Çan Kay Şek, Long Yun'a karşı harekete geçti. Çan, Batı Çin'e çekildiğinde, kendi kontrolü altında olmayan ve Çing'in çöküşünden sonra gerçekleşen ulusal devrimin neredeyse hiç uğramadığı bir bölgeye girmek zorundaydı. Batı Çin'in iki ana eyaleti olan Siçuan (nüfus: 60 milyon) ve Yünnan (nüfus: 11 milyon) eski tip savaş ağalarının egemenliği altındaydı. Çan, 1941'de Siçuan diktatörünü devirmişti. Long Yun'un 1945'te sırası geldiğinde gafil avlandı. 100.000'den fazla kişiden oluşan özel ordusunun önemli bir kısmı Çan'ın şaşırtma emirlerine vatanseverce itaat ederek çok uzaklara, Hindiçin'e doğru yürüyüşe geçmişti.

Long Yun'a daha önce Çongçing'de itibarını kurtaracak bir iş teklif edilmişti ama o reddetmişti. Ancak ordusunun yokluğu nihai çıkarmaya yol açtı. O gece, 5 Ekim 1945 ("Kunming Olayı"), Kunming'de tüfekler ateşlendi ve ertesi sabah Güney Kapısı'nda çok sayıda insan cesedi bulundu. Chiang Kay Şek'in ordusunun askerleri buraya saldırdıkça dört gün boyunca savaş devam etti. Long'un birliklerinin sadece birkaç bölüğü ateş etti; savaş ağasının hiç şansı yoktu.

Dördüncü günde Soong Tse-ven, Chongqing'den uçtu. O ve Çin Başkomutanı General He Yingqin, sabah General Long ile bir konferans gerçekleştirdiler ve öğleden sonra ona hava yoluyla Chongqing'e kadar eşlik ettiler. Long'un eski yardımcısı General Lu Han, Başkomutan adına Yünnan yönetimini devraldı.

Long Yun, 18 yıllık hükümdarlığından uzaklaştırıldıktan ve Chongqing'deki anlamsız bir göreve atandıktan sonra, 1948'in sonunda Hong Kong'a kaçtı ve KMT'nin Çan karşıtı bir örgütü olan Kuomintang Devrimci Komitesi'ne (KMT-RC) katıldı. Ağustos 1949'da Huang Shaohong ile birlikte Hong Kong'da Çan'a karşı isyanını ilan etti. KMT-RC, Halk Cumhuriyeti'nin kuruluşundan sonra Komünist Parti yönetimi altındaki en büyük "demokratik parti" haline geldi.

Pekin'e dönüş

General Wei Lihuang (sağda) ve General Long Yun (solda) Çin Seferi Kuvvetleri birliklerini teftiş ederken

Long Yun, Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasının ardından 1950'de Yünnan'a geri döndü. Komünistler onu geri davet ederek düşmanımın düşmanı dostumdur prensibiyle hareket ediyorlardı. Long Yun yalnızca Vali olarak yeniden görevlendirilmekle kalmadı, aynı zamanda Çin Halk Siyasi Danışma Konferansı üyeliği ve Ulusal Halk Kongresi Daimi Komitesi üyeliği gibi birçok üst düzey pozisyona da layık görüldü. Ayrıca Ulusal Savunma Komitesi başkan yardımcısı ve Güneybatı Çin İdari Konseyi başkan yardımcısı oldu.[7]

1956'da Sovyetler Birliği, Romanya, Çekoslovakya, Yugoslavya gibi Doğu Avrupa ülkelerini ziyaret etti.

Long Yun 27 Haziran 1962'de öldü. Babaoshan Devrim Mezarlığı'nın 81 numaralı mezarına defnedildi [8]

Sağcı Karşıtı Hareket

Daha sonra Sağcı Karşıtı Hareket sırasında Long Yun, Çin'in dış yardım politikasına yönelik eleştirileri nedeniyle sağcı olarak etiketlendi.[9] Sovyetler Birliği'ndeki yaşam standardı pek çok işçinin kendi otomobiline sahip olabileceği kadar yükseldiyse, o zaman dış yardım konusunda sorumluluğun Çin'e değil Sovyetler Birliği'ne ait olması gerektiğini, zira Çin ekonomisinin Sovyetler Birliği'ninkinden çok daha geri olduğunu, çünkü hâlâ savaşların ardından toparlanmakta olduğunu ileri sürüyordu.

Long Yun görüşünü değiştirmeyi reddetti ve doğruyu söylediği için maruz kaldığı muameleden açıkça şikayet etti. Nihayetinde, 1962'de ölümünün ertesi günü Çin hükümeti onun sağcı biri olmadığını resmen ilan etti ve böylece kısmen "rehabilite" edildi. Temmuz 1980'de, yani ölümünden yaklaşık yirmi yıl sonra, Çin hükümetinin Sağcılık Karşıtı Hareketin yanlış olduğunu kabul etme politikasına uygun olarak sonunda tümüyle "rehabilite" edildi.

Kaynakça

  1. ^ Lin, Hsiao-ting (2006). Tibet and nationalist China's frontier: intrigues and ethnopolitics, 1928-49 (PDF). UBC Press. s. 23. ISBN 0-7748-1301-6. 13 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010. 
  2. ^ Rees, Helen (2000). Echoes of history: Naxi music in modern China. Oxford University Press US. s. 14. ISBN 0-19-512950-4. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010. 
  3. ^ Paul Preston; Michael Partridge; Antony Best (2000). British documents on foreign affairs: reports and papers from the Foreign Office confidential print. From 1946-1950. Asia, Volume 2. University Publications of America. s. 63. ISBN 1-55655-768-X. Erişim tarihi: 5 Haziran 2011. 
  4. ^ Zhai, Xiaochun. "Long Yun and Yunnan" (Çince). Revolutionary Committee of the Chinese Kuomintang. 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2021. 
  5. ^ Walker, Hugh Dyson (November 2012). East Asia: A New History. AuthorHouse. ss. 621-. ISBN 978-1-4772-6516-1. 9 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2024. 
  6. ^ Office of the People' s Government of Yunnan Province, Long Yun, 13 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Mayıs 2017 
  7. ^ Who's Who In Communist China, Union Research Institute Hong Kong, 1966
  8. ^ "八宝山龙云墓,八宝山墓地 - 伤感说说吧". www.sgss8.net. 27 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2023. 
  9. ^ Roderick MacFarquhar (26 Haziran 1987). The Cambridge History of China: Volume 14, The People's Republic, Part 1, The Emergence of Revolutionary China, 1949-1965. Cambridge University Press. ss. 277-. ISBN 978-0-521-24336-0. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mao Zedong</span> Çin komünist lideri (1893–1976)

Mao Zedong (Çince : 毛泽东; Çince : 毛澤東; pinyin: Máo Zédōng; Wade–Giles: Mao Tse-tung,

Çin Komünist Devrimi, Çin'in kurulması yolunda, 1934'te imparatorluk içinde başlayan ve Çin-Japon Savaşı ve II. Dünya Savaşı'nı da içine alarak sonuca ulaşan Maocu bir halk devrimidir.

Tayvan, Doğu Asya'da Çin'in ve Japonya'nın güneyinde, Filipinler'in kuzeyinde bir adadır. Günümüzde Tayvan adı, Tayvan (Formoza) adasıyla birlikte Büyük Okyanus'undaki Lanyu ve Lüdao adaları, Tayvan Boğazı'ndaki Penghu, Matzu ve Kinmen adaları gibi Çin Cumhuriyeti yönetimi altındaki topraklara işaret etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sincan Uygur Özerk Bölgesi</span> Çin Halk Cumhuriyetinde özerk bölge

Sincan veya Şincan Uygur Özerk Bölgesi, Türkiye Türkçesinde yazılmış resmi Çin devlet kaynaklarında Xinjiang Uygur Özerk Bölgesi veya sadece Xinjiang olarak geçer, Çin'in kuzeybatısında bulunan bir özerk bölge. Güneyde Tibet Özerk Bölgesi, güney doğuda Çinghay ve Gansu eyaletleri, doğuda Moğolistan, kuzeyde Rusya, kuzeybatıda Kazakistan ve batıda Kırgızistan, Tacikistan, Afganistan, Pakistan ve Hindistan kontrolündeki Keşmir bölgesiyle komşudur. 1.664.897,17 km² yüzölçümü ile Çin Halk Cumhuriyeti'nin en geniş idari bölgesidir. Başkenti Urumçi, resmî dilleri Uygurca ve Standart Çincedir.

<span class="mw-page-title-main">Huiler</span> Çinde etnik bir grup

Huiler,, Çin Halk Cumhuriyeti'nin 56 resmî etnik grubundan biri olan bir etno-dinî topluluktur. Huiler, dil ve fiziksel yapı açısından Han ulusu ile aynı olup İslam dinine bağlıdırlar. Dilleri Çince olan Huilerin dinî kelime hazinelerinde geniş kapsamlı Arapça, Farsça ve Türkçe kökenli kelimeler de mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Çu Enlay</span>

Çu Enlay, Çin Komünist Partisi'nin (ÇKP) önderlerinden. 1949-1976 arasında başbakanlık, 1949-1958 arasında dışişleri bakanlığı görevlerinde bulunmuştur. Çin Devrimi'nde büyük rol oynamış, daha sonra da Çin'in Afrika ve Asya ülkelerinin önderliğini üstlenmesine yönelik katkılarıyla da tanınmıştır. Müzakereciliği ve ayrıntıları kavramada gösterdiği sınırsız yetenekle 20. yüzyılın en büyük siyaset adamlarınan biri olarak sivrilmiş, parti içi temizliklerden her seferinde önderlik konumunu koruyarak çıkmayı başarmıştır.

Çin'in büyük nüfusu ve yüzölçümü nedeniyle idarî bölümleri antik çağlardan beri çeşitli düzeylere ayrılmıştır. Çin'in anayasasına göre üç de jure idarî bölüm olmasına rağmen günümüzde beş de facto idarî bölüm bulunmaktadır: eyalet, il, ilçe, belde ve köy.

<span class="mw-page-title-main">Çin-Türkiye ilişkileri</span>

Çin-Türkiye ilişkileri, Çin ile Türkiye arasındaki hem tarihî hem de günümüzdeki ilişkileri içerir. Çin Komünist Partisi'nin Çin İç Savaşı'nı kazanması ve Çin Halk Cumhuriyeti devletinin 1 Ekim 1949 tarihinde kurulmasından sonra bile Türkiye, İç Savaş'ı kaybetmenin sonucu olarak Tayvan adasına çekilmeye zorunda kalmış Çin Cumhuriyeti devletini "Çin" ülkesinin tek meşru temsilcisi olarak tanımaya devam etti, ancak 4 Ağustos 1971 tarihinde Türkiye, Çin Halk Cumhuriyeti'yle diplomatik ilişkiler kurup "Tek Çin politikası"na uyarınca Çin Cumhuriyeti'yle olan resmî ilişkilerini askıya aldı ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin Tayvan dahil tüm Çin toprakları üzerindeki egemenliğini tanıdı. Buna rağmen, Türkiye, Çin Cumhuriyeti'yle (Tayvan) yine gayrıresmî, hükümet dışı seviyede ilişkiler sürdürmektedir.

Tayvan tarihi, Tayvan adasının ve halkının tarihidir. Tayvan'da insan yerleşimine ait kanıtlar on binlerce yıl geriye uzanır. MÖ 3000 civarında bir tarım kültürünün aniden ortaya çıkmasının, günümüz Tayvan aborjinlerinin atalarının gelişini yansıttığına inanılır. Ada, 17. yüzyılda Hollandalılar tarafından sömürgeleştirildi. Bunu Çin anakarasının Fujian ve Guangdong bölgelerinden Tayvan Boğazı üzerinden gelen Hakka göçmenleri de dahil olmak üzere Han Çinlilerinin akını izledi. İspanyollar da kısa süreliğine kuzeyde bir yerleşim inşa ettiler, ancak 1642 yılında Hollandalılar tarafından sürüldüler. Adanın Çince adı, "臺灣" ("Tayvan"), bir aborjin terimden türemiştir. Geçmişte adaya batıda "Formosa" adı verilmiştir. 1644 yılında Çin anakarasında hakimiyetini kaybeden Ming Hanedanı'na sadık olan Koxinga, 1662 yılında Hollandalıları mağlup etti ve adada operasyonel bir üs kurdu. Zheng'in güçleri daha sonra 1683 yılında Qing Hanedanı tarafından yenilgiye uğratıldı. O zamanda itibaren, Tayvan'ın bazı kısımları Qing Hanedanı'na daha da entegre oldu. Ada, Birinci Çin-Japon Savaşı ardından 1895 yılında Penghu ile birlikte Japon İmparatorluğu'na dahil edildi. Tayvan, Japon İmparatorluğu'na ihraç edilecek pirinç ve şeker üretti. Aynı zamanda II. Dünya Savaşı sırasında Japonya'nın Güneydoğu Asya ve Pasifik'te sömürgeci genişlemesi için bir üs olarak kullanıldı. Bu dönemde Tayvan'da Japon imparatorluk eğitimi uygulandı ve birçok Tayvanlı savaş sırasında Japonya için savaştı.

Tang'ın Karaşehir seferi ya da Çin kaynaklarında bilinen adıyla Yanki, Batı Göktürk Kağanlığı'nın bir derebeyi olan ve Tarım Havzası'ndaki Sincan'da konumlanmış olan Karaşehir Budist Krallığı'na karşı Tang hanedanı Li Şimin'in düzenlediği askerî seferdir. İlk sefer, 644'te Tang ordu komutanı ve Anksi Protekratlığı'nın muhafızı Guo Şiaoke tarafından düzenlenmiş, bu muharebede Batı Göktürkleri ile ittifak hâlinde olan bu vaha devletçiği Tang ordusuna mağlup olmuştur. Bunun sonucunda, Karaşehir Tang Hanedanlığı himayesine girmiştir. İkinci sefer ise, 648'de Tang generali Ashina She'er tarafından komşu krallık olan Kuçar'ya düzenlenen harekâtın bir parçası olarak gerçekleştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Çin tarihi</span> ulusal tarih

Çin tarihi, yazılı kaynaklara göre 3500 yıldan fazla geriye uzanmakta olup yazılı Çin tarihi ise MÖ 1500'lerde Shang Hanedanı döneminden başlamaktadır. Çin binlerce yıllık tarihi ile dünyanın en eski medeniyetlerinden biri ve uygarlığın beşiği olarak kabul edilmektedir. Çin uzun tarihi boyunca değişimli olarak birleşik bir devlet olarak veya birçok devlet halinde parçalanmış olarak varlığını sürdürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Yünnan</span>

Yünnan, Çin'in güneybatısında bulunan bir eyalet. Yüzölçümü yaklaşık 394.000 km2, 2010 itibarıyla yaklaşık 46 milyon kişilik nüfusa sahip. Eyaletin başkenti, kendisi de eskiden "Yünnan" olarak bilinen Kunming şehri. Yünnan eyaleti kuzeyde Siçuan eyaleti, kuzeydoğuda Guizhou eyaleti, doğuda Guangksi Zhuang Özerk Bölgesi, güneydoğuda Vietnam, güneyde Laos, batıda Birmanya ve kuzeybatıda Tibet Özerk Bölgesi ile sınır paylaşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Seferi</span>

Kuzey Seferi, 1926-1928 yılları arasında Çan Kay Şek önderliğindeki Kuomintang'ın kuzeydeki Beiyang Hükûmeti ve savaş ağalarına karşı düzenlediği harekâttır.

<span class="mw-page-title-main">Sincan (Çin Cumhuriyeti eyaleti)</span>

Sincan Eyaleti veya Xinjiang Eyaleti, Çin Cumhuriyeti'nin eski bir eyaletidir. İlk başta 1884 yılında Çing Hanedanı'nın bir eyaleti olarak kurulmuş Xinjiang Eyaleti'nin kapsadığı toprakların çoğu artık 1955 yılında Çin Halk Cumhuriyeti devleti tarafından kurulmuş Sincan (Xinjiang) Uygur Özerk Bölgesi'nde bulunur. Kuomintang'ın Çin İç Savaşı'nı kaybetmesi sonrasında Xinjiang Eyaleti'nin özgün eyalet hükûmeti, "Sinkiang Eyalet Hükümeti Ofisi" (新疆省政府辦事處) ismi altında Taipei'ye taşındı, fakat 1992 yılında bu kuruluş feshedildi.

<span class="mw-page-title-main">Naşiler</span>

Naşiler, Yünnan Eyaleti'nin kuzeybatısındaki Himalaya dağ eteklerinde ve Siçuan Eyaleti'nin güneybatısında yaşayan bir etnik grup.

<span class="mw-page-title-main">Panthay isyanı</span>

Çinliler tarafından Du Wenxiu İsyanı olarak bilinen Panthay isyanı (1856-1873), Müslüman Hui halkının ve diğer etnik grupların zalim Mançu yöneticilerine karşı bir isyanıydı. Bu isyanda 1 milyon Hui vahşice katledilmiştir. "Panthay" adı, Shan kelimesi Pang hse ile özdeş olduğu söylenen Birmanca bir kelimedir. Burmalıların, Çin'in Yunnan eyaletinden Burma'ya kervanlarla gelen Çinli Müslümanları çağırdığı addı. İsim Yünnan'da kullanılmadı veya bilinmiyordu.

<span class="mw-page-title-main">Bai Chongxi</span>

Bai Chongxi, Çinli Müslüman asker ve devlet adamı. 1920'lerin ortalarından 1949'a kadar, Bai ve yakın müttefiki Li Zongren, Guangxi eyaletini kendi birlikleri ve önemli siyasi özerklikleri ile bölgesel savaş ağaları olarak yönetti. Çan Kay Şek ile ilişkisi çeşitli zamanlarda düşmanca ve işbirliğine dayalıydı. Bai ve Li Zongren, 1930'da Merkez Ova Savaşı'nda Çan karşıtı savaş ağası ittifakını desteklediler, ardından İkinci Çin-Japon Savaşı ve Çin İç Savaşı'nda Çan yönetimini desteklediler. Bai, 1946-1948 yılları arasında Çin Cumhuriyeti'nin ilk savunma bakanı olarak görev yaptı. 1949'da Çin İç Savaşı'nı komünistlerin kazanmasından sonra Tayvan'a kaçtı.

<span class="mw-page-title-main">Merkez Ova Savaşı</span>

Merkez Ova Savaşı, 1929-1930 yılları arasında Merkez Ova'da Çan Kay-şek liderliğindeki Nankin'deki Milliyetçi Kuomintang hükûmeti ile Çan'ın eski müttefikleri olan birkaç bölgesel askeri komutan ve savaş ağası arasında bir iç savaş oluşturan bir dizi askerî harekâttır.

<span class="mw-page-title-main">Çin'de Kuomintang İslami İsyanı (1950-1958)</span>

Kuomintang İslami İsyanı, Çin İç Savaşı'nın Çinli Müslüman Kuomintang Çin Cumhuriyeti Ordusu güçleri tarafından özellikle Kuzeybatı Çin'de, Gansu, Qinghai, Ningxia ve Sincan eyaletlerinde ve Yunnan'daki bir başka isyanla devam ettirilmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Gu Zhutong</span>

Gu Zhutong, nezaket adıyla Moshan (墨山), Çin Cumhuriyeti'nin askeri generali ve yöneticisiydi.