İçeriğe atla

Livadya Sarayı

Koordinatlar: 44°28′04″K 34°08′37″D / 44.46778°K 34.14361°D / 44.46778; 34.14361
Livadya Sarayı
Livadya Sarayı'nın önden görünümü
Harita
Genel bilgiler
TürSaray
Mimari tarzRönesans mimarisi
KonumKırım, Ukrayna
Koordinatlar44°28′04″K 34°08′37″D / 44.46778°K 34.14361°D / 44.46778; 34.14361
Başlama1910
Tamamlanma1911
Tasarım ve inşaat
Mimar(lar)Nikolay Krasnov

Livadya Sarayı (Rusça: Ливадийский дворец, Ukraynaca: Лівадійський палац) son Rus çarı II. Nikolay ve ailesinin Livadya, Kırım'da bulunan yazlığıdır.[1]

Saray, Franklin D. Roosevelt ve diğer Amerikan heyeti üyelerini barındırdığında Yalta Konferansı 1945 yılında burada yapılmıştır. Saray bugün bir müzedir, fakat bazen uluslararası zirveler için kullanılmaktadır.[1]

Tarihi

Mimar Ippolit Monighetti, önceden Lambros Katsonis'e verilen ve sonra Potocki ailesi'nin bir mülkü olan Livadya arazisinde büyük bir saray, küçük bir saray ve bir kilise inşa ederken Livadya arazisi 1860'larda Rus kraliyet ailesinin yazlığı haline geldi. Halefi III. Aleksandr daha küçük sarayda yaşamak için kullanırken mesken, II. Nikolay tarafından sık sık ziyaret edildi.

1909 yılında Nikolay ve eşi, Aleksandra, III. Vittorio Emanuele tarafından kendilerine gösterilen Rönesans sarayları onları büyüleyerek İtalya'ya seyahate çıkmalarına sebep oldu. Dönüşleri sırasında Nikolay Krasnov'la, Yalta'nın en gözde mimarı, Koreiz'de büyük dükalık konutlarından sorumlu, yepyeni bir imparatorluk sarayının planlarını hazırlaması için anlaştılar. Çarın günlüğü, sarayın tasarımının imparatorluk ailesi içinde çok tartışıldığı belirtilir; sarayın her dört cephesi farklı gözükmesi karar verilir. İnşaatan 17 ay sonra yeni saray 11 Eylül 1911 tarihinde açılır. Kasım ayında Grandüşes Olga, 16. doğum gününü sarayda kutlar.

Şubat Devrimi'nden sonra 1917'de, Nikolay'ın annesi, İmparatoriçe Maria Fyodorovna, imparatorluk ailesinin bazı diğer üyeleriyle saraya kaçar. Fakat sonunda imparatoriçenin yeğeni olan Kral V. George tarafından gönderilen Britanya gemisi HMS Marlborough tarafından kurtarıldılar.

II. Dünya Savaşı sırasında Sivastopol'un General Erich von Manstein komutası altındaki Alman 11. Ordu'su tarafından ele geçirilmesi ve Manstein'ın Generalfeldmarschall rütbesine terfi edilmesi ile birlikte Kırım Seferi'nin başarıyla tamamlanması sebebiyle 6 Temmuz 1942 tarihinde Livadya Sarayı'nın bahçesinde bir seremoni düzenlendi. Katılımcılar (memurlar dahil), onbaşılar ve askerler, Ritterkreuz ve Deutsches Kreuz ile ödüllendirildiler.[2]

Saray bir kez akıl hastanesi olarak kullanıldı ve günümüzde ise bir tarihi bir müzedir. Çoğu tarihi mobilya kaybolmuştur. Ağustos 2007'de saray Ukrayna'nın Yedi Harikası projesi tarafından modern tarihin bir dönüm noktası olarak tanınmıştır.

Saray, sayısız akademik konferanslara ev sahipliği yapmıştır.

Mimarisi

Livadya Sarayı, Neo-Rönesans tarzında beyaz Kırım granitinden yapılmıştır. Yapıyı Carrara mermerinden yapılma bir kemerli revak, geniş bir Arap bahçe avlusu, bir İtalyan bahçe avlusu, bir Florentine kulesi, süslü Bramantesque pencereleri, bir taraça balkonu ve jasper vazoları oluşturuyor. Sarayın galerisi, 1866 yılında Monighetti tarafından yapılan bir Neo-Bizans kilisesiyle saraya bağlanıyor.

Saray, farklı stillerden oluşan iç mekan mobilyalarıyla 116 odadan oluşuyor. Sarayda bir Pompei antresi, bir İngiliz bilardo odası, bir Neo-Barok yemek odası ve II. Nikolay'ın özel olarak hayranlık duyduğu Jacob tarzında bir akçaağaç ahşap çalışması bulunmaktadır.

Galeri

Dış bağlantılar

  1. ^ a b Livadia Palace, İngilizce Vikipedi
  2. ^ Book: Author: Erich von Manstein.Titel: Verlorene Siege. 2000. 16 Auflage. Bonn. p.283-285

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Dolmabahçe Sarayı</span> Türkiye, İstanbul’da bir saray

Dolmabahçe Sarayı, İstanbul, Beşiktaş'ta, Kabataş'tan Beşiktaş'a uzanan Dolmabahçe Caddesi'yle İstanbul Boğazı arasında, 250.000 m²'lik bir alan üzerinde bulunan Osmanlı sarayı. Marmara Denizi'nden Boğaziçi'ne deniz yoluyla girişte sol kıyıda, Üsküdar ve Kuzguncuk'un karşısında yer alır. Sultan Abdülmecid tarafından inşa ettirilen sarayın yapımı 1843 yılında başlayıp 1856 yılında bitirilmiştir. Günümüzde müze olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Beylerbeyi Sarayı</span> İstanbul, Üsküdar’da bulunan tarihi bir yapı

Beylerbeyi Sarayı, İstanbul'un Üsküdar ilçesinde bulunan yazlık bir Osmanlı sarayıydı. Günümüzde müze olarak kullanılan Beylerbeyi Sarayı, kendisine bağlı çeşitli yapı ve diğer unsurlardan oluşan bir kompleksin parçasıdır. Adını, bulunduğu Beylerbeyi semtinden alır. Osmanlı Padişahı Abdülaziz'in talimatıyla, 1863-1865 yıllarında, Sarkis Balyan'ın mimarlığında inşa edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Av Köşkü Saray Müzesi</span> Kocaelinin İzmit ilçesinde bulunan müze

Abdülaziz Av Köşkü ya da başka bir adıyla Kasr-ı Hümayun, İzmit'te bulunan barok ve ampir üslupta bir köşktür. Son şeklini Abdülaziz devrinde alan yapı, Osmanlı Devleti'nde İstanbul dışında yapılan tek küçük saray olarak bilinir. Mimarı Garabet Amira Balyan'dır. Günümüzde müze olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">II. Nikolay</span> son Rus İmparatorluğu hükümdarı (1868-1918; çar 1894-1917)

II. Nikolay ya da Nikolay Aleksandroviç Romanov, Romanov hanedanına mensup tüm Rusya imparatoru, Polonya çarı ve Finlandiya büyük prensi, Albay (1892); buna ek olarak, İngiliz Filo Amirali ve İngiliz Ordusu Saha Mareşali idi. Saltanatı sırasında Rus İmparatorluğu, dünyanın önde gelen büyük güçlerinden biriydi ancak ekonomik ve askeri çöküşe geçti. Sovyet tarihçiler tarafından verdiği kararlar sebebiyle askeri yenilgilere ve milyonlarca insanın ölümüne yol açan zayıf ve beceriksiz bir lider olduğu ifade edildi. Batılı tarihçiler ise genel anlamda II. Nikolay'ı Sovyet sistemiyle eşdeğer gördü. Aleksey Tolstoy "Çar'ın rejimi hakkında birçok kötü şey vardı, ama otokrasiyi miras aldı, eylemleri şimdi perspektifte ve Sovyetler tarafından işlenen korkunç suçlarla karşılaştırıldığında görülüyor." ifadelerini kullandı.

<span class="mw-page-title-main">III. Aleksandr</span> 1881 - 1894 arasında hüküm sürmüş Rus Çarı

Aleksander Aleksandroviç Romanoff, 1881 - 1894 arasında hüküm sürmüş Rusya imparatoruydu.

<span class="mw-page-title-main">II. Aleksandr</span>

Aleksandr Nikolayeviç 1855 - 1881 yılları arasında hüküm sürmüş Rusya imparatoru. Kapsamlı bir reform programı uygulamış ve 1861'de köylü serfliğini kaldırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Nikolay</span>

I. Nikolay, Nikolay Pavloviç, 1825 ile 55 yılları arasındaki Rusya imparatoruydu. Klasik otokrat tipinin başlıca temsilcisi ve tutucu politikalarıyla Rusya'nın gelişimini 30 yıl boyunca donduran kişi olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Kanlı Pazar (1905)</span> II.Nikolayın askerleri tarafından işçilere karşı yapılan silahlı katliam

Kanlı Pazar, 22 Ocak 1905'te Petersburg'da işçilerin Çar II. Nikolay'a bir dilekçe sunmak üzere Kışlık Saray'a doğru sakin ve barışçıl bir yürüyüşe geçmeleri üzerine çarın askerleri tarafından bu barışçı yürüyüşe katılan silahsız yaklaşık 100.000 işçiye toplu tüfekli acımasızca açılan ateş sonucu 1000'den fazla ölü, 2000'den fazla yaralı ile sonuçlanan tarihi olay. Bu yürüyüşü Papaz Georgy Gapon adında bir Ohranka ajanı örgütlemişti. Eylemciler iş gününün 8 saate indirilmesini, asgari ücretin daha adil olmasını ve fazla mesainin kaldırılmasını istemekteydi.

11. Ordu, I. Dünya Savaşı sırasında Alman İmparatorluğu'nun Kaiserliche Armee'ye bağlı olarak ve II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası'nın Wehrmacht'a bağlı olarak faaliyet göstermiş olan ordu.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Nikolayeviç</span> I. Nikolay ile eşi Aleksandra Feodorovnanın 6. çocuğu

Grandük Nikolay Nikolayeviç, Rus çarı I. Nikolay ile eşi Aleksandra Feodorovna'nın 6. çocuğuydu. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında Rusya'nın Tuna cephesinden sorumluydu.

<span class="mw-page-title-main">Schönbrunn Sarayı</span>

Schönbrunn Sarayı, Avusturya'nın başkenti Viyana'da, Habsburg Hanedanı'nın yazlık sarayıdır. Schonbrunn Sarayı'nın ve bahçesinin yapımı ancak 1744-1749 yılları arasında imparatoriçe Maria Theresia tarafından tamamlatılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yalta Konferansı</span> Yaltanın 3 kilometre güneyinde bulunan Livadia Sarayında düzenlenen ve Churchill, Roosevelt ve Stalin olmak üzere "Üç Büyük" (Big Three)ün katıldığı konferans

Yalta Konferansı ya da Kırım Konferansı, II. Dünya Savaşı sırasında 4 Şubat 1945 - 11 Şubat 1945 tarihleri arasında SSCB'nin önde gelen tatil yeri Yalta'nın 3 kilometre güneyinde bulunan Livadia Sarayı'nda düzenlenen ve Churchill, Roosevelt ve Stalin olmak üzere "Üç Büyük" 'ün katıldığı konferans.

<span class="mw-page-title-main">Potsdam Konferansı</span>

Potsdam Konferansı, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası'nın teslimiyetinden sonra 17 Temmuz 1945 - 2 Ağustos 1945 tarihleri arasında Almanya'nın başkenti Berlin'in 26 kilometre güneybatısında bulunan Cecilienhof Sarayı'nda düzenlenen ve Churchill, Truman ve Stalin olmak üzere "Big Three" 'nin katıldığı konferans.

<span class="mw-page-title-main">Vorontsov Sarayı (Alupka)</span> Vorontsov Sarayı (Ukraynaca: Воронцовський палац; Rusça: Воронцовский дворец) veya Alupka Sarayı Kırımdaki Alupka kasabasının yanındaki Kırım Dağlarının dibinde bulunan tarihi bir saraydır

Vorontsov Sarayı veya Alupka Sarayı Kırım'daki Alupka kasabasının yanındaki Kırım Dağları'nın dibinde bulunan tarihi bir saraydır.

<span class="mw-page-title-main">Eski Yazlık Saray</span> Pekinde eski bir saray kalıntıları

Eski Yazlık Saray, Çin'in başkenti Pekin'in Haidian semtinde bulunan eski bir saray ve bahçeler kompleksiydi.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandra Fyodorovna</span> Rus İmparatoriçesi (Çariçe)

Aleksandra Fyodorovna, 26 Kasım 1894ʼteki evliliklerinden 15 Mart 1917ʼde II. Nikolayʼın zorla tahttan çekilmesine kadar İmparator II. Nikolayʼın eşi olarak son Rusya imparatoriçesiydi. Eşinin otokratik otoritenin teslim olmasına karşı direnişini teşvik etme konusundaki şöhreti ve Rus mistik Grigori Rasputinʼe olan bilinen inancı, kendisinin ve Romanoff monarşisinin son yıllarında popülaritesine ciddi şekilde zarar verdi. Aleksandra ve yakın ailesi, 1918ʼde Rus Devrimi sırasında Bolşevik esaretindeyken öldürüldü. 2000 yılında, Rus Ortodoks Kilisesi tarafından azize ilan edildi.

<span class="mw-page-title-main">II. Nikolay ve Aleksandra Fyodorovna'nın düğünü</span>

Rusya İmparatoru II. Nikolay'ın ve Aleksandra Fyodorovna'nın düğünü 26 Kasım 1894'te Kış Sarayı'nda gerçekleşti

<span class="mw-page-title-main">II. Aleksandr Suikastı</span>

II. Aleksandr suikastı, 13 Mart 1881'de Sankt-Peterburg, Rusya'da gerçekleştirilen suikasttır. II. Aleksandr at arabasının kapalı vagonunda Mikhailovsky Manège'den Kışlık Saray'a dönerken gerçekleştirilen bir suikast neticesinde öldürüldü. Suikast, başta Andrey Jelyabov tarafından Narodnaya Volya İcra Komitesi tarafından planlanmıştı. Sofya Perovskaya tarafından koordine edilen dört suikastçiden sadece ikisi aslında kararlı bir eylem gerçekleştirdi. Suikastçılardan olan Nikolay Rısakov, arabaya zarar veren bir bomba attı. Bu noktada ikinci bir suikastçı olan İgnati Grinevitski, arabaya II. Aleksandr'ı ölümcül şekilde yaralayan bir bomba daha attı. II. Aleksandr, Zaporijya'daki imparatorluk trenini dinamitle patlatma girişimi ve Şubat 1880'de Kış Sarayı'nın bombalanması gibi Dmitri Karakozov ve Aleksandr Solovyov'un girişimleri de dahil olmak üzere hayatında birkaç suikastten kurtulmayı başarmıştı. Gerçekleştirilen bu suikast, halkın 19. yüzyıl Rus Nihilist hareketinin en başarılı eylemi olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Aleksandroviç</span>

Grandük Mihail Aleksandroviç Romanov, Rusya imparatoru III. Aleksandr'ın beşinci ve en küçük oğlu, son Rus imparatoru II. Nikolay'ın en küçük erkek kardeşiydi.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Bizans mimarisi</span> Uyanış mimarisi akımı

Bizans Uyanış çoğunlukla dini, kurumsal ve kamu binalarında görülen bir mimari uyanış hareketidir. Özellikle İstanbul ve Ravenna Eksarhlığı olmak üzere 5. ila 11. yüzyıllardan kalma Doğu ve Ortodoks Hristiyan mimarisiyle ilişkili Bizans stilinin unsurlarını içerir. Yeni Bizans mimarisi 1840'larda Batı Avrupa'da ortaya çıktı ve 19. yüzyılın son çeyreğinde Rusya İmparatorluğu'nda ve daha sonra Bulgaristan'da zirveye ulaştı. Yeni Bizans ekolü Yugoslavya'da I. Dünya Savaşı ile II. Dünya Savaşı arasında etkindi.